Ο Στέλιος Μάινας στο cosmo.gr

..Ο ίδιος μου άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του με ένα γενναιόδωρο χαμόγελο, έτσι λοιπόν τον γνώρισα ως άνθρωπο γιατί ως ηθοποιός δεν χρειάζεται συστάσεις.
Φέτος θα τον δούμε στην πιο φιλόδοξη παραγωγή της χρονιάς στο « Νησί», που θα μας κάνει να ανοίγουμε με ανυπομονησία τους τηλεοπτικούς μας δέκτες, κάθε Δευτέρα .Το ανήσυχο πνεύμα του όμως ,τον οδήγησε και σ’ έναν νέο «ρόλο» αυτό του συγγραφέα καθώς σήμερα κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Τ α φαινόμενα απατούν».

Αρκούν τα ίδια τα λεγόμενα του για να πιστοποιήσουν πως τελικά, καμιά καριέρα δεν είναι τυχαία :

« Νιώθω πως είμαι πιο κοντά σε κάποιους ρόλους και πιο μακριά σ’ άλλους, αλλά πολλές φορές ο ηθοποιός θέλει να πάει εκεί που είναι πιο μακριά. Δουλειά του ηθοποιού είναι να ανακαλύπτει συνέχεια νέο έδαφος».

Ο ΣτI­λιος ΜI¬ινας στο cosmo.gr 1
ΑνI­βηκε απI? cosmogr. - ΠερισσI?τερα βI?ντεο με lifestyle και μI?δα.

Τώρα που ξεκίνησε το Mega να προβάλλει τα τηλεοπτικά σποτ για το « Νησί» όλοι μας έχουμε μεγάλες προσδοκίες. Εσείς στην αρχή, όταν σας έγινε η πρόταση δεν φοβηθήκατε, πως ένα τόσο επιτυχημένο βιβλίο, θα μεταφερόταν στην μικρή οθόνη με αντίστοιχη επιτυχία;

Πρώτα απ’ όλα δεν φοβάμαι, δε με κωλύουν αυτά έχω άλλα κολλήματα(γέλια). Δε με φόβισε αυτό πραγματικά, το αντίθετο έχοντας ένα βιβλίο έχεις :αρχή, μέση και τέλος, μια ολοκληρωμένη εικόνα ενός πράγματος. Έτσι προστατεύεσαι από μια αυθαιρεσία, που μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.

Όχι μόνο και του πράγματος γενικότερα, δηλαδή έχεις στα χέρια σου ένα ολοκληρωμένο έργο. Με δύο λόγια είναι σαν ένα οικοδόμημα, που έχει ένα σκελετό και είναι πιο εύκολο να συμμετάσχεις σε μια οικοδομή, στην οποία βλέπεις τον σκελετό της, παρά σ’ ένα σχέδιο στα χαρτιά, έτσι ήταν και με το «Νησί»

Ένα μεγάλο βιβλίο είναι δύσκολο ή μάλλον αδύνατον. Η μεγάλη λογοτεχνία δεν μεταφέρεται στον κινηματογράφο και το έχει αποδείξει αυτό η πείρα. Τα μεγάλα έργα είναι καλύτερα να μένουν όπως είναι, να μην αγγίζονται! Τα μεσαία έργα, είναι πιο κατάλληλα, ενώ τα κακά το μόνο που μπορείς να τους κάνεις είναι καλό

Ο ΣτI­λιος ΜI¬ινας στο cosmo.gr 2
ΑνI­βηκε απI? cosmogr. - ΑνακαλI?ψτε περισσI?τερα lifestyle βI?ντεο.

Ο Στέλιος Μαίνας μας είπε πως, τον Δεκέμβρη συμπληρώνουν έναν ολόκληρο χρόνο γυρισμάτων στην Κρήτη. Αλήθεια πως του φαίνεται η κρητική φιλοξενία και η ανταπόκριση των ντόπιων;

Ο ΣτI­λιος ΜI¬ινας στο cosmo.gr 3
ΑνI­βηκε απI? cosmogr. - ΡI?ξτε μια ματιI¬ σε περισσI?τερα lifestyle βI?ντεο.

