Πρόεδρε, τα κάστρα πέφτουν από μέσα

Δε νομίζω να υπάρχει κανείς φίλος ή εχθρός που να μην ξέρει ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει τρέλα με τον Ολυμπιακό. Αυτός ήταν, άλλωστε, ο λόγος που αποφάσισε να ασχοληθεί με την ΠΑΕ, όταν έφτασε η ώρα που ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν μπορούσε να προσφέρει περισσότερα, σε μια χρονική περίοδο που οι επιχειρηματίες αυτού του βεληνεκούς και όχι μόνο έβλεπαν την οικονομική κρίση να έρχεται καλπάζοντας…

Για όσους δεν το γνωρίζουν, έχουν ασθενή μνήμη ή δεν θέλουν να θυμούνται ο πρόεδρος του Ολυμπιακού έβαλε κάποιες δεκάδες εκατομμύρια από την τσέπη του για να κάνει πραγματικότητα το παιδικό του όνειρο. Να εκπληρώσει αυτό που είχε υποσχεθεί στον πατέρα του, όταν εκείνος σάλπαρε για το τελευταίο του ταξίδι. Ήταν πιο μεγάλη η κάψα του να αναλάβει την αγαπημένη του ομάδα ακόμη και από το να πάρει τη μικρή οικογενειακή περιουσία και να τη γιγαντώσει.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει κάνει λάθη, σημαντικά λάθη, τα πιο πολλά σε βάρος του εαυτού του. Πληρώνει την παρόρμησή του, την αγάπη του για την ομάδα, την οπαδική του προσέγγιση. Όπως τότε που βγήκε και δήλωσε μετά τα επεισόδια που δημιουργήθηκαν σε βάρος του Τζιμπρίλ Σισέ ότι "διδάξαμε ήθος". Τουλάχιστον είχε την παλικαριά, όταν συνειδητοποίησε το τι ακριβώς είχε προηγηθεί και πόσο… άουτ ήταν αυτή η κουβέντα να βγει και να ζητήσει δημόσια συγνώμη μέσω επίσημης ανακοίνωσης της ΠΑΕ. Κάποιοι άλλοι, δεν θα το έκαναν ποτέ και δεν θα το κάνουν…

Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού αποτελεί διαχρονικά το σημείο αναφοράς για τους οπαδούς. Είναι υποχρεωμένος να τα "χώνει" από την τσέπη του, είτε έχει είτε δεν έχει, επειδή είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού. Όλοι όσοι δεν είναι στη θέση του, αλλά θα ήθελαν να είναι έστω για μία μέρα, δεν κοιτάζουν τη δική τους τσέπη, αλλά τη δική του. Κι όταν μιλάς για τα λεφτά των άλλων, τα ξοδεύεις και πιο εύκολα. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν πως από την ημέρα που πήρε τη σκυτάλη από τον Σωκράτη Κόκκαλη υποσχέθηκε μια ΠΑΕ υγιή οικονομικά που δεν θα έχει ανάγκη την τσέπη του εκάστοτε προέδρου.

Και οι φίλαθλοι της ομάδας, όμως, οι πάντα ανικανοποίητοι ποτέ δεν τον έκριναν και δεν θα τον κρίνουν με ρεαλιστικά κριτήρια. Για εκείνους όποιοι παίκτες κι αν αποκτηθούν, όσο μεγάλοι κι αν είναι, όσα κι αν έχουν κοστίσει, πάντα κάτι θα λείπει, πάντα θα θέλουν κάτι μεγαλύτερο, κάτι ακριβότερο, κάτι… άπιαστο. Δεν έχουν ταβάνι όπως δεν θέλουν να έχει ταβάνι και η αγαπημένη τους ομάδα.

Ασχολείται με την ελληνική μιζέρια

Δεν διαφωνούμε ότι υπήρξαν πολλές κακές επιλογές και φέτος, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια από τότε που ανέλαβε η νέα διοίκηση. Έφυγαν πολλά λεφτά για παίκτες ή προπονητές που δεν το άξιζαν, ο Ολυμπιακός μάζεψε κάθε καρυδιάς καρύδι, πολλές φορές όχι με το κριτήριο του ποιος κάνει για την ομάδα, αλλά με γνώμονα να μην τον πάρει κάποιος από τους ανταγωνιστές.

Ο Ολυμπιακός αντί να κοιτάζει πως θα γίνει ο ίδιος μεγαλύτερος και πως θα ξεφύγει οριστικά από την ελληνική μιζέρια, ασχολείται κάθε μέρα με τον Αλαφούζο και τον Μελισσανίδη. Όταν κοιτάς από ψηλά δεν πρέπει να χαμηλώνεις το βλέμμα, επειδή κάποιες φορές επαληθεύεται το "όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες". Κάθε φορά που λέει κάτι ο Αλαφούζος, ο Ολυμπιακός βγαίνει και του απαντάει. Γιατί; Ας φτάσει πρώτα στο επίπεδο και ο ίδιος και η ομάδα του να γίνει συγκρίσιμο μέγεθος με τον Ολυμπιακό και τα ξαναλέμε. Το να αναγάγουμε σε στόχο μιας ολόκληρης σεζόν πως θα νικήσουμε μία φορά τον Ολυμπιακό ενώ έχουμε αποτύχει σε όλους τους άλλους (πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ευρώπη) απασχολεί τους ίδιους, όχι τον μεγάλο τους αντίπαλο.

