Γκουαρδιόλα-Βιλανόβα: Κάτι παραπάνω από μία φυσική εξέλιξη
Η αλλαγή "σκυτάλης" από τον Πεπ Γκουαρδιόλα στον Τίτο Βιλανόβα αποτελεί ύμνο στη φιλοσοφία ενός ξεχωριστού συλλόγου, της Μπαρτσελόνα. Το Contra.gr θυμάται τα πεπραγμένα του πιο πετυχημένου προπονητή της ιστορίας της, παρουσιάζει το διάδοχό του και αποκαλύπτει άγνωστες ιστορίες από το παρελθόν τους.
Η Μπαρτσελόνα Β μόλις είχε εξασφαλίσει την επιστροφή της στη Segunda Division B. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, όπως συνήθιζε μετά από επιτυχίες, είχε μαζέψει όλη την ομάδα για ένα πανηγυρικό δείπνο, στο "Καμπ Νου". Κατά τη διάρκεια του λόγου που εκφώνησε, πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν οι ποδοσφαιριστές, οι οποίοι στην πρώτη σεζόν του ως προπονητής, του χάρισαν αυτήν την επιτυχία. Ειδική μνεία, όμως, έγινε μόνο σε ένα πρόσωπο. "Ευχαριστώ Τίτο, επειδή το περασμένο καλοκαίρι απέρριψες προτάσεις να ανέβεις κατηγορία, μόνο και μόνο για να μείνεις μαζί μου".
Ουδείς από όσους κάθονταν στο τραπέζι εκείνο το βράδυ ή από όσους έμαθαν τα τεκταινόμενα αργότερα, ήταν σε θέση να αντιληφθούν ότι αυτή η αφιέρωση θα οδηγούσε την πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα στις πιο σπουδαίες επιτυχίες της 112χρονης ιστορίας της. Γκουαρδιόλα και Βιλανόβα, φίλοι από το 1984, όταν πρωτοσυναντήθηκαν στη Μασία, έγιναν αχώριστοι κι επαγγελματικά για 5 συναπτές σεζόν. Το προπονητικό δίδυμο των "μπλαουγκράνα" υπήρξε η αδιαμφισβήτητη κινητήριος δύναμη για το αποτέλεσμα που θαυμάζει κι εξυμνεί όλος ο πλανήτης από το 2008.
Η 27η Απριλίου ήταν η μέρα που αυτό το δίδυμο βρέθηκε σε ένα κομβικό σταυροδρόμι. Ο Γκουαρδιόλα χάραξε πορεία προς την ξεκούραση που του λείπει τόσα χρόνια, μακριά από τη σωματική και ψυχολογική φθορά που του επέβαλλε η καθημερινή ενασχόληση με το σύλλογο. Ο βοηθός του μέχρι το τέλος της σεζόν επέλεξε τον δρόμο της συνέχειας. Το δρόμο που είχε επιλέξει ο ίδιος ο αρχηγός της Dream Team του Γιόχαν Κρόιφ, όταν το το 2008 αποδέχθηκε την πρόταση να αναλάβει την πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα. "Είσαι έτοιμος γι' αυτό;", είχε ρωτήσει το Βιλανόβα. "Εσύ είσαι", του είχε απαντήσει ο φίλος και συνεργάτης του.
Έτοιμος από καιρό
Η κρούση του 2008 προέκυψε 5 χρόνια μετά την πρώτη φορά που οι άνθρωποι της Μπαρτσελόνα αναγνώρισαν στο πρόσωπο του Γκουαρδιόλα τον φυσικό διάδοχο του Κρόιφ στον πάγκο της ομάδας. Ο προπονητής μέσα στο γήπεδο της εκπληκτικής ομάδας του "ιπτάμενου Ολλανδού" κλήθηκε να προετοιμαστεί για να αναλάβει τα "ηνία" από τον Λουίς φαν Χάαλ, παρότι ήταν μόλις 32 ετών κι εν ενεργεία ποδοσφαιριστής. Αυτό ήταν το φιλόδοξο πλάνο του υποψήφιου για την προεδρία του συλλόγου, Λουίς Μπασάτ, ο οποίος εν τέλει ηττήθηκε από τον Τζουάν Λαπόρτα.
"Όταν ήμουν υποψήφιος για την προεδρία το 2003, πήγα στη Ρώμη (σ.σ. ο Γκουαρδιόλα αγωνίστηκε στη Ρόμα για ένα "φεγγάρι") για να υπογράψω τον Πεπ. Ήξερα ότι ήταν έξυπνος άνθρωπος, που λάτρευε την Μπαρτσελόνα και θα δούλευε σκληρά για το σύλλογο. Συζητήσαμε για 6 ώρες και με έπεισε ότι ακόμα δεν ήταν προπονητής. Δεν είχε ούτε το δίπλωμα. Άλλαξα γνώμη και αποφάσισα ότι θα ήταν ιδανικός για μελλοντικός διευθυντής ποδοσφαίρου", θυμάται ο Μπασάτ.
Η ιδέα του υλοποιήθηκε 4 χρόνια αργότερα, από τον προεκλογικό αντίπαλο του Μπασάτ. Η επιμονή του τότε διευθυντή ποδοσφαίρου της Μπαρτσελόνα και πρώην συμπαίκτη του, Τσίκι Μπεγκιριστάιν, με τη σύμφωνη γνώμη των Λαπόρτα, Κρόιφ και του μέλους του ΔΣ, Έβαριστ Μούρτρα, έφερε τον Γκουαρδιόλα πίσω στο... δεύτερο σπίτι του. "Είμαι ο κανένας, αρχίζω από το μηδέν", σημείωνε τότε κατά την παρουσίασή του κι αυτό που όλοι γνώριζαν και μόνο ο Λαπόρτα τόλμησε να εκστομίσει ήταν πως "ο Πεπ θα δεχόταν την πρότασή μας ακόμα και χωρίς μισθό". Η αλήθεια είναι πως ο ίδιος ο 37χρονος Γκουαρδιόλα πως δεν είχε άλλες προτάσεις στα χέρια του, διέθετε όμως όλο το πακέτο που απαιτείται για έναν προπονητή του "μπλαουγκράνα" συστήματος.
Ο Γκουαρδιόλα μέσα από τα μάτια των άλλων
"Ίσως ο σύλλογος δεν άξιζε τέτοιον ποδοσφαιριστή. Έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να φάει, όταν χάνει η Μπαρτσελόνα". Τάδε έφη Βαλέντι Γκουαρδιόλα, ο πατέρας του Πεπ, όταν η Μπαρτσελόνα τον άφησε να φύγει ως ελεύθερο το καλοκαίρι του 2001. Ο Γκουαρδιόλα ζούσε κι ανέπνεε για αυτήν την ομάδα και τα όσα αντιπροσωπεύει. Σε ένα παιχνίδι απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, ως ball boy και μέλος των ακαδημιών, εισέβαλε στο γήπεδο, έτρεξε στον διαιτητή και τον προειδοποίησε πως παίζει με έναν ολόκληρο έθνος, προσθέτοντας πως δεν εννοεί το ισπανικό.
