Το καλοκαίρι πρέπει να έρθουν και άλλοι "Μάνταλοι"
Ούτε στο ντούκου μπορεί να περάσει το δυνατό χαστούκι που έφαγε η ΑΕΚ από τον Αγροτικό Αστέρα, αλλά ούτε και μαύρα πρέπει να τα βάψει επειδή δεν θα βάλει στην τροπαιοθήκη της το κυπελλάκι της Γ' Εθνικής.
Πιθανόν μάλιστα, εφόσον το κατακτούσε, να μην το μνημόνευε (μελλοντικά) καν στο παλμαρέ των τίτλων της. Η αλήθεια είναι πως ταρακουνήθηκαν όλοι από τούτο το στραπάτσο, διότι αντί να δουν μια ομάδα να προσπαθεί να επιβάλλει την ανωτερότητα της, παρακολούθησαν ένα συνονθύλευμα που ειδικά στο δεύτερο γκολ σου έδινε την εντύπωση ομάδας με συνοικιακή νοοτροπία. Αυτό το ταλαντούχο παλικάρι ο Λαζαρίδης, θα πρέπει σ' εκείνη την φάση να αισθάνθηκε για μια φορά στη ζωή του σαν τον Μέσι. Ο,τι έβρισκε μπροστά του το περνούσε για πλάκα όπως ήθελε...
Έχουν δώσει πίκρα και πόνο...
Δεν είναι παρηγοριά στον άρρωστο να υπενθυμίσεις ότι ομάδες και ομαδάρες της ΑΕΚ έχουν δώσει πίκρα και πόνο στον κόσμο με αποκλεισμούς από ομάδες κατώτερης κατηγορίας. Το 1972 στον αποκλεισμό από τη Λαμία ήταν ο Μίμης Παπαιωάννου και οι λοιποί εκλεκτοί συμπαίκτες του. Δώδεκα χρόνια αργότερα στην ίδια πόλη ήταν ο Θωμάς Μαύρος και η παρέα του στον αποκλεισμό σοκ. Το '73 έξω από την Καλαμαριά. Το 1998 μόλις είχε αναλάβει το κουμάντο στη διοίκηση ο Μελισσανίδης που απέλυσε τον Στεπάνοβιτς και με υπηρεσιακό τον Καραγκιοζόπουλο (και λίγο πριν προσληφθεί ο Μπλαχίν) η ΑΕΚ διασύρθηκε στην Μηχανιώνα από τον νεαρό τότε Πρίττα. Το 2006 η ΑΕΚ παίζει σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ και λίγο πριν κάνει την ιστορική νίκη με την Μίλαν πήγε στο Αιγάλεω και αποκλείστηκε (στα πέναλτι) από το Χαιδάρι. Τρία χρόνια αργότερα, η παρέα των Σκόκο, Μπλάνκο δεν μπόρεσε να αποτρέψει το μοιραίο στη Φυλή και λίγο μετά τον αποκλεισμό από τον Θρασύβουλο ο Μπάγεβιτς απείλησε να φύγει αν δεν ...έφευγαν 5 παίκτες! Και πέρσι, λίγους μήνες πριν το σοκ του υποβιβασμού, η ΑΕΚ ταπεινώθηκε ενώπιον του κοινού της και αποκλείστηκε από την Καβάλα της Β' Εθνικής.
Η σφαλιάρα στο Καυτανζόγλειο θα ξεχαστεί...
Όλες οι προαναφερόμενες περιπτώσεις είναι μόνο ένα δείγμα για τα στραπάτσα που έφαγε η ΑΕΚ. Η οποία στη συνέχεια σηκώθηκε και προχώρησε, με εξαίρεση τον περσινό εφιάλτη του υποβιβασμού που δεν αποφεύχθηκε. Τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσει και τώρα, η σφαλιάρα στο Καυτανζόγλειο θα ξεχαστεί, διότι η καρδιά της ΑΕΚ δεν μπορεί να σταματήσει να χτυπά όταν υπάρχει το όραμα. Η προοπτική. Αυτά τα εξασφαλίζει μέσω της τεράστιας υπόθεσης του γηπέδου.
