Πορτογαλία, on the road, δεύτερο μέρος

Μετά την πρωτοφανή επιτυχία μας το Σάββατο, σειρά είχε το δωμάτιο του ξενοδοχείου. Το scouting των επόμενων αντιπάλων μας επιβεβλημένο, αφού ούτως ή άλλως δεν είχαμε προλάβει να συνειδητοποιήσουμε τι είχαμε καταφέρει ως ποδοσφαιρικό έθνος. Για να μην κρυβόμαστε, βαθιά μέσα μας, όσο καλά κι αν είχαμε παίξει, φοβόμασταν ότι αυτό που είδαμε ήταν ένα πυροτέχνημα σαν και αυτά της Παρασκευής στην όχθη του rio Duro. Οι Ισπανοί επικράτησαν, δύσκολα, των Ρώσων και εμείς είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι οι αντίπαλοί μας μόνο εύκολοι δεν ήταν.

Γυρίζοντας από το γήπεδο, σε πρωτοφανείς εκδηλώσεις ιπποτισμού, οι Πορτογάλοι βλέποντας τις ελληνικές σημαίες χειροκροτούσαν και έδιναν συγχαρητήρια, αναγνωρίζοντας τη δίκαια ήττα τους. Το Πόρτο συνέχισε να είναι φιλόξενο, το φαγητό υπέροχο, το αίσθημα συμμετοχής στη γιορτή πρωτόγνωρο.

Κυριακή, 13 Ιουνίου 2004

Το πρωϊνό ήταν ζωηρό. Αν και επηρεασμένοι από το hangover της προηγούμενης βραδιάς, ξυπνήσαμε νωρίς για πρωϊνό στο ξενοδοχείο και να ρίξουμε μια ματιά στα αθλητικά πρωτοσέλιδα. Όπως αναμενόταν, οι οικοδεσπότες είχαν στρέψει την κριτική τους στην άσχημη απόδοση των "δικών" τους, αναγνωρίζοντας τη δίκαιη νίκη της Εθνικής μας.

Η ευχάριστη έκπληξη της ημέρας αφορούσε την δυνατότητα επίσκεψης στην προπόνηση της Εθνικής μας. Αφού χαθήκαμε φτάνοντας σχεδόν στο ισπανικό ...Vigo κατορθώσαμε να φτάσουμε στο γήπεδο της Rio Ave, 22 χιλιόμετρα έξω από το Πόρτο, όπου η ομάδα έκανε τις προπονήσεις της. Η τοποθεσία γαλήνια, ήρεμη. Πράσινο ως εκεί που φτάνει το μάτι, ιδανικό ορμητήριο για τους... πειρατές του Ότο Ρεχάγκελ. Όλοι οι Έλληνες δημοσιογράφοι ήταν παρόντες, μαζί με ξένα κανάλια. Οι Δέλλας, Βρύζας είχαν την τιμητική τους στο Sky Sports. Μιλήσαμε μαζί τους, φωτογραφηθήκαμε μαζί τους, τους ευχαριστήσαμε. Ποιοι μας έκαναν εντύπωση; Οι πρόσχαροι Γιαννακόπουλος και Φύσσας, ο επιβλητικότατος Δέλλας και ο σοβαρός Νικοπολίδης. Συμπαθέστατος και ο Βρύζας, αν και τα άκουσε από τον αρχηγό Ζαγοράκη επειδή αργούσε να τελειώσει τις δηλώσεις του ("Βρύζας! Αντε ρε!!!")

Η Κυριακή ήταν η μόνη ημέρα που δεν περιλάμβανε γήπεδο, αφού δεν κατορθώσαμε να εξασφαλίσουμε εισητήρια για το Γαλλία-Αγγλία, έτσι παρακολουθήσαμε το σόου Ζιντάν από την τηλεόραση.

