Η μεγάλη αδυναμία του προπονητή Στραματσόνι

Ο Τσάρλυ γράφει για τα λάθη τακτικής και στον καταρτισμό ενδεκάδας του Αντρέα Στραματσόνι κόντρα στον Πανθρακικό, που, όμως, τα κουβαλάει σε όλη την καριέρα του.

Η μεγάλη αδυναμία του προπονητή Στραματσόνι
Παναθηναϊκός-Στραματσόνι INTIME SPORTS

Ο πρώτος κύκλος γνωριμίας και προσαρμογής του Στραματσόνι στον Παναθηναϊκό ολοκληρώθηκε με την ήττα στην Κομοτηνή.

Ο Ιταλός τεχνικός, στον αγώνα με τον Πανθρακικό, έδειξε τη μεγαλύτερη αδυναμία που έχει ως προπονητής. Αλλάζει με υπερβολική ευκολία τακτικές στη διάρκεια των παιχνιδιών και χρησιμοποιεί σε κομβικά σημεία, συστήματα που είναι φανερό πως δεν τα έχει δουλέψει σωστά με τους παίκτες του και δεν είναι σε θέση να τα εφαρμόσουν.

4-3-3 με Καλτσά, Κλωναρίδη στις πλευρές

Για παράδειγμα, στο παιχνίδι με τον Πανθρακικό, είδαμε τρεις διαφορετικές διατάξεις.

Μέχρι το 50ό λεπτό, ο Στραματσόνι χρησιμοποιούσε το 4-3-3, το οποίο τον βοήθησε στο δεύτερο ημίχρονο με τον Αστέρα, να έχει μεγαλύτερη επιθετικότητα.

Λογική η απόφαση να παίξει το 4-3-3 με τους Κλωναρίδη - Καλτσά στις δύο πλευρές. Ο Παναθηναϊκός στο 1ο ημίχρονο, τηρουμένων και των δυνατοτήτων του, δεν ήταν κακός. Προσπαθούσε να επιτεθεί με ταχύτητα, πλήρωσε το κενό που άφηνε πολλές φορές πίσω του ο Βέμερ, το οποίο εκμεταλλεύτηκε ο Χασομέρης στο 26ο λεπτό. Ο τρόπος που λειτουργούσαν οι Καρέλης - Κλωναρίδης σε κομβικά σημεία για να βγει μία καλή τελική ήταν απογοητευτικός. Ο Παναθηναϊκός ήταν επιθετικός στο 1ο ημίχρονο, πιο γρήγορος από ό,τι συνήθως, αλλά δεν μπόρεσε να τελειώσει σωστά μία επίθεση.

Φαινόταν όμως, πως στο 4-3-3 είχε γίνει κάποια συγκεκριμένη δουλειά. Η ενδεκάδα που ήταν στο γήπεδο προσπαθούσε να βγάλει κάποιες συγκεκριμένες συνεργασίες.

Πέταξε 15 λεπτά με καθαρό 4-4-2 στην ευθεία

Στο 2ο ημίχρονο ο Στραματσόνι έκανε αυτό που συνήθιζε στην Ιταλία και οδήγησε τις Ίντερ, Ουντινέζε στις χειρότερες χρονιές στη σύγχρονη ιστορία τους.

Από το 50ό λεπτό μέχρι το 65ο αποφασίζει να πάει στο πείραμα που απέτυχε εμφατικά στο "Καυτατζόγλειο". Καθαρό 4-4-2 στην ευθεία, με Ζέκα, Εσιέν στον άξονα, δεξιά ο Καλτσάς, αριστερά ο Πράνιτς και οι Καρέλης, Κλωναρίδης στην επίθεση. Σε αυτό το 15λεπτό ο Ζέκα ήταν για λύπηση. Έχοντας τον Εσιέν δίπλα του, να μην μπορεί να κουνηθεί, αναγκαζόταν να τρέχει ασταμάτητα. Ο φουκαράς ο Πορτογάλος, πάντως, το πάλεψε πολύ.

Στα 15 λεπτά που έπαιξε 4-4-2, οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού ήταν αδύνατον να βρουν συνοχή. Ο Στραματσόνι αποφασίζει στο 65ο λεπτό να περάσει κάποιον ώστε να λειτουργήσει σαν συνδετικός κρίκος μεσαίας και επιθετικής γραμμής. Ο μοναδικός διαθέσιμος επιτελικός χαφ είναι ο Ατζαγκούν. Είναι αστείο να θες κάποιον να σου συμμαζέψει την ομάδα και η επιλογή να είναι ο Ατζαγκούν. Επίσης, είναι απαράδεκτο να έχεις να αποφασίσει για το αν πρέπει να πάρεις έναν οργανωτή στην αποστολή για ώρα ανάγκης και μεταξύ Ατζαγκούν και Νίνη να προτιμάς τον Νιγηριανό.