Όταν ανακοινώθηκε η πρόσληψή του ως προπονητής της πρώτης ομάδας της Μπαρτσελόνα, ο Τσάβι τον χαρακτήρισε "pesado". Μία λέξη που χωράει πολλές ερμηνείες, όλες, όμως, περιγράφουν τον ίδιο άνθρωπο. Βαρύς, εργατικός, έντονος, παράξενος, εκνευριστικός. Ο σύγχρονος... προπονητής εντός των 4 γραμμών της Μπαρτσελόνα είπε κι άλλα πράγματα μόλις έμαθε για εκείνη την εξέλιξη: "Μόλις το έμαθα είπα 'μανούλα μου, θα πετάξουμε'. Το ορκίζομαι. Είναι τελειομανής. Εάν ο Πεπ αποφάσιζε να γίνει μουσικός, θα γινόταν καλός μουσικός. Εάν ήθελε να γίνει ψυχολόγος, θα γινόταν καλός ψυχολόγος. Είναι μανιακός. Θα συνεχίσει να κάνει κάτι, μέχρι να το κάνει σωστά. Απαιτεί τόσα πολλά από τον ίδιο του κι η πίεση που ασκεί στον εαυτό του είναι μεταδοτική".
Η προσωπικότητά του άφηνε πολλά περιθώρια για παρεξηγήσεις, σε όσους δεν τον γνώριζαν. Ένας εξ αυτών, ήταν ο Ερίκ Αμπιντάλ όταν το καλοκαίρι του 2008 δεν άντεξε άλλο τις έντονες υποδείξεις του άπειρου προπονητή και ανταπάντησε: "Δεν χρειάζεται να μου μιλάς έτσι. Είμαι ώριμος άνθρωπος, οικογενειάρχης και δεν χρειάζομαι να μου μιλάει κάποιος έτσι". Ο Λαπόρτα καθησύχασε τον Γάλλο μπακ, λέγοντας πως "ο Πεπ είναι έτσι έντονος. Δεν είναι κάτι προσωπικό". Τρία χρόνια αργότερα, ο Γκουαρδιόλα έδινε το περιβραχιόνιο του αρχηγού στον Αμπιντάλ για τον τελικό του Champions League, μαζί και το προνόμιο να σηκώσει πρώτος το βαρύτιμο τρόπαιο που κέρδισε η Μπαρτσελόνα απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Πολύ πιο γρήγορα κέρδισε το Λιονέλ Μέσι. Μέσα σε λίγες εβδομάδες γνωριμίας, ο Γκουαρδιόλα απέσπασε την αιώνια ευγνωμοσύνη του κορυφαίου παίκτη του κόσμου, όπως παραδέχεται κι ο ίδιος ο Αργεντινός. Το σκηνικό τοποθετείται στο καλοκαίρι του 2008, όταν ο Λαπόρτα είχε οδηγήσει στο CAS τη FIFA, τη ΔΟΕ και την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αργεντινής, επειδή δεν ήθελε να αφήσει το Μέσι να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο της Λοζάνης δικαίωσε τους Καταλανούς, αφού οι Αγώνες δεν ανήκουν στο καλεντάρι της FIFA κι αμέσως δίδεται εντολή να επιστρέψει ο Αργεντινός στη Βαρκελόνη για τα προκριματικά του Champions League με τη Βίσλα.
Ο χρυσός ολυμπιονίκης του 1992 Γκουαρδιόλα είχε διαφορετική άποψη από τους προϊσταμένους του, που τόσο καιρό τον είχαν περιβάλει με απόλυτη εμπιστοσύνη και στήριξη. Γνωρίζοντας τα συναισθήματα ενός ποδοσφαιριστή σε μία τέτοια διοργάνωση, απαίτησε ο Μέσι να παραμείνει στην αποστολή της "αλμπιτσελέστε", όπως ήταν κι η επιθυμία του παίκτη. Η Αργεντινή κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, η Μπαρτσελόνα προκρίθηκε στους ομίλους κι ο Μέσι υποστηρίζει πως "με κέρδισε από την πρώτη στιγμή, αφού ήταν εξαιρετικός απέναντί μου. Μου είπε ότι απαιτούσε από εμένα να ακούσω την επιθυμία μου και να αγωνιστώ στους Αγώνες, μιας και μπορεί να ήταν η μοναδική φορά που θα είχα την ευκαιρία. Μπορώ να πω πως του χρωστάω".
Ως εμβληματική φυσιογνωμία του συλλόγου από τη δεκαετία του '90, αναπόφευκτα επέδρασε στην ψυχολογία των εκκολαπτόμενων... Γκουαρδιόλα της Μασία. Βλέποντας προ πολλών ετών τον Αντρές Ινιέστα να διαπρέπει στις προπονήσεις της δεύτερης ομάδας, προειδοποίησε μεταξύ σοβαρού κι αστείου τον πρώτο διάδοχό του, Τσάβι (ο οποίος είχε ομολογήσει σε συνέντευξή του πως ο κόσμος τον έβλεπε σαν απειλή του Γκουαρδιόλα και σκεφτόταν να φύγει εξαιτίας αυτής της αντιμετώπισης και του γεγονότος πως δεν γινόταν να προσπεράσει τον φύσει και θέσει ηγέτη του συλλόγου), πως "αυτός ο μικρός θα μας φάει και τους δύο". Αυτό που δεν γνώριζε ο Γκουαρδιόλα ήταν πως στο ίδιο διάστημα, ο μαθητευόμενος "μάγος" είχε 2 αφίσες στο δωμάτιό του στη Μασία. Η μία ήταν της Κάθριν Ζέτα Τζόουνς. Η άλλη του ειδώλου του, Πεπ Γκουαρδιόλα.
Η... οικογενειακή επιχείρηση του Γκουαρδιόλα
"Εάν νομίζετε ότι θα είμαι μαλακός μαζί σας, απλά επειδή είμαι μόλις 37 ετών, τότε κάνετε λάθος, είστε άτυχοι. Η υπερηφάνεια κι η φιλοδοξία μου είναι τεράστιες κι ας είμαστε ξεκάθαροι, θα δουλέψετε σκληρά". Αυτό ήταν το καλωσόρισμα που επιφύλασσε στους παίκτες της Μπαρτσελόνα, στην πρώτη προπόνησή του. Αρκετοί εξ αυτών, άρτι αφιχθέντες από το θρίαμβο της εθνικής Ισπανίας στο Euro 2008. Με αυτήν τη νοοτροπία, η πορεία των "μπλαουγκράνα" ήταν μονόδρομος.
