Τι φοβάται ο Γκαρθία με τον Μάριν
Λίγες ώρες απέμειναν για το μεγάλο ντέρμπι του "Γ. Καραϊσκάκης" και ο Καταλανός τεχνικός του Ολυμπιακού δεν έχει αποφασίσει αν θα διατηρήσει στην ενδεκάδα τον χαρισματικό Γερμανό μεσοεπιθετικό. Τι τον προβληματίζει και πως σκοπεύει να το διαχειριστεί σε ένα ματς μισό πρωτάθλημα;
Με κλειστά χαρτιά πλησιάζουν τη σέντρα του μεγάλου ντέρμπι της 20ής αγωνιστικής ο Όσκαρ Γκαρθία και ο Μανόλο Χιμένεθ. Αμφότεροι δεν θέλουν να δώσουν στο πιάτο την ενδεκάδα στον αντίπαλο πάγκο και προτιμούν να ανακοινώσουν τις αποφάσεις τους την τελευταία στιγμή, μία ώρα πριν από τη σέντρα (19.30).
Στον Ολυμπιακό κυρίαρχο θέμα συζήτησης εντός των εγκαταστάσεων του Ρέντη είναι η χρησιμοποίηση ή όχι του Μάρκο Μάριν στην αρχική ενδεκάδα. Ο 44χρονος κόουτς σκέφτεται πολύ σοβαρά για το αν πρέπει να έχει στο αρχικό σχήμα τον Γερμανό άσο, τον οποίο αντικατέστησε στην ανάπαυλα του αγώνα της Τρίπολης, παρότι είναι φέτος ο πιο ουσιαστικός από τους ακραίους της ομάδας.
Το αν ο Μάριν δεν την ποιότητα και την ταχύτητά του μπορεί να γείρει την πλάστιγγα υπέρ των "ερυθρολεύκων" μπορεί εύκολα να το καταλάβει κανείς. Στην καλή του μέρα είναι ικανός να αποτελέσει καταλύτη κόντρα σε κάθε αντίπαλο ιδιαίτερα στα εντός συνόρων παιχνίδια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και στην αναμέτρηση του πρώτου γύρου στο ΟΑΚΑ, παρότι ακούμπησε τη μπάλα όλες κι όλες πέντε φορές, πέτυχε ένα γκολ υψηλής κλάσης.
Το ζητούμενο για τον Όσκαρ Γκαρθία, ωστόσο, είναι πως ο Μάρκο δεν είναι υπάκουος και συνεπής στο κομμάτι της τακτικής. Κι αυτό είναι κάτι που ενοχλεί κάθε σοβαρό προπονητή. Ακόμη και στον εντός έδρας αγώνα με τη Λαμία ο 44χρονος κόουτς σηκώθηκε τουλάχιστον τρεις φορές από τη θέση του για να ζητήσει από τον Μάριν να επιστρέψει στη θέση του.
Ο –πρώην διεθνής- παίκτης, ωστόσο, δεν αρέσκεται να μπαίνει σε συστήματα και τακτικής. Ούτε καν να ανταποκρίνεται στοιχειωδώς στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Του αρέσει να έχει ελεύθερο ρόλο, ευχέρεια επιλογών, να πηγαίνει όπου τον οδηγεί το ένστικτό του. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Όσο πρόβλημα δημιουργεί στην ίδια του την ομάδα αυτή η απειθαρχία, άλλο τόσο, ίσως και περισσότερο, "ταλαιπωρεί" τον αντίπαλο.
Πώς να σταματήσεις έναν τόσο χαρισματικό παίκτη όταν δεν ξέρεις σε ποια ακριβώς τετραγωνικά κινείται και αλλάζει θέσεις διαρκώς; Το ζητούμενο, ωστόσο, για τον Όσκαρ Γκαρθία είναι ο Μάριν αν κι εφόσον αγωνιστεί να "δώσει" πράγματα στην ομάδα και τους συμπαίκτες του κι όχι να αφαιρέσει με την "κάνω ό,τι γουστάρω" προσέγγισή του. Σε τελική ανάλυση, παίκτης που κάνει ό,τι θέλει κι όχι ό,τι πρέπει μπορεί να επηρεάσει και την απόδοση των υπολοίπων. Κάπως έτσι δεν αποτελεί πλέον μέρος του συνόλου ο Μεχντί Καρσελά, ένας άλλος πολύ προικισμένος, αλλά απροσάρμοστος ακραίος.
Με λίγα λόγια, το δίλημμα του τεχνικού των "ερυθρολεύκων" είναι μεγάλο. Από τη μία θέλει την ποιότητα του Μάριν στο χορτάρι, από την άλλη δεν θέλει την έλλειψη προσαρμογής στο πλάνο. Εδώ θα πρέπει να βάλουμε στην κουβέντα και την εναλλακτική επιλογή. Ο Φελίπε Πάρντο είναι φιλότιμος, μαχητής, δυναμικός, αλλά δεν έχει την ποιότητα, ούτε την ικανότητα του Μάριν στο να δημιουργήσει ή να εκτελέσει. Όσο για τον Σεμπά, δύσκολα μπορεί να μπει σε αυτή την εξίσωση, καθώς πέρα από τις γνωστές του αδυναμίες με τη μπάλα στα πόδια, είναι και ντεφορμέ το τελευταίο διάστημα.
Το τι θα γίνει τελικά, θα το μάθουμε σε λίγες ώρες. Για πολλούς, εκείνο που μετράει περισσότερο σε τέτοια παιχνίδια είναι η ποιότητα και η προσωπικότητα του παίκτη. Για κάποιους άλλους, όλα είναι θέμα ομαδικής δουλειάς και προσήλωσης στο πλάνο του προπονητή. Αργά το βράδυ, θα πάρουμε και τις ανάλογες απαντήσεις...