Πέντε συμπεράσματα από το Παναθηναϊκός-Σταντάρ

Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει τα πέντε πράγματα που συγκράτησε από την -αποτυχημένη- ρεβάνς του Παναθηναϊκού με τη Σταντάρ Λιέγης και τον τρόπο που αυτή αντιμετωπίστηκε.

06 ΑΥΓ 2014

Η αρρώστια των εσόδων

1. Από πότε οι οπαδοί των ομάδων αποτελούνται από λογιστές και οικονομολόγους που ενδιαφέρονται πρωτίστως για τα χρήματα που θα μπουν στα ταμεία της ΠΑΕ μετά από μία ευρωπαϊκή πρόκριση; Ατάκες του στιλ "κρίμα γιατί χάσαμε τα χρήματα" και "πάνε τα 2 εκατομμύρια" που ακολούθησαν του αποκλεισμού του Παναθηναϊκού θα έστεκαν αν μιλούσαμε για λογιστική. Κατανοώ πως ο κόσμος του Παναθηναϊκού περίμενε τα χρήματα για να γίνει κάποια μεταγραφή, αλλά αυτή η αρρώστια να μπαίνουν στη μέση τα οικονομικά και να ξεχνάμε τα αγωνιστικά πρέπει να σταματήσει.

Το πρόβλημα του Τριανταφυλλόπουλου

2. Αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός ήταν ο κλασικός Παναθηναϊκός στο πρώτο μισό της περσινής περιόδου και στο δεύτερο μέρος, από κάποιο σημείο κι έπειτα, θύμισε κάτι από την ομάδα του άλλου μισού που εντυπωσίαζε με την εικόνα της. Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε κατά κύριο λόγο την παρουσία του Τριανταφυλλόπουλου ως δεξί μπακ. Το παιδί δεν μπορεί να παίξει εκεί, οπότε αυτομάτως τα υποτιμητικά σχόλια δεν συνάδουν με την γενικότερη παρουσία του. Πόσο μάλλον όταν την περσινή σεζόν χειροκροτήθηκε ουκ ολίγες φορές και ήταν πολλοί εκείνοι που αναρωτήθηκαν γιατί δεν βρίσκεται στις επιλογές του Φερνάντο Σάντος για το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Δεν μας πάει

3. Το 0-0 δεν πάει στις ελληνικές ομάδες. Τέλος. Δικαίως ο Γιάννης Αναστασίου το χαρακτήριζε πονηρό αποτέλεσμα. Το 0-0 σε αναγκάζει να νικήσεις και σε σπρώχνει για να βάλεις το γκολ, αλλά όταν γίνει το 1-0 όλα τελειώνουν. Η νοοτροπία "το βάλαμε το γκολάκι και καθαρίσαμε" είναι η πλέον χαρακτηριστική των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν σκοτώνουμε τον αντίπαλο όταν έχουμε την ευκαιρία και μετά τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Ο Παναθηναϊκός έκανε νωρίς το 1-0 απέναντι στη Σταντάρ Λιέγης, η οποία, αφού πρώτα είδε πως το τριφύλλι κατέβασε ταχύτητα, στη συνέχεια είδε τα κενά και χτύπησε με ποσοστά ευστοχίας... μπάσκετ.

Δύο ειδών φίλαθλοι

4. Η γκρίνια που ακολούθησε του αποκλεισμού από μερίδα κόσμου ήρθε σε αντίθεση με το ζεστό χειροκρότημα που ακούστηκε από τους φιλάθλους στη Λεωφόρο με το σφύριγμα της λήξης. Είναι λογικό να υπάρχουν αυτοί και αυτοί. Ο Παναθηναϊκός έχει περισσότερο ανάγκη τους δεύτερους γιατί ο στόχος δεν έχει ολοκληρωθεί. Η Ευρώπη είναι εδώ και μπροστά του παρουσιάζεται μία δεύτερη ευκαιρία, αυτή του Europa League. Οι "πράσινοι" ουσιαστικά άρχισαν από το μηδέν και κάθε τι καινούργιο αποτελεί εμπειρία για την πλειοψηφία των παικτών. Ναι, για αυτόν τον Παναθηναϊκό η Ευρώπη ήταν για πολλούς παρθενική εμπειρία.

Περί κριτικής

5. Από την άλλη, βέβαια, η απειρία, αλλά και όλη αυτή η ζεστή αγκαλιά από τον κόσμο που κρατά από πέρυσι όταν άρχισε αυτή η προσπάθεια, δεν μπορούν να αποτελούν άλλοθι για κάθε τι κακό και να "απαγορεύουν" την κριτική. Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από μία ομάδα που ήταν στα μέτρα του και έχασε την ευκαιρία να παίξει για το βήμα παραπάνω δίχως άγχος και δίχως την αγχόνη από πάνω του. Εγιναν αγωνιστικά λάθη και παρουσιάστηκαν οι ελλείψεις που αντιμετωπίζει η ομάδα και οι οποίες είναι απορίας άξιον πως θα καλυφθούν αν πάρουμε ως δεδομένο πως τα κουκιά είναι μετρημένα. Ο Γιάννης Αναστασίου έχει δουλειά και το ξέρει. Κέρδισε το περσινό στοίχημα, κέρδισε χρόνο και ηρεμία, αλλά εδώ είναι Ελλάδα...