Η πρόκριση στα πόδια αυτού του τίμιου γίγαντα

Όταν ο Σαμαράς έπαιρνε την μπάλα για να εκτελέσει το πέναλτι, μου ήρθε η εικόνα του Αργύρη Καμπούρη στον τελικό του 1987. Και αυτός με "ολύμπια" ψυχραιμία κατευθυνόταν στις βολές. Ήμουν παιδί 10 ετών αλλά το θυμάμαι καθαρά. Καρφωμένος στην τηλεόραση. Όλη η Ελλάδα να παρακολουθεί με αγωνία. Ο Γιαννάκης να φωνάζει "πήγαινε και θα τη βάλεις". Και ο Φιλίππου να μην έχει το κουράγιο να δει το πρώτο σουτ. Και ο Φίλιππος Συρίγος να λέει την ατάκα που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. "Η πρόκριση στα χέρια αυτού του τίμιου γίγαντα, Αργύρης Καμπούρης". Θυμηθείτε στο video τα συγκλονιστικά δευτερόλεπτα (01':25'').

Η φωτογραφία του Μουντιάλ

Τρίτη 24 Ιουνίου του 2014. Μετά από 27 χρόνια. Μόλις είδα τη φωτογραφία με τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο να κρύβει το πρόσωπό του με τη φανέλα της Ελλάδας για να μην δει το πέναλτι, θυμήθηκα το βράδυ της 14ης Ιουνίου του 1987. Όπως και τότε. Αργύρης Καμπούρης, ο Γιώργος Σαμαράς.

Η απόφαση της ζωής του...

Είναι μια απόφαση ζωής. Ο Σαμαράς πήρε τη μπάλα για πολλούς λόγους. Ίσως και για κανέναν. Κάποιος έπρεπε να "χτυπήσει". Για δευτερόλεπτα, όλα τα ενδεχόμενα "χορεύουν" μπροστά από τα μάτια σου. Γίνεσαι ήρωας ή σε βρίζει όλη η χώρα. Χρειάζεται καρδιά, χρειάζεται πάθος, χρειάζεται ψυχραιμία, χρειάζεται ισορροπία. Και όλα αυτά μετά από 90 ψυχοφθόρα λεπτά. Ο διεθνής επιθετικός δεν "κώλωσε" και λύτρωσε μερικούς από τους συμπαίκτες του, οι οποίοι δεν μπορούσαν να πάρουν αυτή τη μεγάλη απόφαση.

Η συμπαράσταση και το τέλειο χτύπημα

Και ποδοσφαιρικά να το δούμε, η εκτέλεση άγγιζε το τέλειο. Ο Γιώργος Σαμαράς αγκάλιασε την μπάλα. Προχωρούσε αργά αργά προς την άσπρη βούλα. Οι διεθνείς τον κοίταζαν στα μάτια, άλλοι του χτυπούσαν την πλάτη, άλλοι φοβήθηκαν να το κοιτάξουν, άλλοι τον ενθάρρυναν με σθένος και σιγουριά. Σουτ, γκολ και πρόκριση. Η τέλεια εκτέλεση.

Το μεγαλείο του Big Sam

Ο Μπουμπακάρ Μπαρί ήταν προκλητικός προς τον Έλληνα επιθετικό πριν από την εκτέλεση του πέναλτι, στην προσπάθειά του να τον επηρεάσει ψυχολογικά. Όμως, ο 29χρονος Έλληνας έδειξε μέσα σε λίγους μήνες και πάλι το μεγαλείο του. Ο τερματοφύλακας της Ακτής βρισκόταν ξαπλωμένος στο έδαφος, αποσβολωμένος και ανήμπορος να αντιδράσει. Τον πλησίασε και του έδωσε ένα χτύπημα στην πλάτη. Στις 12 Μαΐου είχα γράψει το άρθρο: Γιώργο, είσαι ΑΝΔΡΑΣ για την ενέργειά του να πάρει αγκαλιά τον μικρό φίλαθλο της Σέλτικ, Τζέι. Σ' αυτό το κείμενο κατάλαβα πόσο αγαπούν οι Έλληνες τον Σαμαρά. Γι' αυτή την εικόνα και το πέναλτι οι Έλληνες θα τον αγαπούν για πάντα. Ό,τι κι αν γίνει από εδώ και πέρα.

* Να ζητήσουμε ένα μεγάλο ΣΥΓΓΝΩΜΗ στον Φερνάντο Σάντος και τους ποδοσφαιριστές. Συγγνώμη από δημοσιογράφους και φιλάθλους.

** Ο Σαμαράς πανηγύρισε έτσι γιατί είναι ο Σαμαράς. Είναι αυθεντικός. Η καρδιά του, θα είναι στην καρδιάς μας.

*** Στη συνέντευξη που είχε δώσει στο Contra.gr o Φερνάντο Σάντος είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο να παραμείνει στον πάγκο της Εθνικής. Κύριε πρόεδρε, κρατήστε τον με το ζόρι. Τώρα έχουμε λεφτά.