Ο Χάρα, ο Σαντάνα και ο ηγέτης του "αύριο"…

Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος σχολιάζει τη νίκη του Ολυμπιακού επί του Εργοτέλη και τα παραλειπόμενα της σαββατιάτικης αναμέτρησης στο "Γ. Καραϊσκάκης". Ο Παπαπέτρου που μπήκε στο γήπεδο για να μην ευνοήσει τον Ολυμπιακό, ο Φορτούνης, ο Χάρα και ο Σαντάνα.

Ο Χάρα, ο Σαντάνα και ο ηγέτης του "αύριο"…
INTIME SPORTS

Η διαιτησία αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα. Στην Ελλάδα, όπως πολλά άλλα θέματα, έτσι κι αυτό δεν μπορεί κανείς να πει ότι είναι αγγελικά πλασμένο. Η ταπεινή μου διαπίστωση, όμως, είναι ότι έχουμε… ξεφύγει. Έχουμε σταματήσει να ασχολούμαστε με την ουσία που είναι η μπάλα και ασχολούμαστε με οτιδήποτε έχει να κάνει με τα «κοράκια».

Είναι κοντά η μέρα που όπως γίνονται τώρα ρεπορτάζ για το πού μένει ο Τσίπρας, θα γίνονται αφιερώματα για το πού μένει ο Παπαπέτρου, ο Μήτσιος, ο Αρετόπουλος και ο Γιάχος. Η κατάσταση έχει ξεφύγει επειδή –πολύ απλά- έχουμε φτάσει στο σημείο, ανεξάρτητα με τα όποια λάθη των διαιτητών, κάποια από τα οποία είναι κραυγαλέα, να μένουμε σε αυτά και να χάνουμε τα υπόλοιπα.

Μπήκε στο γήπεδο για να μην… ευνοήσει τον Ολυμπιακό

Εύκολα θα μπορούσα σήμερα να γράψω ένα σχόλιο με τίτλο «στα τρία πέναλτι δώρο ένα γκολ» αναφερόμενος στη χθεσινή διαιτησία του Παπαπέτρου, ο οποίος επηρεασμένος από το κλίμα που έχει καλλιεργηθεί τελευταία, μπήκε στο γήπεδο για να μην… ευνοήσει τον Ολυμπιακό και τελικά τα έκανε θάλασσα.

Τα σφυρίγματά του και οι κάποιες γελοίες αποφάσεις του το μόνο που κατάφεραν ήταν να χαλάσουν ένα παιχνίδι με 39 τελικές προσπάθειες, τις 36 εκ των οποίων δημιούργησε ο Ολυμπιακός, άσχετα αν το τελικό 3-0 δεν αντικατοπτρίζει τη συνολική προσπάθεια των πρωταθλητών Ελλάδας.

Επειδή το σκηνικό που έχει στηθεί και στο οποίο έχουμε κι εμείς οι δημοσιογράφοι τεράστιο μερίδιο ευθύνης, μου προκαλεί αποστροφή επιτρέψτε μου να γράψω για ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό που είδα και μου άρεσαν και για ορισμένα άλλη που δεν μου άρεσαν.

Ας μιλήσουμε για ποδόσφαιρο

Κατ’ αρχήν δεν γίνεται να μην αποθεωθεί για μία ακόμη φορά ο Κώστας Φορτούνης. Ένα παιδί το οποίο μήνες τώρα έχω γράψει πως αποτελεί την κορυφαία φετινή μεταγραφή του Ολυμπιακού, έστω κι αν μπήκε από την… κλειδαρότρυπα. Και το αναφέρω επειδή οι ίδιοι οι άνθρωποι του συλλόγου έχουν παραδεχθεί ότι ήρθε για να αποτελέσει μια επιπλέον λύση για τον άξονα, ενώ οι περισσότεροι καταλαβαίνουμε ότι αποκτήθηκε για να μην πάει στον ΠΑΟΚ που τον φλέρταρε αρκετό καιρό.