"Ο Ινιέστα μου είπε καλύτερα να μη χάσουμε αυτό το τρένο", θυμάται ο Τσάβι, για μία πικρή αλήθεια που αφορούσε την ξεπεσμένη Μπαρτσελόνα, στα τελευταία 2 χρόνια του Φρανκ Ράικαρντ. Οι παίκτες εμφανίζονταν νωχελικοί στις προπονήσεις, με παραπανίσια κιλά και με άσχημη συμπεριφορά. Όλα αυτά άλλαξαν με τον Γκουαρδιόλα στο "τιμόνι". Το ένα κιλό παραπάνω σήμαινε πρόστιμο, εάν ο ποδοσφαιριστής έδενε τα κορδόνια του την ώρα που άρχιζε η προπόνηση, δηλαδή δεν ήταν απολύτως έτοιμος με ακρίβεια δευτερολέπτου, πρόστιμο. Εάν στις μετακινήσεις με πούλμαν υπήρχε κάποιο φορητό MP3, πρόστιμο. Πριν από κάθε προπόνηση οι παίκτες έπαιρναν μαζί πρωινό. Εάν υπήρχε προπόνηση την επόμενη μέρα, οι παίκτες όφειλαν να επιστρέψουν σπίτι τους πριν τα μεσάνυχτα.
Σε αυτήν τη νέα προσπάθεια, δεν χωρούσαν οι 2 πιο ασυμβίβαστοι ποδοσφαιριστές της προηγούμενης γενιάς, Ροναλντίνιο και Ντέκο. Μαζί με αυτούς, ο Γκουαρδιόλα ξεφορτώθηκε αρκετούς παίκτες, αλλά μετά από 3 μήνες προπονήσεων πείστηκε από την προσπάθεια του Σαμουέλ Ετό. "Με κέρδισε με τη δουλειά του", δήλωσε χαρακτηριστικά. Αυτό ήταν το στοιχείο που απαιτούσε από τους παίκτες του: να δουλεύουν όσο και ο ίδιος. Σε πρόσφατη ομιλία του στο καταλανικό κοινοβούλιο, όπου του απονεμήθηκε χρυσό μετάλλιο τιμής, περιέγραψε το πως απομονώνεται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο για ώρες, παρακολουθώντας βίντεο πριν από κάθε παιχνίδι, μελετώντας τον αντίπαλο και ψάχνοντας το αδύναμο σημείο του. "Εάν όλοι δουλεύαμε σκληρά, θα γινόμασταν μία ασταμάτητη χώρα", σημείωνε μπροστά στους πολιτικούς άρχοντες μιας κατακρημνισμένης οικονομίας.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, η κορυφαία ομάδα των τελευταίων δεκαετιών ζει την κάθε μέρα σαν οικογένεια. Όλοι οι παίκτες μεταξύ τους είναι φίλοι, αφού δεν υπάρχει χώρος για αντιπαλότητες. Το κοινό καλό προβάλλεται ως μοναδικός στόχος, τα "εγώ" καταπιέζονται ανεξαρτήτως ατομικών διακρίσεων κι οι συνθήκες που διαμορφώνονται, ευνοούν τη διατήρηση της εύρυθμης λειτουργίας. Όταν, δε, κάποιος ξεφεύγει, υπάρχει πάντα ο "μεγάλος αδερφός" ή μία "πατρική φιγούρα", ώστε να επαναφέρει την τάξη. Οι αποδείξεις βρίσκονται στο Facebook και στο Twitter των ποδοσφαιριστών, με τα μηνύματα και τις μεταξύ τους πλάκες και πως αυτές διαμορφώνονται ανάλογα με το αποτέλεσμα της Μπαρτσελόνα.
Η πιο τρανή απόδειξη, όμως, είναι τα θλιμμένα πρόσωπα του Τσάβι, του Ινιέστα, του Γεράρδ Πικέ (παρά τις διαταραγμένες σχέσεις που είχε τον τελευταίο καιρό με τον Γκουαρδιόλα), του Τσεσκ Φάμπρεγας (παρότι τον έζησε μόλις 1 χρόνο ως προπονητή) στο "αντίο" της 27ης Απριλίου. Ή τα δάκρυα που απέφυγε να δημοσιοποιήσει ο Μέσι, απουσιάζοντας από τη φορτισμένη συνέντευξη Τύπου. Οι παραφωνίες τύπου Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς και Μπόγιαν Κρκιτς δεν κλόνισαν τα θεμέλια του οικοδομήματος που στήριξε και στηρίζει τον Αμπιντάλ στη σοβαρή περιπέτεια υγείας που περνάει, που βρισκόταν δίπλα στους Γκουαρδιόλα και Βιλανόβα όταν αντιμετώπισαν κι αυτοί θέματα υγείας, που βρίσκεται στο πλευρό οποιουδήποτε μέλους της ομάδας τραυματιστεί ή περάσει δύσκολες στιγμές.
Συλλέκτης τροπαίων και χειροκροτημάτων
Αυτοσκοπός του Γκουαρδιόλα ποτέ δεν ήταν η νίκη. Ήταν η νίκη με όμορφο ποδόσφαιρο. Όταν ανέλαβε την Μπαρτσελόνα Β, στο πρώτο εντός έδρας παιχνίδι, στο "Μίνι Εστάδι", περίπου 100 μέτρα από το γήπεδο που "λάμπει" κάθε εβδομάδα ο Μέσι, οι ενθουσιώδεις νεαροί "μπλαουγκράνα" προσπαθούσαν να εντυπωσιάσουν το νέο προπονητή τους. Οι φωνές από τον πάγκο είχαν ως εξής: "Δεν θέλω να προσπαθείτε να ντριμπλάρετε όπως ο Μέσι. Πάσα, πάσα και πάλι πάσα. Ακριβής πάσα, καλή κίνηση, πάσα ξανά, πάσα, πάσα και πάσα. Θέλω κάθε κίνηση να είναι έξυπνη, κάθε πάσα εύστοχη. Έτσι θα κάνουμε τη διαφορά από τις υπόλοιπες ομάδες, αυτό θέλω να βλέπω μόνο".
Προχωράμε γρήγορα 5 χρόνια και βλέπουμε ότι το σύστημα που δίδασκε η Μασία από την εποχή Κρόιφ, τέθηκε σε απόλυτη εφαρμογή από τον Γκουαρδιόλα και στην πρώτη ομάδα, αποφέροντας 13 από τα 17 διαθέσιμα τρόπαια και με ακόμα ένα να κρίνεται εντός των ημερών. Εκείνη η Μπαρτσελόνα Β, δε, έκανε ένα σερί 21 αγώνων δίχως ήττα, τερμάτισε 1η στην κατηγορία της και νίκησε στα πλέι οφ ανόδου την Μπαρμπάστρο, επιστρέφοντας στην Segunda B.
