2014: Ας είναι η τελευταία χρονιά που...

Δεν είμαστε μοντέλα να ευχηθούμε παγκόσμια ειρήνη και εξάλειψη της φτώχειας. Ούτε παράγοντες, να ευχηθούμε "τέρμα στη βία στα γήπεδα και στις επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων", λες και δουλειά μας είναι οι ευχές και όχι οι πράξεις.

Μπορούμε, όμως, να ευχηθούμε μικρά, απλά πράγματα, ικανά για -μικρές έστω- βελτιώσεις στο ποδόσφαιρο και στον τρόπο που το ζούμε. Δώδεκα πράγματα που ευχόμαστε πως το 2014 ήταν η τελευταία χρονιά που συνέβησαν.

Ας είναι λοιπόν το 2014 η τελευταία χρονιά που...

1. Βγαίνουν συμπεράσματα απ' τα φιλικά

Τα παραδείγματα είναι δεκάδες. Τελευταίο μπορεί να είναι αυτό του Ντοσεβί. "Καταπληκτικός, φανταστικός και ανεπανάληπτος" ήταν στα φιλικά της Αμερικής. Ήρθαν τα επίσημα και ο Ντοσεβί πέρασε και δεν ακούμπησε στο Champions League, ενώ στη Super League έχει μηδέν γκολ και μία ασίστ σε 569 λεπτά συμμετοχής.

Μη βλέπετε τα φιλικά κι αν για κάποιο λόγο θέλετε να το κάνετε, μην τα παίρνετε σοβαρά, ούτε αυτούς που το κάνουν.

2. Βλέπουμε όμορφες παρουσίες στην κερκίδα και στα ΜΜΕ

Δεν ξέρω πότε ακριβώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία και ποιανού ιδέα ήταν. Νομίζω πως ήρθε η ώρα να σταματήσει. Ξέρετε κανέναν που είπε "πάμε στο γήπεδο, θα έχει ωραίες παρουσίες"; Οι μεταδόσεις στο εξωτερικό ομορφαίνουν, προβάλλοντας πρόσωπα απ' τις κερκίδες που πάνω τους αποτυπώνονται τα συναισθήματα την ώρα του αγώνα: αγωνία, χαρά, έκσταση, νεύρα, πάθος, στεναχώρια.

Πουθενά δεν λένε "να δείχνουμε ωραίες γυναίκες όταν ξεκινάει η σύνδεση" και καμιά ξανθιά απ' το Ηράκλειο δεν έγινε ποτέ αντικείμενο ασχολίας των sites.

3. Γράφεται και ακούγεται το "βαθμοί για την Ελλάδα"

Ναι, σύμφωνοι. Τα θετικά αποτελέσματα των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη βελτιώνουν και το συνολικό συντελεστή, πέραν του δικού τους. Αλλά όχι της Ελλάδας, μόνο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στην ουσία, τα κέρδη επιστρέφουν στους ίδιους, αφού οι σύλλογοι είναι αυτοί που καρπώνονται την καλή ή κακή ευρωπαϊκή χρονιά.

Η χώρα απ' την άλλη δεν κερδίζει τίποτα. Ας την αφήσουμε έξω απ' την κουβέντα.

4. Που τα σχόλια χρησιμοποιούν πληθυντικό και το "να περάσει"

Αγαπητοί σχολιαστές, αυθόρμητοι και μη. Νισάφι πια με τους πληθυντικούς του "εμείς λέμε αυτό" και του "εσείς τα λέτε αυτά". Δεν χρειάζεται α' πληθυντικός, γιατί δεν εκπροσωπείτε κανέναν, πέραν του εαυτού σας. Γράψτε "εγώ πιστεύω αυτό, θέλω αυτό, νομίζω το άλλο". Και δεν χρειάζεται β' πληθυντικός, του στιλ "εσείς που τα λέτε αυτά, εσείς που γράφετε, κτλ". Σε έναν απευθύνεστε κάθε φορά, το δικό του κείμενο σχολιάζετε.

Όσον αφορά το "να περάσει δεν βρίζω" και τα "να δω αν θα το περάσεις κύριε τάδε", δύο πράγματα: Πρώτον, δεν είναι καθόλου βέβαιο πως ο "κύριος τάδε" είναι υπεύθυνος για το αν θα περάσει ή όχι. Δεύτερον, το "να περάσει δεν βρίζω" μπορεί να είναι πετυχημένο κλισέ, αλλά δεν είναι επιχείρημα.

