Ο Στραματσόνι έπιασε το νόημα από νωρίς

Αν κάτι χαρακτηρίζει τον Παναθηναϊκό των τελευταίων ετών είναι η γκρίνια. Ποδοσφαιρικής, κυρίως, φύσεως και μετά διοικητικής. Στην πρώτη χρονιά του Γιάννη Αναστασίου δεν υπήρχαν τίποτε από αυτά γιατί άπαντες είχαν αναλογιστεί το ρόλο του Παναθηναϊκού. Στην πορεία μπήκε στη συζήτηση η ποδοσφαιροκουβέντα γιατί η ομάδα απέδιδε πάνω από τα στάνταρ που έθεταν οι περισσότεροι, ενώ στις επόμενες σεζόν οι ποδοσφαιροκουβέντα έγινε γκρίνια λόγω των γνωστών αποτελεσμάτων.

Η χαρά του κάτι διαφορετικού

Αυτή η κουβέντα γιγαντώθηκε την τρέχουσα σεζόν μέχρι να έρθει στον Παναθηναϊκό ο Αντρέα Στραματσόνι. Ο Παναθηναϊκός άρχισε σιγά-σιγά να κάνει κάποια βασικά πράγματα, ο Ιταλός έδειξε τις προθέσεις του και η γκρίνια πέρασε για λίγο στην άκρη, θυμίζοντας αρκετά την πρώτη περίοδο του Αναστασίου. Τον τελευταίο καιρό ο κόσμος του Παναθηναϊκού άρχισε πάλι να μιλάει για μπάλα (με τις σχετικές υποσημειώσεις για τον Πράνιτς) και ο Στραματσόνι έδωσε στους φιλάθλους την χαρά να βλέπουν κάτι διαφορετικό -άλλο αν δεν έχει διάρκεια- και μια προσμονή για το επόμενο ματς. Ακόμα και τα αρνητικά στοιχεία που παρουσιάζουν οι "πράσινοι" έρχονται ίσα βάρκα-ίσα νερά στη ζυγαριά λόγω της... κινητικότητας που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός στον επιθετικό τομέα.

Ο Αντρέα Στραματσόνι δεν είναι... Μουρίνιο και φυσικά ο Παναθηναϊκός δεν έγινε η ομάδα που κάνει τον κόσμο να τρίβει τα μάτια του (το κάνει, αλλά λόγω... νύστας, όπως για παράδειγμα στο πρώτο μέρος των αγώνων με ΠΑΣ και Καλλονή). Το θέμα, όμως, είναι ότι ο Ιταλός κατάλαβε σχεδόν αμέσως πού ακριβώς ήρθε και ποιες οι δυνατότητες που του προσφέρει το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Χαμηλό το επίπεδο και το ξέρει

Πιθανότατα, στον... πολυμετοχικό Παναθηναϊκό ο Μέστο δεν θα αποτελούσε μεταγραφικό στόχο. Ο Ιταλός τεχνικός, όμως, βρήκε -με το περιορισμένο μπάτζετ που έχει στα χέρια του- έναν ποδοσφαιριστή που ξέρει τη θέση και -όπως αναφέραμε σε προηγούμενο κείμενο- ήταν εξ αρχής σε θέση ισχύος από τη στιγμή που είχε για ανταγωνιστές τον Μπούρμπο και τον Βέμερ. Εξ ου η απορία πολλών για την χρησιμοποίησή του στο ματς με την Καλλονή παρά το γεγονός πως είχε να παίξει μπάλα από τον περασμένο Μάιο.

Τα ίδια ισχύουν και για τον Μαμούτε, για τον οποίο όποιος πει ότι τον ήξερε από πριν, ψεύδεται! Όλοι ψαχνόμασταν μόλις ακούσαμε το όνομά του και προσπαθούσαμε να βρούμε τι σόι φρούτο είναι το νέο απόκτημα της ομάδας. Αυτό που γίνεται αντιληπτό σε μία πρώτη ανάγνωση είναι ότι πρόκειται για ποδοσφαιριστή που μπορεί να δώσει στον κόσμο του Παναθηναϊκού αυτό που είχε να δει από την εποχή του... Εκι Γκονζάλες. Ντρίμπλα. Με λίγα λόγια, ο Στραματσόνι φέρνει έναν ποδοσφαιριστή με χαμηλό ρίσκο, ελπίζοντας ότι θα έχει οφέλη στο χορτάρι και θα δώσει στην ομάδα λίγη ποιότητα. Ό,τι έγινε, δηλαδή και στην περίπτωση του Μέστο. Για τον Μπουμάλ δεν λέμε κάτι γιατί πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που ήξεραν όλοι ότι μπορεί να παίξει αμέσως βασικός στο τριφύλλι και να δώσει πράγματα που έλειπαν.

Με λίγα λόγια, είναι τέτοιο το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου που ο Στραματσόνι συνειδητοποίησε γρήγορα πως μπορεί να ανεβάσει επίπεδο τον Παναθηναϊκό χωρίς τα μεταγραφικά "μπαμ". Κι αν πολλοί αναρωτιούνται για το γεγονός ότι ο Εσιέν παίζει συνέχεια βασικός, η απάντηση είναι απλή: Ο Ιταλός προφανώς θεωρεί ανήκουστο ένας ποδοσφαιριστής του επιπέδου του Εσιέν να μην ξεκινάει βασικός στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Ο Στραματσόνι ψάχνει για "λαβράκια"

Τα πράγματα δείχνουν απλά. Εχοντας περιορισμένο μπάτζετ και με την απώλεια που προέκυψε στην πορεία (αυτή του Καρέλη), για την οποία, βέβαια, θα ήταν ενήμερος από την πρώτη μέρα της άφιξής του, ο Ιταλός προπονητής θέλησε να περάσει τα ποδοσφαιρικά "θέλω" του σε ένα πρωτάθλημα που χρειάζεται "λαβράκια" για να είναι αξιοπρεπής στο αγωνιστικό κομμάτι.

Αν για κάτι παραπονιούνται οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού είναι για το γεγονός πως δεν ψάχνουν οι άνθρωποι του συλλόγου να φέρουν "λαβράκια" σαν κι αυτά που ανακαλύπτει ο Αστέρας Τρίπολης και ο Παναιτωλικός. Προφανώς ελάχιστοι γνώριζαν τους ξένους που έφερναν οι Αρκάδες, αλλά στην πορεία το ερώτημα "γιατί να μην βρούμε κι εμείς έναν τέτοιο" ήταν μόνιμα στα χείλη. Ο Μαμούτε, που αντιμετωπίζεται με χλευασμό, μπορεί να αποδειχθεί ένα τέτοιο λαβράκι. Μπορεί και όχι. Είπαμε, όμως, ότι πρόκειται για μεταγραφή χαμηλού ρίσκου και πλέον εκεί επικεντρώνεται η αγορά των "πράσινων".

Ο Στραματσόνι, λοιπόν, το έπιασε το νόημα. Σου λέει "λαβράκια υπάρχουν πολλά και φθηνά". Ιδού η ευκαιρία να ικανοποιηθεί το αίτημα πολλών φίλων της ομάδας, αλλά πάντα με την προϋπόθεση να καταλάβουν τους νόμους της αγοράς. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει "μπαμ". Το έκανε με τον Εσιέν. Ο Παναθηναϊκός θέλει φθηνούς, καλούς και με προοπτική. Περιπτώσεις που μόνο κέρδος μπορούν να φέρουν...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Διορθώνει την άμυνα, επιμένοντας στην επίθεση