Το Τρίτο Ημίχρονο
"Πρέπει να συγκρατηθώ! Δεν πρέπει να κάνω καραγκιοζιλίκια!"
"Δεν μπορώ! Θα σκάσω!"
"Εχουν περάσει 15 λεπτά! Δεν πάει άλλο! Πρέπει να ξεσπάσω!"
"Φέρτε μου εδώ αυτούς που με κοροϊδεύουν!"
"Οοοοοχι! Φέρτε μου εδώ αυτούς που με κοροϊδεύουν!"
"Δεν πάω πουθενά αν δεν τους φέρετε!"
"Ηρέμησε ρε Νίκο! Τι σου έχω πει;"
"Δεν ντρέπεσαι λίγο; Τι συμπεριφορά ήταν αυτή; Τι σου έλεγα τις προηγούμενες ημέρες;"
"Ντροπή σου παλιόπαιδο! Δεν ήταν συμπεριφορά σοβαρού προπονητή αυτή!"
"Κι εσένα θα σου κόψω τα μουστάκια!"
Η Γεροντοκόρη
Ανακοπή κόντεψε να πάθει ο παππούς, κυρ Αστυνόμε μου...Από τα γέλια. Τι ήταν αυτό το ξαφνικό καλέ; Πού τον ξετρύπωσε ο πρόεδρος τον Αλέφαντο; Χριστός και Παναγιά και άλλο κακό να μη μας βρει.
Πανηγύρι στήθηκε στην γειτονιά από τους βάζελους. Σου λέει φέτος, δεν την γλιτώνουμε...θα το πάρουμε το άτιμο και μάλιστα θα το έχουμε διασκεδάσει κιόλας. Ο παππούς βαμμένος Ολυμπιακός, βγήκε στο μπαλκόνι και τους πέταγε κουβάδες με νερό. Aσε που με έβαλε να κατεβάσω τα καλοκαιρινά. Τι να τα κάνεις άνθρωπέ μου τα κοντομάνικα από τώρα; Μα τα φοράει ο μέγας Αλέφαντος, μου λέει. Ναι, αλλά αυτός είναι 20 χρόνια νεότερος και έχει κάνει και ένα σωρό αντιγριπικά εμβόλια. Είναι και δυνατό σκαρί, αντέχει. Εσύ θα αφήσεις τα κόκαλα σου στον καναπέ.
Τίποτα. Δεν καταλάβαινε τίποτα. Τα κατέβασα και εγώ και τον είχα να κυκλοφορεί με βερμούδα και αμάνικο. Είπαμε άνθρωπε μου να το παίξεις Αλέφαντος, όχι καθηγητής αερόμπικ σε γυμναστήριο. Το ξεφτίλισες και εσύ. Με άρχισε και στα μπινελίκια, έτσι για να εξασκείται λέει...Τι να εξασκηθείς χρυσέ μου; Έχει ελπίδες ότι μετά τον Αλέφαντο, θα αναλάβει εκείνος τον Ολυμπιακό.
Εδώ που τα λέμε, θα πλακώσει τους παίκτες στα χαπάκια της πιέσεως και δεν θα χαμπαριάζουν τίποτις. Περισσότερη εμπιστοσύνη έχω στον παππού.
Και τι να του πεις κυρ Αστυνόμε μου; Ότι έχει άδικο; Μπορείς; Δεν μπορείς. Κάθισα και εγώ στον καναπέ και τον άκουγα να μελετάει συστήματα. Θα παίξουμε όπως η Ρεάλ έλεγε....ή μήπως να παίξουμε σαν την Μπάγερν; Είμαι ο καλύτερος παγκοσμίως έλεγε και φτυνόταν μη ματιαστεί. Έριχνε και 2-3 βαρβάτα μπινελίκια, έτρεχε και έναν γύρο το χωλ και ξανακαθόταν. Βάλε άνθρωπε μου ένα πουλόβερ θα ξυλιάσεις....Τίποτα! Εγώ και ο Αλέφαντος, έλεγε. Και άντε πάλι μπινελίκια...
