Ο Αllonzo Trier είναι ο νέος ήρωας της Νέας Υόρκης

Στα 12 διαγνώστηκε με δυσλεξία, έγινε πρωτοσέλιδο στους New York Times και παρτενέρ του Carmelo Anthony σε διαφήμιση. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ήταν πάντα εκείνος ο καλός σκόρερ. Αυτό χρειάστηκαν οι Knicks και έδωσαν στον Allonzo Trier μια ευκαιρία. Και εκείνος της ξερίζωσε τα μαλλιά.

Ο Αllonzo Trier είναι ο νέος ήρωας της Νέας Υόρκης

Δεν είναι ο πιο αθλητικός παίκτης που έχεις δει. Δεν είναι από τους πιο δυνατούς. Μηδέ από τους πιο γρήγορους. Είναι όμως, από εκείνους που 'χουν δουλέψει περισσότερο από όταν θυμούνται τον εαυτό τους, για να τιμήσουν το όνειρο τους. Και το όνειρο του Allonzo Trier ήταν πάντα να γίνει NBAer. Να ένα από αυτά που έκανε τα ξημερώματα

Να κάνουμε όμως, μια διευκρίνιση.

To two-way contract εμφανίστηκε πέρυσι στο ΝΒΑ και αναλύθηκε εκτενώς στην Ελλάδα, χάρη στον Mike James: ήταν ο πρώτος που το εξέλιξε σε κανονικό συμβόλαιο πριν εγκαταλείψει το καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ του πλανήτη. Αφορά παίκτες με έως τέσσερα χρόνια εμπειρίας στο ΝΒΑ 45 μέρες στον “άλλον πλανήτη” (τις υπόλοιπες παίζουν στη G-League) και 75.000 δολάρια. Στην ουσία προσφέρει σε αυτούς που 'χουν όνειρο να γίνουν NBAers μια ευκαιρία, τη στιγμή που ουσιαστικά δεν στοιχίζει κάτι στους οργανισμούς. Κάθε ομάδα μπορεί να υπογράψει από δύο, άρα 60 επιπλέον παίκτες έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν το όνειρο -παράλληλα, αφαιρεί 60 από τη λίστα των πιθανότερων να διασχίσουν τον Ατλαντικό και να παίξουν στην Ευρώπη. Ένα από τα φετινά two-way δόθηκε από τους Knicks στον Allonzo Trier.

Ο Αllonzo Trier είναι ο νέος ήρωας της Νέας Υόρκης

To 2009, στα 11 του χρόνια, όταν ήταν ακόμα μαθητής στο Federal Way, παράκτια περιοχή που ανήκει στο Seattle, είχε γίνει θέμα από τους New York Times. Είχε ήδη πρωταγωνιστήσει σε διαφήμιση, με τον Carmelo Anthony και ήταν ένα από τα πιο γνωστά παιδιά που έπαιζαν μπάσκετ, στη χώρα.

Ήταν 1.65 και 50 κιλά άνθρωπος και έκανε προπονήσεις -κάθε μέρα, επί μια τετραετία- σε γηπεδάκι που βρισκόταν κοντά στο συγκρότημα εργατικών πολυκατοικιών, στο οποίο διέμενε με τη μητέρα του, Marcie. Δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα του. Έμαθε πως ήταν απλά μια σχέση της μαμάς του, που μεγάλωσε με τη δίδυμη αδελφή της σε ανάδοχη οικογένεια, πριν υιοθετηθεί.

Η κοινωνική λειτουργός, Marcie (40 χρόνων σήμερα) είχε υπάρξει αθλήτρια της ενόργανης γυμναστικής και μπαλαρίνα. Ήξερε από δουλειά και από πειθαρχία. Είχε καταλάβει πως ο μόνος τρόπος να μαθευτεί το ταλέντο του γιου της ήταν να τον πηγαίνει παντού.

Κάθε μέρα άρχιζε με ντρίμπλες στην περιφέρεια. Μετά λίγα λεπτά, έβγαζε και δεύτερη μπάλα και έκανε ντρίμπλες και με τα δυο χέρια, περνώντας τις με άψογο συγχρονισμό ανάμεσα από τα πόδια του. Μετά άρχιζε τα σουτ. Δεν έφευγε πριν σκοράρει 450, από διάφορα σημεία του γηπέδου -ξεκινώντας από κοντά. Συνήθως χρειαζόταν 90 λεπτά.