Δυστυχώς ο Μανώλης Φουντουλάκης, πέθανε πριν δύο μήνες και δεν πρόλαβε να δει το σίριαλ, το μόνο που πρόλαβε ήταν να κάνει την εκπομπή του Σταύρου του Θεοδωράκη ( «Οι πρωταγωνιστές») . Πέθανε 87 ετών και ήταν ένας καταπληκτικός άνθρωπος, που μας βοήθησε πάρα πολύ σ’ όλη την διαδικασία, με πληροφορίες και ο,τιδήποτε χρειαζόμασταν. Σας λέω ένα μόνο πράγμα για να καταλάβετε, ο ίδιος έμενε στην Αθήνα με την κόρη , την οποία άφησε σ’ αυτή την ηλικία και πήγε και έμεινε με μια γυναίκα, που τον πρόσεχε στο χωριό ,στο σπίτι του για να είναι δίπλα μας και να μας στηρίζει.

Ναι και ήταν σπουδαίος συμπαραστάτης μας. Λειτουργούσε ουσιαστικά σαν τεχνικός σύμβουλος της σειράς και μας έκανε επισημάνσεις και παρατηρήσεις.

Λυτρωτικά !Γιατί όπως έλεγε και ο ίδιος : «Για πενήντα χρόνια, δεν μπορούσα να πω ότι ήμουν λεπρός» και τώρα βγήκε και το είπε μέσω της συνέντευξης σ’ όλο το πανελλήνιο. Ουσιαστικά μέσα από αυτή την ασθένεια ολοκληρώθηκε και ο ίδιος ως χαρακτήρας, ανδρώθηκε. Ήταν φοβερή προσωπικότητα ο κυρ –Μανώλης ….

Αυτή είναι μια φυσική εξέλιξη της δουλειάς μας και οντισιόν δεν σημαίνει ότι θέλουν να δουν αν κάποιος είναι καλός ηθοποιός, αλλά ποιος πάει σε τι. Να μπορούν να δουν με ποιον ρόλο μπορείς να ταιριάξεις καλύτερα. Μόνο έτσι κάνεις μια αξιοπρεπή διανομή ρόλων , σ’ ένα σίριαλ που έχει εκατό ρόλους, αυτό που διαμορφώνεται στην αρχή είναι χαώδες!

Όχι , πρώτα από όλα δεν έχω φιλοδοξίες να παίξω ρόλους. Με την έννοια ότι δεν λέω ποτέ : «Α! Αυτό θέλω να το κάνω!»

Όχι, δεν υπάρχουν ρόλοι. Νιώθω πως είμαι πιο κοντά σε κάποιους ρόλους και πιο μακριά σ’ άλλους, αλλά πολλές φορές ο ηθοποιός θέλει να πάει εκεί που είναι πιο μακριά! Δουλειά του ηθοποιού είναι να ανακαλύπτει συνέχεια νέο έδαφος!

Αυτό είναι δισυπόστατο έχει την καλή του πλευρά, αλλά έχει και την κακή του. Είναι δηλαδή στην ίδια κατηγορία με την εξειδίκευση, ένας ηθοποιός, που παίζει το ίδιο πράγμα, εξειδικεύεται.

Ναι, δεν υπάρχει μόνο κακή μανιέρα, υπάρχει και καλή. Δηλαδή υπάρχουν ηθοποιοί, οι οποίοι εξειδικεύονται σε κάτι και το εξελίσσουν σε πλάτος και σε ύψος. Γι’ αυτό και έχουμε και μανιερίστες ηθοποιούς εξαιρετικούς και πρέπει να συμπληρώσω, πως η κωμωδία παίζεται μόνο με μανιέρα. Αν δεν έχεις δηλαδή χαρακτήρα με δύο λόγια, δεν μπορείς να παίξεις αυτό το είδος. Η κωμωδία θέλει απόλυτη ταυτότητα, σ’ αντίθεση με το δράμα. Το δράμα είναι η τέχνη της απόλυτης διείσδυσης στον εσωτερικό κόσμο ενός ήρωα ,ενώ η κωμωδία είναι το αντίθετο, είναι η οδήγηση του κοινού στην ελαφρότητα, στον αφρό.

Το κάθε πράγμα έχει τις δυσκολίες του, αλλά η κωμωδία πιστεύω πως είναι το πιο δύσκολο είδος. Επειδή παίζει με το θυμικό, δηλαδή με περιοχές του μυαλού, που είναι πολύ πιο ανεξερεύνητες από αυτές που απευθύνεται το δράμα. Το γέλιο είναι στο όριο του τραγικού,δεν είναι τυχαίο πως μετά από τρεις κωμωδίες στην αρχαιότητα, ακολουθούσε ένα σατιρικό δράμα, σατιρικό δράμα, όχι κωμωδία, για να υπάρχει ομαλή μετάβαση.