Δεν έχει το περιθώριο ο Παναθηναϊκός να αφήσει τον Στραματσόνι να εξαφανίσει τον Νίνη

Ο Νίνης είχε πυρετό και δεν ήταν διαθέσιμος για το παιχνίδι στην Κομοτηνή. Ο Στραματσόνι, έτσι κι αλλιώς όμως, τον είχε αφήσει και στα δύο προηγούμενα παιχνίδια εκτός αποστολής, όταν από τα ρεπορτάζ, προέκυπτε πως και καλά να ήταν, εκτός θα έμενε.

Μπορεί ο Στραματσόνι να κρίνει πως στην κατάσταση που βρίσκεται ο Νίνης, δεν υπάρχει χώρος γι' αυτόν στο 4-3-3, όμως, όταν ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν επιτελικό για να λειτουργεί σαν συνδετικός κρίκος και να φτιάχνει παιχνίδι, το στοιχείο αυτό μόνο από τον Νίνη μπορεί να το πάρει. Δεν έχει περιθώριο ο Παναθηναϊκός να μην αξιοποιεί τον μοναδικό ποδοσφαιριστή που έχει τη δυνατότητα να κοντρολάρει σωστά, να δώσει σωστά την απλή πάσα και να δημιουργήσει παιχνίδι.

Έφτιαξε χώρο για να βγουν επιθέσεις για τους παίκτες του... Πανθρακικού

Να επιστρέψουμε στο παιχνίδι με τον Πανθρακικό. Στο 65ο λεπτό αλλάζει και τρίτο σύστημα, πηγαίνοντας σε 4-2-3-1. Ταυτόχρονα, παίρνει την απίστευτη απόφαση να βγάλει τον Νάνο και να περάσει τον Πράνιτς εκτός παιχνιδιού. Από αυτήν την επιλογή, ο Πανθρακικός πήρε δύο καθαρές ευκαιρίες. Στο 70ό λεπτό, ο Παπαγεωργίου βρίσκει το κενό, κάνει τη σέντρα και ο Σάντσεθ παραλίγο να βάλει αυτογκόλ. Για καλή του τύχη, η μπάλα χτυπάει στο δοκάρι. Δύο λεπτά αργότερα, ο Μεχία έχει πολύ χώρο διαθέσιμο, ξανά από την πλευρά του Πράνιτς, αλλά αντί να πασάρει, αποφασίζει να εκτελέσει από μακριά. Ο Στραματσόνι, πάντως, τον έφτιαξε τον χώρο για να βγάλουν επιθέσεις οι αντίπαλοι.

Επίσης, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την λογική πώς ο Παναθηναϊκός ήταν πίσω στο σκορ, ο ίδιος μετέβαλε διαρκώς τακτικές, αλλά πραγματοποίησε τις αλλαγές του τόσο καθυστερημένα. Στο 86ο λεπτό, μετά από σύσκεψη διαρκείας με τους συνεργάτες του, μπήκε ο Αμπέντ, στο 89ο λεπτό έβαλε τον Πέτριτς.

Ο Στραματσόνι δεν βοήθησε την ομάδα του με τον τρόπο που διαχειρίστηκε το παιχνίδι με τον Πανθρακικό. Και το κακό είναι πως οι συχνές αλλαγές στην τακτική είναι ένα στοιχείο της προπονητικής ιδιοσυγκρασίας του Στραματσόνι.

Αμαρτία να ταλαιπωρεί τον Εσιέν

Ο Παναθηναϊκός με το 4-3-3 έχανε, δεν μπορεί κάποιος να πει πως φόβιζε, έβγαζε, όμως, κάποια πράγματα που φαινόταν πως είχαν δουλευτεί. Είχε ταχύτητα, πάταγαν πολλοί παίκτες την αντίπαλη περιοχή και όταν ανέβαιναν οι ακραίοι μπακ, τουλάχιστον τρεις ποδοσφαιριστές βρίσκονταν βαθιά μέσα στην άμυνα του Πανθρακικού. Όταν πήγε σε τακτικές με δίδυμο στα χαφ, υπήρχαν μόνο προβλήματα.