Στην πρώτη σεζόν του στους... μεγάλους "μπλαουγκράνα", ο Γκουαρδιόλα κατέρριψε το μύθο της "Barca de las cinco copas", της ομάδας που τη σεζόν 1951-1952 κατέκτησε 5 τρόπαια. Η Μπαρτσελόνα 2008-2009 κατέκτησε και τα 6 τρόπαια που αφορούσαν εκείνη τη χρονιά. Ο Γκουαρδιόλα ξεπέρασε τα τρόπαια που κατέκτησε ο Κρόιφ ως προπονητής του συλλόγου κι έγινε ο πιο πετυχημένος τεχνικός. Εάν προσθέσουμε σε αυτά και τα τρόπαια που κατέκτησε ως παίκτης, τα 6 πρωταθλήματα, τα 2 κύπελλα, τα 4 σούπερ καπ Ισπανίας, το κύπελλο Πρωταθλητριών, το κύπελλο Κυπελλούχων και το σούπερ καπ Ευρώπης, τότε εύκολα ανακηρύσσεται σύγχρονος ποδοσφαιρικός "Μίδας".
Η μεγαλύτερη επιτυχία, όμως, αυτή που θα επιθυμούσε ο ίδιος να του πιστωθεί, είναι ο τρόπος με τον οποίο έφτασε στην κατάκτηση των συγκεκριμένων τίτλων. "Για μένα όλα έχουν νόημα. Η προσπάθεια, η δουλειά, ο σχεδιασμός, η συγκέντρωση κι η πειθαρχία, εάν το κάνεις για τον κόσμο. Ο τρόπος με τον οποίο παίζουμε είναι μία επίδειξη του σεβασμού που έχουμε για τους φιλάθλους, που πληρώνουν ένα εισιτήριο ή πληρώνουν χρήματα για να μας παρακολουθούν στην τηλεόραση", δήλωνε πριν τον τελικό του Champions League το 2009.
Οι "άσχημες" νίκες δεν περιλαμβάνονταν στο λεξιλόγιο του Γκουαρδιόλα και κατ' επέκταση των ποδοσφαιριστών του. Γι' αυτό κι η φιλοσοφία της Μπαρτσελόνα, που ανέδειξε και πάλι ο Γκουαρδιόλα κι οι συνεργάτες του και που αποτύπωσαν στον αγωνιστικό χώρο ο Μέσι κι οι συμπαίκτες του, ξεπερνούν κάθε απτό τίτλο. Més que un títol...
Το "αντίο" που συγκλόνισε τον πλανήτη
Πέντε χρόνια υπερπροσπάθειας, πέντε χρόνια επιβίωσης σε αυτούς τους εξαντλητικούς ρυθμούς, ήταν πολλά για τον Γκουαρδιόλα. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε το σύλλογο, είχε σκεφτεί αυτήν τη στιγμή και γι' αυτό υπέγραφε συνεχώς μονοετείς επεκτάσεις συμβολαίου. Πρώτη φορά άργησε να απαντήσει τόσο πολύ κι όλοι αντιλήφθηκαν τι επρόκειτο να συμβεί. Εξάλλου, είχε προϊδεάσει για την αποχώρησή του από την πρώτη σεζόν, όταν έλεγε πως θα άντεχε για 3-4 χρόνια σε αυτόν τον πάγκο. Όπως γνώριζε πριν ακόμα ολοκληρωθεί η σεζόν 2007-2008 πως θα αναλάμβανε την πρώτη ομάδα (με την προϋπόθεση ο Ράικαρντ να μην κέρδιζε κάποιο τίτλο), έτσι, όπως ομολόγησε, γνώριζε από το φετινό Οκτώβριο πως ήταν η τελευταία χρονιά του. Έστω κι αν το είπε στους γονείς του μία ημέρα πριν την επίσημη ανακοίνωση, έστω κι αν το είπε στη... δεύτερη οικογένειά του λίγες ώρες πριν τη περιβόητη συνέντευξη Τύπου.
Η γιγάντωση της διεισδυτικότητας των ΜΜΕ έχει προκαλέσει αλλαγές στην αντιμετώπιση παρόμοιων γεγονότων του παρόντος και του παρελθόντος. Παρ' όλα αυτά, το ντελίριο που επικράτησε μέχρι και την ανακοίνωση της αποχώρησης του Γκουαρδιόλα από την Μπαρτσελόνα, δεν έχει προηγούμενο. Εάν το καλοσκεφτούμε, πρόκειται για έναν προπονητή που ίσως αποχαιρετήσει τη σεζόν χωρίς κανένα τρόπαιο (εφόσον το σούπερ καπ Ισπανίας κι Ευρώπης και το Μουντιάλ Συλλόγων αφορούν την προηγούμενη σεζόν κι οι Καταλανοί ηττηθούν στον τελικό κυπέλλου από την Αθλέτικ Μπιλμπάο). Κι όμως, ο πανζουρλισμός που επικράτησε για 2-3 μέρες διατρανώνει την πεποίθηση πως η συγκεκριμένη Μπαρτσελόνα θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις σπουδαιότερες ομάδες όλων των εποχών, αν όχι η θεαματικότερη.
Οι αριθμοί συναρπάζουν: 15.700.000 άνθρωποι γέμισαν τα γήπεδα όπου αγωνίστηκε μέχρι στιγμής η ομάδα του Γκουαρδιόλα στο πρωτάθλημα. Η Pep Team κέρδισε το 76,4% των αγώνων της στην Primera Division, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το 58,9% επί Ράικαρντ. Ο Μέσι έφτασε τα 203 τέρματα από το καλοκαίρι το 2008 σε όλες τις διοργανώσεις, τα 65 μόνο για φέτος κι ενώ οι συμπαίκτες του μαζί έχουν 48 (τα προηγούμενα χρόνια η αναλογία ήταν 38-79, 47-62 & 56-56).
Η υποδειγματική δουλειά του Γκουαρδιόλα σε όλα τα τμήματα του σωματείου της Μπαρτσελόνα εξελίχθηκε σε διαφήμιση των προπονητικών ικανοτήτων του, προς πάσα κατεύθυνση. Όταν ολοκληρώσει το διάλειμμά του από την προπονητική, σύλλογοι και εθνικές ομοσπονδίες τον περιμένουν τρίβοντας τα χέρια τους. Ακόμα κι οι πάντα απαιτητικοί Βραζιλιάνοι φίλαθλοι θα αποδεχθούν έναν αλλοδαπό προπονητή, αφού ταιριάζει στη επιθετική φιλοσοφία με την οποία έχουν εμποτιστεί από τη γέννησή τους. Το hashtag #GuardiolaNaSelecao έκανε το γύρο του Twitter κατά την 27η Απριλίου, ενώ στο βάθος υπάρχει πάντα η ομοσπονδία της Αργεντινής, που θα ήθελε από τον Γκουαρδιόλα να βρει το "κουμπί" του Μέσι και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Όταν ο (πρώην φίλος του) Ζοζέ Μουρίνιο δήλωνε πως η Μπαρτσελόνα πρέπει να κάνει συμβόλαιο 50 ετών στον Γκουαρδιόλα, ο Καταλανός το θεώρησε ως... ευχή και κατάρα μαζί κι απάντησε αστειευόμενος πως "νόμιζα ότι ο Ζοζέ με αγαπούσε περισσότερο από αυτό". Το φωτογραφικό υλικό που δείχνει τον Γκουαρδιόλα του 2008 δίπλα στον Γκουαρδιόλα του 2011 αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα της ανθρώπινης ανάγκης για ξεκούραση. Μπορεί ο αδηφάγος ποδοσφαιρικός κόσμος να δυσκολεύθηκε να αποδεχθεί αυτήν την εξέλιξη, τη στιγμή που ποδοσφαιριστές ξαπλώνουν νεκροί στα γήπεδα λόγω των απάνθρωπων απαιτήσεων, την υποδέχεται, όμως, με αμέριστο σεβασμό.
"Πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Γκουαρδιόλα για τα εξαιρετικά χρόνια ποδοσφαίρου που μας έδωσε με την Μπαρτσελόνα. Θα του βγάλω το καπέλο", δήλωσε το μέλος της προηγούμενης σπουδαίας ομάδας που έμεινε στην ιστορία ως μία από τις καλύτερες όλων των εποχών (έστω και με πολύ λιγότερους τίτλους), ο Ρουντ Γκούλιτ της Μίλαν του Αρίγκο Σάκι. "Δεν είναι μόνο σπουδαίος προπονητής, είναι και κύριος. Ποτέ δεν θα ξεχάσω πως ο Γκουαρδιόλα ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους που μου τηλεφώνησαν μετά τον τραυματισμό μου στον αχίλλειο. Είμαι φίλος της Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά αγάπησα τον τρόπο που παίζει η ομάδα του Πεπ κι αξίζει όλη την επιτυχία που είχε", υπερθεμάτισε το σύμβολο των "γκαλάκτικος", Ντέιβιντ Μπέκαμ.
Ο τέως πρόεδρος της Μπαρτσελόνα, Τζουάν Λαπόρτα, παραδέχθηκε: "Εάν υπήρχε μετεμψύχωση, θα ήθελα να ξαναγεννηθώ ως Πεπ Γκουαρδιόλα". Ο προκάτοχός του, Τζουάν Γκασπάρτ, σημείωσε μία οξύμωρη πραγματικότητα: "Σε περισσότερα από 110 χρόνια ιστορίας, είναι η πρώτη φορά που ένας προπονητής φεύγει χωρίς να το θέλουν οι φίλαθλοι". Η μεγαλύτερη αλήθεια, η πιο σημαντική ρήση, η πλέον αντιπροσωπευτική φράση, όμως, ανήκει στον ιστορικό ηγέτη της Καταλονίας, Τζόρδι Πουτζόλ: "Η Μπαρτσελόνα είναι κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος κι ο Γκουαρδιόλα κάτι παραπάνω από ένας προπονητής".
Η φυσική αλληλουχία των πραγμάτων
Ο τρόπος ήταν τόσο επιδέξιος που ξεπερνάει τις ντρίμπλες του Μέσι και τις πάσες του Τσάβι σε μαεστρία. Μέσα σε λίγα λεπτά, η διαβολοβδομάδα της Μπαρτσελόνα που την έθετε εκτός των 2 βασικών στόχων και της στερούσε τον αναμορφωτή της, κατέληξε σε μία... πανηγυρική γιορτή της φιλοσοφίας του συλλόγου.
"Ο Γκουαρδιόλα έβαλε το σύλλογο σε σωστές βάσεις. Τώρα πρέπει να διαχειριστούμε την κληρονομιά του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο", δήλωνε ο πρόεδρος του συλλόγου, Σάντρο Ροσέλ, λίγο πριν ανακοινώσει τον επόμενο προπονητή της ομάδας και διάδοχο του Γκουαρδιόλα. Μία πληροφορία που μέχρι εκείνο το σημείο δεν είχε κανείς, ούτε καν ο συμπαίκτης του Άντρια Βιλανόβα (γιου του Τίτο) στην ομάδα κ-15 του συλλόγου, Αλέξις Μέβα, ο οποίος πρώτος διέρρευσε την πληροφορία πως αποχωρεί ο Γκουαρδιόλα.
Το ενδεχόμενο να αναλάβει τους "μπλαουγκράνα" ο βοηθός του 41χρονου προπονητή έδινε 16/1 στους Άγγλους μπουκ. Λογική απόφαση, αλλά ακόμα πιο λογική είναι η κίνηση των διοικούντων το σύλλογο, να δώσουν τη "σκυτάλη" στον Βιλανόβα. Κανείς δεν το περίμενε, κι όμως ήταν η πιο αναμενόμενη εξέλιξη, εάν το καλοσκεφτούμε. Όταν ο Μπιλ Σάνκλι είπε "τέλος", ο Μπομπ Πέισλι διατήρησε ζωντανό το μύθο της Λίβερπουλ. Όταν ο Γίργκεν Κλίνσμαν έβαλε τις βάσεις για την εθνική Γερμανίας, ο Γιόαχιμ Λεβ οδήγησε τα "πάντσερ" στην ελίτ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Τώρα που ο Γκουαρδιόλα αποφασίζει να αποχωρήσει, ο άμεσος συνεργάτης του κι όχι απλώς βοηθός του, Τίτο Βιλανόβα, κρίνεται άξιος να συνεχίσει τον κύκλο που άνοιξε το 2008.
Ποιος είναι ο Βιλανόβα
Ο κύκλος του 45χρονου Βιλανόβα στην Μπαρτσελόνα άνοιξε πολύ νωρίτερα, το 1984. Ο 15χρονος, από ένα χωριό της Χιρόνα μετακόμισε στις εγκαταστάσεις της Μασία την ίδια χρονιά με τον 14χρονο Γκουαρδιόλα. Λόγω και θέσης, αμφότεροι μέσοι με τάση στη δημιουργία, ήρθαν πιο κοντά και σχημάτισαν ένα αχώριστο παρεάκι μαζί με τον Γκιγέρμο Αμόρ, σε μία από τις πιο πετυχημένες "φουρνιές" της Μασία.
Βασικό στέλεχος της Μπαρτσελόνα Ατλέτικ (όπως ήταν τότε γνωστή η Μπαρτσελόνα Β) από το 1988 μέχρι το 1990, πήρε 3 ευκαιρίες σε φιλικά παιχνίδια της πρώτης ομάδας από τον Κρόιφ, αλλά δεν έπεισε τον Ολλανδό τεχνικό. Η "παρθενική" ήταν την Πρωτομαγιά του 1989, στην επέτειο των 75 χρόνων από την ίδρυση της Μπανιόλες. Ο Κρόιφ χρησιμοποίησε μία μίξη παικτών από την πρώτη ομάδα κι από τις ακαδημίες, με συνέπεια να κάνει ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα ένα ισχνό 18χρονο παιδί, που είχε το μυαλό, αλλά όχι την κοψιά ποδοσφαιριστή, ονόματι Πεπ Γκουαρδιόλα. Ο Κρόιφ τον αντικατέστησε στο ημίχρονο του αγώνα, στον οποίο ο Καταλανός μέσος είχε απογοητεύσει με την απόδοσή του. "Σήμερα έπαιξες πιο αργά κι από τη γιαγιά μου", του διεμήνυσε ο Κρόιφ, λόγια που προφανώς ήχησαν σαν καμπανάκι στα αυτιά του Γκουαρδιόλα, εάν κρίνουμε από την ιστορία (όχι επειδή βελτίωσε την ταχύτητά του, αλλά επειδή ανέπτυξε όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του παιχνιδιού του).