Επί των ημερών Μαρινάκη, ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει όλα τα πρωταθλήματα, έχει κάνει σημαντικά βήματα στην Ευρώπη, έχει πανηγυρίσει μεγάλες επιτυχίες τόσο εντός όσο κι εκτός έδρας με αντιπάλους την Ατλέτικο, τη Γιουβέντους, τη Μπενφίκα, την Άντερλεχτ, την Άρσεναλ, τη Μάντσεστερ. Ανέβασε το επίπεδό του, ώστε να απαγορεύεται ένας αποκλεισμός από ομάδες επιπέδου Λεβάντε και Ντνίπρο. Ανέβασε το επίπεδό του, ώστε να μην γίνεται αποδεκτή μία ήττα από τον ΠΑΟ ή τον ΠΑΟΚ, ούτε μια ισοπαλία με την ΑΕΚ.

Ο Μαρινάκης, λοιπόν, φταίει επειδή θα μπορούσε να έχει τον Ολυμπιακό ακόμη πιο ψηλά. Φταίει επειδή θα μπορούσε να χαλάει περισσότερα για μεταγραφές. "Φταίει" επειδή επί των ημερών του πουλήθηκαν σε αστρονομικές τιμές παίκτες όπως ο Μήτρογλου, ο Μανωλάς, ο Σάμαρης, ο Φετφατζίδης. Αναρωτιέμαι αλήθεια αν υπάρχει κάποιος πρόεδρος σε άλλη ομάδα που δεν θα πουλούσε τους ίδιους παίκτες στις ίδιες τιμές. Μάλλον όχι… Εδώ έχουν φύγει παίκτες πολύ σημαντικοί από άλλες ομάδες για ένα κι ενάμιση εκατομμύριο και οι διοικήσεις τους, πανηγύριζαν! Τα παραδείγματα πολλά, αρκεί να κοιτάξει κανείς γύρω του.

Ασφαλώς και θα μπορούσε να κάνει πολύ καλύτερες μεταγραφές ο Ολυμπιακός του Μαρινάκη. Ασφαλώς και θα μπορούσε να έχει δαπανήσει ακόμη περισσότερα χρήματα. Το τι ακριβώς έχει δαπανήσει ο Ολυμπιακός, ωστόσο, και τι συμβαίνει στο ταμείο της ΠΑΕ, αλλά και στην τσέπη του Μαρινάκη δεν το γνωρίζουμε. Ούτε λογιστές του είμαστε, ούτε δουλεύουμε στην εφορία. Σίγουρα ο πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν έχει δουλειές με το δημόσιο, ούτε προσβλέπει σε κάτι τέτοιο. Το τι βγάζει, λοιπόν, το πού το χαλάει και πως, είναι δική του δουλειά. Όποιος έχει αντίρρηση μπορεί να κάνει την πρότασή του και να αναλάβει αύριο την ΠΑΕ.

Δεν προστατεύει τον εαυτό του

Τα πιο σημαντικά λάθη, λοιπόν, που έχει κάνει ο Μαρινάκης αφορούν κυρίως τον εαυτό του. Για ποιο λόγο έπρεπε να πάει στην Τούμπα και τη Λεωφόρο; Κάποιοι λένε για να προκαλέσει. Αστείο το επιχείρημα! Κανονικά θα έπρεπε να είναι αραχτός στον καναπέ του σπιτιού του και να περιοριστεί σε δύο τηλεφωνήματα. Ένα πριν το ξεκίνημα των αγώνων για "καλή επιτυχία" κι άλλο ένα μετά για "συγχαρητήρια" ή "μπινελίκια" ανάλογα με την εμφάνιση και το αποτέλεσμα.

Εκείνος, ωστόσο, αποφάσισε να πάει στο στόμα του λύκου για έναν και μόνο λόγο. Για να δείξει σε όλους πως πάνω απ’ όλα βάζει την ομάδα και να δείξει στους ποδοσφαιριστές του ότι όπως εκείνος δεν φοβάται τις φωτοβολίδες που τον σημαδεύουν έτσι κι εκείνοι θα πρέπει να "ματώσουν" μέσα στο γήπεδο. Το ποιοι πήραν το μήνυμα και ποιοι όχι, όλοι λίγο-πολύ το γνωρίζουμε. Εκείνος, όμως, αντί να ζητήσει ευθύνες, ύψωσε και πάλι ασπίδα προστασίας, δέχθηκε ότι "δεν γινόταν να παιχθεί ποδόσφαιρο σε συνθήκες ζούγκλας" και αυτομάτως αθώωσε παίκτες και προπονητή για την τραγική τους παρουσία.