Δευτέρα 14, Τρίτη 15 Ιουνίου

Η εβδομάδα ξεκίνησε με ενθουσιασμό αφού περιλάμβανε επίσκεψη στο Γκιμαράες για να παρακολουθήσουμε την Ιταλία με τη Δανία. Αν δεν ήταν και οι Rooligans, η εκδρομή θα ήταν πλήρης αποτυχία. Το παιχνίδι ενδιαφέρον αλλά οι Ιταλοί πέρα από τα κοτσιδάκια τους δεν είχαν να δείξουν κάτι άλλο.
Άσχημη εντύπωση μας έκανε η κίνηση έξω από το γήπεδο και το ίδιο δυστυχώς αντιμετωπίσαμε και την Τρίτη στο Aveiro, όπου είδαμε ένα ημίχρονο του Τσεχία-Λετονία, προλάβαμε το γκολ του Βερπακόφσκις και φύγαμε τρέχοντας για το Ολλανδία-Γερμανία. Καλοί οι Γερμανοί οπαδοί (καθόμασταν ανάμεσά τους), σούπα το ματς.

Το βράδυ ήταν πάλι πρόκληση. Η πλατεία του Duro, γεμάτη Ισπανούς που είχαν φτιάξει άνιση εξέδρα με λίγους Ελληνες, ανταλάσσοντας συνθήματα. Το άγχος άρχισε να μας κυριεύει, αυτοί "φαίνονταν να ξέρουν μπάλα", η αισιοδοξία της Παρασκευής δεν μπορούσε να καλλιεργηθεί εύκολα.

Μια φράση όμως ενός Ισπανού ακούστηκε σαν ύβρις στους ελληνικούς αρχαίους Θεούς: "Έλληνες; Στο μπάσκετ καλοί είστε, στο ποδόσφαιρο δεν έχετε καμμία ελπίδα..."

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2004

Το στάδιο Do Bessa είναι η έδρα της Boavista. Δεν φαίνεται από μακριά όπως το Dragao, ούτε είναι επιβλητικό. Από έξω θυμίζει εμπορικό κέντρο. Μέσα όμως είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. Ένα πραγματικό κλουβί με τις κερκίδες ένα μέτρο από τον αγωνιστικό χώρο, σχεδόν κατακόρυφα στημένες. Οι Ισπανοί έχουν καταλάβει την συντριπτική πλειοψηφία των θέσεων και αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε: "Πώς να νικήσουμε εδώ;".

Η "γκέλα" του Καψή που οδηγεί στο 1-0 κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Έλα όμως που αυτή η Εθνική δεν σε αφήνει να χάσεις την πίστη σου. Είναι γιατί δεν τη χάνουν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές. Μέσα στο γήπεδο τους βλέπεις να πιστεύουν σε αυτό που κάνουν, να πιστεύουν στο αποτέλεσμα που μπορούν να φέρουν. Τελικά, με δημιουργό τον Τσιάρτα, ο Χαριστέας το πραγμάτωσε και έκανε την πρόκριση εφικτή.

Τότε άρχισε η γιορτή. Τα συνθήματα των Ισπανών έπαψαν, ήταν σειρά των Ελλήνων να ακουστούν. Μετά τη λήξη του αγώνα ζήσαμε την μεγάλη στιγμή, για μένα, του ταξιδιού. Τους Έλληνες στην μίνι πορεία που κάναμε μετά έξω από το γήπεδο, να φωνάζουν σε ποιους, στους Ισπανούς: "Γεια σας πελάτες!". Φωνάζαμε κι άλλα, αλλά δεν γράφονται όλα...

Το "Μέσ' στο Μπέσα θα τραγουδάω, Ελλαδά- Ελλαδάρα σ'αγαπάω..." της προηγούμενης νύχτας έγινε πραγματικότητα. Τώρα είχε αντικατασταθεί με το...

"Ελλαδάρα, είσαι μία, φέρτε μας, φέρτε μας και τη Ρωσία!"

Το τρίτο μέρος, μόλις γυρίσουν οι Κώστας Ντάλτας και Πάνος Κιαπεκάκης από τη Λισαβόνα.