Από την άλλη ωστόσο δεν μπορεί ο οπαδός της ΑΕΚ να συνεχίζει να είναι βουτηγμένος στη θλίψη και απογοήτευση μετά από το σοκ που βίωσε με την πτώση της ομάδας. Πίστευε και ήλπιζε σε πιο χαρούμενα κυριακάτικα απογεύματα. Και τις Κυριακές μπορούσε να τις κάνεις ευχάριστες μονάχα ένα καλό, θεαματικό, χορταστικό παιχνίδι της ομάδας. Ναι οι “τεσαροπεντάρες” ήταν λίγο πολύ στο μυαλό σχεδόν κάθε οπαδού, γιατί πέρα απ' όλα τα άλλα (όνομα, ιστορία, φανέλα, κόσμος, δυναμική) ακόμα και αυτό το ρόστερ, με όλες τις παθογένειες, είναι μακράν το καλύτερο σε όλη την κατηγορία. Δεν ήταν υπερβολική η απαίτηση, να πηγαίνει ο άλλος στο γήπεδο ή μέσω τηλεόρασης, και να χαίρεται αυτό που βλέπει. Η ομάδα όχι μόνο δεν του έδωσε μέχρι στιγμής, αλλά δεν πείθει κιόλας ότι μπορεί να κάνει πιο θεαματικά πράγματα.
Δεν προϋπήρξε "προπονητής Δέλλας"...
Η αλήθεια είναι ότι ο Μελισσανίδης δεν έχει ασχοληθεί πολύ με την ομάδα. Για την ακρίβεια μάλλον ελάχιστο χρόνο έχει διαθέσει, αφού έχει δοθεί (και καλά κάνει βεβαίως) ολοκληρωτικά στο πρότζεκτ του γηπέδου. Ο προπονητής και ο τεχνικός διευθυντής ήταν δικές του επιλογές. Ο Μπάγεβιτς δεν είχε άποψη για τον “προπονητή Δέλλα”, διότι εδώ που τα λέμε, δεν προϋπήρξε “προπονητής Δέλλας”. Ο “τίγρης” πίστεψε ότι η ΑΕΚ μπορεί να τον αναδείξει, και ο Δέλλας με τις γνώσεις, το κύρος, την ΄προσωπικότητα του να οδηγήσει την ομάδα στον δρόμο των επιτυχιών. Με την υψηλή επιστασία, ενίοτε και με τις συμβουλές Μπάγεβιτς, για να βοηθηθεί ακόμα περισσότερο ο Δέλλας.
Ο σχεδιασμός το καλοκαίρι αποδεικνύεται πως ήταν αρκετά πρόχειρος. Μόλις ήρθαν τα άσχημα ματς στα φιλικά του Βόλου, έτρεχαν στο παρά πέντε να κλείσουν παίκτες. Ο Μελισσανίδης δεν μπήκε στην ΑΕΚ για να αρχίσει με το καλημέρα να σκορπά εκατομμύρια για μεταγραφές. Θα ήταν και παράλογο, αλλά και μάταιο. Διότι αφενός στη Γ' Εθνική δεν ξεπέφτει κανείς ποιοτικός παίκτης και αφετέρου δεν δίνεις πλουσιοπάροχα κασέ (200 και 300 χιλιάδων τον χρόνο) σε ερασιτεχνική κατηγορία. Υπ' αυτή την έννοια, θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι δεν ήταν δυνατόν να αποκτηθούν πιο ποιοτικοί ποδοσφαιριστές. Διαφορετικές επιλογές θα μπορούσαν να είχαν γίνει κι έτσι πρόχειρα αναρωτιέμαι γιατί κρίθηκε ότι είναι καταλληλότερος για την ΑΕΚ ο Ρόβας και όχι ο (νεότερος) Μητρόπουλος που μολονότι έπεσε στο “μαύρο τετράμηνο” (Ιανουάριος-Απρίλιος), πρόλαβε να δώσει θετικά δείγματα γραφής. Ακόμη και οι υπεράριθμοι ξένοι (7 τον αριθμό) σε προχειρότητα παραπέμπουν. Πρώτον, διότι η ομάδα παρεκκλίνει από τη βασική αρχή για έντονο ελληνικό στοιχείο. Και δεύτερον, όταν αποκλείονται υποχρεωτικά οι υπεράριθμοι ξένοι από την 18άδα λιγοστεύουν οι διαθέσιμες λύσεις.