Η μητέρα του δούλευε τα πρωινά για να μπορεί να τον βοηθά τα απογεύματα -έπαιρνε τα ριμπάουντ και μετρούσε τα εύστοχα σουτ. Όταν έχανε δυο διαδοχικές προσπάθειες, αφαιρούσε μια από το σύνολο. Ευτυχώς για εκείνον -και για τη μαμά του- αυτό δεν συνέβαινε συχνά. Επίσης, δεν μετρούσε εκείνα που περιστρέφονταν στη στεφάνη πριν καταλήξουν στο πλεχτό.

Ακολουθούσε ό,τι είχε δει να κάνει ο Pete Maravich (ναι, o Pistol Pete που παραμένει ο πρώτος σκόρερ της Division I στο NCAA, με 3.667 π. ή αν προτιμάς 44.2 ανά αγώνα, με το Louisiana State), στα παιδικάτα του. Είχε βρει σχετικά video στο Internet, όταν η μητέρα του του είχε πει πως πρέπει να ελέγξει τη μοίρα του. Ποτέ δεν τον πίεσε να δουλέψει πάνω σε αυτό που αγαπούσε. Πιεζόταν από μόνος του. Και ποτέ δεν του έδινε συμβουλές. Τις δεχόταν μόνο από τους προπονητές του.

Δυο φορές την εβδομάδα, αφότου τελείωνε την καθημερινή του προπόνηση, έμπαινε με τη Marcie στο αυτοκίνητο και πήγαινε σε άλλο γυμναστήριο, όπου τον περίμενε ένας κόουτς τοπικού high school, για άλλη μια ώρα προπόνηση: στο χειρισμό της μπάλας, στα σουτ και μετά στο one-on-one. Από εκεί πήγαινε στο κέντρο του Seattle, για μια δίωρη προπόνηση με την ομάδα του στην AAU. Εκεί γινόταν στόχος όσων παιδιών ήθελαν να αποδείξουν πως είναι καλύτερα, εις βάρος του. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Ο Alonzo δεχόταν τα χτυπήματα... και συνέχιζε, σαν να μην είχαν συμβεί ποτέ. Έπειτα από επτά ώρες στο δρόμο, γύριζαν στο σπίτι.

(Η Marcie είναι η δεύτερη από δεξιά)

Η Amateur Athletic Union είναι διοργάνωση, στην οποία εμφανίζονται όσοι 12χρονοι μπορούν να καλύψουν τα έξοδα μετακίνησης για να παίζουν σε τουρνουά (αεροπορικά εισιτήρια και ξενοδοχεία). Μεταξύ των χορηγών της είναι οι Nike, Adidas, Under Armour, ευελπιστώντας σε μελλοντικές συνεργασίες με εκείνους που θα επιβιώσουν.

“Τα ταξίδια και τα ξενοδοχεία είναι κάτι που παλαιότερα συνέβαινε αφότου ο όποιος παίκτης ήταν αρκετά καλός, ώστε να παίζει σε κολέγιο. Τώρα, το μπάσκετ λειτουργεί σε επίπεδο που ξεπερνά όλα τα άλλα σπορ, με την προσοχή, τα οφέλη και τους πειρασμούς να αφορούν και παιδιά μικρότερα από εκείνα που πηγαίνουν λύκειο”, έγραψαν οι NYT. Είχαν ήδη περάσει χρόνια από τότε που σχολεία άρχισαν να παρακολουθούν παιδιά δημοτικού, έτοιμα να δώσουν υποτροφίες και κολέγια περίμεναν από πίσω, για πάσα στα προγράμματα τους.