Πήγε μέχρι το καφενείο μάλωσε με καμιά 10αριά Ολυμπιακούς που ήθελαν Αναστόπουλο, μάλωσε με 5-6 Παναθηναϊκούς που γελούσαν, 2-3 Αεκτζήδες που του θύμισαν πως κυρ Νίκος μια φορά ως φιλοξενούμενος στο «Καφενείο των Φιλάθλων» είχε κατεβάσει μία εικονική 12άδα αντί για 11άδα, προσπαθώντας να αναλύσει το σύστημα που θα έπρεπε να παίξει ο Ολυμπιακός ("Πρέπει να βάλει τρεις πίσω, δύο κόφτες στο κέντρο, δύο από αριστερά, τον Τζόρτζεβιτς και το Γεωργάτο, δύο από δεξιά, Γιαννακόπουλο και Μαυρογενίδη, τον Τζιοβάνι πίσω από τους δύο επιθετικούς και μπροστά τον Χούτο και τον Οφορίκουε")και γύρισε σπίτι με 12 πίεση, όσοι και οι παίκτες. Τι να κάνουμε; Θα το αντέξουμε και αυτό...εδώ αντέξαμε την Αλβανίδα του «Fame Story» να κοιμάται στον καναπέ, στον Αλέφαντο θα κωλώσουμε;
Δεν μου λέτε κυρ Αστυνόμε ξέρατε εσείς πως στον ΠΑΟΚ έπαιζαν κάποτε ο ...Σπάριτς και ο Στραβούλσκι; Τι; Σπάσιτς και Ζαμοτούλσκι λέγονται;
Ένα πλούσιο ζευγάρι είναι προσκεκλημένοι σ'ένα πάρτι. Η κυρία αποφάσισε να δώσει άδεια εξόδου για τη νύχτα στον μπάτλερ τους, τον Τζέημς. Του είπε ότι θα επέστρεφαν πολύ αργά και ότι μπορούσε να απολαύσει τη βραδιά με τους φίλους του. Τα πράγματα όμως δεν πήγαν καλά και η κυρία έπληξε στο πάρτι και αποφάσισε να γυρίσει σπίτι μόνη της. Μόλις μπήκε στο σπίτι, είδε τον Τζέημς να κάθεται μόνος του στο μεγάλο τραπέζι της τραπεζαρίας. Του είπε να την ακολουθήσει. Τον οδήγησε στο δωμάτιό της. Τότε έκλεισε και κλείδωσε την πόρτα.
Τον κοίταξε και χαμογέλασε.
"Τζέημς, βγάλε το φόρεμά μου". Ο Τζέημς εκτέλεσε την εντολή της προσεκτικά. "Τζέημς, συνέχισε η κυρία, βγάλε τις κάλτσες μου και τις ζαρτιέρες". Ο μπάτλερ την υπάκουσε σιωπηλός. "Τζέημς, βγάλε το σουτιέν μου και την κυλόττα μου..."
Καθώς το έκανε κι αυτό η ένταση στο δωμάτιο είχε φτάσει στο απροχώρητο. Η κυρία τον κοίταξε και, μετά από μια βασανιστική σιωπή, του είπε:
"Αν ποτέ σε ξαναπιάσω να φοράς τα ρούχα μου, θα ψάχνεις για δουλειά!!!!"
Ο Γιασέρ Αραφάτ τηλεφωνεί στον Τζόρτζ Μπούς:
Αραφάτ:
Πρόεδρε Μπους σας στέλνω τα θερμά μου συλλυπητήρια. Όλος ο Παλαιστινιακός λαός μοιράζεται τον πόνο σας, είναι μια τρομερή τραγωδία αυτό που συνέβη και μετέχουμε στην θλίψη σας. Οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν τον τρόμο μας για την πράξη...
Μπους:
Με συγχωρείτε, αλλά για ποιο πράγμα μιλάτε;;;;
Αραφάτ:
Ο γαμώτο! ξέχασα ότι έχουμε 7 ώρες διαφορά...
Δύο φίλοι συζητούν:
"Τι έγινε ρε Μήτσο; Που χάθηκες;"
"Ασε μωρέ. Είχα τρεχάματα με την πεθερά μου..."
"Τι έγινε;"
"Πέθανε πριν από 1 εβδομάδα"
"Συλληπητήρια. Τι είχε;"
"Σκατά! Ενα τριάρι μόνο..."
Με την υπογραφή...
-**- Εγώ που δεν έχω ούτε παιδιά, ούτε εγγόνια, δεν μπορώ να ευχαριστήσω την διοίκηση του Contra.gr που μου έδωσε βήμα μέσα από αυτή τη στήλη;
-**- Ολα τα λεφτά στη συνέντευξη Τύπου, δεν ήταν οι δηλώσεις του Αλέφαντου, αλλά οι αντιδράσεις του Βαγγέλη Βλάχου, που προσπαθούσε να συγκρατηθεί και να μην ξεσπάσει σε γέλια...
-**- Α, ρε ξεφτιλισμένοι δημοσιογράφοι... Πάντα εσείς φταίτε. Ποτέ δεν φταίνει οι άλλοι. Μόνο οι δημοσιογράφοι...
-**- Ευτυχώς που υπάρχουν και ηχογραφημένα ντοκουμέντα. Οχι τίποτε άλλο, για να τα ακούμε και να γελάμε. Για να μην μας βγάλουν και τρελούς...
.jpg)
