Οι υπεραξίες μιας απλής νίκης

Ο Δημήτρης Καρύδας σταχυολογεί τα οφέλη της νίκης του Ολυμπιακού επί της Γαλατάσαραϊ στα οποία περιλαμβάνονται ο... λιγότερος Σπανούλης, ο περισσότερος Μάντζαρης και η νέα λογική.

Οι υπεραξίες μιας απλής νίκης
INTIME SPORTS

Οι περιπτώσεις που μια ομάδα, σε έναν αγώνα κανονικής περιόδου στην Ευρωλίγκα, κερδίζει κάτι παραπάνω από μια απλή νίκη είναι λίγες. Σπάνια θα τύχουν περισσότερες από μια ή δύο ανάλογες περιπτώσεις στα 10 παιχνίδια της πρώτης φάσης που πολλές χρονιές -για αρκετές ομάδες- μοιάζει σαν μια παρατεταμένη περίοδος προετοιμασίας.

Στη λογική αυτή, ο Ολυμπιακός μάλλον πρέπει να θεωρεί τον αγώνα με τη Γαλατά ως μια εξαιρετική περίπτωση, όπου η νίκη απέκτησε υπεραξία. Και μάλιστα εις... επταπλούν, αφού τόσα είναι πάνω κάτω και με ένα πρόχειρο λογαριασμό τα κέρδη του από το 93-66 επί των Τούρκων.

1. Κλείδωσε την πρωτιά

Θεωρητικά είναι το μικρότερο κέρδος όλων. Κυρίως, γατί ήταν το προφανές και το αναμενόμενο, σε έναν όμιλο περιορισμένου ανταγωνισμού. Μόνο που ένα τέτοιο γκρουπ είναι και απρόβλεπτο, απόδειξη ότι ήδη η Νεπτούνας έχει δύο νίκες και η ομάδα που ακολουθεί τον αήττητο Ολυμπιακό δεν είναι ισπανική, αλλά ο Ερυθρός Αστέρας. Επιπλέον, το 5-0 του πρώτο γύρου δίνει στον Ολυμπιακό το καλοδεχούμενο δώρο του χρόνου, που έχει ανάγκη μια ομάδα με νέο προπονητή και αρκετά προβλήματα τραυματισμών.

2. Νέα λογική

Ο Σφαιρόπουλος δεν είχε την πολυτέλεια του χρόνου, για πολλούς λόγους. Κάνει αλλαγές με μεγάλη ταχύτητα και τα αποτελέσματα γίνονται ορατά. Ο Ολυμπιακός δεν έπαψε ποτέ να είναι μια πολύ καλή επιθετική ομάδα, με εξαιρετική δύναμη πυρός, που όμως ξεκίνησε τη χρονιά μονοδιάστατα και σουτάροντας ομοβροντίες τρίποντων. Τώρα, πια, η μπάλα πατάει περισσότερο στο χαμηλό ποστ. Αλλά κυρίως ο Ολυμπιακός μετατρέπεται σε μια εξαιρετική αμυντική ομάδα. Μετά από πέντε αγώνες έχει την καλύτερη άμυνα της Ευρωλίγκας, δέχτηκε μόνο μια φορά πάνω από 70 πόντους (στη Λιθουανία όπου στα 40 λεπτά παιχνιδιού η Νεπτούνας είχε σκοράρει 76) και δύο κάτω από 60!

3. Λιγότερος Σπανούλης

Στο Βελιγράδι, ο Σπανούλης πήρε 14 από τις 65 επιθέσεις της ομάδας και με τη Γαλατά 12 από τις 73. Η μπάλα περνάει πάντοτε από τα χέρια του σε κάθε επίθεση, το θέμα όμως είναι ότι η νέα τάση τον θέλει να παίζει με "οικονομία" προσπαθειών και ο Σφαιρόπουλος ψάχνει μια πιο πολυφωνική επίθεση. Στα αντίστοιχα παιχνίδια είχε και 11 ασίστ.

