Αρρω-στημένο!
"Λοιπόν! Θα πιάσουμε πρώτα τον Αναστασιάδη, μετά τον Γούμενο και τελευταίο τον Βόκολο!"
"Εκλεισα ραντεβού με τον Αναστασιάδη για το βράδυ!"
"Και όπως είπαμε! Ο Βόκολος θα είναι "πτώμα" και ο Τοχούρογλου κορυφαίος για ξεκάρφωμα..."
"Τα υπόλοιπα θα τα πάρετε μετά τον αγώνα..."
"Αυτό το σακουλάκι είναι από τον κ.Μήτσου..."
"Λοιπόν. Το παιχνίδι είναι μιλημένο! Εδώ είναι οι υπογραφές από Αναστασιάδη, Γούμενο και Βόκολο..."
"Καλή επιτυχία. Και όπως είπαμε! Το γκολ στο 93' για ξεκάρφωμα..."
"Μπλέξαμε στην κίνηση! Κοίτα να δεις που δεν θα τους προλάβουμε..."
"Πάρκαρέ το εδώ! Μην χάνουμε χρόνο..."
"Τζίφος! Δεν τους προλάβαμε..."
"Πάρε τηλέφωνο τον Τσικίνη και κάνε του μία προσφορά..."
Τι στημένο και αηδίες κύριε Αστυνόμε; Με την αξία μας κερδίσαμε. Ο Aγγελος ποτέ δεν θα το έκανε αυτό. Είναι άνθρωπος του Θεού και θα πέσει φωτιά να τον εκάψει. Του είπαν και από το Αγ. Όρος. «Αν δώσει Aγγελε, παιδί μας, το παιχνίδι, θα τρως πόρτα για τα επόμενα 10 χρόνια». Αλλαξε 7 χρώματα ο Αναστασιάδης και αποφάσισε «θα παίξουμε καθαρά, αγόρια. Δεν τα φοράω τσάμπα τα κομποσχοίνια εγώ, δεν χαλάω τσάμπα τον μισθό μου στα κεριά και στις λαμπάδες».
Ε, και έβαλε τον Βόκολο να παίξει. Και τι έγινε δηλαδή; Δεν έπαιξε καλά ο Λεωνίδας; Έπαιξε. Τι πέσατε να τον φάτε; Ε, έτυχε να είναι αυτός που μάρκαρε και τους δύο σκόρερ. Aνθρωπος είναι και λύγισε. Τόσα χρόνια στον Παναθηναϊκό, δεν το άντεξε η καρδιά του. Θα μαρκάρω δηλαδή εγώ τον αδερφό μου και θα τον πλακώσω στις μπουνιές; Δεν γίνεται. Στο ίδιο τραπέζι κάθονταν τα παιδιά. Μαζί τρώγανε το ψωμί και την ελιά στις προετοιμασίες. Μαζί παίζανε μαξιλαροπόλεμο στα δωμάτια του ξενοδοχείου, μαζί κοιμόντουσαν ... Το ίδιο κρεβάτι μοιράζονταν, τον ίδιο Αγκαλίτσα-Φωτεινούλη. Πώς μπορούν να ξεχαστούν όλα αυτά ;
Εμένα ο παππούς μου είπε, πως ο Βόκολος ζήτησε γονυπετής από τον Aγγελο, να μην τον αφήσει να παίξει. Ούτε στον πάγκο δεν ήθελε να κάτσει. Σου λέει άμα κερδίσουμε θα πρέπει να πανηγυρίσω. Πώς να χοροπηδάω και να ουρλιάζω και γκιβ μι φάϊβ, όταν τα αδέρφια μου θα κλαίνε στο γκαζόν;
Ευτυχώς, έκανε ο Θεός και κέρδισε ο Παναθηναϊκός και βγήκε το παλικάρι από την δύσκολη θέση. Ε, όσο να το πεις είναι πιο εύκολο να κάνεις τον στεναχωρημένο. Έκανε και τις πρόβες του στο σπίτι, δοκίμασε πιο ύφος του ταιριάζει καλύτερα, θυμήθηκε και τι μισθό παίρνει και ορίστε! Καλύτερος και από τον λούστρο Βασιλάκη Καϊλα.
Ρε, μη πέφτετε να φάτε τον άνθρωπο ...Τι να έκανε δηλαδής; Να καλούσε σε δείπνο τον προηγούμενο βράδυ τους βασικούς των πρασίνων και να τους τάιζε θαλασσινά; Να ξυπνούσαν την άλλη μέρα, να μην χωρούσαν στα σορτσάκια και να είχαμε αναβολές; Να τους «πλάκωνε» σε τίποτα ληγμένα τρίγωνα Πανοράματος, σε τίποτα καζάν ντιπί από τον Τερκενλή και να είχαμε φίσκα στο ράντζο τα εφημερεύοντα; Προς γκρεμός και πίσω ρέμα για τον Λεωνίδα.
Να με συγχωράτε κυρ Αστυνόμε μου αλλά πάω να βγάλω τις σημαίες και τα κασκόλ απ΄το πατάρι, να είμαι έτοιμη για την Ομόνοια.
Με την υπογραφή...
Γιατρός: "Οι εξετάσεις σας δεν ήταν καλές. Εχω να σας πώ ένα κακό και ένα καλό νέο. Ποιο θέλετε να ακούσετε πρώτα;"
Ασθενής: "Πείτε μου το κακό πρώτα."
Γιατρός: "Δυστυχώς έχετε μόνο 2 μήνες ζωής..."
Ασθενής: "Και το καλό νέο ποιο είναι ρε γιατρέ;"
Γιατρός: "Χθες είχα πάει για καφέ και χτύπησα ένα γκομενάκι..."