Μια φορά το χρόνο

Στις 12 του Ιούνη της χρονιάς που τελείωσε, λίγα λεπτά πριν ο Κολίνα σφυρίξει το τέλος του αγώνα, κάποιοι απερίσκεπτοι φωνάξαμε «Σφύριξέ το, το γ...ο, δεν μπορώ να περιμένω». Τότε ήταν που οι πλέον σώφρονες μας έβαλαν στη θέση μας διορθώνοντας τον... ψαλμό: « ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ, το γ.....ο, δεν μπορώ να περιμένω». Βλέπετε, η ομάδα είχε εμπνεύσει από τα πρώτα 85 λεπτά παιχνιδιού της αυτό που άλλες δεν καταφέρνουν εδώ και χρόνια: Πίστη, εμπιστοσύνη και προσδοκία για ανώτερα πράγματα.

Έναν μήνα και μισό μετά, μια βόλτα στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις στην Καλογρέζα σε έκανε να διασκεδάζεις που σου αρέσει ο αθλητισμός, για πρώτη ίσως φορά στην Ελλάδα. Αρκετά καλή οργάνωση (για εμάς τους πρωτάρηδες αυτό ίσως ήταν το απόλυτο), υπέροχα κτίσματα, καταπληκτική συμπεριφορά, όλα υπέροχα. Θυμηθήκαμε τον πολιτισμό μας, το αθλητικό DNA μας έστω και αν η εθνική μας υπερηφάνεια πληγώθηκε (μαζί με την νοημοσύνη μας) στο τρίγωνο Τζέκου-Κεντέρη-Θάνου.

Ο Αγιος Βασίλης για εμάς εφέτος ήρθε καλοκαίρι, φόραγε κόκκινο κοντομάνικο μπλουζάκι με άσπρο τελείωμα στα μανίκια, κόκκινη φόρμα, καπελλάκι τζόκεϊ και είχε τυπωμένο στο μπλουζάκι, πίσω: «ZAGORAKIS» με ένα τεράστιο «7». Κυκλοφόρησε με το κάμπριο έλκηθρό του στις Ολυμπιακές λωρίδες και μοίρασε τα δώρα του σε εμάς που ήμασταν καλά παιδιά τους προηγούμενους μήνες.

Τώρα είναι χειμώνας, ο καλοκάγαθος χοντρούλης των δυτικών προτύπων δεν μας έχει πια στο δρομολόγιό του, βλέπετε περνάει μια φορά το χρόνο από κάθε μέρος. Εμείς πήραμε τα δώρα και σαν άλλα ξωτικά – βοηθοί του αναμοιράζουμε τα δώρα του αλλού.
Δινουμε τους πρωταθλητές Ευρώπης σε ομάδες του εξωτερικού, αφήνουμε τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις μας στο έλεος του χρόνου, ξοδεύουμε τη χαρά μας για ποδόσφαιρο αξιώσεων σε τρεις αγωνιστικές και σε μεγαλόσχημες υποσχέσεις αναγέννησης, δωρίζουμε τον πολιτισμό μας στο ένδοξο παρελθόν του, γυρνώντας σιγά σιγά στην πρότερη, γνώριμη ζωή μας.

Βλέπεις, είμαστε γεναιόδωροι και big spenders, τα δώρα μας είναι για να τα μοιράζουμε.
Αντίο λοιπόν στην καλύτερη χρονιά μας, αντίο και στον Αι-Βασίλη και χρόνια μας πολλά και καλύτερα.