Στη θέση του Γκουαρδιόλα, πέρασε ο Βιλανόβα, ο οποίος στο τέλος πανηγύρισε τη νίκη με 6-2. Για 6 χρόνια, ο Βιλανόβα έδινε όσα μπορούσε στις προπονήσεις των ακαδημιών και ακολούθως στους αγώνες της δεύτερη ομάδας, αλλά δεν έπαιρνε ευκαιρίες κι ήταν ανυπόμονος. Ως δημιουργικός μέσος, δεν μπορούσε να βρει θέση στην Dream Team της εποχής και έκανε το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας του ως ποδοσφαιριστής, το οποίο μετάνιωσε αργότερα. Λάθος που δεν επανέλαβε ο Γκουαρδιόλα.
"Έγινα βασικός στην Μπαρτσελόνα στα 20 μου, επειδή είχα τον Κρόιφ ως προπονητή και πίστευε σε έναν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού. Εάν ήμουν 20 στην Μπαρτσελόνα σήμερα, δεν θα γινόμουν ποτέ επαγγελματίας. Στην καλύτερη περίπτωση, θα έπαιζα στην 3η κατηγορία. Οι ικανότητές μου δεν άλλαξαν. Απλά το ποδόσφαιρο παίζεται σε υψηλότερη ταχύτητα και είναι πιο πιο δυνατό. Για να παίζεις μπροστά από την τετράδα της άμυνας, πρέπει να κερδίζεις μπάλες, να κάνεις τάκλιν όπως ο Πατρίκ Βιεϊρά. Εάν μπορείς να πασάρεις κιόλας, είναι ένα πλεονέκτημα", δήλωνε ο Γκουαρδιόλα το 2003, αλλά ο Βιλανόβα ήδη είχε κυνηγήσει την ευκαιρία του στην Φιγκέρες της Segunda Division, η οποία έχασε στα πλέι οφ τον προβιβασμό στα "μεγάλα σαλόνια". Εν τέλει αυτός ήρθε μέσω μεταγραφής στη Θέλτα, όπου σε 3 σεζόν από το 1992 μέχρι το 1995 αγωνίστηκε μόλις σε 26 παιχνίδια πρωταθλήματος και σε... 32 λεπτά αγώνα απέναντι στον φίλο του Γκουαρδιόλα, στα παιχνίδια των Γαλιθιάνων με τους Καταλανούς.
Μπανταχόθ, Μαγιόρκα, Γέιδα, Έλτσε και Γκραμενέτ φιλοξένησαν το δελτίο του μέχρι το καλοκαίρι του 2002, όταν ο γυρολόγος Φραντσέσκ Βιλανόβα ι Μπαγιό αποφάσισε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του και να συνεχίσει από διαφορετικό μετερίζι την ενασχόλησή του με τη "στρογγυλή θεά". Ήταν τότε που δέχθηκε το τηλεφώνημα του Τσάρλι Ρέσακ να αναλάβει καθήκοντα ως τεχνικός της Cadet B (κ-15). Συμπτωματικά, εκείνη η γενιά των 14χρονων και 15χρονων ποδοσφαιριστών υπήρξε η πιο ευλογημένη στην ιστορία της Μασία, διότι περιελάμβανε τους Μέσι, Φάμπρεγας και Πικέ, καθώς και τον Βίκτορ Βάθκεθ, που μαζί με τον Αργεντινό ξεχώριζε σε όλα τα τμήματα των ακαδημιών, αλλά δεν είχε την ίδια εξέλιξη όταν έφτασε σε επίπεδο ανδρών. Εκείνη τη σεζόν, τα κατέκτησε όλα.
Η πρώτη προπονητική απόπειρα με... ενήλικους έγινε στην Παλαφρουγκέλ, για περίπου μισή σεζόν, μέχρι να τον προσλάβει η Φιγκέρες ως αθλητικό διευθυντή. Το 2005 μετακόμισε στην Τεράσα για να αναλάβει πόστο τεχνικού διευθυντή. Εκεί παρέμεινε για 2 χρόνια και προσέλαβε ως προπονητή τον Τζόρδι Βινιάλς και ως βοηθό του τον Τζόρδι Ρούρα, ο οποίος τον ακολουθεί μέχρι και σήμερα (ως αναλυτής και σκάουτ αντιπάλων) και προαλείφεται για τη θέση που καταλαμβάνει τώρα ο Βιλανόβα.
Το καλοκαίρι του 2007 χτυπάει το τηλέφωνο του Βιλανόβα. Στην άλλη άκρη της γραμμής, ο νέος προπονητής της Μπαρτσελόνα Β, που ζητούσε στο πλευρό του έναν άνθρωπο με μεγαλύτερη πείρα από αυτόν, που να μοιράζονται την ίδια αγωνιστική φιλοσοφία και με γνώσεις πάνω στις μικρές κατηγορίες του ισπανικού πρωταθλήματος. Ο Βιλανόβα δεν έκανε πολύ ώρα για να συμφωνήσει με τον Γκουαρδιόλα στον... υποβιβασμό του από την Τεράσα της Segunda B στην Μπαρτσελόνα Β της Tercera και από τότε άρχισε μία 5ετής παράλληλη πορεία προς την επιτυχία.
Πεπ Βιλανόβα vs Τίτο Γκουαρδιόλα
Ο Τιερί Ανρί τον χαρακτήριζε "δίδυμο αδερφό του Πεπ". Ο Κάρλες Πουγιόλ θεωρεί ότι "γνωρίζει την ομάδα και τη φιλοσοφία της καλύτερα από τον καθένα". Ο Σέρχιο Μπουσκέτς τον περιγράφει "σαν τον προπονητή μας, αλλά πιο ήρεμος". Ο Ινιέστα, από την πλευρά του, υποστηρίζει πως πρόκειται "για εγκυκλοπαίδεια, αφού σου διδάσκει τόσα πολλά πράγματα".
Σε μία από τις λιγοστές συνεντεύξεις που έχει δώσει ο ίδιος, το 2009 στην "El Pais", μοιάζει για μία πιο "σκληροπυρηνική" έκδοση του Γκουαρδιόλα: "Για εμάς, η νίκη μόνη της δεν είναι αρκετή. Θεωρούμε ως αρχή μας, τις ομάδες των ακαδημιών που παίζουν επιθετικό ποδόσφαιρο. Ως πολιτισμικό αίτημα της Μπαρτσελόνα. Έχω δει τον Πεπ να παίρνει αποφάσεις τις οποίες μόνο ο ίδιος πίστευε. Θα ήταν πιο εύκολο να πάρει μια πολιτικά ορθή απόφαση, αλλά αρνήθηκε. Έχουμε και τα στραβά μας, αλλά η δειλία δεν θα είναι ποτέ ένα από αυτά".
