Διαμαντίδης: Ο πιο αντισυμβατικός αστέρας

Από την μια το να "φιλοτεχνήσεις" την "αγιογραφία" του είναι εύκολο. Από την άλλη, μοιάζει περιττό, γιατί τα εκπληκτικά κατορθώματα της καριέρας του "μιλάνε" από μόνα τους και συνάμα, ο ίδιος (μετά πάσης ειλικρίνειας) δεν θέλει κάτι τέτοιο. Συνεπώς θα επιχειρήσουμε μια διαφορετική προσέγγιση στο φαινόμενο "Δημήτρης Διαμαντίδης", με αφορμή την απέχθεια του προς κάθε είδους δημοσιότητα.

Από την στιγμή που άρχισε να εξελίσσεται σε αστέρι κορυφαίου επιπέδου, θεωρούσαμε πως θα μπορούσε να είναι λίγο πιο… κοινωνικός, ώστε (και) μέσα από τα λόγια του να παρακινήσει περισσότερο κόσμο, να παίξει ή να παρακολουθήσει μπάσκετ. Όταν, όμως, βιώσαμε την άρνηση του προς το ΝΒΑ, καταλάβαμε ότι είναι ένας τελείως διαφορετικός τύπος, ο οποίος δεν θέλει να βγει από την ζώνη άνεσης του, όχι γιατί φοβάται την αποτυχία, αλλά διότι έτσι του ορίζει η (απλή) φύση του.

"Άρνηση αλόγου"

Τον Οκτώβριο του 2007, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε για το Τέξας, όπου θα έδινε δύο φιλικά απέναντι στους Ρόκετς και τους Σπερς. Κατά την αναχώρηση, όλοι έμοιαζαν χαρούμενοι, εκτός από έναν. Ο Διαμαντίδης ήταν κατά βάση μουτρωμένος και δεν έδειχνε ιδιαίτερα… ενθουσιασμένος από το ταξίδι.

Τα λαμπερά φώτα και οι πολυτελείς σουίτες του "Toyota Center", ουδόλως τον επηρέασαν και στο πρώτο ματς με τους Ρόκετς, ήταν ο χειρότερος της κακής εμφάνισης του Παναθηναϊκού. Σε 28 λεπτά συμμετοχής, είχε περισσότερα άστοχα σουτ (επτά) και λάθη (πέντε) από ασίστ (τέσσερις) και πόντους (τρεις), κάτι που μάλλον δεν πρέπει να του ξανασυνέβη στο υπόλοιπο της καριέρας του.

Οι "πράσινοι" γνώρισαν την συντριβή με 107-70, αλλά δύο μέρες αργότερα στο Σαν Αντόνιο, παρουσιάστηκαν εμφανώς βελτιωμένοι. Όλοι πλην ενός. Ο Διαμαντίδης έμεινε άποντος σε 19 λεπτά παρουσίας και μόνο που δεν πανηγύρισε όσες φορές, ο Ομπράντοβιτς τον απέσυρε στον πάγκο.

Κατά την (περιπετειώδη) επιστροφή της αποστολής στην Ελλάδα, ο Μάνος Παπαδόπουλος, είχε πει μια ατάκα που μας έμεινε στο μυαλό. "Άρνηση αλόγου", με ένα χαμόγελο ευτυχίας. Ήταν η πρώτη φορά που ένας παράγοντας ήταν τόσο χαρούμενος που ο σούπερ-σταρ της ομάδας του, είχε παίξει τόσο άσχημα. Όχι φυσικά, γιατί τα ματς δεν είχαν την παραμικρή σημασία. Αλλά γιατί ο Διαμαντίδης δεν είχε το παραμικρό ενδιαφέρον να αγωνισθεί στο ΝΒΑ, ούτε καν ως αντίπαλος σε φιλικό παιχνίδι…

ΤΟ ΦΟΥΤΕΡ ΚΑΙ Η ΑΤΑΚΑ

Έμοιαζε σαν ψάρι έξω από το νερό, καθώς το κλίμα στην Αμερική ήταν εμφανές πως δεν τον σήκωνε. Από το Galleria, το εμπορικό κέντρο που (δίχως καμία υπερβολή η ειρωνεία) αποτελεί ένα από τα καλύτερα αξιοθέατα του Χιούστον, πρέπει να πέρασαν και να τίμησαν με τον… οβολό τους, τα περισσότερα μέλη του Παναθηναϊκού, εκτός φυσικά του "Μητσάρα", ο οποίος ψώνισε μόνο ένα πράγμα.

