"Σώστε" τον Δίπλαρο

Πάντα υπήρχε κάτι ιδιαίτερο στην μπασκετική ΑΕΚ και, περίεργο για τον πιτσιρικά που δεν την κατέταξε στις μεγάλες ομάδες, αυτό οφειλόταν στις επιτυχίες της. Η πρώτη ομάδα που έφερε ευρωπαϊκό και από τότε δημιούργησε το δικό της μπασκετικό κοινό. Δεν είναι τυχαίο πως τα χρόνια της αιώνιας κόντρας της Θεσσαλονίκης, έστω και χωρίς χρήματα, η ΑΕΚ είχε καταφέρει με τους Μοϊκανούς, να κρατά τον κόσμο της. Η επιστροφή στην κορυφή από το 1997 μέχρι το 2002 και σε ανταγωνιστικό επίπεδο ως το 2005 αποτέλεσε επιστέγασμα μίας ιδιαίτερης διαδρομής η οποία στηρίχθηκε τόσο στις επενδύσεις της οικογένειας Φιλίππου όσο και στην ανάπτυξη παικτών.

Πέρυσι τέτοιο καιρό γράφαμε πως η άνοδος της ΑΕΚ αποτελούσε την καλύτερη είδηση για την Α1 εδώ και χρόνια χωρίς να υπολογίσουμε την παρουσία μίας νέας στιβαρής διοίκησης. Η έκρηξη του δικεφάλου μεσούσης της χρονιάς έδωσε μία τρομερή πνοή σε ένα από τα πιο αδιάφορα πρωταθλήματα της ιστορίας. Κυρίως διότι προστέθηκε δίπλα σε ΠΑΟΚ, Άρη σε μία μικρή κόντρα από τα παλιά. Πού και να είχαμε ισχυρό Πανιώνιο, δεν θα ξέραμε ποιος πήρε τον...τίτλο.

Το καλοκαίρι ο δικέφαλος θύμισε κάτι από το 1995 όταν είχε φέρει τους Χατζή-Κακιούζη με την λάμψη του παγκόσμιου πρωταθλήματος. Τώρα αποκτήθηκε νωρίς ο Μωραϊτής και προστέθηκε μετά από λίγο...παίδεμα και ο Δίπλαρος.

Το βάρος στην ΑΕΚ

Οι δηλώσεις του νεαρού, φέρεται να του κοστίζουν αυτή την τεράστια ευκαιρία, να βρεθεί σε μία μεγάλη ομάδα στο ξεκίνημα της επιστροφής της και κάπου εδώ όλο το βάρος αδίκως μεταφέρθηκε στην ΑΕΚ μεν, αλλά μόνο ο σύλλογος αποφασίζει για το μέλλον ενός παιδιού το οποίο έκανε ένα λάθος.

Καταρχάς υπάρχει το θετικό πως ελάχιστοι ασχολήθηκαν με το τί ομάδα δήλωσε ο Πατρινός, κάτι που δείχνει πως κουτσά στραβά ...επιτρέπουμε στον επαγγελματία να είναι επαγγελματίας.

Ασεβής και αντιεπαγγελματίας

Η δήλωση του μικρού πως βλέπει την ΑΕΚ ως σκαλοπάτι για να παίξει σε Ολυμπιακό ή Παναθηναϊκό ήταν ειλικρινέστατη μεν, αλλά ασεβέστατη, ανιστόρητη και κυρίως αντιεπαγγελματική. Αυτό που διαβάσαμε ήταν ένα παιδί που είναι...παιδί και δεν μπορεί να θυμάται το πρωτάθλημα του 2002, τους ιστορικούς θριάμβους του δικεφάλου. Η ΑΕΚ ως σύλλογος από το 2010 και μετά βρίσκεται σε μία απίστευτη δίνη για το μέγεθός της(πλην χάντμπολ) αλλά αυτό καταδεικνύει και το γεγονός πως μιλάμε για μία μεγάλη ομάδα.

Ο Δίπλαρος στα 17 του, δεν έζησε κάποια επιτυχία της νέας του...τέως ομάδας. Αυτή είναι και η τελευταία του δικαιολογία. Καλώς ή κακώς, δεν είναι μόνο επαγγελματίας αλλά είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει. Να διαβάζει. Να ρωτάει. Ο περίγυρός του σίγουρα έχει την δική του ευθύνη, ιδιαίτερα ο όποιος μάνατζερ, αλλά και ο ίδιος.

