Κόουτς, με γιόμες δε νίκησε κανείς!

Το παιχνίδι το έκανε ο ροντέο ο Ολυμπιακός. Πιο συγκεκριμένα, ο Πάουλο Μπέντο με τον τρόπο παιχνιδιού που επέλεξε για την ομάδα του. Ο πρωταθλητής δεν έχει τα βασικά, ένα δράμι καθαρό μυαλό και το σύστημα ταλαιπωρεί τους ποιοτικούς παίκτες του. Σχολιάζει ο Σταύρος Γεωργακόπουλος.

Κόουτς, με γιόμες δε νίκησε κανείς!
ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Διάθεση είχαν. Θέληση, επίσης. Αλλά τι να το κάνεις; Όταν η ομάδα δεν έχει ένα ξεκάθαρο πλάνο να σκαρώσει μια προσπάθεια ορθολογικά, ώστε να ακουμπήσει η μπάλα στους επιθετικούς, ο βαθμός δυσκολίας πολλαπλασιάζεται. Με γιόμες από την άμυνα προς την επίθεση, χωρίς η μπάλα να περνάει καθόλου από τον άξονα, ο αγώνας πηγαίνει αναπόφευκτα στο «όσα πάνε κι όσα έρθουν».

Όπως στον αγώνα με τη Λάρισα έτσι και την Πέμπτη, ροντέο το παιχνίδι, ο Ολυμπιακός το έκανε! Συγκεκριμένα ο Μπέντο. Με τον τρόπο παιχνιδιού του. Με το 4-4-2 που κόντρα σε όλους και σε όλα προσπαθεί να εφαρμόσει. Με «τρελό» ρυθμό κι όποιος αντέξει. Το θέμα είναι, όμως, ότι όταν ένα παιχνίδι πηγαίνει στη «ρωσική ρουλέτα» η μπίλια μπορεί να κάτσει παντού.

Έκατσε στο… βυσσινί την προηγούμενη Κυριακή, έκατσε και χθες στο κίτρινο. Έτσι είναι. Όταν εσύ δεν βάζεις και ο άλλος βάζει, είναι πιο εύστοχος, πιο ουσιαστικός, πιο «μετρημένος», όλα είναι πιθανά. Όχι ότι δεν έχασε γκολ ο Ολυμπιακός. Μόνο στο πρώτο ημίχρονο έχασε δύο ο Φορτούνης κι άλλο ένα –που δεν χάνεται- ο Ντε λα Μπέγια με κεφαλιά από τα πέντε μέτρα.

Μπάλα είναι και γυρίζει. Μπορεί τώρα να λέγαμε και να γράφαμε για τη μεγάλη νίκη των «ερυθρολεύκων». Με βάση τις ευκαιρίες μπροστά στις δύο εστίας θα μπορούσαν να την πάρουν και μάλιστα εύκολα. Το θέμα, όμως, είναι το «πώς».

Απέναντι σε μια πολύ αργή άμυνα, μια άμυνα που πάθαινε ναυτία κάθε φορά που άλλαζαν την μπάλα ο Φορτούνης με τον Μάριν, η ομάδα του Μπέντο δεν τα κατάφερε. Κι αυτό συνέβη επειδή αυτοί οι δύο παικταράδες, ελάχιστες φορές έβαλαν κάτω την μπάλα και την άλλαξαν. Μαζί τους και ο Ιντέγε που πάλεψε πολύ, ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο που όργωσε το γήπεδο και άξιζε να πετύχει τουλάχιστον ένα γκολ.

Το κακό για τον Ολυμπιακό ήταν ότι την περισσότερη ώρα η μπάλα δεν βρισκόταν στο χορτάρι, αλλά στον αέρα. Γιόμα στη γιόμα κι ο Θεός να βάλει το χέρι του. Αυτό δεν έτυχε, ήταν ο τρόπος παιχνιδιού των πρωταθλητών Ελλάδας. Έβαλαν βέβαια τα ποδαράκια τους και οι αντίπαλοι, οι οποίοι όταν έβρισκαν τα σκούρα την έστειλαν όπου να ‘ναι κι άντε να την… ξανακατεβάσεις.

Δεν ξέρω αν θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε αυτό το 4-4-2 ο Ολυμπιακός. Δείχνει να μην το έχει αφομοιώσει. Απλώς την Πέμπτη έβγαλαν ωραίες ενέργειες οι ποιοτικοί παίκτες του. Κάθε φορά που είχε την μπάλα στα πόδια ο «Φορτού» ή ο Μάριν οι αμυντικοί του ΑΠΟΕΛ δεν ήξεραν που πατούσαν και που βρίσκονταν. Κι ας προσπάθησαν να πιέσουν ψηλά. Κι ας είχαν συνοχή στις γραμμές. Ποιότητα δεν είχαν, ταχύτητα δεν είχαν, ξεκάθαρο πλάνο, όμως, είχαν…

Κι αυτό τελικά τους βοήθησε να «κλέψουν» το αποτέλεσμα στο Φάληρο απέναντι σε έναν ανισόρροπο Ολυμπιακό. Σ' ένα παιχνίδι που αν οι πρωταθλητές Ελλάδας κατάφερναν να κερδίσουν θα είχαν καθαρίσει την πρόκριση, με 6 βαθμούς, αφήνοντας πίσω με τρεις τον ΑΠΟΕΛ και την Αστάνα με τους Γιουνγκ Μπόις στον έναν! Και με το επόμενο ματς πάλι εντός, στο Φάληρο, με την Αστάνα… Χαίρεται και αντίο…

Όσο για το γκολ που δέχθηκε ο Ολυμπιακός και τα έκανε όλα πιο δύσκολα; Η αποθέωση της ασυνεννοησίας μεταξύ Σεμπά και Ντε λα Μπέγια. Μέχρι να αποφασίσουν ποιος θα μαρκάρει, ο Μιλάνοφ είχε φτάσει στο ύψος της περιοχής και σέντραρε ανενόχλητος για να πεταχτεί ο Σωτηρίου και να σκοράρει πιάνοντας στον ύπνο τον Λεάλι.

