Σαν Πάουλι: Κάτι περισσότερο από "αιρετικός" σύλλογος

Υπάρχουν σύλλογοι που υποστηρίζουν ότι είναι κάτι παραπάνω από μια ποδοσφαιρική ομάδα και υπάρχουν ομάδες που είναι κάτι πολύ περισσότερο, χωρίς να χρειάζεται να το διαφημίζουν.

Κατά καιρούς το καμάρι της πιο κακόφημης συνοικίας του Αμβούργου, η ομάδα της Σαν Πάουλι φτάνει μέχρι τη μεγάλη κατηγορία της Μπουντεσλίγκα, ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος της ποδοσφαιρικής ιστορίας της βρίσκεται στις χαμηλότερες κατηγορίες του γερμανικού πρωταθλήματος. Εφέτος παλεύει να ανέβει και πάλι από το περιφερειακό πρωτάθλημα, στην δεύτερη κατηγορία της Μπουντεσλίγκα, ωστόσο αυτό είναι… λεπτομέρεια! Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα αποδείχθηκε ότι υπάρχουν περισσότεροι από 11 εκατομμύρια φίλοι της μικρής ομάδας του Αμβούργου, αριθμός που την κατατάσσει στις δημοφιλέστερες της Γερμανίας και ίσως στις πιο αγαπητές ομάδες του πλανήτη!

Το μυστικό της επιτυχίας της Σαν Πάουλι, που έχει ως – εναλλακτικό – σήμα τη νεκροκεφαλή και μότο το «δεν ιδρύθηκε πριν το 1910», βρίσκεται στο DNA της. Η αλήθεια είναι ουδέποτε έμοιαζε με τους υπόλοιπους γερμανικούς συλλόγους και αυτό άρεσε. Αλλοτε ξεχώριζε θετικά και άλλοτε αρνητικά, αλλά ουδέποτε ήταν βαρετή. Το κατάστημα με τα αναμνηστικά είδη της Σαν Πάουλι μοιάζει περισσότερο με... δισκάδικο, το επίσημο περιοδικό της ομάδας φιλοξενεί θέματα που αφορούν τις τέχνες, την πολιτική και τη λογοτεχνία, σχεδόν οτιδήποτε πλην του ποδοσφαίρου, ενώ κατά τη διάρκεια της εισόδου των ποδοσφαιριστών στον αγωνιστικό χώρο από τα μεγάφωνα του γηπέδου ακούγεται το «σκληρό» ροκ κομμάτι των AC/DC «Hell's Bells» («Οι καμπάνες της Κόλασης»).

Οι παράγοντες, οι παίκτες και ο εκάστοτε προπονητής της ένιωθαν πάντα περήφανοι που έμεναν στο Σαν Πάουλι και αυτό είναι το στοιχείο που έχει κάνει την ομάδα τόσο αγαπητή στους κατοίκους του… παρακατιανού προαστίου του Αμβούργου που είναι διάσημο για τους οίκους ανοχής και τα καμπαρέ του. Το «Μίλεντορ», το γραφικό γήπεδο της ομάδας, είναι μια από τις πλέον καυτές έδρες της Γερμανίας και οποιαδήποτε ομάδα το επισκέπτεται περνάει εφιαλτικά 90 λεπτά. Χτισμένο κοντά στην Ρέεπερμπαν, έναν δρόμο στον οποίο απαγορεύεται η είσοδος σε όσους είναι κάτω των 18 ετών.

Η Ρέεπερμπαν είναι γνωστή ως «το αμαρτωλό μίλι», αφού εκεί εδρεύουν οίκοι ανοχής, ντισκοτέκ, εκατοντάδες μπαρ, στριπτιτζάδικα, καταστήματα ερωτικών βοηθημάτων, ακόμη και μουσείο αφιερωμένο αποκλειστικά στο σεξ. Από το 2005 μάλιστα, η Ρέεπερμπαν έχει το προνόμιο να διαθέτει το θέατρο «Safari», το μοναδικό πια στη Γερμανία στο οποίο πραγματοποιείται ζωντανό σεξ επί σκηνής! Εκεί βρήκαν σκηνή και ακροατήριο οι Μπιτλς στις αρχές της δεκαετίας του ’60 προτού αποκτήσουν την παγκόσμια φήμη που τους ακολουθεί μέχρι σήμερα. Μάλιστα οι ιστορίες από το πέρασμα των Σκαθαριών από το Σαν Πάουλι έχουν γίνει θρύλοι, όπως το τραγούδι του Τζον Λένον που φορούσε μόνο το εσώρουχό του και εκείνο του Τζορτζ Χάρισον που φορούσε ως κολάρο το πλαστικό κάθισμα της τουαλέτας!!!

Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν, το γεγονός ότι το φανατικό κοινό της Σαν Πάουλι προέρχεται από αυτά τα αμαρτωλά σοκάκια.

Κι όμως, εκτός από τους ανθρώπους της νύχτας, η Σαν Πάουλι έχει καταφέρει να προσεγγίσει πολλές ακόμη περιθωριοποιημένες και πολιτικοποιημένες κατηγορίες: είναι πανκ, αριστεροί και αριστεριστές, αντιναζιστές και αντιρατσιστές. Είναι οι πρωτοστάτες σχεδόν κάθε πολιτικής διαδήλωσης στο Αμβούργο και όχι μόνο, αφού υπάρχουν περισσότερα από 100 αναγνωρισμένα κλαμπ φίλων της Σαν Πάουλι σε όλο τον κόσμο.

Τη δεκαετία του '80 η Σαν Πάουλι είχε τερματοφύλακα τον Φόλκερ Ιπιγκ, ο οποίος έμενε σε οίκημα που τελούσε υπό κατάληψη, ενώ για έξι μήνες είχε παρατήσει το ποδόσφαιρο προκειμένου να προσφέρει εθελοντική εργασία στη σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο πόλεμο Νικαράγουα. Στην «μικρή» ομάδα του Αμβούργου ξεκίνησε την καριέρα του και ο Ιβάν Κλάσνιτς που διαπρέπει τα τελευταία χρόνια στη Βέρντερ Βρέμης, ενώ από το Σαν Πάουλι πέρασε και ο πρώην τερματοφύλακας του Ηρακλή, και πρωταθλητής Γερμανίας με την Καϊζερσλάουτερν και τη Βέρντερ Ράινκε.

Πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια, τον Φεβρουάριο του 2002, η Σαν Πάουλι είχε κερδίσει την Μπάγερν Μονάχου με 2-1 για το πρωτάθλημα! Τότε τυπώθηκαν και έγιναν ανάρπαστα αμέσως χιλιάδες μπλουζάκια που ανέγραφαν κάτω από τη νεκροκεφαλή-έμβλημα «η ομάδα που νίκησε την ομάδα η οποία κατέκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο»! Παρόλα αυτά η Σαν Πάουλι υποβιβάστηκε και αμέσως μετά εξέπεσε στο περιφερειακό πρωτάθλημα αντιμετωπίζοντας σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα. Την προεδρία του συλλόγου και την αποστολή να τον βγάλει από την κρίση ανέλαβε ο Κορνέλιους Λίτμαν, ο οποίος κάποτε ήταν πρωταγωνιστής σε καμπαρέ ομοφυλόφιλων, ενώ αργότερα είχε προκαλέσει σάλο αποκαλύπτοντας ότι είχε συνάψει δεσμό με ποδοσφαιριστή της Μπουντεσλίγκα! Τώρα είναι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας έχοντας στην ιδιοκτησία του αρκετά θέατρα και ένα καμπαρέ.

«Ημουν πάντα οπαδός της Σαν Πάουλι» λέει ο «Κόρνι», όπως αποκαλείται χαϊδευτικά από τον απλό κόσμο, και εξηγεί: «Ακόμη και τώρα που είμαι πρόεδρος της ομάδας πιστεύω ότι είμαι ουσιαστικά πρόεδρος των οπαδών μας, καθώς αυτοί αποτελούν το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο μας». Πράγματι, κατά μέσο όρο 18.000 φίλαθλοι γεμίζουν κάθε δεύτερη εβδομάδα το «Μίλεντορ», ενώ όταν η ομάδα κινδύνεψε με χρεοκοπία τυπώθηκαν εκ νέου μπλουζάκια τα οποία έγιναν επίσης συλλεκτικά (σήμερα πωλούνται έναντι περίπου 15-20 ευρώ στα διαδικτυακά δημοπρατήρια) και έφεραν εκτός από το σήμα της Σαν Πάουλι τη λέξη «Retter» (= Σωτήρας). Σε διάστημα 6 εβδομάδων πουλήθηκαν και τα 140.000 μπλουζάκια που κυκλοφόρησαν, ενώ για την οικονομική σωτηρία της Σαν Πάουλι βοήθησε και η Μπάγερν Μονάχου με τη διεξαγωγή φιλικού αγώνα.

