Judas… Priest

Το ματς έμοιαζε περισσότερο με ένα απόλυτο δυτικό run n gun στο ΝΒΑ παρά με αγώνα ζωής ή θανάτου. Και ήταν πανέμορφο. Από τα πιο ωραία παιχνίδι που έχουμε δει. Ο Τάσος Μαγουλάς σχολιάζει τη νίκη του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ και τις εμφανίσεις των Παππά και Γιάνκοβιτς.

21 ΑΠΡ 2015

Ο Ιβάνοβιτς βρήκε τον μοναδικό τρόπο να καλύψει η ομάδα του την απόσταση σε ταλέντο που την χωρίζει από την ΤΣΣΚΑ: ένα παιχνίδι ροντέο. Τρέλα. Πάνω κάτω. Καμία σχέση με τους αγώνες πλέι οφ που έχουμε συνηθίσει στη Ευρώπη, έμοιαζε περισσότερο με ένα απόλυτο δυτικό run n gun στο ΝΒΑ παρά με αγώνα ζωής ή θανάτου. Και ήταν πανέμορφο. Από τα πιο ωραία παιχνίδι που έχουμε δει σε πλέι οφ με την τέταρτη περίοδο, ουσιαστικά από το 10, οι προπονητές να μην συμμετέχουν το παιχνίδι και να αισθάνονται πολύ τυχεροί που δεν τους ζητήθηκε εισιτήριο.

Έκανε την... χάρη ο Ιτούδης

Αυτό όμως ήθελε ο Παναθηναϊκός. Ένα παιχνίδι όπου η ΤΣΣΚΑ θα εμφανιζόταν χαλαρή και ο Τεόντοσιτς δεν θα έφευγε από το παρκέ οπότε όλα γίνονται. Ο Ιτούδης... έκανε την χάρη και άφησε τον Σέρβο στο μεγαλύτερο κομμάτι του αγώνα και αυτός έκανε ό,τι συνήθως όταν το μυαλό του θολώνει. Κι εκεί μπαίνει ο Παππάς. Μία παράμετρος που μπορεί να κάνει την διαφορά σε έναν τέτοιο ρυθμό. Μην παρασυρθεί κανείς, δεν έχει σχέση το παιχνίδι του 24χρονου γκαρντ με αυτό της Ρεάλ που αποθεώθηκε. Εδώ στην παιδική χαρά είδε ο... επιπόλαιος (Τεόντοσιτς) τον τρελό(Παππά) και τα έχασε. Αυτό είναι το αγαπημένο παιχνίδι του νεαρού και αυτό είχε ανάγκη η ομάδα του δίπλα σε έναν εξαιρετικό Διαμαντίδη κι έναν…συνήθη Φώτση στα μεγάλα ματς.

Με φόντο την παράδοση της σκυτάλης

Ο Ιβάνοβιτς ήξερε πως μόνο αν ο αντίπαλος ήταν με αλαζονική διάθεση και η εξέλιξη του αγώνα με τον ενθουσιασμό του κόσμου μπορούσε να βγάλει την ΤΣΣΚΑ από το παιχνίδι της, υπήρχε τύχη. Και οι πράσινοι δημιούργησαν την τύχη τους κι εκμεταλλεύτηκαν ακριβώς όσα έδινε η ανοργάνωτη την Δευτέρα ΤΣΣΚΑ. Ή μάλλον η ΤΣΣΚΑ που παρέδωσε όλο το παιχνίδι της στην ιδιοσυγκρασία του βασικού της πλέι μέικερ. Κάτι τέτοια παιχνίδια θέλει ο Διαμαντίδης για να συνεχίσει να παίζει αρκετά χρόνια με τέτοιους αντιπάλους. Το ζήτημα βεβαίως για τους πρωταθλητές δεν είναι τα υπόλοιπα χρόνια του Διαμαντίδη αλλά αν ο Παππάς, μπορεί να κρατήσει την σκυτάλη μαζί με τον Γιάνκοβιτς για την επόμενη πενταετία.

Στόχος το μέλλον

Αυτό είναι το αποτέλεσμα που πρέπει να βγάλει αυτή η σειρά. Οι πιθανότητες πρόκρισης λογικά είναι ελάχιστες λόγω διαφοράς σε ατομικό ταλέντο, αλλά το διακύβευμα δεν βρίσκεται στο 3-1 ή το 3-2. Βρίσκεται στο πού θέλει να βρει ο Παναθηναϊκός στο εγγύς και απώτερο μέλλον. Να το πούμε πιο σκληρά: μπορεί να χαθεί μία σειρά, για να κερδηθεί ένα ευρωπαϊκό στο μέλλον. Ο δρόμος είναι συγκεκριμένος. Παππάς, Γιάνκοβιτς και μετά Μποχωρίδης, Χαραλαμπόμπουλος και αργότερα οι δύο ψηλοί.

Αν βεβαίως η ΤΣΣΚΑ συνεχίσει να είναι χαλαρή, τότε... η Μόσχα δεν απέχει πολύ.