Η αξία της απλότητας

Ο Δημήτρης Καρύδας αναλύει την αλλαγή πλάνου του Γιάννη Σφαιρόπουλου στον Ολυμπιακό, έστω κι αν η επίθεση έκανε τη διαφορά απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και καταγράφει τις προϋποθέσεις για πλεονέκτημα έδρας στα νοκ άουτ.

06 ΦΕΒ 2015

Για τον Ολυμπιακό, η εποχή Σφαιρόπουλου μοιάζει σαν μια επιστροφή στα βασικά του μπάσκετ. Ή για να το θέσουμε λίγο πιο... απλά: Επιστροφή στην απλότητα! Ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού έχει ανοίξει το βιβλίο του μπάσκετ στις πρώτες σελίδες και πορεύεται με βάση μια απλή, αλλά και συνάμα δύσκολη -στην εφαρμογή της- λογική.

Όταν ο Ολυμπιακός δεν τα κάνει -όπως την περασμένη εβδομάδα στην Πόλη- χάνει, όταν βαδίζει πάνω στις ράγες της απλότητας και της σιγουριάς, παίζει σαν πρωταθλητής Ευρώπης, κερδίζει τη μέχρι χθες αήττητη ΤΣΣΚΑ και δημιουργεί μεγάλες και υψηλές προσδοκίες.

Πέθαινε και ζούσε μόνο με το σουτ

Τι συνιστά, λοιπόν, αυτή η λογική; Επιθετική άμυνα με "ξύλο" προς κάθε κατεύθυνση και κάθε προκαθορισμένο στόχο. Μεγάλη ενέργεια (στην άμυνα) και αξιοποίηση κάθε πιθανού παίκτη που μπορεί να σκοράρει στην επίθεση.

Στην αρχή της σεζόν ο Ολυμπιακός έμοιαζε εξαιρετικά μονοδιάστατος στο επιθετικό κομμάτι του. Έμοιαζε σαν μια ομάδα έτοιμη να ζήσει ή να πεθάνει μόνο με το σουτ της. Κόντρα στην πολύ γεμάτη και ογκώδη γραμμή ψηλών της ΤΣΣΚΑ, απέδειξε ότι μπορεί να ακουμπήσει τη μπάλα και στο χαμηλό ποστ, όπου η δράση των Πρίντεζη, Χάντερ με πλάτη στο καλάθι άνοιξαν την άμυνα του Ιτούδη. Και έκαναν πολύ πιο εύκολη τη ζωή των σουτέρ.

Εντάξει, όλα αυτά είναι πολύ εύκολο να τα γράφεις ή να τα κουβεντιάζεις, αλλά πολύ δύσκολο να τα τελειοποιήσεις. Και αυτό ακριβώς χωρίζει τον Ολυμπιακό που μοιάζει έτοιμος να μπει στα πλέι οφ της φετινής σεζόν, με τον Ολυμπιακό που ενδεχομένως θα πάει στη Μαδρίτη τον Μάιο και θα διεκδικήσει έναν ακόμη ευρωπαϊκό τίτλο. Αλλά επειδή ο δρόμος είναι μακρύς και πολλών χιλιομέτρων και όχι ένα σπριντ μιας βραδιάς και ενός αγώνα, όλα αυτά ενδέχεται να μπουν σε άλλες βάσεις στο κοντινό ή όχι τόσο κοντινό μέλλον.

Ένα σημείο τριβής είναι η "τρύπα" που δημιουργούν τα συνεχόμενα προβλήματα του Πετγουέι στη θέση 4, σε συνδυασμό με την μεγάλη –σε διάρκεια- απώλεια του Αγραβάνη. Κάτι που υποχρεώνει τον Σφαιρόπουλο να καταφύγει στο μοναδικό λογικό τρικ που έχει στο οπλοστάσιο του, με χαμηλά σχήματα και τον Ντάρντεν δεύτερο ψηλό. Η επιστροφή του Παπαπέτρου μάλλον θα δώσει μια πρόσθετη λύση, έστω και αν ο νεαρός είναι τριάρι. Αλλά τέτοια ώρα, τέτοιες κουβέντες.

Σκόραρε μόνο με βολές!

Ο Ολυμπιακός ήθελε τη νίκη με την ΤΣΣΚΑ και το απέδειξε με ποικίλους τρόπους. Η άμυνα του, σκληρή και χωρίς δεύτερες....σκέψεις, λειτούργησε από την αρχή του αγώνα. Στο τέλος, όταν η μπάλα ζύγιζε βαριά, οι παίκτες του είχαν 15/16 βολές με εύστοχους ακόμη και συνήθως... ύποπτους από τη γραμμή όπως ο Ντάνστον.

