Ο Τζόσουα δεν ντράπηκε να νικήσει

Σε έναν από τους χειρότερους αγώνες βαρέων βαρών, που κρίνουν ζώνες, όλων των εποχών, ο Άντονι Τζόσουα επικράτησε με ομόφωνη απόφαση του Άντι Ρουίζ στην Ντιριγιά της Σαουδικής Αραβίας. Αλλά, πλην του ίδιου και του τιμ του, ουδείς άλλος χαίρεται.

Άντονι Τζόσουα και Άντι Ρουίζ διεκδίκησαν την ζώνη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα βαρέων βαρών στην Diriyah Arena του Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας (08/12/2019). Ο Βρετανός ήταν ο νικητής της μονομαχίας. (AP Photo/Hassan Ammar)
Άντονι Τζόσουα και Άντι Ρουίζ διεκδίκησαν την ζώνη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα βαρέων βαρών στην Diriyah Arena του Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας (08/12/2019). Ο Βρετανός ήταν ο νικητής της μονομαχίας. AP PHOTO/HASSAN AMMAR

Δεν ήταν μόνο οι σχετικά πιο αδαείς παρευρισκόμενοι στο χώρο μετάδοσης του αγώνα που θεώρησαν ότι έχασαν σχεδόν μία ώρα και ένα τέταρτο από το χρόνο τους, παρακολουθώντας μία τακτικιστική αναμέτρηση στα όρια του φόβου από τον πιο ικανό (σωματικά και εν πάση περιπτώσει τεχνικά) πυγμάχο, αλλά και κάποιος που έχει παίξει για τον παγκόσμιο τίτλο, τον έχει χάσει, έχει ξαναπαίξει, τον έχει κατακτήσει, έχει αγωνίστει ξανά, τον έχει υπερασπιστεί και, την τελευταία φορά, τον έχει χάσει, μόνο για να τον κυνηγήσει -και μάλιστα λυσσαλέα- ξανά.

Η Χριστίνα Λιναρδάτου, πριν μπει στη νέα περιπέτειά της, ήταν σχεδόν έξαλλη με τον αγώνα, τον οποίο παρακολούθησε με τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας του Περσέα. “Δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι να κοιτάς τον άλλον και να μην κάνεις τίποτα γι’ αυτό”, ήταν ένα ενδεικτικό σχόλιό της.

Φυσικά.

Κατά τα μεσάνυχτα, τα πρώτα χασμουρητά είχαν κάνει την εμφάνισή τους. Ο ενθουσιασμός για να συμβεί κάτι, οτιδήποτε, σε αυτήν την αναμέτρηση της Ριγιάντ, είχε εξατμιστεί πιο γρήγορα από κυκλάκι που σχεδιάζει το στόμα σε παγωμένο τοπίο. Όλοι ήξεραν ότι δεν επρόκειτο να γίνει κάτι. Οι κουβέντες, που γίνονταν με το διπλανό κατά τα διαλείμματα, τώρα επεκτείνονταν και ενώ ο αγώνας ήταν σε εξέλιξη. Και αυτό το τίποτα δεν μετατρεπόταν σε κάτι.


Το Sky Sports έδειχνε στιγμιότυπα από τους γύρους ενώ οι πυγμάχοι βρίσκονταν στους πάγκους και, όταν επέστρεφε στη ζωντανή εξέλιξη, ακόμη κάθονταν. Ο διπλανός μου, ο Δημήτρης, σήκωσε με αγανάκτηση το χέρι του και έδειξε τη γιγαντοοθόνη στο ένα και μοναδικό στιγμιότυπο του τέταρτου γύρου: “Αυτό είναι το μόνο που έγινε”.

Περιμέναμε ένα Ράχμαν-Λιούις, ένα Ντάγκλας-Χόλιφιλντ. Έναν one and done πυγμάχο να ηττάται από ένα ανώτερο στοιχείο. Ο Τζόσουα έριξε τις γροθιές του για να έχει την ομόφωνη απόφαση ώστε να κάνει δικές του τις ζώνες των WBA, WBO, IBF, IBO. Ο Ρουίζ προσπάθησε για το toe to toe, μπας και ο Βρετανός τσιμπήσει. Αλλά ο Τζόσουα ήξερε ό,τι οι άλλοι είχαν καταστρέψει μέσω της καχυποψίας του: ότι τον Ιούνιο, στο Madison Square Garden, έφυγε με τεχνικό νοκ άουτ στον έβδομο κανονικά και με το νόμο. Και γύρισε με στόχο να πάρει τις ζώνες και όχι να πάρει εκδίκηση.

