Βινς Κάρτερ: Ο Air Canada προσγειώθηκε

Στις 11 Μαρτίου, το ΝΒΑ είχε 'παγώσει' στην είδηση ότι ο Ρουντί Γκομπέρ είχε βρεθεί θετικός στον κορονοϊό. Όλοι διαισθάνονταν ότι θα έμπαινε προσωρινό 'λουκέτο' και στον αγώνα Ατλάντα Χοκς-Νιου Γιορκ Νικς, που γινόταν κανονικά, το κοινό διαισθάνθηκε πως ήταν η ευκαιρία να δει για τελευταία φορά έναν από τους καλύτερους παίκτες της διοργάνωσης. Απαιτούσε ρυθμικά την είσοδο του Βινς Κάρτερ. Του 43χρονου βετεράνου, που μπήκε για την τελευταία επίθεση του αγώνα. Ο ίδιος σκέφτηκε να κάνει ένα κάρφωμα, απ' αυτά που τον έκαναν διάσημο στο ΝΒΑ, αλλά τόση ώρα στον πάγκο και δεδομένων των δεύτερων... αντα, προτίμησε να εκτελέσει από μακριά. Ευστόχησε. Ήταν το τελευταίο σουτ του και το τελευταίο ματς του.

Ο κορονοϊός έκλεισε τα γήπεδα του ΝΒΑ. Όταν η χρονιά θα επαναρχίσει, οι Χοκς δεν θα περιλαμβάνονται στο σχέδιο για την ολοκλήρωσή της, κάτι που σημαίνει ότι ο 'Air Canada' σταμάτησε οριστικά τις πτήσεις του. Εδώ που τα λέμε, ήταν καιρός. Τέσσερις δεκαετίες (!) ο Κάρτερ βρισκόταν στον αέρα, πρόσφερε απίστευτες φάσεις, έγινε ένας από τους πιο θεαματικούς παίκτες που εμφανίστηκαν ποτέ στον πλανήτη και μας χόρτασε μπάσκετ. Δύσκολο να έχεις δει παιχνίδι με τον Κάρτερ και να μην έχεις μείνει, έστω και μια φορά, με ανοιχτό το στόμα.

Τις στιγμές του τελευταίου, όπως αποδείχθηκε, αγώνα τις είχε περιγράψει τότε ο Γιάννης Ζωϊτός ενώ η Νίκη Μπάκουλη έγραψε πως αυτός ο χαρισματικός σούτινγκ-γκαρντ, που έμοιαζε να έχει ελατήρια στα πόδια, άλλαξε τους Τορόντο Ράπτορς πολλά χρόνια πριν εμφανιστεί ο Καγουάι Λέοναρντ κι οι Καναδοί κάνουν σκέψεις για την κατάκτηση του τίτλου.

Η αλήθεια είναι ότι ο Κάρτερ συνεχίζει τις προπονήσεις με τους Χοκς, ωστόσο η Ατλάντα δεν συμπεριλαμβάνεται στις 22 ομάδες, οι οποίες θα ολοκληρώσουν τη σεζόν, βάσει του τελικού σχεδιασμού του ΝΒΑ. Η έγκριση αυτής της έκτακτης τελικής φάσης σήμανε και το επίσημο τέλος μιας πολύ μεγάλης καριέρας. Ίσως όχι τόσο λαμπρής, όσο μας είχε προϊδεάσει τα πρώτα χρόνια των 'αέρινων' εμφανίσεών του, σίγουρα όμως αξιοπρόσεκτης και γεμάτης από αγώνες, καρφώματα, τρίποντα και μεγάλες νίκες.

Ο Τρε Γιανγκ φρόντισε να τον αποθεώσει στο twitter, ποστάροντας και φωτογραφία από το τελευταίο ματς με τους Νικς, στις 11 Μαρτίου:

Ήδη, στις 4 Ιανουαρίου 2020, η... vinsanity ταξίδεψε στο μπάσκετ για 4η δεκαετία. Εναντίον των Ιντιάνα Πέισερς, ο Κάρτερ έγραψε μια μοναδική ιστορία, αφού έγινε ο πρώτος παίκτης που έπαιξε τόσο πολύ, καθώς εμφανίστηκε στα τέλη των 90s και συνέχισε απτόητος στις 3 δεκαετίες του 21ου αιώνα.

Συνολικά έπαιξε 22 σεζόν, τις περισσότερες από κάθε άλλον μπασκετμπολίστα και ολοκλήρωσε την καριέρα του παίζοντας σε 1.541 αγώνες, που τον κατατάσσουν στην 3η θέση του σχετικού πίνακα. Μόνο ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ (20 σεζόν, 1.560 αγώνες) και ο τσιφ Ρόμπερτ Πάρις (21 σεζόν, 1.611 ματς) είχαν περισσότερους. Στον τελευταίο αγώνα ήταν 43 ετών και 37 ημερών. Είναι μέσα στους 6 παίκτες που τερμάτισαν την καριέρα τους έχοντας τουλάχιστον 24.000 πόντους, 6.000 ριμπάουντ, 2.500 ασίστ, 1.000 κλεψίματα και 1.000 τρίποντα.