Η ποδοσφαιρική φιλοσοφία του
Η επιλογή Βιλανόβα για την αναπλήρωση του κενού που αφήνει ο Γκουαρδιόλα συνιστά εχέγγυο συνέχισης του έργου που άρχισε πριν από μερικά χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο επόμενος προπονητής του συλλόγου θα ακολουθήσει κατά γράμμα τις πεπατημένες (που και αυτός συνέθεσε) των προηγουμένων ετών. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του προπονητή Βιλανόβα είναι η διαρκής εξέλιξη της τακτικής του, έχοντας στραμμένο το βλέμμα στη διεθνή ποδοσφαιρική σκηνή. "Εάν οι υπόλοιποι βελτιωθούν, είναι υποχρέωσή μας να τους ακολουθήσουμε", δηλώνει ο άνθρωπος που για πολλούς υπήρξε ο ιθύνων νους της καινοτόμου τακτικής που εφάρμοσε ο Γκουαρδιόλα στα 5 χρόνια προπονητικής θητείας.
Ένα σημαντικό δείγμα των ιδεών του Βιλανόβα αποτελεί το αλησμόνητο τέρμα του Πουγιόλ στην επιβλητική νίκη 6-2 των Καταλανών επί της Ρεάλ Μαδρίτης μέσα στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου" το 2009. Φάουλ του Τσάβι από αριστερά και θέση που θυμίζει κόρνερ, κίνηση των Ανρί και Γιάγια Τουρέ στο πρώτο δοκάρι, παρασύροντας όλους τους αμυνομένους αντιπάλους, ο ξεχασμένος Πουγιόλ αρχίζει κίνηση από την αντίθετη πλευρά της μεγάλης περιοχής και με δεδομένη τη σέντρα ακριβείας από τον Τσάβι, πιάνει ουσιαστικά ανενόχλητος την κεφαλιά.
Η πιο τρανή απόδειξη πως ο Βιλανόβα δεν είναι ένας κοινός προπονητής που δοκιμάστηκε μόνο στην άσημη Παλαφρουγκέλ κρύβεται στις επιδόσεις του Μέσι από το καλοκαίρι του 2009 μέχρι σήμερα. Από τη στιγμή, δηλαδή, που ο Αργεντινός μετατοπίστηκε από δεξιά στον άξονα (μετά την πώληση του Ετό) και μάλιστα σε θέση κρυφού κυνηγού, χωρίς να έχει κάποιον "φουνταριστό" μπροστά του (όταν δεν έπαιζε ο Ιμπραχίμοβιτς στην πρώτη χρονιά). Μία τακτική που εμπνεύστηκε ο Βιλανόβα, κρίνοντας πως οι χώροι που θα δημιουργήσει ο κορυφαίος παίκτης του κόσμου, τραβώντας τα αντίπαλα στόπερ κοντά του, δίπλα στα αμυντικά χαφ και μακριά από την αντίπαλη περιοχή, θα δώσουν την ευκαιρία στους συμπαίκτες του να βρουν το δρόμο προς την αντίπαλη εστία. Ή ακόμα και στον ίδιο τον Αργεντινό, μόλις υπερκεράσει την όποια αντίσταση προβάλλει ο προσωπικός αντίπαλός του. Γι' αυτό επέμεινε όσο κανείς στην απόκτηση του Φάμπρεγας, ενός ποδοσφαιριστή που εκμεταλλεύεται όσο κανείς τους κενούς χώρους, γι' αυτό θεωρεί κορυφαίο επιθετικό του κόσμου τον Γουέιν Ρούνεϊ, σημειώνοντας πως είναι διαφορετικός τύπος παίκτη από το Μέσι.
Τα στατιστικά του Μέσι σε αυτήν την 3ετία δικαιώνουν απόλυτα τον συμβουλάτορα και προσωπικό... φρουρό του Γκουαρδιόλα. Την τελευταία ιδιότητα τη διαπιστώνει όποιος τον επισκέπτεται στο "άντρο" του, το οποίο βρίσκεται βρίσκεται ακριβώς έξω από αυτό του Γκουαρδιόλα, με το γραφείο στο οποίο κάθεται να βλέπει προς την έξοδο και να έχει πλάτη την πόρτα του Καταλανού τεχνικού. Η γειτνίασή τους επέτρεπε την ταυτόχρονη διπλή ενασχόληση με την τακτική που επρόκειτο να ακολουθήσει η Μπαρτσελόνα σε κάθε επόμενο παιχνίδι, μιας κι αμφότεροι είναι εργασιομανείς και το ίδιο μεθοδικοί. Όταν κατέληγαν στις ιδέες τους, ο Βιλανόβα έκανε 4 βήματα μέχρι το άλλο δωμάτιο, καθόταν στην πολυθρόνα απέναντι στο γραφείο του Γκουαρδιόλα και μαζί αντάλλαζαν απόψεις, βλέποντας παράλληλα τα DVD από την πελώρια συλλογή του.
"Προσαρμοζόμαστε στην επίθεση του αντιπάλου, ενώ ποτέ δεν το κάνουμε με την άμυνά του. Οι περισσότερες ομάδες, αν όχι όλες, στην άμυνα κλοτσούν την μπάλα και τρέχουν. Εμείς όχι. Οι άλλοι, όταν ο τερματοφύλακάς μας σώζει, έχουν τα στόπερ τους στο κέντρο. Εμείς αναπτυσσόμαστε από πίσω με την μπάλα. Ακόμα κι οι τρόποι άμυνας είναι διαφορετικοί. Οι περισσότερες ομάδες, όταν χάνουν την μπάλα, γυρίζουν πίσω για να αμυνθούν. Εμείς προσπαθούμε να οδηγήσουμε την μπάλα στην περιοχή του πέναλτι και να την κλέψουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, ώστε να επιτεθούμε πριν οργανωθεί ο αντίπαλος. Κατά τη διάρκεια αυτών των 2 χρόνων (σ.σ. η συνέντευξη δόθηκε το 2009) έχουμε ανακαλύψει ξανά τον εαυτό μας. Κάθε χρόνο το κάνουμε. Είναι λογικό, αφού οι ομάδες που έχουμε μελετήσει πολύ και το 4-3-3 που χρησιμοποιούν δεν είναι τόσο στατικό όσο παλιά". Κάποια ψήγματα της προπονητικής λογικής του Βιλανόβα...
