X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

Δεοντολογίας συνέχεια

Συνάδελφοι χαίρεται

Με αφορμή το παρών κείμενο που δημοσιεύεται στη στήλη "εσύ το είπες", θέλησα να γράψω δυο λόγια. Σπουδάζω, ο ίδιος, εδώ και δύο χρόνια δημοσιογραφία και αν μη τι άλλο ανησύχησα αρκετά με το εν λόγω κείμενο. Δεν είναι ότι τρόμαξα με το άρθρο και τον προβληματισμό των αξιότιμων συναδέλφων, καθώς το πρόβλημα ήταν γνωστό.
Αυτό που με τρομάζει στην πραγματικότητα όμως είναι ότι καθημερινά αντικρίζουμε παρόμοιου είδους προβλήματα. Σιγά - σιγά αρχίζω και αναρωτιέμαι γιατί σπουδάζω. Αν εσείς οι παλιοί συνάδελφοι γυρίσετε όχι πολλά χρόνια πίσω και διαβάσετε τις σημειώσεις σας περί δημοσιογραφικής δεοντολογίας θα θυμηθείτε τον σκοπό που είχατε για να γίνεται δημοσιογράφοι. Και δεν εννοώ εσάς, αλλά αυτούς που μέσα απ'την ρουσφετολογία και την κατάχρηση εξουσίας καταπατούν το αγνό δικαίωμά μου να γίνω "σωστός" και "ανιδιοτελής" δημοσιογράφος.

Ελπίζω τα σωματεία που προαναφέρθηκαν και στα οποία πρόσκεινται οι θαρραλέοι δημοσιογράφοι να κάνουν κάτι για το αηδιαστικό αυτό πρόβλημα.

Μετά τιμής και σεβασμού,
Αλέξανδρος Ταχτσίδης