Από την Αθήνα στο Τορόντο

Λίγοι θυμούνται ότι στα 18 (έχει γεννηθεί το 1977) ήταν μέλος της αμερικανικής ομάδας που έπαιξε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα των Εφήβων. Στο χρυσό, για την ελληνική ομάδα, τουρνουά είχε περάσει μάλλον απαρατήρητος. Αν δεν κάνουμε λάθος, το πιο μεγάλο όνομα των ΗΠΑ στην Αθήνα πριν από 25 χρόνια ήταν ο Στέφαν Μάρμπουρι. Οι τότε έφηβοι και νυν... 40άρηδες έχουν βέβαια σταματήσει το μπάσκετ. Μόνο ο Κάρτερ συνέχιζε απτόητος και αν δεν ξεσπούσε ο κορονοϊός, θα αγωνιζόταν κι άλλο για να σπάσει μερικά ρεκόρ ακόμα.

Ο Κάρτερ μπήκε στο ΝΒΑ πριν τελειώσει τις σπουδές του στο Νορθ Καρολάινα, δείχνοντας τα προσόντα του στην 3η σεζόν, όταν είχε 15.6π και 5.1ρ και ορισμένα πολύ εντυπωσιακά καρφώματα. Ο ίδιος θυμάται ότι κάρφωσε για πρώτη φορά όταν πήγαινε στη... Στ' Δημοτικού. Ο Μπαράκ Ομπάμα, νεαρός γερουσιαστής τότε, τον είχε κατατάξει στα ανερχόμενα αστέρια του αμερικανικού μπάσκετ.

Το καλοκαίρι του '98, μέσα στον ορυμαγδό του λοκ-άουτ, το ΝΒΑ έψαχνε εναγωνίως για νέα πρόσωπα. Η λήξη της δυναστείας των Μπουλς έστελνε τον Μάικλ Τζόρνταν σπίτι του (επανήλθε μετά, ως πρόεδρος-παίκτης των Γουίζαρντς) κι η λίγκα έπρεπε να βρει τους νέους πρωταγωνιστές. Ο Κάρτερ, μαζί με τον συμπαίκτη του Άντουαν Τζέιμσον, δήλωσαν διαθέσιμοι για το ντραφτ. Επιλέχθηκε στο νο 5 από τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, οι οποίοι (για χάρη του Τζέιμσον) τον έστειλαν στο Τορόντο.

Η ιστορία του στους Ράπτορς είναι γνωστή. Θα μπορούσε να γίνει το σύμβολο της πόλης του Τορόντο, να παίξει για πολλά-πολλά χρόνια, πρώτα όμως οι τραυματισμοί του και ύστερα η αποχώρησή του από την ομάδα είχε πολύ μυστήριο. Στον Καναδά αντάμωσε με τον τρίτο ξάδερφό του, Τρέισι Μακγκρέιντι, έναν από τους πιο ταλαντούχους σμολ-φόργουορντ στις αρχές του νέου αιώνα. Και πολύ εύθραυστου όμως, με τους συνεχείς τραυματισμούς του.

Ο Κάρτερ ήταν ρούκι της χρονιάς στην 1η σεζόν του στο ΝΒΑ. Στη 2η έβαζε 25.7π κατά μέσο όρο και ήδη όλοι μιλούσαν για τον 'Air Canada' και τη 'Vinsanity'. Στο All-Star Game του 2000 κάνει ανεπανάληπτα καρφώματα (μαζί με τον Μακγκρέιντι) και κερδίζει τον διαγωνισμό, προσφέροντας ένα απίθανο 360 μοιρών και το περίφημο elbow dunk, το κάρφωμα με τον... αγκώνα μέσα στο καλάθι.

Θυμηθείτε:

Λίγο αργότερα, το καλοκαίρι του 2000, ήταν μέλος της αμερικανικής ομάδας που θριάμβευσε στο Σίδνεϊ και πήρε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Γιατί θα θυμόμαστε αυτό το τουρνουά; Ήταν εκεί όπου ο Κάρτερ πέρασε πάνω από τον Φρεντερίκ Βάις, στο... κάρφωμα του θανάτου. Μια απίστευτη φάση, που άφησε ψυχολογικά προβλήματα στον Γάλλο σέντερ και ενθουσίασε ακόμη και τους σχολιαστές της γαλλικής τηλεόρασης.

Ο εκρηκτικός Κάρτερ, με το τρομερά αθλητικό παιχνίδι, είναι ένας σούτινγκ-γκαρντ που δεν κώλωσε όταν ο Μακγκρέιντι αποχώρησε για το Ορλάντο. Με 27.6π μέσο όρο, οδήγησε τους Ράπτορς σε 47 νίκες τις περισσότερες που είχαν κάνει ποτέ σε κανονική περίοδο. Θα περίμενε κανείς ότι η συνέχεια θα ήταν εντυπωσιακή. Όμως οι δυο επόμενες σεζόν σημαδεύτηκαν από τραυματισμούς. Παρόλα αυτά, παρέμενε το λατρεμένο παιδί των φανς των Ράπτορς. Όταν το καλοκαίρι του 2004 ακούστηκαν οι φήμες ότι αποχωρεί, οι οπαδοί της ομάδας απαιτούσαν να φύγει ο... ιδιοκτήτης Ρίτσαρντ Πέντι. Ο Κάρτερ ζητούσε εγγυήσεις για την εξέλιξη της ομάδας, είδε και απόειδε και στο τέλος ζήτησε να φύγει. Η ανταλλαγή του στους Νετς (στο Τορόντο πήγαν οι Αλόνζο Μούρνινγκ, Άρον Γουίλιαμς και Ερικ Γουίλιαμς, συν δυο ντραφτ-πικ) προκάλεσε σάλο.