Στο τέλος της ημέρας, ο παίκτης της εθνικής, που υποστηρίζει πως η γενιά του θα σώσει την Ελλάδα(και μεταξύ μας όλοι πρέπει να προσευχόμαστε να έχει δίκιο) δεν γίνεται να υποτιμά με τρόπο ανεπίτρεπτο την ομάδα του. Παράλληλα να υποτιμά τον εαυτό του, ουσιαστικά τονίζοντας, πως δεν θα βοηθήσει την ΑΕΚ να διεκδικήσει κάτι, αλλά μόνο να βελτιωθεί και μετά πάει ...ψηλά.

Όχι στην ανθρωποφαγία

Και τώρα; Το ελληνικό μπάσκετ έχει ιστορικά μεγάλη όρεξη να τρώει παιδιά. Τους λεγόμενους «περίεργους». Ιδιαίτερα στα χρόνια της «μασονικής» κυριαρχίας, όποιος δεν έσκυβε κεφάλι, το έβρισκε στο πιάτο. Ακόμα κι έτσι όμως, ουσιαστικά όποιος καταστράφηκε, ευθύνεται ο ίδιος.

Η ΑΕΚ προτίθεται να τελειώσει τον Δίπλαρο και αυτό το λάθος είναι μεγαλύτερο από του μικρού. Διότι αν σε ένα ανήλικο παιδί, δεν του επιτρέπεται μία δεύτερη ευκαιρία, τότε σε ποιον θα δοθεί; Η οργή της ομάδας είναι απολύτως δικαιολογημένη, αλλά ακριβώς επειδή πρόκειται για ένα τεράστιο μέγεθος οφείλει να δείξει μεγαθυμία. Να τον καθοδηγήσει, να τον διδάξει( όχι μόνο για το μπάσκετ) πως πριν ανοίξεις το στόμα, ανοίγεις το μυαλό. Να τον στηρίξει και να του δώσει όλες τις ευκαιρίες του κόσμου να μεγαλώσει. Να πετύχει ή να αποτύχει.

Ευκαιρία

Ο μόνος που χάνει από αυτή την υπόθεση είναι ο παίκτης και η οικογένειά του. Η ΑΕΚ, θα βρει παίκτες, καλύτερους, πιο ταλαντούχους. Το θέμα είναι πώς ένας οργανισμός μπορεί να διαχειριστεί μία τέτοια κρίση και να πείσει τον κόσμο να δώσει την ευκαιρία σώζοντας το μέλλον ενός παιδιού, στηρίζοντας παράλληλα το δικό του.

Το πραγματικό θέμα είναι όμως, πώς όλοι οι παρατρεχάμενοι ετοιμάζουν τα παιδιά για το επόμενο βήμα και αν ένας επαγγελματίας αθλητής, πρωταθλητής Ευρώπης έχει αυτή την αντίδραση, σε πιάνει τρόμος για άλλα παιδιά που βρίσκονται στον ίδιο δρόμο αλλά δεν έχουν τις ίδιες παραστάσεις.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Φυσικά ο Δίπλαρος ή οποιοδήποτε παιδί που κάνει πρωταθλητισμό δεν αντιπροσωπεύει την γενιά του διότι η συντριπτική πλειοψηφία, δεν έχει λύσει ένα μέρος του προβλήματος της ζωής της από τα 17 ή τα 18 ή έστω παίρνει χρήματα που ένας 40χρονος πια δεν τα εισπράτει με 20 χρόνια προϋπηρεσίας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: Όποια απόφαση κι αν πάρει η ΑΕΚ δεν θα είναι λάθος. Αλλά, όταν κάποιοι υποστηρίζαμε πως ακόμα και σε περιπτώσεις ακραίες όπως του Κατίδη, χρειαζόταν μία δεύτερη ευκαιρία, δεν γίνεται να μην υποστηρίξεις το ίδιο για την συνέντευξη του Δίπλαρου. Δεν πρέπει να χαθεί από τον αθλητισμό/πρωταθλητισμό, η παράμετρος της εκπαίδευσης.

Διαβάστε ακόμη:

Δίπλαρος: "Από την ΑΕΚ σε Ολυμπιακό ή Παναθηναϊκό"

Τελειώνει τον Δίπλαρο η ΑΕΚ