Όταν ανάβουν τα φώτα, είναι η ώρα για παράσταση

Το 2009 το NCAA τοποθετήθηκε, απαγορεύοντας το recruiting στα παιδιά δημοτικού. Δηλαδή, σχεδόν απαγορεύοντας το. Δεν επέτρεπε τα τηλεφωνήματα και τις προσωπικές επιστολές των προπονητών προς τους παίκτες, πριν αποφοιτήσουν από το γυμνάσιο. Άφηνε όμως, να ενημερώσουν για το ενδιαφέρον τους, μέσω “ερωτηματολογίων” που λάμβαναν τα παιδιά.Ο Trier είχε δεχθεί ένα ερωτηματολόγιο, από τον coach του Memphis. Η Μarcie δεχόταν γραπτά μηνύματα από άλλον -κάτι που απαγορευόταν. Όπως και είχε προσκληθεί σε summer camps προπονητών πανεπιστημίων, κάτι που επίσης δεν απαγορευόταν.

Είχε ήδη και μια αθλητική εταιρεία που του έδινε υλικό. Μετά την προτροπή του Brandon Jennings (κορυφαίου point guard στα high school το 2008 και άρα αντικείμενο του πόθου για όλα τα AAU τουρνουά τότε), η Under Armour είχε φροντίσει να μιλήσει μαζί του και να δημιουργήσει μια σειρά που έφερε το moto του αγοριού. Το “Όταν ανάβουν τα φώτα, είναι η ώρα για παράσταση”. Οι κάλτσες του είχαν το nickname του (Ζο) και τον ταχυδρομικό κώδικα της περιοχής του (206).

H βοήθεια του κοινού

Ένας δικηγόρος από το Seattle είχε ενημερώσει τον Trier πως διατίθεται να πληρώνει τα δίδακτρα του σε ιδιωτικό σχολείο. “Τα μαθήματα δεν είναι ό,τι πιο εύκολο για εμένα, γιατί δεν είμαι και το πιο έξυπνο παιδί” απολογήθηκε ο μικρός, με την αλήθεια να είναι κάπως διαφορετική (έξυπνος ήταν, αλλά είχε δυσλεξία, μαζί με άλλες προτεραιότητες για αυτό και στο high school άρχισε το homeschooling).

Τα ιδιαίτερα στο μπάσκετ, για να προετοιμαστεί για το κολέγιο, του τα κάλυπτε το ίδρυμα του Brandon Roy. O Αlonzo ήταν ο πρώτος επωφελούμενος του. Α, ο δικηγόρος πλήρωνε και τον οδοντίατρο του μικρού.

Η μητέρα του είχε ερωτηθεί σχετικά και είχε συναινέσει. Εξηγούσε πως “του παρέχουν τόσα ωραία πράγματα, τα οποία δεν μπορώ να του τα δώσω εγώ, ώστε να γίνει καλύτερος στο μπάσκετ, να μην περιθωριοποιηθεί και να έχει την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση”. Είχε και την καλύτερη δυνατή παρουσία στα τουρνουά που έπαιρνε μέρος. Ήταν ένας πολύ γρήγορος guard, που θύμιζε πολύ τον Jennings.

Από τα 12 είχα διαφημιστεί ως πολύ καλός παίκτης, πράγμα που σήμαινε πως έπρεπε να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα σε κάθε ματς, γιατί όλο και κάποιος δεν θα με είχε ξαναδεί. Αν δεν ανταποκρινόμουν κάθε μέρα στις προσδοκίες, θα βρισκόταν κάποιος να πει 'ε, δεν είναι και τόσο καλός'.

Και αυτό ήταν κάτι που δεν το ήθελε. Αλλά για σκέψου να ζεις με αυτό το άγχος από την εφηβεία. Να σκέφτεσαι κάθε μέρα πως αυτό το ματς μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου -παρ' ότι είσαι ένα μικρό αγόρι, ακόμα.

Έπειτα από πέντε πόλεις σε ισάριθμα χρόνια (Seattle, Dallas, Oklahoma City, Tulsa, District -Washington) και τρία διαφορετικά σχολεία σε 3 χρόνια, μετακινήσεις που έγιναν για εκείνον -για να εξελιχθεί, να τον δουν περισσότεροι, να τον εντοπίσουν αυτοί που έπρεπε-, το 2014 πήγε σε προπαρασκευαστικό σχολείο στο Las Vegas, ώστε να ετοιμαστεί να παίξει για τον αγαπημένο του coach Sean Miller, στο Arizona.

