Το φαινόμενο Μπασινά και λοιπές απορίες

Ποτέ κανένας άλλος παίχτης του ελληνικού πρωταθλήματος δεν υπερεκτιμήθηκε τόσο. Ποτέ κανένας άλλος παίχτης δεν απέκτησε τόση εξουσία μέσα στα αποδυτήρια. Ποτέ κανένας άλλος παίχτης δεν ευνοήθηκε τόσο σκανδαλωδώς από τους δημοσιογράφους. Ποτέ κανένας άλλος παίχτης δεν είχε τόσο σταθερή παρουσία στην 11άδα μεγάλης ομάδας, εντελώς δυσανάλογα με την προσφορά του. Ποτέ κανένας άλλος παίχτης δεν απέκτησε τόσες πρωτοβουλίες στη δημιουργία του παιχνιδιού της ομάδας του, ενώ είναι πλήρως αποξενωμένος με έννοιες όπως τρίπλα, δημιουργικότητα, φαντασία.

Ποιός και με ποιό τρόπο συντηρεί το φαινόμενο Μπασινά? Γιατί τόσο λυσσαλέα υπεράσπιση του από τα αθλητικά μέσα ενημέρωσης? Προς τι οι επαναλαμβανόμενοι κλισέ (πλέον) αλλά και εντελώς ανυπόστατοι χαρακτηρισμοί του τύπου ‘βαρόμετρο’, ‘ένας από τους καλύτερους μέσους στην ευρώπη’ κ.α.? Γιατί όσο χάλια και να παίζει η παρουσία του στη βασική 11άδα του επόμενου αγώνα είναι πάντα δεδομένη?

Πόση ανίκανη είναι μία διοίκηση πού όχι μόνο δεν προλαμβάνει τέτοια φαινόμενα εν τη γεννέση τους αλλά (σκόπιμα ή ακούσια) τα συντηρεί κιόλας? Πόση ανίκανη είναι μία διοίκηση πού όχι μόνο καταφέρνει να ταπεινώνεται επί 7 χρόνια από τον αιώνιο αντίπαλο σε κάθε (αγωνιστικό, εξωαγωνιστικό, επικοινωνιακό κλπ) επίπεδό, άλλα ύστερα από ένα (μάλλον συμπτωματικό) διάλειμμα ενός χρόνου δείχνει ότι επιστρέφει δριμύτερη? Πόση προσπάθεια θέλει να είσαι 4 βαθμούς (με πιθανότητα να γίνουν 7) πίσω από έναν τόσο αστείο αιώνιο?

Πόση ανίκανη είναι μία διοίκηση πού ξεκινάει μέ έναν προπονητή τον οποίον δείχνει να μην θέλει, στη συνέχεια τον διώχνει ενώ είναι αήττητος στο ελληνικό πρωτάθλημα, έπειτα χάνει από τις τάξεις της τον τεχνικό διευθύντη ο οποίος (φαινομενικά) επέβαλε την όποια πολιτική στο ζήτημα προπονητή, για να φέρει τελικά έναν από τους ποιό αποτυχημένους (όσον αφορά τα αποτελέσματα) προπονητές που πέρασαν από την ομάδα τα τελευταία χρόνια ? (συγκρινόμενος μόνο με τον προαναφερθέντα τεχνικό διευθυντή και το αμίμητο κατόρθωμά του αποκλεισμού της ομάδας από την Ευρώπη).

Πόση περιφρόνηση προς τους οπαδούς της ομάδας δείχνει μία διοίκηση πού κρίνει την επιτυχία μόνο με βάση τον ισολογισμό της ‘εταιρίας’? Πόση περιφρόνηση προς τους οπαδούς της ομάδας δείχνει μία διοίκηση της οποίας η ανικανότητα (ή αδιαφορία) τείνει να καταντήσει τον ιστορικότερο και γνωστότερο στην Ευρώπη ελληνικό σύλλογο σε γειτονικό σωματείο? Πόση περιφρόνηση προς τους οπαδούς της ομάδας δείχνει μία διοίκηση η οποία παρά την παταγώδη αποτυχία της παραμένει γαντζωμένη στο σύλλογο υποβάλλοντας μας σε μία άτυπη κατάσταση σκλαβιάς?

Έλεος...Αποτύχατε...Μας κουράσατε, μας στεναχωρείτε και το χειρότερο είναι πως δείχνετε διατεθειμένοι να συνεχίσετε το ‘έργο’ σας. Είστε ανίκανοι ή αδιαφορείτε. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Μη βάζετε τον ΠΑΟ στην ίδια λογική με τη MOTOR OIL. Φύγετε όχι γιατί σας το ζητάμε, άλλα το επιβάλλει ο στοιχειώδης σεβασμός απέναντι σε μένα κ χιλιάδες άλλους ανθρώπους που έχουμε την ατυχία να υποφέρουμε από την ιδιότυπη αυτή εξάρτηση από την ομάδα μας. Αν αυτό σας κινήσει την ευαισθησία, δείτε μας σαν άρρωστα άτομα.

Είναι όντως μία ιδιότυπη μορφή αρρώστιας: ασχολούμαστε και παθιαζόμαστε με κάτι από το οποίο όχι μόνο δεν έχουμε κανένα κέρδος, άλλα ζημιωνόμαστε από πάνω. Και μόνο αυτό το γεγονός μας δικαιολογεί να αξιώνουμε να μας αντιμετωπίζετε με σεβασμό, κυρίως εσείς που ωφελείστε οικονομικά με αυτή την ενασχόληση.

Ευχαριστώ το contra.gr για τη φιλοξενία και όσους βρήκαν το χρόνο να διαβάσουν τις σκέψεις μου.

Στέλιος Σαμαρέλλος, Πάτρα