Ο 22χρονος άσος δεν είναι απλά ένας προικισμένος χαφ. Είναι ένας μέσος που πέρα από ποιότητα έχει αυτοπεποίθηση, τσαγανό, ελαφίσιο διασκελισμό, εξαιρετική αίσθηση του χώρου, ξέρει να βάζει γκολ και πάνω απ’ όλα έχει οξυδέρκεια μέσα στο τερέν. Έχει δηλαδή αυτό το κάτι που χωρίζει τους μεγάλους από τους απλά καλούς παίκτες και ο Ολυμπιακός οφείλει να το εκμεταλλευθεί.

Κι επειδή ο Φορτούνης έχει το προνόμιο να είναι Έλληνας, νομίζω πως ο σύλλογος πρέπει να επενδύσει πάνω του και να δημιουργήσει τον ηγέτη των επόμενων χρόνων. Να φτιάξει τον παίκτη που θα αποτελέσει το ίνδαλμα για τους πιτσιρικάδες, να γίνει αυτός που θα μείνει για πολλά χρόνια στον Πειραιά και θα βαδίζει στον δρόμο που χάραξαν ο Τζόλε, ο Καραπιάλης, ο Αλεξανδρής, ο Γεωργάτος, ο Γιαννακόπουλος και τόσοι άλλοι. Μπορεί κάποιοι από αυτούς να έφυγαν στην πορεία και να αγωνίστηκαν στο εξωτερικό, ωστόσο, έπαιξαν και πρόσφεραν όσο χρειάστηκε για να γίνουν ένα με την εξέδρα και να μην ξεχαστούν ποτέ.

Ο πιτσιρικάς χαφ με το περίσσιο ταλέντο, ωστόσο, μπορεί να αποτελέσει, πιθανότατα από την επόμενη σεζόν, κι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του Βίτορ Περέιρα, ο οποίος τον έχει βάλει ήδη στο κόλπο και τον ετοιμάζει για ακόμη περισσότερα. Όπως καλά γνωρίζουμε, ο Πορτογάλος τεχνικός είναι θιασώτης του 4-3-3 με έναν «κόφτη» και δύο δημιουργικούς χαφ στην τριάδα της μεσαίας γραμμής.

Ο Φορτούνης, λοιπόν, πιθανότατα είναι αυτός που του λείπει, προκειμένου να χτίσει τον Ολυμπιακό που ονειρεύεται ο νέος κόουτς, μιας και με τον Τσόρι δίπλα του, όπως είδαμε και χθες, μπορούν να κάνουν… παπάδες, αρκεί να υπάρχουν και οι ανάλογες βοήθειες από τις πτέρυγες, βοήθειες που χθες δεν έδωσε ο Αφελάι, αλλά έδωσαν έστω σε έναν βαθμό ο Ντοσεβί με τον Ντουρμάζ.

Ο Χάρα και ο Σαντάνα

Πολλή κουβέντα έχει γίνει και για τα δύο νέα πρόσωπα. Τον Χάρα και τον Σαντάνα που αποκτήθηκαν στη διάρκεια της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου. Και σε αυτό το σκέλος θα μου επιτρέψετε να διαχωρίσω κάπως τη θέση μου και να μη συμφωνήσω με ορισμένους που ήδη τους έχουν ρίξει στον… Καιάδα.

Συμφωνούμε πως ούτε ο ένας ούτε ο άλλος έχουν εντυπωσιάσει ως τώρα με την επιλογή τους. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένες παράμετροι που δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες. Ο Χάρα, για παράδειγμα, μπορεί να μην είναι ο κλασικός γκολτζής, ο οποίος θα βάλει μόνος του στα δίχτυα τις αντίπαλες άμυνες.

Είναι ωστόσο ένας πολύ γρήγορος και τεχνίτης –σε ικανοποιητικό βαθμό- επιθετικός, ο οποίος βρίσκεται μέσα στις φάσεις, δεν δίνει σταθερό σημείο αναφοράς, ταλαιπωρεί τους αμυντικούς και μπορεί να προκαλέσει προβλήματα από το πουθενά. Δεν σταματά ούτε λεπτό να συμμετέχει στο παιχνίδι, βοηθά ακόμη και ανασταλτικά και σε παιχνίδια που ο Ολυμπιακός θα βρει χώρους για να χτυπήσει στην αντεπίθεση, να μου το θυμηθείτε ότι θα κάνει πολλές «ζημιές».

