Τα δυο πρόσωπα του Ολυμπιακού
Η πώληση του Κώστα Μήτρογλου στη Φούλαμ (εφόσον ολοκληρωθεί) είναι η πιο ηχηρή επιβεβαίωση της ευρωπαϊκής προόδου του Ολυμπιακού. Καμία άλλη ελληνική ομάδα δεν κατάφερε στο παρελθόν αυτό που έχουν καταφέρει οι Ερυθρόλευκοι την τελευταία τριετία.
Να αγοράζουν –συνήθως- σωστά, να πουλάνε –συνήθως- ακόμη πιο σωστά, και να κατορθώνουν παράλληλα να διατηρούν τη δυναμική που τους επιτρέπει να παραμένουν αξιοπρεπείς και ανταγωνιστικοί στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Έτσι κάνουν όλα τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κλαμπ της ίδιας πάνω - κάτω ταχύτητας με τους Πειραιώτες. Το γεγονός ότι το κάνει και ο Ολυμπιακός με συνέπεια εδώ και δυο – τρία χρόνια αποτελεί τιμή για τους ανθρώπους του. Διότι αποδεικνύει ότι έχουν φτιάξει μια πρώτης τάξεως βιτρίνα, από την οποία ψωνίζουν πλέον, ακριβά, ομάδες των μεγαλύτερων πρωταθλημάτων του κόσμου.
"Εμείς είμαστε Ολυμπιακός"
Οι οπαδοί βεβαίως δικαιούνται να ξενερώνουν. Η φυγή του Μήτρογλου και του Βάις αποδυναμώνει το ρόστερ, ενόψει της μεγάλης πρόκλησης των αναμετρήσεων με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Εντούτοις, το να πεις όχι σε μια πρόταση 15 εκατομμυρίων ευρώ περίπου, για χατίρι μιας –μακρινής, ας είμαστε ειλικρινείς- ελπίδας, θα ήταν πισωγύρισμα στην πολιτική που έχει χαράξει ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Την πολιτική του «όλοι πωλούνται, στην κατάλληλη τιμή». Οτιδήποτε άλλο (το να στυλώσεις τα πόδια ας πούμε και να αρχίσεις τις γραφικότητες του στιλ «Εμείς είμαστε Ολυμπιακός και αγοράζουμε, δεν πουλάμε») θα συνιστούσε αναχρονισμό. Βραχυπρόθεσμα θα ικανοποιούσε τους κολλημένους μακροπρόθεσμα θα έκανε μεγάλο κακό στην ομάδα.
Η πόρτα των μεγάλων πρωταθλημάτων...
Υπό τις παρούσες συνθήκες όλοι οι καλοί Έλληνες παίκτες και πολλοί καλοί Ευρωπαίοι θα έρθουν ευχαρίστως να παίξουν στον Ολυμπιακό γνωρίζοντας ότι έτσι είναι πολύ πιθανόν να ανοίξουν την πόρτα της Πρέμιερ Λιγκ, του Καμπιονάτο, της Πριμέρα Ντιβισιόν. Αν γνώριζαν αντιθέτως ότι και να ανοίξει η πόρτα , θα τους την κλείσει ο Μαρινάκης, προφανώς θα το έβλεπαν εντελώς διαφορετικά.
Αρχοντοχωριάτικη νοοτροπία...
Όλα ετούτα βεβαίως εγείρουν το μεγάλο ερώτημα. Πώς γίνεται η ίδια ΠΑΕ που έχει υιοθετήσει ένα άψογο ευρωπαϊκό μοντέλο λειτουργίας στις ευρωπαϊκές της μεταγραφές, εντός συνόρων να κινείται με την αρχοντοχωριάτικη νοοτροπία των αμέτρητων δανεικών, της απόκτησης παικτών μόνο και μόνο για τη σπάσει στους αντιπάλους, της ισοπέδωσης κάθε έννοιας υγιούς ανταγωνισμού κ.λ.π; Γίνεται φυσικά.
Κυρίως επειδή ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει επιλέξει να είναι ευρωπαίος παράγοντας στην Ευρώπη και Έλληνας παράγοντας στην Ελλάδα. Πολύ Έλληνας όμως...
Διαβάστε ακόμη:
Φαβορί ο Βαλντές για τη θέση του Μήτρογλου
Δεύτερη ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της Φούλαμ ο Κώστας Μήτρογλου
Η θέση του Ολυμπιακού για τον Μήτρογλου: "Καμία συμφωνία με Φούλαμ"
Στην αποστολή για Ατρόμητο ο Μήτρογλου
Τετραετές συμβόλαιο και 10 εκατομμύρια για Μήτρογλου