5. Που δεν υπάρχει υπάρχει περιορισμός στους δανεισμούς

Για να πούμε και κάτι πιο σοβαρό, αυτό με τους δανεικούς είναι σκάνδαλο. Σκάνδαλο, όχι της όποιας ομάδας στέλνει παίκτες όπου γουστάρει, αλλά της απουσίας κανονισμού που θα θέτει περιορισμό, όπως συμβαίνει σε κάθε πρωτάθλημα της Ευρώπης. Δεκέμβριος του 2012 ήταν, όταν ο Γιάννης Μώραλης είχε έρθει στη SUPER BALL και είχε δεσμευθεί πως θα υπάρχει επιτέλους περιορισμός στη Super League.

Πέρασαν δύο χρόνια, ο Μώραλης ήταν πρόεδρος της Super League και δεύτερη σεζόν, μετά έγινε Δήμαρχος Πειραιά, μετά έγινε πρόεδρος ένας Αγραφιώτης, φτάσαμε στον Μποροβήλο, αλλά περιορισμός στους δανεικούς δεν έχει μπει ακόμα.

6. Που οι διαιτητές δίνουν πέναλτι σε όποιον τσιμπάει πρώτος την μπάλα

Το έχετε δει εκατοντάδες φορές. Άλλες τόσες έχετε ακούσει το "βλέπετε, τσιμπάει πρώτος την μπάλα, μετά υπάρχει επαφή, πέναλτι". Κάποιες φορές έτσι έχει συμβεί. Κάποιες άλλες, όμως, ο επιτιθέμενος τσιμπάει την μπάλα και μετά αδρανεί: ή σέρνει τα πόδια του περιμένοντας την επαφή ή έχει ήδη ξεκινήσει την κλίση του σώματος προς τα εμπρός. Θα πέσει είτε έρθει η σύγκρουση με τον τερματοφύλακα/αμυντικό είτε όχι.

Και παίκτης που θα πέσει ούτως ή άλλως, δεν δικαιούται πέναλτι.

7. Που βλέπουμε τον Πέτρο Μίχο στην τηλεόραση

Εντάξει. Τον απολαύσαμε ως μόνιμο σχολιαστή στην "Αθλητική Κυριακή", τις εποχές που η ΝΕΤ δεν ανακοίνωνε τη σύνθεση του πάνελ, γιατί περίμενε από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ να της υποδείξουν ποιοι θα είναι οι "εκπρόσωποί" τους. Μετά τον ακούσαμε σε σχόλιο αγώνων, τον είδαμε καλεσμένο σε βραδιές, σε pre και post game αναλύσεις.

Ε, αρκετά πια. Κανείς δεν έγινε σοφότερος ακούγοντάς τον, ίσα-ίσα που κάποιοι θα απέκτησαν λανθασμένη άποψη για το ποδόσφαιρο.

8. Που οι ομάδες επιλέγουν αγώνες για τις ποινές των τιμωρημένων

Απαράδεκτος κανονισμός. Υποτίθεται πως ήταν ένα μέτρο εναντίον των "καμικάζι" διαιτητών, που "κιτρίνιζαν" τους παίκτες που ήταν στο όριο, για να "πληγώσουν" έτσι την ομάδα για τον επόμενο αγώνα της. Ε, χίλιες φορές ένας διαιτητής που εκτίθεται δημοσίως, παρά ομάδες που χρησιμοποιούν τον κανονισμό για να "επιλέγουν" παιχνίδια.

9. Που οι ελληνικές ομάδες λένε "ναι, αλλά"

Ας αποδεχθούμε πως δεν θα σταματήσουν τα επεισόδια, οι πράξεις βίας μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Μπορεί, όμως, να σταματήσει η στάση των ομάδων. Κι αφού δεν ψήνονται να στραφούν εναντίον των "μπουμπουκιών" στα πέταλα, τουλάχιστον ας δείξουν ένα καλύτερο πρόσωπο στις ανακοινώσεις τους. Τέρμα το "καταδικάζουμε, αλλά". Ας μείνουν μια φορά σ' αυτά που έχουν συμβεί, ας αποδεχθούν την ευθύνη, χωρίς να πρέπει μετά το "αλλά" να αραδιάσουν απίθανες δικαιολογίες και το τι έχει κάνει στο παρελθόν η αντίθετη πλευρά.