Όταν η πτήση από Ντένβερ προς Φρανκφούρτη "χάθηκε" με τις αποσκευές εντός του αεροπλάνου της αρχικής πτήσης από Σαν Αντόνιο, αναγκάστηκε να αγοράσει ένα φούτερ, από το μαγαζί που βρισκόταν εντός του ξενοδοχείου. Βλέπετε στα βραχώδη όρη, η θερμοκρασία ήταν λίγο κάτω από 10 βαθμούς, ενώ στο Τέξας ξεπερνούσε τους 35 και όλα τα μέλη της αποστολής, είχαν μείνει με φανελάκια και βερμούδες…

Σε αυτό το ταξίδι, πάντως, ο Διαμαντίδης είχε πει μια ατάκα, που είχε "μαρτυρήσει" το χιούμορ του, αλλά και την συμπάθεια του προς τον Γιασικεβίτσιους. Ο Λιθουανός είχε μόλις μερικές μέρες στα πράσινα και στο "Ελευθέριος Βενιζέλος", φορούσε ένα μπλε μακρυμάνικο μπλουζάκι στο πίσω μέρος του οποίου έγραφε ARGENTINA. Σε κάποια στιγμή, που τον έψαχνε κάποιος, ο Διαμαντίδης του φώναξε. "Σαραντόνα"! Αμέσως ο Λιθουανός έβαλε τα γέλια, όπως και οι υπόλοιποι, στο ξεκίνημα μιας σχέσης που ελάχιστοι περίμεναν ότι θα εξελιχθεί τόσο θερμά.

ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ

Λίγους μήνες μετά το ταξίδι στο Τέξας, ένας Αμερικανός ατζέντης, βρέθηκε στην Αθήνα κι ένας από τους επαγγελματικούς λόγους, ήταν για να κομίσει μια πρόταση από ομάδα του ΝΒΑ στον τότε 27χρονο γκαρντ.

Είχε έρθει… very excited, γι’ αυτό και θελήσαμε να του χαμηλώσουμε τον πήχη των προσδοκιών. Ο διάλογος είχε ως εξής.

-"Έχω τουλάχιστον μια ομάδα του ΝΒΑ, που θα του δώσει τέσσερα με πέντε εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο και μπορεί να πληρώσει και buy out στον Παναθηναϊκό".

-"Εντυπωσιακό".

-"Πιστεύεις ότι θα δεχθεί;".

"Όχι".

"Γιατί, θα θέλει περισσότερα;".

"Όχι δεν θέλει να παίξει στο ΝΒΑ".

Ο ατζέντης, που τότε εργαζόταν σε ένα από τα πιο ισχυρά γραφεία και τώρα είναι πετυχημένος παράγοντας του ΝΒΑ, αδυνατούσε να καταλάβει, αλλά την επόμενη μέρα μπήκε στο… νόημα.

Ο Διαμαντίδης ούτε καν σκέφτηκε το ενδεχόμενο να συναντηθεί μαζί του και απλά άφησε τους Έλληνες εκπροσώπους του να χάσουν το χρόνο τους, εξηγώντας του πως ο πελάτης τους, δεν ενδιαφέρεται να γίνει κάτοικος Αμερικής…

Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, κανείς πόσο ξεχωριστός χαρακτήρας ήταν. Έχοντας μεγαλώσει σε ένα πολύ απλό περιβάλλον, ήξερε πως το "Αμερικανικό όνειρο" δεν ήταν γι’ αυτόν. Όπως και η συναναστροφή του με τον Τύπο. Ούτε να κερδίσει κάτι είχε, ούτε και να πει. "Κέρδιζε" τα πάντα με την αξία του και "μιλούσε" εντός του παρκέ.

Μακάρι τώρα που αποσύρθηκε, να γίνει πιο "ανοιχτός", ώστε να παρασύρει ακόμα περισσότερα παιδιά στην σωστή ατραπό του αθλητισμού…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Το οδοιπορικό στην Καστοριά για τον Δημήτρη Διαμαντίδη: Στα ίχνη ενός μύθου

Δημήτρης Διαμαντίδης: Ευλογημένος Αρχηγός

Διαμαντίδης: Ο κολοσσός που απλά έπαιζε