"Δεν θέλω Μόσχος, θέλω... παλάτι"
Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει για τον εν δυνάμει κορυφαίο σμολ φόργουορντ του πρωταθλήματος, που πήρε η ΑΕΚ, τον Μαλίκ Χέρστον, τον "δήμιο" του Ολυμπιακού, και το πώς μπορεί να ανεβάσει ένα επίπεδο την Ένωση στην αναζήτηση των περασμένων μεγαλείων.
Ένα από τα έξυπνα, δεδομένης της επιλογής στόχευσης, συνθήματα που ακούγονταν στο ΟΑΚΑ όταν η ΑΕΚ επέλεξε να μετακομίσει από θρυλικό "Γεώργιος Μόσχος" πήγαινε κάπως έτσι: "Δεν θέλω Μόσχος, θέλω παλάτι, χωρίς αλήτες και καπνογόνα με ένα σάντουιτς να βλέπω τον αγώνα". Οι οργανωμένοι του "δικεφάλου" διατράνωναν την αντίθεσή τους στην επιλογή της οικογένειας Φιλίππου να χρησιμοποιήσει ως έδρα το αχανές ΟΑΚΑ. Ήταν παγιωμένη η θέση πως μία μεγάλη ομάδα, θέλει μεγάλο γήπεδο.
Ο "δήμιος" του Ολυμπιακού
Τα χρόνια πέρασαν, η ΑΕΚ γύρισε πολλά γήπεδα στα δυτικά προάστια και σε όλη την Ελλάδα για να επιστρέψει σήμερα και να μπορεί να ανακοινώσει την απόκτηση του Μαλίκ Χέρστον, έναν παίκτη που μάθαμε στην Ελλάδα ως τον... "δήμιο" του Ολυμπιακού στα πλέι οφ του 2010, καθώς αυτός έκανε τη διαφορά στη σειρά με Σιένα.
Από τότε κλείνει καλά συμβόλαια μεν, αλλά οι αριθμοί του πέφτουν δε. Δεν έχει καμία σημασία. Η ΑΕΚ, που κατάφερε με ηρωικές προσπάθειες κάποιων ανθρώπων απλά να κατέβει στο ξεκίνημα της σεζόν, τώρα φέρνει ξένους που ως ονόματα (το τονίζουμε διότι έχουμε κι ευερέθιστους) είναι μόνο για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό.
Από τον Ίνγκλις στον Μπονσού και τώρα στον Χέρστον, ο "δικέφαλος" γεμίζει την ομάδα με απίστευτο ατομικό ταλέντο και ποιότητα. Όπως είναι η Α1, ακόμα και στο 50% να βρίσκεται ο Χέρστον, μπορεί να αναδειχθεί στον κορυφαίο σμολ φόργουορντ. Διότι αυτή είναι η ποιοτική διαφορά του. Αν δεν έχει ξεχάσει τον παίκτη της Σιένα και του Μιλάνου...
Λείπει ο πλέι μέικερ
Βέβαια, εδώ τίθεται ένα θέμα το οποίο φώναζε εκκωφαντικά στην Πυλαία: η ΑΕΚ θέλει έναν έμπειρο πλέι μέικερ ώστε να κουμαντάρει αυτούς τους παίκτες. Το ρόστερ που σχηματίζεται είναι καλό για την 3η ή 4η θέση, αλλά όσο από το "2" ως το "5" θα έχει παίκτες Ευρωλίγκας και στον άσο παιδιά περισσότερο συμπληρωματικά, θα μοιάζει με ταχύτατο μονοθέσιο που οδηγεί πιτσιρικάς. Από την άλλη, ας έρχονται τέτοιοι παίκτες, ας γίνεται ανταγωνιστική η ΑΕΚ κι ας παίζει πλέι μέικερ ο Κωστούρος ή ο Μπάγκλεϊ.
Όντως, αυτό είναι το ζητούμενο, σε αυτό που δείχνει να φέρνει η καινούργια διοίκηση του "δικεφάλου". Ακόμα, όμως, και με όλα αυτά τα εντυπωσιακά κι αισιόδοξα, τίποτε δεν έχει αλλάξει από όσα τονίσαμε στις 4 Μαΐου του 2014.
Όχι στους... μεγαλοϊδεατισμούς
Η ΑΕΚ οφείλει να έχει πλάνο συγκροτημένο και... συγκρατημένο, με ορίζοντα τουλάχιστον την επόμενη τριετία. Δεν πάει φέτος για πρωτάθλημα και ας μην τρέχει για την Ευρωλίγκα. Αυτό που έλειψε ήταν η παρουσία της ομάδας που πήρε τίτλους, στηριζόμενη σε ένα πρότζεκτ που δεν είχε ως γνώμονα τα πολλά χρήματα, αλλά την ανάπτυξη του ταλέντου. Η παρουσία μίας ομάδας που ο κόσμος της την ακολουθούσε παντού και στα 80ς ήταν ο μοναδικός από τις παραδοσιακές δυνάμεις που πήγαινε με συνέπεια σε κάθε παιχνίδι. Οφείλει στην ιστορία της και στο ελληνικό μπάσκετ να μην ξαναβρεθεί, όχι στην Α2, αλλά ούτε στη μέση της βαθμολογίας.
Η ΑΕΚ έχει ανάγκη από ένα σύγχρονο "Γ. Μόσχος", αλλά μέχρι να βρει σπίτι, είναι ευχάριστο πως και οι οργανωμένοι της απολαμβάνουν το ΟΑΚΑ. Τα χρόνια αλλάζουν, όλοι γίνονται σοφότεροι και κοιτούν όσα μετρούν, όχι όσα... αιωρούνται. Μοιάζει να υπάρχει -επιτέλους- απόλυτη σύμπνοια.
Ποιος ξέρει, 13 χρόνια μετά από το τελευταίο πρωτάθλημά της, αυτή μπορεί να είναι η τελευταία σεζόν στον απανδόχευτο δρόμο της μετριότητας. Το... σάλι κάποια στιγμή μπορεί να ξανακουστεί.