Ο... δάχτυλος του Μουρίνιο και ο... Πέος Βιλανόβα
Το ευρύ κοινό έμαθε τον Τίτο Βιλανόβα μία ζεστή νύχτα του Αυγούστου. Η Μπαρτσελόνα νικούσε με 3-2 τη Ρεάλ στο "Καμπ Νου", στον επαναληπτικό του σούπερ καπ, όταν στις καθυστερήσεις ο Μαρσέλο έκανε ένα εγκληματικό μαρκάρισμα στον Τσεσκ Φάμπρεγας κι αποβλήθηκε. Ακολούθησε σύρραξη, ο Μουρίνιο προσέγγισε ύπουλα την περιοχή, έφτασε πίσω από το Βιλανόβα και έβαλε το δάχτυλό του στο μάτι του βοηθού προπονητή των "μπλαουγκράνα. Εκείνος αντέδρασε με μία... σβερκιά στον Special One κι οι δυο τους μας χάρισαν ένα στιγμιότυπο που έχει μείνει στην ιστορία.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν κι οι δηλώσεις του Μουρίνιο στη συνέντευξη Τύπου, αμέσως μετά το παιχνίδι, όταν ρωτήθηκε τι έκανε στον Τίτο Βιλανόβα. "Πίτο Βιλανόβα; Για τον Πίτο Βιλανόβα ή όπως κι αν είναι το όνομά του, δεν γνωρίζω πως λέγεται, δεν έχω κάτι να πω". Σημαντική σημείωση: "πίτο" στα ισπανικά είναι αργκό για τη λέξη "πέος". Όταν λίγο αργότερα ρωτήθηκε ξανά για το περιστατικό, απάντησε: "Πίτο Βιλανόβα; Τίτο Βιλανόβα, ναι. Δεν γνωρίζω ποιος είναι αυτός".
Αυτό το περιστατικό ίσως αποτρέψει το Βιλανόβα να κάνει ντεμπούτο ως τεχνικός των "μπλαουγκράνα" στο πρώτο παιχνίδι τους την επόμενη σεζόν, εάν αυτό είναι για το σούπερ καπ, μιας κι είναι τιμωρημένος με 1 αγώνα στη διοργάνωση. Ο Μουρίνιο, πάντως, θα χάσει και τα 2 ματς που θα σημάνουν την έναρξη της νέας ποδοσφαιρικής σεζόν στην Ισπανία.
Το σοβαρό πρόβλημα υγείας
Λίγους μήνες αργότερα, ακόμα κι ο Μουρίνιο αναγκάστηκε να ρίξει τους τόνους στην κόντρα με το αντίπαλο προπονητικό επιτελείο. Αιτία στάθηκε το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε ο Βιλανόβα, ένας όγκος που εμφάνισε στην παρωτίδα και τον οδήγησε στο χειρουργικό τραπέζι. Η επέμβαση στέφθηκε με επιτυχία, ωστόσο για περίπου ένα μήνα ο Γκουαρδιόλα στερήθηκε των υπηρεσιών του συνεργάτη του, κάτι που υπενθύμιζε σε κάθε συνέντευξη Τύπου. Από κοντά κι οι παίκτες σε αυτές τις "οικογενειακές" στιγμές, στέλνοντας με κάθε τρόπο μηνύματα ταχείας ανάρρωσης στον προπονητή τους.
Οι γιατροί έδωσαν το "πράσινο φως" για την επιστροφή του Βιλανόβα στους πάγκους στις αρχές Δεκεμβρίου. Η προσωπική απόφαση, όμως, ήταν πολύ μεγαλύτερη, διότι το επόμενο παιχνίδι των "μπλαουγκράνα" ήταν το clasico του πρωταθλήματος στη Μαδρίτη! Όταν ο Γκουαρδιόλα κι οι παίκτες έμαθαν ότι ο Βιλανόβα θα ταξίδευε μαζί τους σε αυτήν τη δύσκολη αποστολή, τα χαμόγελα επανήλθαν στο πρόσωπό τους, αφού μετά το πρόβλημα υγείας του Αμπιντάλ, ακόμα ένα απρόοπτο είχε αίσιο τέλος. Όπως και το ντέρμπι, που έληξε με θρίαμβο 3-1 υπέρ των Καταλανών.
Η αλλαγή σκυτάλης
"Γιατί ο Τίτο; Γιατί αντιπροσωπεύει το παιχνίδι, την ανάλυση, την προετοιμασία μας. Βρίσκει πάντα ακόμα περισσότερο χρόνο για προετοιμασία. Έχει την ικανότητα και την προσωπικότητα να είναι εδώ. Το γνωρίζουμε, οπότε, αποφασίσαμε να κοιτάξουμε στο σπίτι μας κι ήταν εύκολη απόφαση". Πώς μπορεί κανείς να αντιπαραβάλει επιχειρήματα που να βγάζουν λάθος τα λεγόμενα του αθλητικού διευθυντή των Καταλανών, Άντονι Θουμπιθαρέτα; Όταν, μάλιστα, για την επιλογή Βιλανόβα ρωτήθηκε κι ο Γκουαρδιόλα, ο οποίος αποκρίθηκε πως "είναι έτοιμος".
Ο Ροσέλ δεν έχει την ψευδαίσθηση πως στα επόμενα 4 χρόνια ο Βιλανόβα μπορεί να κατακτήσει 2 Champions League, 3 πρωταθλήματα 1 ή 2 κύπελλα, 2 Μουντιάλ συλλόγων, 3 σούπερ καπ Ισπανίας, 2 σούπερ Καπ Ευρώπης κι η Μπαρτσελόνα να μετρήσει 176 νίκες, 21 ισοπαλίες, 46 ήττες και γκολ 625 υπέρ και 178 κατά. Η μετάβαση από την εποχή Γκουαρδιόλα στην επόμενη, η οποία, μάλιστα, προέρχεται κι αυτή μέσα από τα "σπλάχνα" του συλλόγου, εάν είναι ομαλή και αποφέρει κάποια θετικά αποτελέσματα, θα σηματοδοτήσει την απόλυτη νίκη του συστήματος Μπαρτσελόνα.
Μία νίκη που αξίζει περισσότερα από οποιαδήποτε ρηξικέλευθη τακτική στον αγωνιστικό χώρο, από οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή, ακόμα και τον καλύτερο του κόσμου, από οποιονδήποτε προπονητή. Εάν ο Βιλανόβα διατηρήσει στην κορυφή του ποδοσφαίρου την (άτιτλη) Μπαρτσελόνα, νικητής δεν θα είναι ο Μέσι κι ο Τσάβι, ο Τιάγκο κι ο Κουένκα, ο Ροσέλ κι ο Θουμπιθαρέτα. Νικητής θα είναι ο Τζουάν Γκαμπέρ, ο Παουλίνο Αλκάνταρα, ο Τζουζέπ Σαμιτιέρ, ο Τζουζέπ Σουνιόλ, ο Άντονι Ράμαγετς, ο Λάσλο Κουμπάλα, ο Ελένιο Ερέρα, ο Κρόιφ, ο Ρέσακ, ο Μπεγκιριστάιν, ο Ρομάριο, ο Ρόναλντ Κούμαν, ο Ρονάλντο, ο Ριβάλντο, φυσικά ο Γκουαρδιόλα κι όλες οι εμβληματικές μορφές που έχουν περάσει από την ομάδα και την έχουν καταστήσει "mes que un club". Κι όπως κατέληξε ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία της Μπαρτσελόνα, "τώρα όλα εξαρτώνται από τον Τίτο".