Είναι αμαρτία να εκτίθεται τόσο πολύ ο Εσιέν και να ταλαιπωρείται σε τόσο μεγάλο βαθμό ο Ζέκα. Όταν ο Στραματσόνι αποφασίζει να παίξει με σύστημα που θέλει τον Εσιέν να λειτουργεί σε δίδυμο, η εικόνα του είναι λυπηρή και η αλήθεια είναι πως πρόκειται για μεγάλο όνομα και δεν αξίζει να εκτίθεται σε τέτοιο βαθμό.

Στον Παναθηναϊκό είναι κατανοητό πως έχουν πάρει την απόφαση να στηρίξουν την επιλογή Εσιέν. Θα πρέπει, όμως, να καταλάβει ο προπονητής του πως αν θέλει να επωφεληθεί από όποια θετικά στοιχεία μπορεί να βγάλει ένας ποδοσφαιριστής με πολλές εικόνες, με προσωπικότητα, που δεν μπορεί όμως να τρέξει και να ανοίξει το βήμα του, θα πρέπει να τον έχει συνέχεια προστατευμένο.

Το πιο σοφτ αμυντικό δίδυμο

Στα τελευταία παιχνίδια, ο Στραματσόνι επιλέγει για το κέντρο της άμυνας το δίδυμο Κουτρουμπής - Σάντσεθ. Πρόκειται για ένα πολύ σοφτ αμυντικό δίδυμο. Κανένας από τους δύο δεν μπορεί να σπρώξει και να αμυνθεί αποτελεσματικά, όταν ο Παναθηναϊκός, παίζει άμυνα βαθιά. Και οι δύο έχουν καλή πρώτη πάσα, αλλά χρειάζονται δίπλα τους, έναν δυναμικό στόπερ.

Ο Στραματσόνι έχει αντιληφθεί πως δεν αρέσει στον Σάντσεθ να παίζει με τον Ταυλαρίδη και αντί να κοιτάξει να βρει τρόπο για να μάθουν να συνεργάζονται δύο κεντρικοί αμυντικοί που "κουμπώνουν" τα προσόντα τους, προτίμησε να κάνει το χατίρι του Ισπανού και να τον βάζει με τον σαφώς πιο σιωπηλό Κουτρουμπή.

Περίπτωση Μπουμάλ

Στον Παναθηναϊκό εξετάζουν σοβαρά την περίπτωση του Μπουμάλ. Αυτήν την στιγμή, στο ρόστερ δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής που μπορεί να παίξει και να δώσει ταχύτητα στα άκρα και ταυτόχρονα να έχει καλά πόδια. Αν υπήρχε Μπουμάλ στο ρόστερ, αναμφισβήτητα θα έβρισκε θέση στη βασική ενδεκάδα. Όμως είναι άλλο πράγμα να λες πως ένας ποδοσφαιριστής είναι καλύτερος από αυτούς που έχεις για τον συγκεκριμένο ρόλο και διαφορετικό πως αυτόν πρέπει να αποκτήσεις.

Ο Παναθηναϊκός, όπως και οι υπόλοιπες ελληνικές ομάδες, πρέπει να κοιτάξουν την εξέλιξη του ποδοσφαίρου και να αποκτήσουν σύγχρονους ποδοσφαιριστές στα άκρα, που να είναι σε θέση να δημιουργήσουν παιχνίδι από τις πλευρές. Όταν καλείσαι να ανοίγεις άμυνες, τον χώρο για να επιτεθείς τον βρίσκεις κυρίως στα άκρα με γρήγορη μεταφορά μπάλας εκεί. Δεν χρειάζεσαι ποδοσφαιριστές μόνο να τρέχουν, αλλά θες ποιότητα για να δημιουργήσεις και να τελειώσεις σωστά επιθέσεις.

Ο Μπουμάλ είναι ένας κλασικός γρήγορος εξτρέμ, που στη φόρμα του μπορεί να κρίνει παιχνίδια αγωνιζόμενος σε μικρές ομάδες και σε συγκεκριμένο επίπεδο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Δημήτρης Κριτής: Δεν προσφέρουν κριτήριο οι απόντες

Στραματσόνι: "Θέλουμε προσωπικότητα, από Δευτέρα μεταγραφές"

Πανθρακικός - Παναθηναϊκός 1-0

News 24/7

24MEDIA NETWORK