Ασφαλιστικό, η ώρα των ευθυνών
Το θέμα των τελευταίων εβδομάδων δεν είναι άλλο από το επικείμενο ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Δυστυχώς, αντί να σκύψουν πάνω από το θέμα όλοι οι εμπλεκόμενοι αρμόδιοι φορείς (πολιτικά κόμματα, συνδικάτα εργαζομένων, οικονομολόγοι, εργατολόγοι, κοινωνιολόγοι κλπ) καιρό πριν – ώστε να υλοποιηθεί άμεσα η όποια ασφαλιστική μεταρρύθμιση – προτίμησαν να αφήσουν τον κόμπο να φτάσει στο χτένι...
Το αποτέλεσμα το ζούμε όλοι καθημερινά, κάνοντας σλάλομ ανάμεσα στους σκουπιδολόφους, αδυνατώντας να φτάσουμε εγκαίρως στον προορισμό μας από τις απεργίες των ΜΜΜ, μένοντας στο σκοτάδι και απολαμβάνοντας τις κενολογίες των πολιτικών στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Ας είμαστε ρεαλιστές:
α) το παρόν ασφαλιστικό σύστημα πνέει τα λοίσθια και απαιτείται άμεση μεταρρύθμιση,
β) αποκλείεται να μην θιγούν κάποιες ομάδες ασφαλισμένων. Αν περιμένει κανείς να αλλάξει άρδην το ασφαλιστικό πλαίσιο και να μείνει αλώβητος, πλανάται πλάνην οικτράν...
Για μένα το ασφαλιστικό – πλέον - είναι σαν τη γάγγραινα. Αυτή την στιγμή έχουν μολυνθεί κάποια δάκτυλα. Αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, η γάγγραινα θα περάσει στα επόμενα δάκτυλα, σε όλη την παλάμη, τον βραχίονα κοκ. Όσο πιο γρήγορα γίνει η επέμβαση, τόσο πιο μικρές θα είναι οι απώλειες. Αλλά οι απώλειες είναι δεδομένες!
Το να κωλυσιεργούμε ψάχνοντας να βρούμε ποιος ευθύνεται για την μόλυνση, χωρίς να φροντίζουμε για την ίαση, μόνο χειρότερα κάνει τα πράγματα. Σαφώς και υπάρχουν ευθύνες – κυρίως πολιτικές – και θα είναι ευχής έργον να αποδοθούν επιτέλους σε αυτούς που τους αναλογούν. Όμως, και τώρα είναι η ώρα της ευθύνης για όλους μας, πολιτικούς και απλούς πολίτες.
Πρώτη, η κυβέρνηση, οφείλει να εκφράσει τις θέσεις της για την λύση του προβλήματος. Αν θεωρήσουμε ότι αυτό έγινε, τα κόμματα της αντιπολίτευσης οφείλουν όχι να αντιπαρατίθενται στείρα στις προτάσεις της κυβέρνησης, αλλά να καταθέσουν τις δικές τους προτάσεις.
Η δική μου πρόταση είναι απλή. Όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου να καταθέσουν το δικό τους σχέδιο νόμου για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση σε 2-3 μήνες από σήμερα. Οι 5, πλέον, προτάσεις να τεθούν σε δημοψήφισμα από τον ελληνικό λαό, και όποια πρόταση λάβει 50%+ (σε ένα ή δύο γύρους) να αποτελέσει δεσμευτική λύση για την όποια κυβέρνηση τα επόμενα λ.χ. 20 χρόνια.
Τοιουτοτρόπως, όλα τα κόμματα και όλοι οι πολίτες θα είναι συνυπεύθυνοι για την έκβαση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Αρκετά ένυψον τας χείρας τους τόσα χρόνια! Είναι καιρός, να επιδείξουμε όλοι μας την δέουσα ωριμότητα και συναίνεση σε ένα τόσο μείζον θέμα. Άλλωστε, όταν ένα μέρος του σώματος αρρωσταίνει, αργά ή γρήγορα θα αρρωστήσει και το υπόλοιπο σώμα. Ας μην επιχαίρουν, λοιπόν, τα «προσωρινά» υγιή μέρη.
Υ.Γ. Και μην ξεχνάμε, όσο δικαίωμα έχει κανείς στην απεργία, άλλο τόσο (αν όχι περισσότερο) δικαίωμα έχει κανείς στην εργασία.
Με την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο,
Κιάμος Φώτιος