4. Κερδίζοντας τον Χάντερ

Ο Αμερικανός έκανε ρεκόρ καριέρας στην Ευρωλίγκα με τους 17 πόντους, αλλά το βασικότερο δεν είναι αυτό. Σημαντικότερο είναι το γεγονός ότι έχει προσαρμοστεί πολύ γρήγορα στο παιχνίδι του Ολυμπιακού και το μεγάλο προσόν του (γρήγορα πόδια) αναδεικνύεται σε μια άμυνα που σπάνια τον εκθέτει.

5. Η εμπιστοσύνη του Μάντζαρη

Πόσο πιθανό είναι μια ομάδα να έχει όχι έναν, αλλά δύο παίκτες που κάνουν ρεκόρ καριέρας στον ίδιο αγώνα; Τουλάχιστον ασυνήθιστο. Ο Μάντζαρης, ακολουθώντας τα χνάρια του Χάντερ, έκανε ρεκόρ καριέρας σε πόντους (15) στην Ευρωλίγκα με 6/6 σουτ! Το σουτ δεν ήταν ποτέ το δυνατό σημείο ή το πλέον προβεβλημένο του "ερυθρόλευκου" γκαρντ. Φέτος, σε πέντε αγώνες της Ευρωλίγκας, έχει 6/6 δίποντα και 8/17 τρίποντα. Ο Αταμάν έγινε ο τελευταίος προπονητής που πλήρωσε τη λογική: Αφήστε τον να σουτάρει και δώστε βοήθειες αλλού...

6. Ασίστ / λάθη

Μια πολύ υποτιμημένη σύγκριση, που όμως παίζει τεράστιο ρόλο στις προπονητικές αναλύσεις. Τις δύο χρονιές που ο Ολυμπιακός κέρδισε την Ευρωλίγκα ήταν σταθερά μέσα στις τρεις καλύτερες ομάδες στον δείκτη ασίστ έναντι λαθών. Πέρσι κινήθηκε κάπου στα μέσα του σχετικού πίνακα. Για να γίνει αντιληπτή η αξία της συγκεκριμένης σύγκρισης: Κάθε προπονητής ονειρεύεται η ομάδα του να έχει 2 ασίστ για κάθε λάθος που κάνει. Ο Ολυμπιακός με τη Γαλατά είχε 26 τελικές πάσες έναντι 6 λαθών. Η αντιστοιχία εκτοξεύθηκε στο 4 προς 1. Ο Ολυμπιακός είχε 7ος αυτή τη στιγμή στη σχετική λίστα σε όλη την Ευρωλίγκα αλλά στα δύο τελευταία ματς έχει 41 ασίστ και 21 λάθη έναντι 56-43 αντίστοιχα στα τρία πρώτα.

7. Εμπιστοσύνη στους νέους

Αυτό το κέρδος ήταν περίπου υποχρεωτικό. Η θα προέκυπτε ή όχι, μέσος δρόμος δεν υπήρχε. Δεν αποτελούσε πείραμα η προώθηση του Αγραβάνη ή η ενεργοποίηση του μόνιμα 12ου Κατσίβελη. Οι τραυματισμοί έκαναν και τις δύο αυτές κινήσεις περίπου αναγκαίες. Ο Αγραβάνης αναδεικνύεται αργά αλλά σταθερά στην καλύτερη εσωτερική μεταγραφή του Ολυμπιακού μέσα στη σεζόν γεμίζοντας και το 3 και το 4. Ο Κατσίβελης σε μια φορτωμένη περιφέρεια δεν βρήκε ποτέ ρόλο αλλά πλέον δίνει λύσεις στην ουσία σαν τρίτος γκαρντ σε κοντά σχήματα και αναλαμβάνει ειδικές αμυντικές αποστολές. Στην επίθεση συνεχίζει να του λείπει η απαιτούμενη συγκέντρωση αλλά ίσως και να ζητάμε πολλά από ένα παίκτη που για τρία χρόνια περισσότερο έβλεπε τα παιχνίδια του Ολυμπιακού χωρίς να πληρώνει εισιτήριο παρά έπαιζε.

Διαβάστε ακόμη

Τάσος Μαγουλάς: Τώρα αρχίζει η χρονιά του Ολυμπιακού

Ολυμπιακός - Γαλατάσαραϊ 93-66 (VIDEO)

Συγκλονιστικός Οθέλο Χάντερ (VIDEO)

News 24/7

24MEDIA NETWORK