10. Που η στατιστική υπηρεσία μετράει λάθη

Η Opta, η No1 εταιρία στατιστικών στο ποδόσφαιρο που προμηθεύει data τις ομάδες και τα ΜΜΕ, μετράει τα πάντα σ' έναν αγώνα. Πάσες, πάσες μπροστά, στο πλάι, πίσω, μικρές πάσες, μεγάλες μπαλιές, ντρίμπλες, τάκλινγκ, επεμβάσεις, κλεψίματα, δημιουργία ευκαιριών, μπλοκ στα σουτ, ανάκτηση και απώλεια κατοχής, μέχρι και το πόσες φορές ένας παίκτης καλύπτει την μπάλα με το σώμα του και την αφήνει να βγει έξω. Ξέρετε τι δεν μετράει; Τα λάθη.

Δεν τα μετράει γιατί δεν μπορεί ένα λάθος κοντρόλ να μπει στο ίδιο τσουβάλι με μια αποτυχημένη ντρίμπλα, με μια κακή πάσα, κτλ. Μόνο μια κατηγορία λαθών υπάρχει κι αυτή είναι το "Αμυντικό λάθος", η ενέργεια δηλαδή που προσφέρει ευκαιρία, ή ακόμα και γκολ στον αντίπαλο.

Η κάρτα που λέει πως στο 60 η Ά ομάδα έχει 55 λάθη και η Β' έχει 58, δεν μας δείχνει απολύτως τίποτα. Δεν υπάρχουν λάθη στο ποδόσφαιρο, υπάρχουν οι κατηγορίες που αναφέραμε, αυτές που μετράει η Opta. Opta δεν έχουμε στην Ελλάδα και ίσως να μην αποκτήσουμε και ποτέ. Αλλά, τουλάχιστον, ας πάψουμε να μετράμε λάθη.

11. Που fan του ενός σημαίνει αυτόματα hater του άλλου

Α, γράφεις για τον Μέσι, έχεις φάει το παραμύθι των media, δεν βλέπεις τι παιχταράς είναι ο Κριστιάνο. Α, αποθεώνεις τον άσχετο τον Μουρίνιο, που το μόνο που ξέρει να παρκάρει το πούλμαν. Α, γράφεις για τον Γκουαρδιόλα, κάτσε τώρα να δεις τον Ζοζέ να σηκώνει τις κούπες.

Νισάφι πια. Το ότι κάποιος μπορεί έτσι να τα έχει στο μυαλό του δεν συνεπάγεται αυτόματα πως ακριβώς το ίδιο συμβαίνει με κάθε δημοσιογράφο, σχολιαστή, κτλ. Και ναι, ίσως κάποιοι συνάδελφοι να τα έχουν έτσι στο μυαλό τους κι αυτό να αποτυπώνεται στη δουλειά τους. Αλλά, όλα θα γίνουν καλύτερα αν βγούμε απ' τη λογική του fan/hater, όσο περισσότερο μπορούμε.

12. All you need is...

Τελευταίο, το πιο απλό και συνάμα πιο δύσκολο όλων. Απλό στη σκέψη και τη διατύπωση, δύσκολο στην εφαρμογή. All you need is love έλεγαν τα "σκαθάρια". Και προφανώς όλοι έχουμε αγάπη για την ομάδα μας. Κανείς δεν θέλει και δεν βλέπει τον λόγο να αγαπήσει λιγότερο την ομάδα του. Αυτό ας μείνει ως έχει.

Αυτό που μας λείπει είναι περισσότερη αγάπη για το εκάστοτε σπορ. Αυτή η αναλογία "αγάπης για την ομάδα/αγάπης για το άθλημα" είναι το κλειδί για όλα. Περισσότερο απ’ το δεύτερο, μας κάνει όλους καλύτερο στο πρώτο. Βελτιώνει τη ματιά, την κρίση, τη στάση, ακόμα και το συνολικό κέρδος που έχουμε ως οπαδοί/φίλαθλοι.

Δεν ζητάμε θαύματα, όλα τα παραπάνω μπορούν να γίνουν. Ραντεβού του χρόνου τέτοιες μέρες, για να κάνουμε ταμείο. Μέχρι τότε, καλή χρονιά σε όλους, να δείτε τις ομάδες όπως τις θέλετε. Και κάθε φορά που τα πράγματα πηγαίνουν άσχημα, να σκέφτεστε πως θα μπορούσαν να είναι χειρότερα. Θα μπορούσατε να είστε Βραζιλιάνοι το καλοκαίρι.