Ο Ρουίζ ήξερε ότι από απόσταση ο Τζόσουα ήταν ακίνδυνος. Ήθελε να τον φέρει βολικά. Να τον στριμώξει σε κάποια γωνία. Αλλά δεν διακινδύνευε να βρεθεί εκτός ισορροπίας. Στους έξι πρώτους γύρους οι δύο πυγμάχοι είχαν ‘αγκαλιαστεί’ μία φορά. Ο Τζόσουα δεν βρέθηκε ποτέ στα σκοινιά. Και ο Μεξικανός, με βηματισμούς που εμφύσησε στον κόσμο του μποξ ο αληθινός κήρυκας της sweet science, όρο που χρησιμοποίησε στη συνέντευξη μετά τον αγώνα ο Βρετανός για να περιγράψει τον τρόπο του, δηλαδή ο εμβληματικός Μάρβιν Χάγκλερ, δεν μπορούσε να τον βρει, αλλά, σε κάποια φάση, δεν ήθελε κιόλας.

Μέχρι τον τέταρτο γύρο ήταν καλή αυτή η τακτική, έπειτα από αυτόν έπρεπε να δοκιμάσει κάτι άλλο”, είπε η Λιναρδάτου, που αν δει κάποιος πώς μπήκε στους πρώτους γύρους στο δικό της πρόσφατο αγώνα στο Μάντσεστερ, κόντρα στην Κέιτι Τέιλορ, μπορεί να καταλάβει το επιχείρημά της. Βεβαίως, κάθε ένας από τους δύο αντιπάλους είχε το λόγο του να μη θέλει να εκτεθεί. Ο Τζόσουα προσέγγισε την αναμέτρηση συντηρητικά, διότι ήξερε ότι μία ήττα θα κατέστρεφε ολοσχερώς την καριέρα του.

Ο Ρουίς ήταν ο πυγμάχος που είχε τις ζώνες και ήξερε ότι ένα δικό του νοκ άουτ θα τον εξαφάνιζε, όπως έγινε με τον Ράχμαν και τον Ντάγκλας και κάθε άλλο ‘μαύρο άλογο’ πριν από αυτόν. Και γι’ αυτό, αν και ήταν προφανές ότι κυνηγούσε στους πόντους, ουδόλως ρίσκαρε. Μόλις τελείωσε ο αγώνας, η πρώτη αντίδραση ήταν ένα μαζικό ανασήκωμα από τις καρέκλες. Η απόφαση ήταν βέβαιη, τα 15 εκατομμύρια δολάρια που πήραν οι δύο υγιείς πυγμάχοι (αν εξαιρεθεί το ανοιχτό φρύδι του Μεξικανού) επίσης, όλα καλά.

Στο τέλος, δε, έγινε και το απαραίτητο σόου. Ο Τζόσουα, μέσα από το λαϊφσταϊλίδικο γέλιο, περίμενε τα χειροκροτήματα που θα έδειχναν την ασφάλεια της πειστικότητάς του στην αναμέτρηση. Δεν έχασε την ευκαιρία και ρώτησε τον Ρουίζ αν θα κρεμάσει τα γάντια του. Ο τελευταίος δήλωσε ότι θέλει και τρίτη αναμέτρηση. Ο Τζόσουα επιβεβαίωσε με ένα ελάχιστα πειστικό ουρλιαχτό ότι θα μείνει στη θέση του.

Εν τω μεταξύ, ο Τάισον Φιούρι προετοιμάζεται για τον Ντιόντε Γουάιλντερ σε έναν αγώνα που ουδείς εκ των δύο αντιπάλων θα λυπηθεί αν ρίξει καμιά παραπάνω, όποιο κι αν είναι το ρίσκο. Και η Λιναρδάτου θέλει να κατέβει κιλά, για να πάρει ζώνες, “να κάνω unification”, όπως είπε, “και κανείς να μην μπορεί να μου πει τίποτα”. Μετά την αναμέτρηση στη Σαουδική Αραβία και τον αμοιβαίο σεβασμό των δύο πυγμάχων, όλοι ψάχνουν να βρουν εκείνον που, ως άλλος Μάικ Τάισον, θα πει, “θα σου φάω το λαρύγγι”. Μοιάζει με έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια, τον εξαφάνισαν μπόλικα πράσινα χαρτονομίσματα.

News 24/7

24MEDIA NETWORK