Ενδεχόμενα δεν έγινε αντιληπτό, αλλά ο Ολυμπιακός σκόραρε για τελευταία φορά με σουτ 7 ολόκληρα λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα. Τότε που ο Σλούκας έκανε με ένα τρίποντο το σκορ 69-59. Οι επόμενοι (και τελευταίοι) 15 πόντοι του Ολυμπιακού ήρθαν αποκλειστικά με βολές: Σλούκας 2/2, Λοτζέσκι 2/2. Σπανούλης 8/8, Ντάνστον ¾. Καθόλου άσχημα για μια ομάδα που στα προηγούμενα 33 λεπτά είχε 4/10 βολές!

Καθόλου άσχημα, επίσης, δεν ήταν τα 16 επιθετικά ριμπάουντ του Ολυμπιακού, που σε συνδυασμό με τα λιγότερα λάθη, του έδωσαν ένα ασύλληπτο πλεονέκτημα σε κατοχές: 13 παραπάνω επιθέσεις έκανε ο Ολυμπιακός.

Τη διαφορά έκανε η επίθεση

Μπορεί και είναι λογικό να επαινέθηκε η άμυνα του, αλλά έχω την αίσθηση ότι όπως έγινε στην 3η περίοδο του προηγούμενου εντός έδρας αγώνα του με τη Λαμποράλ, έτσι και τώρα την ουσιαστική διαφορά έκανε η επίθεση! Η επίθεση ενός συγκεκριμένου κομματιού. Της 2ης περιόδου, όταν ο Ολυμπιακός σημείωσε 32 πόντους σε 10 λεπτά, πάνω από το 1/3 των συνολικών πόντων και μάλιστα παίζοντας στο μεγαλύτερο διάστημα αυτού του 10λέπτου σε επιθέσεις μισού γηπέδου.

Αυτό το στοιχείο του έδωσε το δικαίωμα να κερδίσει ένα αγώνα που δεν κρίθηκε στους 60 ή στους 65 πόντους, αλλά πάνω από τους 75 και αν το δούμε μόνο αριθμητικά (και όχι σαν εικόνα παιχνιδιού), σε πολλά σημεία έμοιαζε να παίζεται στον ρυθμό της (προικισμένης με πολύ επιθετικό ταλέντο) ΤΣΣΚΑ.

Αν νικήσει τους Τούρκους, ξεμπερδεύει

Τα πρακτικά οφέλη της νίκης είναι εμφανή. Ο Ολυμπιακός πήρε ένα μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι στην Εφές και τη Φενέρ, που έχασαν στο γήπεδο τους από την ΤΣΣΚΑ. Εάν καταφέρει να νικήσει στο μακρινό και μάλλον.... αχαρτογράφητο μπασκετικά Νόβγκοροντ την ερχόμενη εβδομάδα, τότε θα έχει διπλό πλεονέκτημα απέναντι στους δύο Τούρκους.

Ακόμη και αν δεν τα καταφέρει, έχω την αίσθηση ότι του φτάνουν οι 4 εντός έδρας νίκες στον δεύτερο γύρο για να πάρει τη δεύτερη θέση στον όμιλο του. Θα φτάσει στις 9 και με βάση αυτό το σενάριο, η Φενέρ στους επόμενους 9 αγώνες θα χρειαστεί 7 νίκες για να τον προσπεράσει. Η Εφές, από τη δική της πλευρά, θα χρειαστεί 6 ή 7. Μην ξεχνάτε ότι και οι δύο τουρκικές ομάδες δεν έχουν παίξει ακόμη μεταξύ τους και τους περιμένει το δύσκολο ταξίδι στη Μόσχα στον δεύτερο γύρο.

Ουσιαστικά, για τον Ολυμπιακό η συνέχεια είναι στοχευμένη. Και ο στόχος είναι η νίκη με κάθε τρόπο στα δύο παιχνίδια με τις τουρκικές ομάδες μέσα στο ΣΕΦ στον δεύτερο γύρο. Κάθε άλλη ήττα ή στραβοπάτημα εντός ή εκτός Ελλάδος επιτρέπεται και μπορεί να καλυφθεί ή να μην έχει μοιραία επίδραση στην προσπάθεια για την κατάληψη μιας εκ των δύο πρώτων θέσεων στην κατάταξη.

Φυσικά, με νίκη την ερχόμενη εβδομάδα στη Ρωσία, τα πράγματα απλουστεύονται σε πολύ μεγάλο βαθμό αφού είναι εφικτός και ορατός ο στόχος των 10 νικών. Όλα αυτά χωρίς να βάλουμε στο μείγμα των υπολογισμών το επίσης εφικτό σενάριο μιας ή δύο νικών στα ταξίδια του Ολυμπιακού σε Βιτόρια και Μιλάνο στον δεύτερο γύρο ή τον πολύ πιο δύσκολο στόχο της νίκης μέσα στη Μόσχα κόντρα στην ΤΣΣΚΑ.

Αλλά όλα αυτά είναι μάλλον πρόχειροι και πρόωροι υπολογισμοί, άλλωστε το top 16 με τη νέα του μορφή μας έχει μάθει ότι οι πιο σίγουροι λογαριασμοί είναι αυτοί που γίνονται αγωνιστική με την αγωνιστική και νίκη με την νίκη!