Ο διορθωμένος Πασκουάλ και το πρόβλημα χωρίς τους δύο

Μετά από την ήττα της Τρίτης στο πρώτο παιχνίδι της σειράς, ο Παναθηναϊκός ήταν αναγκασμένος να κερδίσει την Πέμπτη για να μπορέσει να διατηρήσει τις ελπίδες του αναφορικά με την πρόκριση στο Final-4. Για να κερδίσει όμως ήταν υποχρεωμένος να παρουσιαστεί πιο ψυχωμένος πρωτίστως σε σχέση με το πρώτο ματς. Και χρειαζόταν τον Πασκουάλ να είναι καλύτερος στο κοουτσάρισμα του και στην βοήθεια που θα έδινε στην ομάδα του από τον πάγκο.

Κατά την προσωπική μου άποψη ο Παναθηναϊκός τα είχε και τα δυο. Μα θα αναρωτηθεί κανείς, γιατί έχασε το παιχνίδι αφού μας λες ότι εάν είχε τα δυο προαναφερόμενα θα κέρδιζε το ματς. Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε στις λεπτομέρειες και στο τέλος το έχασε ο ίδιος περισσότερο παρά το κέρδισε η Φενέρ. Αυτός είναι ο πρώτος λόγος. Δεύτερον ο Παναθηναϊκός αν δεν είχε χάσει στο πρώτο παιχνίδι, είναι δεδομένο ότι δεν θα αντιμετώπιζε μία Φενέρ σαν τη χθεσινή, η οποία ήταν αρκετά καλύτερη και από το ματς της Τρίτης, που έκανε την ανατροπή. Και ήταν καλύτερη γιατί ο Παναθηναϊκός είχε φροντίσει να της δώσει την αυτοπεποίθηση και να την απελευθερώσει από το άγχος.

ΔΙΟΡΘΩΘΗΚΕ Ο ΠΑΣΚΟΥΑΛ

Ας γυρίσουμε στα του ματς. Ο Πασκουάλ παρουσιάστηκε διαβασμένος έστω και αργά. Ξεκίνησε με το καλύτερο δυνατό σχήμα και πήγε και καλά με τις αλλαγές του. Προσπάθησε να είναι όσο πιο πειστικός γίνεται στην άμυνα. Πρωτίστως έδειξε ότι δεν επιθυμούσε να τον εγκλωβίσει η Φενέρ στον δικό της ρυθμό, να τον "κοιμίσει" και να φέρει το ματς στα μέτρα της. Σε ένα παιχνίδι που θα πήγαινε σε ένα σκορ κοντά στους 80 πόντους ο Παναθηναϊκός θα ήταν αυτός που θα είχε το πρώτο λόγο για να το κερδίσει. Θεωρητικά και εν δυνάμει αυτό αποδείχθηκε και μέσα από την εξέλιξη της αναμέτρησης. Η σημαντική διαφορά είναι ότι δεν δικαιώθηκε από το τελικό αποτέλεσμα. Και άπαξ και δεν σε δικαιώνει το αποτέλεσμα, το δίκιο μπορεί να το έχεις βουνό, αλλά που να το βρεις. Και συν της άλλης πληρώνεις τις αμαρτίες του παρελθόντος. Λέγοντας παρελθόντος, δεν πάμε πολύ πιο μακριά από την Τρίτη, αφού αν και σε εκείνο το ματς ο Πασκουάλ είχε προσεγγίσει με τον ίδιο τρόπο την αναμέτρηση όπως την Πέμπτη, τότε πιθανότατα θα είχαμε σκορ σειράς 2-0 και όχι 0-2.

Αμαρτίες προπονητών παιδεύουσι ομάδες όμως. Ο Πασκουάλ είχε την ατυχία να δει παίκτες κλειδιά του να μην είναι σε καλή μέρα. Να θέλουν και να μην μπορούν και να λυγίζουν ίσως στην πίεση του πρέπει. Είναι βαριά η φανέλα του Παναθηναϊκού και γίνεται ακόμα πιο βαρύ το φορτίο της πίεσης όταν το πρέπει της νίκης είναι τόσο μεγάλο. Και κάποιοι παίκτες έχουν το ταλέντο και τα προσόντα, αλλά ακόμα δεν έχουν το σθένος να κουβαλήσουν την ομάδα στις πλάτες τους.

ΧΩΡΙΣ ΓΚΙΣΤ – ΚΑΛΑΘΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Στο κείμενο μας την Τρίτη είχαμε γράψει ότι χωρίς καλό Γκιστ και χωρίς καλό Καλάθη ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να περάσει το εμπόδιο της Φενέρ. Νομίζω ότι αυτό αποδείχθηκε σε αμφότερα τα ματς με την τουρκική ομάδα. Ειδικά στης Πέμπτης. Σε 23 λεπτά ο Καλάθης είχε 4 πόντους με 2/5 δίποντα και 0/4 τρίποντα, ενώ ήταν αναποτελεσματικός και στην άμυνα του πάνω στον Μπογκντάνοβιτς, ενώ ο Γκιστ σε 14 λεπτά συμμετοχής είχε 3/6 δίποντα και 0/1 βολές. Με τον Αμερικάνο φόργουορντ να απογοητεύει με την αδυναμία του να τελειώσει φάσεις κάτω από το καλάθι, που άλλοτε θα τις είχε γκολ φάουλ και υπήρξαν χαρακτηριστικές φάσεις που πάλεψε να πάρει θέση σε μις ματς στην 4η περίοδο και δεν τα κατάφερε ακόμα και με τον Ντίξον.

Είπαμε επίσης ότι ο Παναθηναϊκός είχε μερίδιο ευθύνης και για την εικόνα της Φενέρ. Μερίδιο ευθύνης εξαιτίας της εμφάνισης του και της ήττας του στο πρώτο παιχνίδι. Απελευθέρωσε την Φενέρ, η οποία για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι σούταρε με πάνω από 50% στο τρίποντο, ορισμένα εκ των οποίων ήταν "μαχαιριά" και ταφόπλακα για τους πράσινους.

ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΧΕΡΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Παρόλα αυτά ο Παναθηναϊκός κρατούσε την τύχη στα χέρια του στο τέλος. Νωρίτερα ο Πασκουάλ είχε ξεκινήσει στην 4η περίοδο με πεντάδα Τζέιμς, Φελντέιν (που δεν είχε παίξει δευτερόλεπτο μέχρι εκείνο το σημείο σε όλο το ματς), Ρίβερς, Γκιστ και Σίνγκλεντον. Ο Πασκουάλ δικαιώθηκε για την επιλογή του, εν μέρει. Ασχέτως αν και ορισμένες φορές με ανορθόδοξο τρόπο, το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει, ο Παναθηναϊκός βρέθηκε να προηγείται με 68-65, έχοντας πάρει προβάδισμα μετά από ώρα και έχοντας ξεσηκώσει τον κόσμο του στο ΟΑΚΑ. Έρχεται πρώτα η αψυχολόγητη ενέργεια του Τζέιμς να κάνει ένα από τα γνωστά μόνος μου εναντίον όλων, δείχνοντας τις προθέσεις του από το ξεκίνημα της επίθεσης όταν και πήγε να περάσει τον Σλούκα από το κέντρο του γηπέδου με συνεχόμενες ντρίπλες κάτω από τα πόδια.

Σε αυτό το σημείο ίσως μπορεί να καταλογιστεί λάθος εκτίμηση από τον Πασκουάλ, ο οποίος βλέποντας ότι ο Αμερικάνος γκαρντ είναι και πάλι εκτός ελέγχου και έχει απασφαλίσει, έπρεπε να ρίξει έστω και τον μέτριο Καλάθη μέσα στο παιχνίδι. Το δεύτερο ίσως λάθος είναι ότι δεν επέμεινε τα όποια σουτ να γίνουν από τον Ρίβερς, ο οποίος για τα 35 λεπτά που αγωνίστηκε πήρε λιγότερες προσπάθειες από όσες του αναλογούν. Ο Αμερικάνος παίκτης είχε ½ δίποντα και 2/3 τρίποντα μέχρι να… Μέχρι να "χαραμίσει" την δεύτερη ευκαιρία που είχε ο Παναθηναϊκός να κερδίσει το ματς, όταν αστοχεί στο τρίποντο από την γωνία μπροστά από τον πάγκο της Φενέρ και με το σκορ να είναι 75-76 με 24’’ να απομένουν για το τέλος της αναμέτρησης.