Όπως σωστά επισήμανε και ο προπονητής των «ερυθρολεύκων» το ζητούμενο για μια ομάδα είναι να κάνει ευκαιρίες. Όταν τις κάνει, θα έρθουν και τα γκολ. Μπορεί χθες να ήρθαν με το σταγονόμετρο, σύμφωνα με τη συνολική εικόνα του αγώνα, αλλά είναι ευλογία για κάθε τεχνικό να βλέπει την ομάδα του να δημιουργεί τόσες τελικές προσπάθειες. Και μόνο το γεγονός ότι πάνω στον Χάρα έγιναν χθες τουλάχιστον δύο πέναλτι, κάτι λέει. Επίσης, θα πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι μόλις βρει το ρυθμό του και αποκτήσει σιγουριά στις κινήσεις του δύσκολα θα ξαναχάσει γκολ, όπως αυτό που έχασε χθες σχεδόν πάνω από τη γραμμή. Άρα για τον Αργεντινό ας κάνουμε λίγη ακόμη υπομονή επειδή μπορεί στην πορεία της σεζόν κάποιοι να καταπιούν τη γλώσσα τους.

Όσο για τον Σαντάνα, από τότε που ακούστηκε το όνομα του για τον Ολυμπιακό, εκείνοι που τον είχαν παρακολουθήσει γνώριζαν πως είναι επιρρεπής στο λάθος με τη μπάλα στα πόδια. Ο πανύψηλος Βραζιλιάνος, λόγω καταγωγής, νομίζει ότι μπορεί να κάνει περισσότερα με το τόπι στο έδαφος, αλλά αυτή του η φιλοδοξία «τρακάρει» με τα 194 εκατοστά μπόι που διαθέτει.

Θα συμφωνήσω ότι στον αγώνα με την ΑΕΚ έκανε ορισμένα παιδιάστικα λάθη, επειδή δεν είχε καθαρό μυαλό και κρατούσε τη μπάλα περισσότερο απ’ ότι έπρεπε, αλλά αν φέρει κανείς στο μυαλό του εκείνο το παιχνίδι, θα θυμηθεί ότι λόγω έλλειψης κίνησης από τους μέσους, δεν του δόθηκαν οι καθαρές επιλογές για να πασάρει πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ασφάλεια.

Δεν προσπαθώ να χρυσώσω το χάπι ούτε να παρουσιάσω τον Σαντάνα ως κάτι που δεν είναι. Σίγουρα δεν είναι Σιόβας –για να μην πάμε πιο μακριά- από πλευράς τεχνικής, αλλά δεν γίνεται να μην του αναγνωρίζουμε ότι διανύει κι αυτός μια περίοδο προσαρμογής. Σε τελική ανάλυση είναι και ο μοναδικός που σήμερα ήρθε κι αύριο έπαιξε, ενώ τουλάχιστον στον αγώνα της Τούμπας που είχε και υψηλό βαθμό δυσκολίας τα πήγε μια χαρά τηρουμένων των αναλογιών. Δεν θα πρέπει, λοιπόν, να μας προκαλέσει και μεγάλη έκπληξη αν ο Σαντάνα βελτιώσει πολύ την εικόνα του από εδώ και πέρα μέσα από την προσαρμογή στη νέα του ομάδα και πλάι σε νέους συμπαίκτες, των οποίων καλά-καλά δεν ξέρει ακόμη ούτε τα μικρά τους ονόματα…

Διαβάστε ακόμη:

Τα πέναλτι που ζητά ο Ολυμπιακός και το χέρι του Χάρα (VIDEOS)

Ολυμπιακός - Εργοτέλης 3-0 (VIDEOS)

Περέιρα: ''Θα μπορούσαμε και οκτώ γκολ''

News 24/7

24MEDIA NETWORK