Δίχως πλάνο...
Μετά από καμιά 15αριά επίσημα παιχνίδια, η ομάδα δίνει την εντύπωση ότι παίζει δίχως πλάνο. Δεν υπάρχει σφραγίδα του προπονητή στο παίξιμο της ομάδας. Προβλέψιμο παιχνίδι, τρανταχτές αδυναμίες στη δημιουργία και παραγωγή φάσεων. Ποδοσφαιριστές από τους οποίους η ΑΕΚ περιμένει τα μέγιστα έχουν μηδενική βελτίωση και το πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι ο αόρατος Ανάκογλου. Σε 18 μήνες η ΑΕΚ φιλοδοξεί να παίζει στη Σούπερ Λίγκα. Με βάση την εικόνα που έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής η ομάδα, πιθανόν να μην χωράνε πάνω από 2-3 παίκτες στο ρόστερ της μεγάλης κατηγορίας. Προσοχή στο ρόστερ, όχι στην ενδεκάδα. Επίσης καλό θα είναι να σταματήσουν ανέκδοτα τύπου “να μπει η ΑΕΚ στην Αγιά Σοφιά με Γεωργέα”, διότι σε ενάμισι χρόνο οι απαιτήσεις θα ξεπερνούν τον 39χρονο, τότε, Καλαματιανό. Κι εδώ που τα λέμε, στα 39 με την ΑΕΚ δεν έφτασε ούτε ολόκληρος Παπαιωάννου. Ούτε Μανωλάς.
Υπάρχει ισχυρή διοίκηση...
Αν θα υπάρξουν εξελίξεις μεσούσης της περιόδου, τούτο είναι κάτι που θα αποφασίσει ο Μελισσανίδης. Αυτό είναι το ελπιδοφόρο στην περίπτωση της ΑΕΚ. Ότι δηλαδή υπάρχει ισχυρή διοίκηση, πολύ δυνατός ιδιοκτήτης, για να πάρει τις αποφάσεις που πρέπει. Φαντασθείτε μόνο τι θα γινόταν αν θα έπρεπε να αποφασίσουν για το μέλλον της ΑΕΚ ο Αδαμίδης με τον κολλητό του τον Βιντιάδη! Εν θερμώ αποφάσεις δεν θέλει να πάρει ο “τίγρης”, αλλά τίποτα δεν θα πρέπει να αποκλειστεί. Στην παρούσα φάση έτσι κι αλλιώς η ομάδα δεν χρειάζεται μεταγραφές, Παίκτες καινούριους, παίκτες κανονικούς, επιβάλλεται να αποκτήσει το καλοκαίρι για τη Β' Εθνική. Μερικούς ακόμα σαν τον Μάνταλο. Επίσης στη Β' Εθνική η ομάδα θα χρειαστεί και κανονικό προπονητή. Με θητεία σε πάγκους, με φρέσκες ιδέες, με τη δυνατότητα να μεταδίδει σωστά πράγματα στους παίκτες και να παίρνει απ' αυτούς το μάξιμουμ. Και πάνω απ' όλα με την ικανότητα να βελτιώνει και να αξιοποιεί τους νέους παίκτες. Αν ο Δέλλας πληροί τις προϋποθέσεις, αυτό θα πρέπει να το εισηγηθεί ο Μπάγεβιτς στον Μελισσανίδη. Αν όχι, θα πρέπει από κοινού να πράξουν τα δέοντα...
Διαβάστε ακόμη:
Γεωργέας: "Είναι ντροπή μας και ζητώ συγνώμη"!
Λυμπερόπουλος: "Δεν είναι ώρα για εκκαθαρίσεις"