Γι’ αυτό έχω κάνει ελάχιστες κωμωδίες… Φοβάμαι..

Φοβάμαι θέλω να πω, πως ο ηθοποιός φοβάται να εκτεθεί, δηλαδή εκτίθεμαι αλλά παίρνω τα μέτρα μου, δεν είμαι γιούρια!

Όχι, δεν θυμάστε καλά! (γέλια)

Φυσικά έχω κάνει και οι αποτυχίες καμιά φορά είναι πιο διδακτικές στους νέους ανθρώπους από ότι οι επιτυχίες.

Καλά ναι, το φώναζε το κείμενο!Τα καλά κείμενα φωνάζουν. Αυτό το σίριαλ φαινόταν από την αρχή ότι θα έκανε επιτυχία. Δυστυχώς όμως δεν βρίσκεις εύκολα τέτοια σενάρια.

Όχι, ότι είναι καλύτερα. Γιατί οι ξένοι γράφουν καλύτερα από τους Έλληνες; Είναι πιο φθηνά πληρώνουν ένα ευτελές ποσό τα κανάλια στα γραφεία, που τα διακινούν.

Ενώνοντας πως η τηλεόραση περνάει μια οικονομική κρίση το είπα. Από εκεί και πέρα το κοινό καθοδηγείται, γιατί όταν απαξιώνεις τον κόσμο, απαξιώνεται και το κριτήριο του αυτά πάνε μαζί. Για μένα είναι μια βαθειά πολιτική στάση, αυτό που σημαίνει «διασκεδάζω» οδηγούμαστε στην αφασία από απόγνωση. Δεν μπορείς να περιμένεις από ένα παιδί, που πιέζεται όλη την εβδομάδα, που είναι άνεργο, που δεν μπορεί να βγάλει την κοπέλα του έξω κ.τ.λ να πάει το Σάββατο να δει τον Μποτσέλι, στο Ηρώδειο! Δεν γίνονται αυτά! Θα πάει κάπου να ξεδώσει! Θα πάρει την μηχανή και θα πάει στην εθνική με χίλια και θα κουτουλήσει στα κάγκελα, όπως συμβαίνει. Δεν είναι ακριβώς έτσι το πράγμα, οδηγείται ο κόσμος.

Από την κατάσταση και αυτό είναι το επακόλουθο της. Ειδικά στην περίπτωση της νεολαίας. Λέμε τώρα : «Γιατί ο κόσμος, βλέπει το ρεάλιτι;» Το βλέπει γιατί δεν έχει κάτι καλύτερο να δει. Αν ρωτήσεις τον καθένα ξεχωριστά θα σου πει : «Τι να κάνω ρε φίλε;» ή «Αφού δεν έχει τίποτα η τηλεόραση, βλέπω και εγώ την χαζομάρα!»

Για να μην αθωώνουμε και λαϊκίζουμε λέγοντας : «Όχι ο κόσμος είναι καλός!» κ.τ.λ . Αυτά τα λένε οι πολιτικοί ! Φταίει και ο κόσμος , δηλαδή η έλλειψη παιδείας , η έλλειψη ενημέρωσης, αν όμως το πάμε εκεί και πούμε : «Και ποιος φταίει γι’ αυτό;» Θα δούμε πως υπάρχει μια γενικότερη ευθύνη, η οποία είναι της πολιτείας. Πολιτείας με την έννοια της «πόλης» , όπως ήταν στην αρχαιότητα.

Είμαι από την φύση μου αισιόδοξος και ο καλλιτέχνης είναι έτσι γιατί αν είναι απαισιόδοξος, δεν μπορεί να κάνει αυτή την δουλειά, δεν γίνεται. Ο καλλιτέχνης είναι αυτός που διακινεί και διαταράσσει τον ψυχισμό των ανθρώπων, που τον ανεβάζει και τον οδηγεί κάπου. Πιστεύω πως η κατάσταση , θα πάρει χρόνο αλλά θα αλλάξει.

Μα η κρίση δεν είναι οικονομική. Είναι ηθικής τάξης, είναι κρίση αξιών και πιστεύω πως είναι ουσιαστικά μια κατασκευή. Θα περάσει ,αλλά θα επαναδιαπραγματευθούμε πράγματα που υποτίθεται ότι έχουμε κατακτήσει αιώνες. Ίσως να χρειάζεται και επαναδιαπραγμάτευση των αξιών, δεν θεωρείται τίποτα δεδομένο, πρέπει να αποδείξεις ότι έχεις αξίες. Πρέπει ο κόσμος να αποδείξει ότι δικαιούται οκτάωρο, για παράδειγμα που έχει κατακτήσει εδώ και εκατόν πενήντα χρόνια! Ξανά από την αρχή!

