Βρεγμένη σανίδα!

Ωραία, τελείωσε το ντέρμπι, νίκησε η ΑΕΚ, έγραψε ιστορία επί του Ολυμπιακού, έδωσε χαρά στους οπαδούς της έστω και αν τελικά δεν κατακτήσει τον τίτλο και εν μέρει αποκαταστάθηκε η ηρεμία στο κίτρινο στρατόπεδο. Τί φέρνει η επόμενη μέρα;

Κατά τη γνώμη μου, πρέπει ο κύριος Νικολαϊδης να πάρει μια βρεγμένη σανίδα, να πάει στους Θρακομακεδόνες και να κόψει τα γέλια και τα χάχανα από την επιτυχία, ξυλοφορτώνοντας όλους όσους έχουν συμβάλει με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους στο να είναι η ΑΕΚ τρίτη.

Ειδικά τους παίχτες, που μέχρι τώρα αναλώθηκαν σε κρούσματα απειθαρχίας, οκνηρίας και αδυναμίας να πάρουν στα σοβαρά αυτό που κάνουν και να καθαρίσουν κρίσιμα ματς σε κομβικά σημεία του πρωταθλήματος. Γιατί πώς να δικαιολογηθεί ότι η φετινή ΑΕΚ από μετριότατη ομάδα, που σε κάθε παιχνίδι έβγαζε την ψυχή στον θεατή μέχρι να φτάσει τη μπάλα από τη μία περιοχή στην άλλη, χωρίς φαντασία, πάθος, αυτοπεποίθηση κλπ, μεταμορφώθηκε στο ικανότατο σύνολο που χθες διέσυρε τον Ολυμπιακό; Δεν μπορούσαν όλη τη χρονιά να παίξουν τέτοια μπάλα; Και γιατί χθες ξαφνικά τα κατάφεραν; Δεν ήθελαν ενώ μπορούσαν; Σε αυτή την περίπτωση, τί τους έφταιγε; Ο κόσμος, ο Νικολαϊδης, ο Φερέρ; Ρητορικά φυσικά ερωτήματα, που μάλλον θα μείνουν αναπάντητα.

Μου θύμισε η κυριακάτικη ΑΕΚ τις πρώτες χρονιές, που ερχόταν ο Ολυμπιακός στη Ν. Φιλαδέλφεια με τον Μπάγεβιτς προπονητή. Μια ξεψυχισμένη ΑΕΚ, που εκείνες τις χρονιές δεν ήξερε πού πατούσε και πού βρισκόταν, μεταμορφωνόταν, γυάλιζε το μάτι των ποδοσφαιριστών της. Και τελικά έπαιρνε άνετα τη νίκη απέναντι στον κάθε χρόνο πρωταθλητή Ολυμπιακό!!! Ή στραβός είναι λοιπόν ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουν ορισμένοι. Όταν παίζεις με πάθος και ψυχή ούτε η διαιτησία σου φταίει ούτε οι ενστάσεις των αντιπάλων ούτε κανείς. Φτιάχνεις τη μοίρα σου μόνος σου.

Σαν ΑΕΚτζής, το καταχάρηκα, τόσα χρόνια περίμενα μια απολαυστική τεσσάρα, πεντάρα και βάλε σε βάρος του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού και ειλικρινά δεν χόρτασα που χθες το κοντέρ σταμάτησε στα 4. Πού θα ξαναβρούμε τέτοια ευκαιρία;

Ας είμαστε ειλικρινείς. Σαν υγιώς σκεπτόμενος φίλαθλος όμως της Ένωσης, θέλω αυτό το πάθος να το βλέπω σε κάθε παιχνίδι, αυτό το πείσμα και η αγωνιστική διάθεση να με ξεσηκώνουν με όποιο αντίπαλο και να παίζει η ομάδα μου. Και δεν θέλω να είναι ένας θρίαμβος σε ντέρμπι, παρηγοριά σε μια ακόμα χρονιά που ο τίτλος θα πάει σε άλλη ομάδα. Ειδικά όταν αυτή, όπως φέτος, όχι μόνο δεν είναι καλύτερη, άλλα ίσως και πολύ χειρότερη από την ΑΕΚ.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία,
Μιχάλης Σειραδάκης