To τελευταίο παπούτσι του "Θεού"

Στον κόσμο της ποδοσφαιρικής υπερβολής, στην Ελλάδα των παραδοσιακών πολύχρωμων πρωτοσέλιδων των αθλητικών εφημερίδων και του φανατικού κοινού, η υπερμεγέθυνση περιστατικών, ατομικών προσφορών και δημιουργία… υπερφυσικών υπερηρώων, είναι αν μη τι άλλο συχνό φαινόμενο.

Ελάχιστοι είναι όμως εκείνοι οι οποίου μπορούν να υποστηρίξουν τον υπερβολικό τίτλο που τους χάρισε η αθλητική κοινωνία στην οποία προσέφεραν. Ο Θωμάς Μαύρος, για παράδειγμα, ήταν χωρίς αμφιβολία ένας από εκείνους, τους λίγους. Η παρουσία του στην ομάδα τόσο στα τέλη των 70s όσο και στην πέτρινη -για την ΑΕΚ- δεκαετία του 80, ήταν τέτοια που τον θεοποίησε στα μάτια των ΑΕΚτζήδων. Δικαίως. Στο κάτω-κάτω μόνο και αυτός και ο Ντέμης Νικολαϊδης κατάφεραν να αποτελέσουν το σοβαρό επιχείρημα των φίλων της ΑΕΚ, τις δύσκολες Δευτέρες των εποχών που στην τροπαιοθήκη του συλλόγου, δεν έμπαινε νέο υλικό.

Μία μέρα σαν σήμερα και με αφορμή τα παραπάνω, η ΑΕΚ και η Εθνική Ελλάδος αποφάσισαν να αποχαιρετίσουν με ένα μεταξύ τους φιλικό, σε μία σεμνή τελετή στη Νέα Φιλαδέλφεια τον αρχικανονιέρη των ελληνικών γηπέδων. Ο Θωμάς Μαύρος αγωνίστηκε ένα ημίχρονο με την κάθε ομάδα και σκόραρε τα δύο του τελευταία γκολ στις εστίες του γηπέδου που μεγαλούργησε, με τη συγκυρία να θέλει ίση κατανομή: Ένα γκολ με την ΑΕΚ, ένα με την Εθνική.

Ο Θωμάς άκουσε για τελευταία φορά με σορτσάκι, ποδοσφαιρικά παπούτσια και αθλητική φανέλα τη Φιλαδέλφεια να φωνάζει "Ποιος ποιος ποιος, ο Μαύρος ο Θεός".

Μετά το τέλος του αγώνα, όλα τα παραπάνω έγιναν Ιστορία. Κάτι που είχε σαν φυσικό επακόλουθο τα αντικείμενα από εκείνη τη νύχτα μνήμης στη Νέα Φιλαδέλφεια, να αποκτήσουν συλλεκτική αξία. Για τους συλλέκτες κειμηλιακή. Όπως για παράδειγμα τα παπούτσια, με τα οποία ο Θωμάς σκόραρε για τελευταία φορά εκεί που έγραψε κάμποσες από τις πιο χρυσές σελίδες της Ιστορίας της ΑΕΚ και δημιούργησε αρκετά σημεία αναφοράς της πορείας του ελληνικού ποδοσφαίρου στον χρόνο.

Ο Νίκος και ο Άκης έχουν από ένα παπούτσι στη συλλογή τους, από εκείνη την ιστορική βραδιά του 1993 στη Νέα Φιλαδέλφεια. "Ένα κομμάτι από τον Θεό". Το "Θεός" είναι σαφέστατα υπερβολικό για τον απλούστατο λόγο ότι θεωρείται υπερβολή η θεοποίηση οποιουδήποτε κοινού θνητού. Αν και είναι άδικος για τον Μαύρο ο όρος "κοινός θνητός".

Γιατί τουλάχιστον για τους ΑΕΚτζήδες, είναι ότι ο Μαραντόνα για τους οπαδούς της Νάπολι. Για τους μικρότερους κάτι σαν ήρωας της επανάστασης του '21 και για τους μεγαλύτερους ένας ροκ σταρ της μπάλας.

Βίντεο από την τελευταία ποδοσφαιρική νύχτα του Μαύρου στη Νέα Φιλαδέλφεια:

* Oι φωτογραφίες από το παπούτσι του Θωμά ανήκουν στη μεγάλη συλλογή της σελίδας στο Facebook, Final Whistle.