Τέσσερις πίσω και έξι μπροστά!

Με τέσσερις παίκτες πίσω από τη σέντρα και έξι μπροστά, κάθε φορά που ο Λεάλι έδινε την πρώτη πάσα πώς να φτάσει σωστά η μπάλα προς την επίθεση; Κι όταν αυτό συμβαίνει, θα σου γυρίσει την πλάτη και η τύχη. Θα σε σταματήσουν τα δοκάρια, ένα απλωμένο πόδι. Η γκαντεμιά στο μεγαλείο της. Λίγη ηρεμία, ένα δράμι καθαρό μυαλό να υπήρχε και πάνω απ’ όλα ισορροπία στον τρόπο παιχνιδιού, όλα τώρα θα ήταν διαφορετικά.

Ο ΑΠΟΕΛ πέντε πράγματα μπορεί να κάνει ως σύνολο, τα εφάρμοσε σωστά στο μέτρο του δυνατού. Ορθολογικά. Κλειστά στην άμυνα, με δύο προωθημένους να πιέζουν τον Μιλιβόγεβιτς να μην πάρει την πρώτη πάσα και να μην μπορεί να την κυκλοφορήσει. Και πίσω στον Ντα Κόστα και γέμισμα μπροστά, με έναν Καμπιάσο να μην μπορεί ούτε να παρακολουθήσει, αλλά ούτε και να έχει συμμετοχή σε αυτό τον εντελώς άναρχο τρόπο παιχνιδιού.

Με τους δύο μπακ να μετατρέπονται σε κάθε φάση σε εξτρέμ, τους δύο εξτρέμ να μπαίνουν στην περιοχή κι εκεί να βρίσκονται και οι Φορτούνης, Ιντέγε. Βαράτε βιολιτζήδες. Δεν ξέρω αν αυτή η συνταγή μπορεί να εφαρμοστεί σωστά, αλλά δε νομίζω ότι ο Μπέντο θα έχει πολύ χρόνο μπροστά του για να μας πείσει…

Όταν δεν τηρείς βασικούς κανόνες του ποδοσφαίρου και φορτώνεις την αντίπαλη περιοχή με παίκτες χωρίς να μπορούν να βρεθούν μεταξύ τους ή να αλλάξουν πέντε πάσες, τότε θα σου γυρίσει την πλάτη και η τύχη. Αυτό συνέβη με τον Ολυμπιακό. Έπαιξε ό,τι να ναι και δεν πήρε από το ματς τίποτα, ενώ κάτι άξιζε σύμφωνα τουλάχιστον με την προσπάθεια των παικτών του…

Εχασε τα αυγά και τα πασχάλια

Ακόμη και στην αλλαγή του Μάριν, την οποία ο Μπέντο πήρε πίσω επειδή γιούχαρε ο κόσμος κι έβγαλε το Φορτούνη αντί να βγάλει τον Σεμπά, καταλαβαίνει κανείς ότι επικρατεί τρικυμία στο κρανίο του Πορτογάλου. Έχασε την ψυχραιμία του, μαζί τα αυγά και τα πασχάλια. Στοιχειωδώς δομημένος να ήταν ο Ολυμπιακός θα έκανε πλάκα χθες. Θα κέρδιζε περπατώντας κι ας είχε απέναντί του ένα δυνατό και μπαρουτοκαπνισμένο αντίπαλο αποφασισμένο να πουλήσει ακριβά το τομάρι του.

Και κάτι ακόμη. Ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι ο Μπέντο είναι καθηγητής του ποδοσφαίρου και ξέρει όσα εμείς δεν μπορούμε να δούμε, δεν έχει τους κατάλληλους παίκτες να το υποστηρίξει. Με μεγάλες πάσες απλά ακυρώνει την όποια αξία παικτών όπως ο Μάριν και ο Φορτούνης που με την μπάλα κάτω μπορούν να ζωγραφίσουν… αγγέλους. Απενεργοποιεί τον Καμπιάσο, ο οποίος δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτό τον τρελό ρυθμό. Δεν μπορεί να πάρει σχεδόν τίποτα από Φιγκέιρας και Ντε λα Μπέγια που ανεβοκατεβαίνουν όσο μπορούν, αλλά τελική πάσα δεν διαθέτουν. Ο Ισπανός σε καμία περίπτωση…

Με άλλα λόγια, έτσι ο Ολυμπιακός δεν πάει πουθενά. Μπορεί να νικήσει σε κάποια παιχνίδια που θα βγουν κάποια πράγματα ή δεν θα είναι τόσο άτυχη η ομάδα, αλλά σε κάθε παιχνίδι θα βλέπουμε ρουλέτα κι όχι ποδόσφαιρο. Σε τελική ανάλυση δεν έχει καμία λογική να «φορτώνει» συνεχώς με βαθιές μπαλιές ο Ντα Κόστα επειδή δεν του παρέχεται άλλη επιλογή. Αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου. Ούτε καν ποδόσφαιρο αλάνας δεν το λες…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Μπέντο: "Κάναμε αρκετά πράγματα καλά..."
Ο ΑΠΟΕΛ πάγωσε το "Καραϊσκάκης"!
Άγριο κράξιμο στον Μπέντο όταν πήγε να βγάλει τον Μάριν

News 24/7

24MEDIA NETWORK