Εμείς, τώρα ξεκινάμε

Η αλήθεια είναι πως για την κρισιμότητα του τελευταίου σημερινού αγώνα της πρώτης φάσης, δεν έχουμε να κατηγορούμε κανέναν άλλον πέρα από τους εαυτούς μας. Η πολυτέλεια να κοιτάξεις πίσω όμως δεν υπάρχει σ’ αυτό του τουρνουά, άρα, τι γίνεται με τους ταλαντούχους, πλην όμως άναρχους Κροάτες;

Ο Ηλίας Ζούρος έσπευσε να απλώσει δίχτυ προστασίας μετά τη χτεσινή επικράτηση σε όλους τους παίκτες του. Ο Γιάννης Μπουρούσης είπε πως οι άλλοι δεν τους πιστεύουν, όμως οι ίδιοι πιστεύουν στους εαυτούς τους. Ωραίο αυτό το γαϊτανάκι, επειδή οι σοφιστίες δεν είναι του γούστου μου όμως, κι αφού σε πρώτο πλάνο πέτυχε η ενεργοποίηση του αιώνιου κι αξεπέραστου ελληνικού φιλότιμου των διεθνών, ας πάμε στο ψητό.

Οι αποψινοί αντίπαλοι στηρίζονται σε μονάδες, ομάδα δεν έχουν. Άλλη φιλοσοφία, λοιπόν. Στηρίζονται στο ένστικτο του ενός κάθε φορά, με τον Αμερικανό Ντράπερ να κάνει όλο το παιχνίδι από το πόιντ, γι’ αυτό του δώσανε διαβατήριο. Η Κροατία θα προσπαθήσει να παίξει διαδοχικά pick ‘n roll με τον Τόμιτς, τον ψηλό της Ρεάλ που σκοράρει από μέση και κοντινή απόσταση, έναν σοφτ παίκτη όμως, που δεν βοηθάει σε κάποιο άλλο κομμάτι τους συμπαίκτες του. Ο Μπογκαντάνοβιτς έχει τρίποντο κι αυτό είναι όλο, όμως στη μέρα του μπορεί να σε σκοτώσει και γι’ αυτό θέλει προσοχή. Από την άλλη, έχουν βρει ηγέτη κι αυτός λέγεται Μάρκο Πόποβιτς. Έρχεται συνήθως από τον πάγκο για να προσφέρει προσωπικότητα, με τρίποντα ή drives, μόνος του όμως, δεν μας κερδίζει.

Εμείς τι θα κάνουμε; Ασφαλώς, θα περάσουμε την μπάλα στον Κουφό, εκεί τον περιμένει ο «ξυλοκόπος» Ζόριτς για να αναμετρηθούν. Θα ζητήσουμε το ανοιχτό τρίποντο του Βασιλειάδη και του Μπράμος, καθώς αμφότεροι έδειξαν ικανότητα, όπως και διάθεση για να περάσουν το τεστ της ωρίμανσης, θα αναμένουμε από τον Φώτση να τα βάλει όλα κι από τον Ζήση να βάλει έστω κι ένα από όσα επιχειρήσει, και βέβαια θα προσπαθήσουμε να τρέξουμε.

Όταν το καταφέραμε με το Μαυροβούνιο, τους κατάπιαμε. Μέσα σε ένα δεκάλεπτο μετατρέψαμε μια φιλόδοξη ομάδα σε σάκος του μποξ. Αυτή την ικανότητα λίγες ομάδες τη διαθέτουν στη Λιθουανία. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως οι Κροάτες θα μας αφήσουν να κάνουμε το ίδιο. Θέλει δουλειά το θέμα και πάνω απ’ όλα συγκέντρωση στο στόχο.

Απ’ την άλλη, αλήθεια είναι πως μας έρχεται κάπως να δώσουμε δεύτερο αγώνα ζωής ή θανάτου σε διαδοχικές μέρες. Ας το πάρουμε, ωστόσο, απόφαση: από εδώ και πέρα αυτό το χαρακτήρα θα έχουν όλοι οι αγώνες. Τώρα ξεκινά το Ευρωμπάσκετ, το «πρώτο αίμα» θα αφήσει έξω κάποια φαβορί, η Ιταλία αποχαιρέτησε, η Τουρκία ετοιμάζεται, εμείς όμως δεν έχουμε καμία διάθεση για να τους ακολουθήσουμε.

Θα κατσικωθούμε εκεί που είμαστε κι απόψε τσεκάρουμε εισιτήρια για Βίλνιους. Αυτό είναι πιο κοσμοπολίτικο από το Αλίτους, άρα, μας ταιριάζει καλύτερα…