Εκείνο το καλοκαίρι ήταν ο 'purest high school basketball scorer' της χώρας. Δεν είχε πάει ποτέ σε σχολικό πάρτι ή σε όποια άλλη μαθητική εμπειρία “γιατί η μητέρα μου, μου έμαθε από νωρίς πως αν ήθελα να ζήσω το αμερικανικό όνειρο θα έπρεπε να αφοσιωθώ σε αυτό, όπου και αν είμαι”.

Arizona guard Allonzo Trier (35) shoots against Washington State forward Robert Franks (3) during the first half of an NCAA college basketball game in Pullman, Wash., Wednesday, Jan. 31, 2018. (AP Photo/Young Kwak)
Arizona guard Allonzo Trier (35) shoots against Washington State forward Robert Franks (3) during the first half of an NCAA college basketball game in Pullman, Wash., Wednesday, Jan. 31, 2018. (AP Photo/Young Kwak) AP

Όταν ήλθε η ώρα να διαλέξει κολέγιο, ήταν ο MVP του Jordan Brand Classic δεσμεύτηκε με το Arizona. Στα τρία επόμενα χρόνια (2015-2018) εντοπίστηκε δυο φορές δείγμα ουσίας που βελτιώνει την απόδοση, σε δείγμα του. Την πρώτη, όταν ήταν δευτεροετής, είχε εμπλακεί σε τροχαίο και του είχαν δώσει ένα φάρμακο που είχε την ουσία. Το NCAA του επέτρεψε να επιστρέψει. Σε 18 ματς, στα οποία μετείχε για 31.9'' κατά μέσο όρο, είχε 17.2 πόντους, με 46% στα εντός παιδιάς, 5.3 ριμπάουντ και 2.7 ασίστ.

Το καλοκαίρι του 2017 αναδείχθηκε “ο πιο εντυπωσιακός παίκτης” της περιφέρειας Pac-12 (Pacific Coast Conference, μέλη της οποίας έχουν κατακτήσει το ρεκόρ των 16 Division I εθνικών τίτλων). Στις 22/2 του 2018 οι εξετάσεις του έδειξαν την ίδια απαγορευμένη ουσία. Η μητέρα του Trier τοποθετήθηκε μέσω Twitter.

Tο Arizona είπε πως είχε μείνει στον οργανισμό του από την πρώτη λήψη, έκανε έφεση, η ομάδα πήρε τον τίτλο στην Pac-12 και long story short ο Trier δήλωσε συμμετοχή στο NBA draft. Δεν τον επέλεξε κάποιος. Στις 3/7 υπέγραψε συμβόλαιο two way με τη μεγαλύτερη 'αγορά', αυτήν των New York Knicks. Στην preseason ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του (15.8π., 2.2 ριμπ., 1.8 ασίστ, με 54.1% στα σουτ, 37.5% στα τρίποντα). 'Νίκησε' τον ανταγωνισμό, δηλαδή τους Tim Hardaway Jr. (38.8% στα σουτ), Kevin Knox (34.9%), Trey Burke (34.4%) και Mario Hezonjia (39.1%). Kάθε φορά που είχε την μπάλα στα χέρια του, φρόντιζε να την κάνει κάτι που να αξίζει. Νίκησε όσους αμυντικούς εστάλησαν πάνω του (είτε με σουτ από ντρίμπλα, είτε με κοψίματα, γιατί δεν τον λένε τυχαία " Iso-Zo", το οποίο χρησιμοποιεί και στο Twitter. Eύλογα δεν ξεκίνησε τη σεζόν στη G-League.

Τα ξημερώματα, στην πρεμιέρα της παρέας του στη φετινή σεζόν, σηκώθηκε από τον πάγκο για να δώσει 15π., με 5/9 σουτ, 4 ριμπάουντ και 2 τάπες σε 26 λεπτά, στο 126-107 επί των Hawks. Ο προπονητής του, David Fizdale ήταν εκείνος που τον κάλεσε στη New York, γιατί είχε πιστέψει στην αθλητικότητα του. Μετά την πρεμιέρα ενημέρωσε ότι "ο Allonzo δεν θα περάσει πολύ καιρό στη G-League". Αν συνεχίσει έτσι, μάλλον θα γίνει ο νέος ήρωας του 'Μεγάλου Μήλου'.

Photos: AP

News 24/7

24MEDIA NETWORK