Ο 'γκολκίπερ της ελευθερίας' σκοτώθηκε στο γήπεδο που επέλεξε να παίζει

Ο Αμπντούλ Μπασέτ αλ-Σαρούτ αποφάσισε πολύ νωρίς ποια ζωή επιθυμούσε να έχει. Για το τι ακριβώς θα ήθελε να τον μνημονεύουν. Ως τα 18 του ήταν ένας ταλαντούχος γκολκίπερ της Αλ-Καραμά, φιναλίστ του ασιατικού Champions League το 2006, και διεθνής στις μικρές εθνικές της Συρίας (U17, U20). Παρόλο πάντως που είχε τη δυνατότητα για μια επαγγελματική καριέρα στο ποδόσφαιρο, πιθανόν εκτός των συνόρων της πατρίδας του, διάλεξε το δύσκολο δρόμο.

Από το 2012, πιτσιρικάς 20 χρόνων ακόμη, αφαίρεσε τα ποδοσφαιρικά παπούτσια και τη στολή, φόρεσε στρατιωτική ενδυμασία, πήρε επ' ώμου το αυτόματο και εντάχθηκε στις ένοπλες ομάδες ανταρτών της Συρίας, στον εμφύλιο κατά του Προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ. Ένας πόλεμος που μαίνεται αδιάλειπτα ως σήμερα έχοντας αφήσει πίσω του εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και πρόσφυγες. Σκεφτείτε μονάχα πως εκτιμάται πλέον, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ως ο δεύτερος πιο αιματηρός πόλεμος του 21ου αιώνα!

Οι αντικυβερνητικές δυνάμεις ενημέρωσαν το Σάββατο ότι ο 27χρονος απεβίωσε σε νοσοκομείο της Τουρκίας, όπου είχε μεταφερθεί τις προηγούμενες ημέρες παλεύοντας με λιγοστές πιθανότητες για να κρατηθεί στη ζωή. Υπέκυψε στα τραύματα που υπέστη στο στομάχι από αντίπαλα πυρά που δέχθηκε κατά την απόπειρα κατάληψης ενός χωριού. Έφερε επίσης σοβαρές πληγές στο πόδι και στο χέρι.

Στο μέτωπο της Χαμά όλα αυτά, στη βορειοδυτική Συρία. Εκεί που μόνο κατά την τελευταία εβδομάδα, στις σφοδρές συγκρούσεις που λαμβάνουν χώρα καθημερινά, έχουν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον 83 άτομα, όπως μετέφερε προσφάτως το Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Από τα τέλη Απριλίου δε ο αριθμός των νεκρών έχει υπερβεί τους 300. Κατά τους κυβερνώντες πάντως, τις τελευταίες ημέρες σκοτώθηκαν 150 ένοπλοι του αντίπαλου στρατοπέδου, χαρακτηριζόμενοι ως τζιχαντιστές.

Ένα παιδί της Χομς

Ο Σαρούτ, γεννηθείς τη δεύτερη ημέρα του 1992, καταγόταν από τη Χομς. Την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, 100 χιλιόμετρα από τη Δαμασκό, η οποία επί τρία χρόνια (Μάιος 2011 - Μάιος 2014) πολιορκήθηκε και σφυροκοπήθηκε ανελέητα από τις δυνάμεις του Άσαντ, διότι ήταν από τις πρώτες που ξεσηκώθηκαν και 'πλήρωσαν'. Όλα άρχισαν από τη γειτονιά Μπάμπα Αμρ και επεκτάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή.

Έως τη στιγμή που υψώθηκε λευκή σημαία και η πόλη παραδόθηκε, μετά τον περιορισμό των κατοίκων και πολεμιστών στην Παλιά Πόλη. Μια κατάσταση ελεύθερων-πολιορκημένων με αρρώστιες και πείνα να 'θερίζουν'. Η τελική συμφωνία των αντιμαχόμενων προέβλεπε την ειρηνική αποχώρηση από την περιοχή των ανταρτών και των αμάχων (γυναικών, παιδιών) που είχαν εγκλωβιστεί στο 'Κρακ των Ιπποτών' - ένα φρούριο-μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς άνω των 900 ετών που επίσης υπέστη μεγάλες φθορές.

