Nέα Τάξη Θεμάτων
H τρισάθλια εικόνα της ελληνικής οικονομίας αρχίζει να σκιαγραφείται δειλά δειλά στον Ελληνα πολίτη. Οι λογιστές ταχυδακτυλουργοί δούλευαν, ενώ πολιτικοί και ΜΜΕ σφύριζαν αδιάφορα. Οι κρατικές τράπεζες αγόραζαν κρατικά ομόλογα και αντί να πληρώνουν τον ετήσιο φόρο, εξέδιδαν νέα τοκομερίδια τα οποία δεν ανέγραφαν πουθενά. Κάλυπταν τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ από τον προυπολογισμό και αντί να γίνει η σχετική ενημέρωση στις δαπάνες του ελλείμματος τις εμφάνιζαν ως συμμετοχή του κράτους στο μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών. Δυστυχώς, ακόμα είμαστε στην αρχή της αρχής, χωρίς να έχει ανοίξει καν το κεφάλαιο της Σοφοκλέους.
H 3η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου (Γερμανία) αδυνατεί να αντιμετωπίσει το δημοσιονομικό της « τέρας ».
Ογδοντά δύο από τις πιο μεγάλες επιχειρήσεις των ΗΠΑ δεν πλήρωσαν φόρο για τουλάχιστον ένα χρόνο στην διάρκεια της τριετούς διακυβέρνησης Μπους. Η συγκεκριμένη διαπίστωση περιλαμβάνεται σε μία έκθεση για την ειχειρηματική φορολογία που συντάχθηκε από το μη κερδοσκοπικό οργανισμό έρευνας και συμβουλευτικών υπηρεσιών CTJ και τη θυγατρική της ITEP, ύστερα από έρευνα των 275 εκ των 500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων που περιλαμβάνονται στο περιοδικό Fortune.
Στην Ευρωπαϊκή Ενωση το ποσοστό στον μέσο φόρο κεφαλαίου έπεσε από το 50% το 1981 στο 35% το 1994 , ενώ ο φόρος στον μέσο μισθό ανέβηκε από το 35% στο 41%.(Εconomist, 31/5/1997)
Η κατάσταση στις ελληνικές ομάδες παραμένει υπό του μετρίου, αλλά αυτό δεν προβληματίζει κανένα. Αρκεί ένα καλό αποτέλεσμα ή μία θετική αύρα για να ξεχαστούν τα τεράστια προβλήματα. Ο έλληνας φίλαθλος, οπαδός, παρατηρητής ζει σε ένα πέλαγος φαντασιώσεων, αυτοθαυμασμού για την ομάδα του και ανόητης γενικολογίας, προκειμένου να μην απασχολήσει την σκέψη του με δυσάρεστα πράγματα, όπως είναι οι τεράστιες αδυναμίες και καθυστερήσεις στον εκσυγχρονισμό των ΠΑΕ εντός και εκτός γηπέδου.
Από το 1992 ως σήμερα, το ελληνικό δημόσιο έχει κάνει 6 βασικές Ειδικές Ρυθμίσεις χρεών προς ΠΑΕ ή ΚΑΕ, οι οποίες δεν τηρούνται, πλην ελαχίστων περιπτώσεων.
Δεκαπέντε χρόνια μετά την κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στο χώρο της ιδιωτικής τηλεόρασης, η κατάσταση είναι πια απελπιστική. Η νομοθεσία προβλέπει χορήγηση 6 αδειών για σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας. Σήμερα, λειτουργούν ήδη 10. Η διαπλοκή δραστηριοτήτων και συμφερόντων υπαγορεύει την επικαιρότητα σε βάρος της κοινής λογικής, ενώ η προσπάθεια προσέλκυσης κοινού έχει μετατρέψει την τηλεόραση σε μηχάνημα παραπλάνησης και αποβλάκωσης.
Αντί για , o σοφός τοίχος κλείνει το show:
“ H τηλεόραση είναι η λογοτεχνία των αγράμματων, ο πλούτος των φτωχών, το προνόμιο των μη προνομιούχων και το σεσουάρ της μαζικής συνείδησης. »