Τον Απρίλιο του 2004 κυκλοφόρησε η είδηση ότι η Σαν Πάουλι συμφώνησε με την πολυεθνική εταιρεία Microsoft του πιο πλούσιου ανθρώπου του πλανήτη Μπιλ Γκέιτς να λαμβάνει 50 εκατ. ευρώ ετησίως ως χορηγία! «Ο Γκέιτς ξεκίνησε από μια αποθήκη και έγινε παγκόσμιος κολοσσός, η Σαν Πάουλι από το περιφερειακό πρωτάθλημα στοχεύει στο Τσάμπιονς Λιγκ» ανέφερε η σχετική είδηση, ωστόσο η σωτηρία αποδείχθηκε πρωταπριλιάτικο αστείο! Το χιούμορ των φίλων της ομάδας του Αμβούργου φάνηκε στα μηνύματα που έστελναν την επομένη της φάρσας:

«Δεν πειράζει, δεν θα φέρουμε τον Μακάι στο γήπεδο για να παίζει, αλλά μπορούμε να του αγοράσουμε εισιτήρια και να έρθει στο πέταλο να δει πως παίζεται το πραγματικό ποδόσφαιρο» έγραφε μια φίλη της Σαν Πάουλι και θαυμάστρια του Ρόι Μακάι, ενώ ένας άλλος πρότεινε να ξεκινήσει πόλεμος εναντίον της Microsoft που εκφράζει την παγκοσμιοποίηση και να αλλάξουν όλα τα υπολογιστικά συστήματα της ομάδας σε... Linux (πρόγραμμα ανταγωνιστικό των Windows).

Τώρα γίνονται ετοιμασίες για τα Χριστούγεννα. Οι άνθρωποί της θα φορέσουν έναν κόκκινο, αγιοβασιλιάτικο σκούφο στη νεκροκεφαλή-έμβλημα της ομάδας, και θα τραγουδήσουν το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραγούδι «Santa Klaus's coming to town» μεταποιημένο σε «Santa Pauli's coming to town» θέλοντας να στείλουν μήνυμα ελπίδας και αγάπης στους συνανθρώπους τους. Πάντως από δώρα, άλλο τίποτα! Τον περασμένο χειμώνα η Σαν Πάουλι προετοιμάστηκε στην Κούβα.

Εκεί οι παράγοντες, ποδοσφαιριστές και προπονητές αντιμετώπισαν τη σκληρή πραγματικότητα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι κάτοικοι της χώρας του Φιντέλ Κάστρο. Ετσι αποφάσισαν να βοηθήσουν και σε συνεργασία με το πάντα πρόθυμο κοινό τους έθεσαν σε εφαρμογή το πρόγραμμα «Viva con aqua de Sankt Pauli» - μια καμπάνια από την οποία συλλέγονται χρήματα για την υδροδότηση σχολείων της Κούβας με πόσιμο νερό.

Τις "μαύρες" νύχτες της Σαν Πάουλι, εκείνες τις βραδιές που υποβιβάζεται ή γνωρίζει μια μεγάλη ήττα οι οίκοι ανοχής και αρκετά μπαρ της περιοχής παραμένουν κλειστά σε ένδειξη συμπαράστασης, στον μοναδικό σύλλογο που δείχνει και με έργα ότι είναι κάτι παραπάνω από μια απλή ποδοσφαιρική ομάδα... Αν μάλιστα καταφέρει να επιστρέψει στις επαγγελματικές κατηγορίες, τότε οι παίκτες της θα μπορέσουν να απελευθερωθούν από τις χειροπέδες τις οποίες φόρεσαν μπροστά στις φυλακές της πόλης στην επίσημη (!) φωτογράφηση της ομάδας, προκαλώντας για ακόμη μια φορά τα ήθη...