Η αρχή έγινε το 2011

Ο γκολκίπερ από τη Συρία ήταν από τους πρωτοστάτες των διαδηλώσεων που είχαν λάβει χώρα το 2011 στη γενέτειρά του. Από τότε άρχισε ν' αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στις ενέργειες κατά του Κράτους και πολύ γρήγορα έγινε μέλος των ένοπλων επιχειρήσεων που οργανώθηκαν με στόχο αφενός να προστατευτεί η πόλη αφετέρου να 'πληγούν' ταυτόχρονα οι αντίπαλες δυνάμεις. Σταδιακά μάλιστα ανελίχθη στα κλιμάκια της φτάνοντας να καθοδηγεί ολόκληρες μονάδες, όντας έμπιστος των επικεφαλής των στρατιωτικών δυνάμεων της αντιπολίτευσης.

Όταν ανακαλύφθηκε η αντικαθεστωτική δράση του, επικηρύχτηκε από την Κυβέρνηση Άσαντ ως προδότης / τρομοκράτης και του απαγορεύτηκε οποιαδήποτε ενασχόληση με το ποδόσφαιρο. Αμοιβή μάλιστα συνόδευε κάθε χρήσιμη πληροφορία που θα έφτανε στα χέρια των κυβερνώντων και θα μπορούσε να οδηγήσει στη σύλληψή του. Εις βάρος του είχαν -κατά το παρελθόν- αποτύχει τουλάχιστον τρεις δολοφονικές απόπειρες, μια και θεωρείτο ηγετική φυσιογνωμία μεταξύ των δυνάμεων της αντιπολίτευσης. Ήταν τέτοια και η απώλειά του αποτελεί πλήγμα για τους αντάρτες και τους υποστηρικτές τους.

Ήταν 'ο τραγουδιστής της επανάστασης', διότι του άρεσε να σκαρώνει στίχους και να τους τραγουδάει. Η εικόνα του να αποχαιρετά μ' ένα φιλί και μια ωδή έναν 19χρονο διαδηλωτή που έπεσε από τις σφαίρες πολιτοφυλάκων σε διαδήλωση τον μετέτρεψαν σε λαϊκό ήρωα. Ταυτόχρονα δε βαφτίστηκε 'ο γκολκίπερ της ελευθερίας', αφότου οι δυο ζωές του, οι δυο ξεχωριστές ιδιότητές του, συνάντησαν η μία την άλλη.

"Ήταν μια εμβληματική φιγούρα, ένας καθοδηγητής της εξέγερσης", δήλωσε συγκλονισμένος από το θάνατό του ο Τζαμίλ αλ-Σαλέχ, ο επικεφαλής της Τζαΐς αλ-Ιτζά, της οργάνωσης που στη βορειοδυτική Συρία πολεμά για την ανατροπή του Άσαντ.

Πρωταγωνιστής σε ντοκιμαντέρ

Ο Σαρούτ έγινε ευρέως γνωστός από τον κεντρικό ρόλο στο βραβευμένο (σε 4 φεστιβάλ ντοκιμαντέρ) 'η επιστροφή στη Χομς'. Σε σκηνοθεσία του ντόπιου Ταλάλ Ντερκί και με πόρους κυρίως γερμανικούς, το φιλμ πραγματευόταν την πορεία και την καθημερινότητα του δημοφιλούς αντάρτη και του ακτιβιστή φίλου του δημοσιογράφου Οσάμα κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών της Χομς από τον Αύγουστο του 2011 ως τον Αύγουστο του 2013, πριν δηλαδή από την παράδοσή της και τη μετατροπή της σε πόλη - φάντασμα από τις χαμένες ψυχές, τα εγκαταλελειμμένα σπίτια και τις κατεστραμμένες περιουσίες. Ο Ντερκί έζησε παρέα με τους δύο ήρωες του ντοκιμαντέρ στην πρώτη γραμμή του πυρός και απέδωσε με ωμότητα τη ζωή δυο ανθρώπων που αφιερώθηκαν στον ένοπλο αγώνα, κυνηγώντας (ό,τι θεωρούν) ως τη δική τους ελευθερία.

Ορκιζόταν πίστη στον αγώνα έως ότου επιτευχθεί ο σκοπός του αγώνα του, δεν φοβόταν το θάνατο. "Η επανάσταση θα συνεχιστεί. Αυτό το ταξίδι δεν θα διακοπεί από τα εμπόδια της Κυβέρνησης. Αυτή είναι η γη μας, είναι η χώρα μας". Τα λόγια του δεν θα πάψουν ν' αποτελούν ζωντανή έμπνευση για μια μερίδα συμπατριωτών του. Γι' άλλους θα είναι ένας εχθρός που χάθηκε.

Ο ίδιος θα 'συναντηθεί' ξανά με τα τέσσερα αδέρφια του που είχαν σκοτωθεί στο πεδίο της μάχης. Στο δικό του γήπεδο.