"Καφενεία" είμαστε εμείς!
Ο Κώστας Κεφαλογιάννης γράφει για την ήττα του ΠΑΟΚ από την Γκινγκάμπ και τα σκαμπανεβάσματα του "Δικεφάλου" σε Ελλάδα και Ευρώπη, που σε συνδυασμό με τα άσχημα αποτελέσματα του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού δίνουν το δικαίωμα να χαρακτηρίζονται "καφενεία" οι ελληνικές ομάδες.
Η ήττα του ΠΑΟΚ από την Γκινγκάμπ και κυρίως η κακή εμφάνιση του "Δικεφάλου" δημιουργεί δυο μεγάλα ερωτήματα: Ένα, ποιος είναι ο αληθινός ΠΑΟΚ; Αυτός που βλέπαμε όλο τον Σεπτέμβριο, ο οποίος σκόρπιζε τεσσάρες και χαμόγελα; Ή αυτός που είδαμε στη Γαλλία και δεν μπορούσε να αλλάξει πάσα;
Προφανώς για μια ομάδα που χτίζει τώρα τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα της τα σκαμπανεβάσματα είναι λογικά. Όπως είναι λογικό το ότι ο ΠΑΟΚ, με περιορισμένο βάθος στο ρόστερ του, δεν μπορεί να βγάλει δεύτερο παιχνίδι υψηλής έντασης μέσα στην ίδια εβδομάδα. Το αγωνιστικό στιλ που έχει υιοθετήσει φέτος, πίεση ψηλά, τρελό κυνήγι στη μπάλα, συνεχές τρέξιμο, απαιτεί ενέργεια στο φουλ από όλους. Απέναντι στην ουραγό του Σαμπιονά ο "Δικέφαλος" έμοιαζε άδειος.
Η Γκινγκάμπ αντιθέτως έμοιαζε με τον... ΠΑΟΚ του ελληνικού πρωταθλήματος απέναντι σε αντιπάλους του βεληνεκούς της Νίκης Βόλου και του Πλατανιά: Τον πίεσε πολύ, τον έκλεισε στο δικό του μισό σχεδόν σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο, δεν τον άφησε να ξεμυτίσει και όταν του έβαλε δυο γκολ μαζεμένα, "κλείδωσε" εύκολα και δίκαια τη νίκη.
Εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμο μας
Και εδώ κάπου έρχεται το δεύτερο ερώτημα: Αν η τελευταία του γαλλικού πρωταθλήματος κερδίζει άνετα τον πρωτοπόρο του ελληνικού, τι σημαίνει αυτό για το ποδόσφαιρο μας συνολικά; Εντάξει, το ξέρω, η απορία είναι απλοϊκή, όσο και - σε κάποιο βαθμό - λαϊκίστικη.
Στη σεζόν που διανύουμε ο Ολυμπιακός νίκησε την πρωταθλήτρια Ισπανίας. Ο Αστέρας Τρίπολης απέκλεισε ομάδα της Μπουντεσλίγκα. Η ποδοσφαιρική σύγκριση της Ελλάδας με την Ισπανία και τη Γερμανία εξακολουθεί να μην υφίσταται.
Συμβαίνει, σε συγκεκριμένες βραδιές, και μπορεί να μη δείχνει απολύτως τίποτα περισσότερο από την προσπάθεια και τον κόπο που κατέβαλλαν οι δυο ομάδες στο εν λόγω ενενηντάλεπτο. Μπορεί όμως και να δείχνει. Κυρίως το εξής: Παρά τον τηλεοπτικό "βομβαρδισμό" ποδοσφαίρου υψηλής ποιότητας που δεχόμαστε τα τελευταία χρόνια, παραμένουμε εγκλωβισμένοι στο μικρόκοσμο μας. Η ήττα του Ολυμπιακού από τη Μάλμε προκάλεσε μπόλικα πικρόχολα σχόλια στα σάιτ και στα social media επειδή οι Ερυθρόλευκοι έχασαν - λέει - από ένα "καφενείο"! Το υπονόησαν και μερικοί δημοσιογράφοι. Τα ίδια και χειρότερα θα γίνουν με τον ΠΑΟΚ (και τον Παναθηναϊκό φυσικά).
Τα "καφενεία" είμαστε εμείς
Η καζούρα είναι θεμιτή. Αρκεί να μην την πιστεύουμε κιόλας. Από που κι ως που δικαιούμαστε να θεωρούμε οποιονδήποτε άλλο "καφενείο"; Με αφετηρία ένα πρωτάθλημα αστείο, γεμάτο χρεοκοπημένους συλλόγους, τραγικά γήπεδα, ελεεινές εργασιακές συνθήκες, φριχτή νοοτροπία, ανύπαρκτες υποδομές και μηδενική οργάνωση, το παίζουμε και υπεράνω;
Όχι, αδέλφια. Τα "καφενεία" είμαστε εμείς. Στις δικές μας ομάδες πέφτει το βάρος να αποδεικνύουν κάθε φορά που συμμετέχουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τη σοβαρότητα και την ποιότητα τους. Και σφαλιάρες όπως αυτή που έφαγε ο ΠΑΟΚ από την Γκινγκάμπ (και ο Παναθηναϊκός από την Εστορίλ υποθέτω, απλώς δεν είδα το ματς για να έχω εικόνα) είναι χρήσιμες διότι μας το υπενθυμίζουν...
Διαβάστε ακόμη:
Δημήτρης Κριτής: Προδόθηκε και παραδόθηκε