Με το κερασάκι στην τούρτα να είναι η επαναφορά από τα πλάγια, μετά από τάιμ άουτ με στόχο προφανώς το τρίποντο της ισοφάρισης. Μία επαναφορά που είχε σαν αποτέλεσμα λάθος πάσα και λάθος εκτίμηση από τον Μπουρούση και κλέψιμο της Φενέρ. Εδώ να σταθούμε ότι είναι η 3-4η φορά που ο Παναθηναϊκός σε φάση ειδικών συνθηκών μετά από τάιμ άουτ μπερδεύεται και κάνει λάθος.

ΠΛΕΟΝ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΕ ΘΑΥΜΑ

Πλέον οι πράσινοι ελπίζουν σε ένα θαύμα, είναι σχεδόν ακατόρθωτο να κερδίσουν σε δυο συνεχόμενα ματς μέσα στην Τουρκία. Μην ξεχνάμε ότι πλέον για να πάρει την πρόκριση ο ΠΑΟ χρειάζεται να κερδίσει και στα τρία επόμενα ματς. Αν τα καταφέρει και πάρει την πρόκριση στο Final-4, κανονικά η Ευρωλίγκα πρέπει να του δώσει το τρόπαιο στην συνέχεια χωρίς να διεξαχθεί Final-4, με όση δόση υπερβολής υπάρχει στην συγκεκριμένη πρόταση.

Μετά από τα δυο πρώτα παιχνίδια της σειράς βγήκαν κάποια συμπεράσματα. Ο Ομπράντοβιτς παρουσιάστηκε πιο έτοιμος και πιο ψύχραιμος από τον Πασκουάλ. Η εμπειρία του Σέρβου και η σωστή διαχείριση της κρίσης που πέρασε η ομάδα του, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο τελικά στα δυο πρώτα ματς και στην σειρά συνολικά. Η Φενέρ επιμένω ότι δεν είναι ούτε πιο γεμάτη ούτε πιο ποιοτική ομάδα από τον Παναθηναϊκό. Το μεγαλύτερο ίσως ατού της είναι ότι είναι μία ομάδα που χτίζεται τα τελευταία τρία χρόνια και ο προπονητής της γνωρίζει τα καλά της και πώς να κρύψει τα κακά της, καλύτερα από ότι ο Πασκουάλ στην δική του ομάδα.

ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑ

Ο Παναθηναϊκός έχει δεδομένα πιο βαριά φανέλα από την Φενέρ, αλλά η φανέλα από μόνη της δεν ήταν αρκετή για να του δώσει ούτε μία νίκη στα δυο πρώτα παιχνίδια της σειράς. Ούτε το ΟΑΚΑ, το οποίο το καθήκον του το έκανε και με το παραπάνω και όποιοι φόβοι υπήρχαν ότι μπορεί να μην πάρει τα σφυρίγματα έδρας που του αναλογούσαν, δεν επιβεβαιώθηκαν. Ο Παναθηναϊκός πριν κοιτάξει την επόμενη μέρα στην ευρωλίγκα, έχει πρωτίστως καθήκον να αποφύγει την "σκούπα" από την Φενέρ και αν μην τι άλλο να παλέψει μέχρι τέλους. Αν η σειρά ήταν στο 1-1 θα θεωρούσαμε αρκετά πιθανό να καταφέρει να κερδίσει ένα ματς στην Κωνσταντινούπολη. Τώρα δεν είναι και τόσο εύκολο. Δεν είναι μόνο το αγωνιστικό, είναι περισσότερο το ψυχολογικό. Αν εξαιρέσεις τον Μπουρούση και τον Καλάθη κανείς άλλος παίκτης δεν έχει εμπειρία από αυτό το επίπεδο και δεν έχει βρεθεί σε ανάλογη θέση να σηκώσει το κεφάλι, όταν του το έχουν "χώσει μέσα στο χώμα".

Ο διαφαινόμενος αποκλεισμός του Παναθηναϊκού και η απουσία του από το φετινό Final-4, σαφώς και είναι αποτυχία, για την ομάδα που απέχει για 6η σεζόν από ένα Final-4. Ο Παναθηναϊκός χάνει και την ευκαιρία να βγάλει μέσα από αυτή την διαδικασία και παίκτες "winners" που θα έχουν άλλη ψυχολογία και αυτοπεποίθηση στο μέλλον. Ο Παναθηναϊκός με το 14-1 στην κανονική διάρκεια στο ΟΑΚΑ σαφώς δεν επιτρέπεται να χάνει και τα δυο ματς μέσα στο "σπίτι" του, εκεί που παίζεται όλη η σεζόν, όλη η φετινή του επένδυση.