Έχουν ήδη κερδίσει, κατά την προσωπική μου γνώμη έχει διαταραχθεί η ομαλότητα του πλούτου. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα η μεσαία τάξη έχει γιγαντωθεί, με αποτέλεσμα να έχει χαθεί το μέτρο σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, όπου υπάρχουν μόνο άκρα πλούσιοι και φτωχοί. Γιατί αυτή είναι η κατάσταση της σημερινής Ευρώπης τα δύο άκρα, άνθρωποι που κοιμούνται και δουλεύουν μόνο και άνθρωποι, που δεν δουλεύουν ποτέ! Από αυτή την κατάσταση, οι Μεσογειακές χώρες , έχουν ξεφύγει επομένως έχει πέσει γραμμή : «Βάλτε αυτούς τους ρεμπεσκέδες ,τεμπέληδες στο ζυγό!»

Εγώ ξεκίνησα να γράφω τυχαία μετά από προτροπή ενός φίλου, του διευθυντή του Μελωδία, του Οδυσσέα του Ιωάννου, ο οποίος με είχε πάρει τηλέφωνο και μου είπε: «Ρε εσύ, δεν έρχεσαι να γράφεις ένα κείμενο κάθε εβδομάδα για μια εκπομπή του Μελωδία;» Στην αρχή τον ρώτησα αν μου έκανε πλάκα και του είπα, πως δεν είμαι δημοσιογράφος.

Όταν μου είπε πως ψάχνουν απλώς έναν άνθρωπο να τους λέει την άποψή του σκέφτηκα να δοκιμάσω. Έτσι έγραφα ένα κειμενάκι, που πήγαινα και το μαγνητοφωνούσα κάθε εβδομάδα και από εκεί ξεκίνησα και μετά πήρα μια εκπομπή λόγου στο Μελωδία, κάθε Κυριακή για τρία χρόνια, που είχε και αυτή δομή κειμένου με αρχή, μέση και τέλος. Μετά μου πρότειναν να γράφω στο «Homme» ένα άρθρο. Το βιβλίο περιέχει αυτά τα κείμενα, σε μεγάλο ποσοστό αλλά και άλλα.

Στο ραδιόφωνο έχεις την αίσθηση, πως είσαι ο σκηνοθέτης, ο ηθοποιός, ο μουσικός παραγωγός, είσαι τα πάντα και είσαι εσύ μόνος σου μ’ όλο τον κόσμο. Έχεις ένα ακροατήριο με λίγα λόγια το οποίο δεν είναι μόνο θεωρητικό , είναι και πρακτικό ,χτυπάει το τηλέφωνο σου κατά την διάρκεια…

Υ πάρχει άμεση επαφή..

Απόλυτα και αλληλοεπίδραση. Αυτή η αίσθηση του ζωντανού σε συνδυασμό με την έλλειψη της εικόνας είναι ακόμα πιο όμορφη γιατί έχει να κάνει μόνο με την άκου με μια αίσθηση. Αυτός που σε ακούει κάθεται για να σ’ ακούσει όταν κάνεις εκπομπή λόγου. Η δικιά μού γενιά μεγάλωσε μ’ αυτές τις εκπομπές, τότε το ραδιόφωνο δεν σήμαινε μουσική, σήμαινε λόγο.

Δεν συμμετέχω στις εκλογές γενικότερα. Επιπλέον υπάρχει ένας ακόμη λόγος, θεωρώ πως η εκμετάλλευση της δημοσιότητας προς άγρα ψήφων είναι ευτελισμός! Πρώτα από όλα το κάνουν οι πολιτικοί, οι οποίοι ουσιαστικά έχουν το «μαγαζάκι» τους. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις, άνθρωποι που έχουν βοηθήσει τον τόπο και έχουν προσφέρει πολλά. Όμως ,η πλειονότητα των πολιτικών «μαγαζί» διατηρεί. Έχει το κλειδάκι του πηγαίνει το πρωί ανοίγει και το βράδυ ρίχνει ρολά.

Το πρώτο του βιβλίο « Τα φαινόμενα απατούν» κυκλοφορεί σήμερα (27/9) από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.Η σειρά το « Νησί» θα ξεκινήσει να προβάλλεται από το Mega την Δευτέρα 11 Οκτωβρίου