Για να μην πάμε ακόμη πιο μακριά τη βαλίτσα, ο Μαρινάκης θα έπρεπε να έχει δημιουργήσει τα ανάλογα αναχώματα, όπως για παράδειγμα έκανε ο Σαββίδης με τον Αγγελίδη, ή παλιότερα ο Κόκκαλης με τον Λούβαρη, ώστε να προστατεύσει τις επενδύσεις του και τον εαυτό του. Δεν γίνεται αυτός που πληρώνει, να τα ακούει κιόλας στην πρώτη στραβή. Εκείνος έχει επιλέξει να είναι σε όλα "πρώτη γραμμή", να ασχολείται ακόμα και με… τρίχες και να "λούζεται" ό,τι δεν πάει καλά.

Έχει, όμως, κι ένα άλλο ακόμη πιο μεγάλο "ελάττωμα". Υπερασπίζεται μέχρις εσχάτων τους συνεργάτες του, ακόμη και στα λάθη τους, τις παραλείψεις ή τις αδυναμίες τους. Δεν θα πουλήσει ποτέ έναν άνθρωπο που ο ίδιος επέλεξε, σε αντίθεση με πολλούς άλλους εργοδότες, οι οποίοι δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να αδειάσουν τους από κάτω, να τους "χρεώσουν" τα πάντα και μετά να τους "πετάξουν" σαν στημένες λεμονόκουπες.

Εκεί για μένα είναι η πηγή του κακού. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που δουλεύουν για τον Ολυμπιακό και αμείβονται πλουσιοπάροχα. Οι περισσότεροι έχουν υπογράψει και συμβόλαια για να είναι καλυμμένοι. Και δεν αναφέρομαι στον προπονητή και τους παίκτες. Αναφέρομαι σε όλους τους άλλους, πλην του Σάββα Θεοδωρίδη, ο οποίος με τα καλά και τα άσχημά του, δεν έχει πάρει ποτέ δραχμή ή ευρώ από τον Ολυμπιακό. Ό,τι κάνει, σωστό ή λάθος, το κάνει από αγάπη για το σύλλογο και θα το κάνει μέχρι τέλους…

Πότε θα κάνει ταμείο;

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, πότε ο Μαρινάκης θα αποφασίσει να αποδώσει ευθύνες εκεί που πρέπει. Πότε θα γίνει το ταμείο. Το καλοκαίρι ίσως; Ο ίδιος ξέρει. Ξέρει καλά ποιοι έχουν αποδώσει ανάλογα με τους παχυλούς μισθούς τους, αλλά και με τις απαιτήσεις. Ξέρει ποιοι δουλεύουν πραγματικά και ποιοι κοροϊδεύουν. Ξέρει ποιοι αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και ποιοι ρίχνουν πάντα το μπαλάκι στον διπλανό. Ξέρει ποιοι τον περιτριγυρίζουν κοιτώντας τον στην τσέπη και ποιοι αγαπούν το να δουλεύουν για τον Ολυμπιακό. Ξέρει ακόμη και το ποιοι είναι Ολυμπιακοί μέσα ή γύρω από την ΠΑΕ, αλλά και ποιοι τον έχουν από κοντά μόνο για τα φράγκα και τη λεζάντα.

Κάποια στιγμή, λοιπόν, αυτό το ξεκαθάρισμα θα πρέπει να γίνει, πριν κι από το ξεκαθάρισμα στο ρόστερ. Αυτό το τελευταίο ίσως είναι και το πιο εύκολο. Εκείνο που πάντα θα πρέπει να έχει στο μυαλό του, πάντως, κι αυτό δεν αλλάζει είναι ότι τα κάστρα πέφτουν από μέσα! Κι όταν φτάνεις στο σημείο να σε στοχοποιούν και να επιδιώκουν ακόμη και να σε κλείσουν στη φυλακή, αν μη τι άλλο, οφείλεις να είσαι πιο αυστηρός στις κρίσεις και τις απαιτήσεις σου…

Υ.Γ.: Δεν είμαι ούτε φίλος, ούτε υπάλληλος του Βαγγέλη Μαρινάκη. Είναι ζήτημα αν από τότε που έχει αναλάβει την ΠΑΕ, βρεθήκαμε τυχαία δύο-τρεις φορές και ανταλλάξαμε μια τυπική χειραψία. Παρακολουθώντας, ωστόσο, σε καθημερινή βάση το ρεπορτάζ αυτής της ομάδας για 20 και πλέον χρόνια, νομίζω ότι έχω το δικαίωμα και την υποχρέωση να γράψω αυτά που πραγματικά πιστεύω, χωρίς διάθεση να χαϊδέψω αυτιά ή να ωραιοποιήσω καταστάσεις. Άλλωστε, η αλήθεια πάει πάντα μπροστά!

Διαβάστε ακόμη

Πανούσης: ''Προσχεδιασμένα τα επεισόδια στη Λεωφόρο''