Στην πρώτη εμφάνισή του (15 Απριλίου 2005), η εξέδρα που τον λάτρευε, δεν σταμάτησε να τον αποδοκιμάζει. Χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια για να αποκατασταθεί η σχέση του με τον κόσμο του Τορόντο. Ο Κάρτερ φορούσε τη φανέλα των Μάβερικς και πριν από το τζάμπολ έπαιξε ένα βίντεο με ορισμένα χάι-λάιτς από τις εμφανίσεις του με τους Ράπτορς. Αρχικά, το γήπεδο άρχισε να γιουχάρει, σιγά-σιγά όμως το κλίμα αντιστράφηκε. Οι Καναδοί θυμήθηκαν ποιον παίκτη είχαν και στο τέλος ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Ο 'Air Canada' δεν άντεξε κι ένα δάκρυ κύλησε από το μάτι του.

Περιπλανώμενος βετεράνος

Πηγαίνοντας στους Νετς, ο Κάρτερ συνάντησε τον Τζέισον Κιντ. Ίσως να πίστεψε ότι είχε έρθει η ώρα να υλοποιήσει ό,τι δεν μπόρεσε στο Τορόντο με τον Μακγκρέιντι. Οι Νετς, που το 2002 είχαν παίξει στους τελικούς του ΝΒΑ, πίστευαν ότι με τον Κάρτερ δίπλα στον Κιντ θα ξανάφταναν στην κορυφή. Στην πραγματικότητα, έγιναν μια ομάδα πλέι-οφ, καθώς κέρδισαν 3 διαδοχικές προκρίσεις στην post season.

Ο Κάρτερ άφησε κατά μέρους τους τραυματισμούς και ήταν πολύ σταθερός στην απόδοσή του. Σημείωνε σταθερά 23-24 πόντους κατά μέσο όρο, συνεργαζόταν άψογα με τον Κιντ και έγραψαν ιστορία στο παιχνίδι με τους Μπούλετς (το 2007), όταν τελείωσαν αμφότεροι με τριπλ-νταμπλ. Ο Κάρτερ είχε 46 πόντους, 10 ασίστ και 16 ριμπάουντ, ενώ ο Κιντ τελείωσε με 10 πόντους, 16 ριμπάουντ και 18 ασίστ. Κάτι τέτοιο το ΝΒΑ είχε να δει από το 1989, όταν διπλό τριπλ-νταμπλ είχαν πετύχει ο Τζόρνταν και ο Σκότι Πίπεν.

Όταν ο Κιντ αποχώρησε από τους Νετς, ο Κάρτερ σήκωσε όλο το βάρος της ομάδας, αλλά τελικά έφυγε κι αυτός πηγαίνοντας δυο χρόνια στο Ορλάντο. Κόντρα στους Χόρνετς τη σεζόν 2009-2010 πέτυχε 48 πόντους. 'Ήταν ακόμη πολύ παραγωγικός. Ήταν 33 ετών όταν έπαιξε στο Φίνιξ (2010-2011), πριν πάει στους πρωταθλητές Ντάλας Μάβερικς του Ντιρκ Νοβίτσκι. Εκεί, ο Κάρτερ, που άρχισε να γίνεται βετεράνος, τελειοποίησε και το σουτ 3 πόντων. Πάντα ήταν καλός σουτέρ, στο Ντάλας όμως φάνηκε να ρίχνει μεγάλο βάρος στο μακρινό σουτ. Όχι ότι αν του δινόταν η ευκαιρία δεν πεταγόταν μέχρι τον... Θεό για να καρφώσει. Ξέροντας όμως πως τα χρόνια περνάνε, φρόντισε να δείχνει το ίδιο αποτελεσματικός και μακριά από το καλάθι. Στην ιστορία έχει μείνει το τρομερό buzzer beater εναντίον των Σαν Αντόνιο Σπερς στα πλέι-οφ του 2014.

Στα 3 στο Ντάλας είχε διψήφιο αριθμό πόντων. Στα 36, πλέον, άρχισε να σπάει τα ρεκόρ των βετεράνων. Πρώτα με τους Μέμφις Γκρίζλις, ύστερα στους Σακραμέντο Κινγκς και την τελευταία διετία στους Ατλάντα Χοκς. Άρχισε να αξιολογεί κι ο ίδιος την καριέρα του. Όπως όταν του ζήτησαν να θυμηθεί τα 10 καλύτερα καρφώματά του. Δείτε τα σε προσωπικά σχόλια: