Κάτι δεν πάει καθόλου καλά με την Ίντερ Μαϊάμι του Μπέκαμ

Ούτε η Ρώμη χτίστηκε σε μία ημέρα. Άρα ο Ντέιβιντ Μπέκαμ θα πρέπει να 'χει πάρα πολλή υπομονή και αρκετό χρήμα για ξόδεμα προτού δει την Ίντερ Μαϊάμι να προοδεύει σε βαθμό που θα φτάσει, όπως οραματιζόταν πριν από την ενεργοποίηση του πρότζεκτ, ν' αποκτήσει την αίγλη των ποδοσφαιρικών ομάδων (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ρεάλ Μαδρίτης, Μίλαν, Παρί Σεν Ζερμέν) στις οποίες ο ίδιος αγωνίστηκε στη διάρκεια της 21χρονης καριέρας του. Εδώ καλά-καλά δεν είναι σε θέση, ακόμη, ν' ανταγωνιστεί τους LA Galaxy.

Μάλιστα κατά την Daily Mail η παραγοντική εμπλοκή του 46χρονου Άγγλου στο ποδόσφαιρο εξελίσσεται σε εφιάλτη. Και εκ των πραγμάτων ο συντάκτης του άρθρου άδικο δεν έχει. Είναι πιθανόν νωρίς για να κριθεί με επάρκεια ως επενδυτής-ιδιοκτήτης ο άνθρωπος που έκανε επιστήμη την εκτέλεση των φάουλ. Μέχρι στιγμή πάντως η επιχειρηματική κίνηση του να ιδρύσει ένα νέο κλαμπ με έδρα το Μαϊάμι δεν αποδίδει. Όχι σίγουρα στο επίπεδο που θα ήθελαν ο ίδιος και οι βασικοί 'συνοδοιπόροι' του σε όλο αυτό το εγχείρημα. Δηλαδή ο Μαρσέλο Κλάουρε, οι Χόρχε και Χοσέ Μας και ο Μασαγιόσι Σον. Επιχειρηματίες που πείστηκαν ο ένας μετά τον άλλον να τον στηρίξουν οικονομικά, προσφέροντας τις απαιτούμενες εγγυήσεις για την ένταξη στο MLS ως κομμάτι της επέκτασης του 2020.

Κι αν -δεχθούμε ότι- όντως η πρώτη σεζόν (2020) αφενός υπήρξε πειραματική αφετέρου επηρεάστηκε αναπόφευκτα από τις σοβαρές επιπτώσεις της πανδημίας στον παγκόσμιο αθλητισμό, οι δικαιολογίες στην έναρξη της δεύτερης χρονιάς (2021) δεν περισσεύουν πια. Ούτε η αλλαγή προπονητή έχει βοηθήσει την Ίντερ Μαϊάμι να σταθεί στα πόδια της, καθώς έπειτα από τους πρώτους 8 αγώνες στο νέο πρωτάθλημα έχει σημειώσει μόλις δύο νίκες και έχει συλλέξει συνολικά 8 (από τους 24) βαθμούς. Τη στιγμή που ως μίνιμουμ στόχος για εφέτος είχε τεθεί η συμμετοχή στα πλέι οφ και από 'κει το κυνήγι της υπέρβασης.

Ο Φιλ Νέβιλ επιλέχθηκε με την προοπτική να δουλέψει εντελώς διαφορετικά, πιο ευρωπαϊκά και σύγχρονα, από τον προκάτοχό του Ντιέγκο Αλόνσο. Τον Ουρουγουανό, πρώτο προπονητή στην ιστορία του κλαμπ, που είχε εργαστεί μονάχα σε ομάδες της Λατινικής Αμερικής (Γκουαρανί, Πενιαρόλ, Ολίμπια Ασουνσιόν, Πατσούκα, Μοντερέι), έβλεπε τα πράγματα από διαφορετική οπτική και στη σύντομη θητεία του δεν κατάφερε να σχηματίσει και να παρουσιάσει ένα σύνολο με συγκεκριμένη ταυτότητα. Η πορεία αυτού του συνόλου έμελλε να διακοπεί πέρυσι με οδυνηρό τρόπο στο παιχνίδι του play-in γύρου με ήττα 3-0 από την (πρωτάρα επίσης) Νάσβιλ, ύστερα από τη 10η θέση στην Ανατολή και το 7-13-3 στην κανονική περίοδο.

Ο Άγγλος προπονητής, επί 3ετία εκλέκτορας της εθνικής Γυναικών της Αγγλίας και φυσικά αδελφικός φίλος του 'Μπεκ', κάτι που εξακολουθεί να 'γεννά' ενστάσεις για το 'ποιόν' του και τρόπο επιλογής του κόντρα στο "προσλαμβάνουμε μόνο αυτούς που ταιριάζουν καλύτερα στη θέση", επιχείρησε εξ αρχής να εφαρμόσει μια διαφορετική τακτική. Εγκατέλειψε την άμυνα των τριών και έχει πάει σ' ένα μοντέλο με υψηλή κατοχή και πολλές πάσες. Που αλήθεια είναι ότι ως εδώ δεν φέρνει αποτέλεσμα. Η Ίντερ έχει ποσοστό μεταβιβάσεων που οριακά προσεγγίζει το 80% (19η στο πρωτάθλημα) και ολοκληρώνει ελάχιστες επιθέσεις (77 τελικές σε 8 αγώνες, 23η επίδοση συνολικά). Τουλάχιστον τα 32 εξ αυτών των προσπαθειών είναι στην εστία, στοιχείο που ισορροπεί κάπως την κατάσταση. Χωρίς ωστόσο ν' αρκεί η 'ευστοχία' αυτή για το ολικό λίφτινγκ της εικόνας της, η οποία παραμένει ελλειμματική.

Το προσφάτως σαρωτικό 3-0 από την DC United στο Μαϊάμι, που την έριξε στην 11η θέση της Ανατολής με τη δεύτερη χειρότερη αμυντική επίδοση όλων, ήταν η πειστικότερη απόδειξη ότι στο Μαϊάμι (κι όχι στο Χιούστον) 'we have a problem'. Οι γηπεδούχοι είχαν έντονα παράπονα από τη διαιτησία, όπως κάθε φορά, αλλά αν ψάξεις για άλλοθι, θα βρεις πολλά. Κανένα δεν διαγράφει πως ήταν η τρίτη εντός έδρας ήττα για την Ίντερ (0-1-3), τη στιγμή που οι μοναδικές επιτυχίες έχουν έρθει εκτός Πολιτείας, σε Φιλαντέλφια (1-2) και Σινσινάτι (2-3).

Ο Νέβιλ έχει ήδη χρησιμοποιήσει 21 ποδοσφαιριστές σε 8 ματς, αναζητώντας τις κατάλληλες λύσεις, μάταια όμως, διότι η ποιότητα λείπει εμφανώς από το έμψυχο δυναμικό. Ο Μπέκαμ πίστευε ότι έχει τον τρόπο να δελεάσει σύγχρονους σταρ του ποδοσφαίρου προκειμένου να ενταχθούν και να παίξουν για τη δική του Ίντερ. Το Μαϊάμι είναι ένας ελκυστικός προορισμός για celebrities και είχε κατά νου ότι θα βρει τη φόρμουλα συνεργασίας με ποδοσφαιριστές όπως ο Λιονέλ Μέσι (που έχει αγοράσει σπίτια στην περιοχή) και ο Κριστιάνο Ρονάλντο (για να κάνει βόλτες με τα πολυτελή αυτοκίνητά του). Ή έστω ο Βραζιλιάνος Μαρσέλο. Αντ' αυτού έχει αναγκαστεί να βολευτεί με:

• τον (εντελώς αγνώριστο) Αργεντινό Γκονσάλο Ιγκουαΐν των 5 (όλων κι όλων) γκολ σε 16 αγώνες, γιατί δεν τον ήθελαν άλλοι
• και τον Γάλλο Μπλεζ Ματουϊντί, του οποίου η προσθήκη στο ρόστερ κόστισε πράγματι μια περιουσία, δεδομένης της χρηματικής ποινής των 2 εκατομμυρίων δολαρίων που επιβλήθηκε από τη λίγκα στο κλαμπ για παραβιάσεις των κανονισμών απόκτησης ποδοσφαιριστών. Οι επιτελείς της Ίντερ είχαν προσπαθήσει να δικαιολογήσουν τις (κάτω από το τραπέζι) πράξεις τους που αποδείχθηκε πως έκαναν, αλλά περισσότερο εκτέθηκαν και δεν απέφυγαν τις προβλεπόμενες κυρώσεις, που περιλαμβάνουν μάλιστα μελλοντική ισχύ.

Υποτίθεται πως ο Ντέιβιντ Μπέκαμ είχε θέσει ως φιλοδοξία να παρουσιάσει μια πανέτοιμη και προπάντων πάνοπλη ομάδα για τίτλο στο νέο γήπεδο (Miami Freedom Park) που είναι προγραμματισμένο παραδοθεί προς χρήση το 2022. Μέχρις εδώ πασχίζει να πείσει τον εαυτό του ότι ένα 'american dream' άξιζε μια προσωπική επένδυση 25 εκατομμυρίων. Όχι ότι η οικογένεια δεν διαθέτει άνεση. Το 'χει δείξει πολλάκις. Πάντως η πρώτη εκτέλεση φάουλ ως παράγοντας έχει βρει στο δοκάρι. Θα δοκιμάσει, σίγουρα, άλλη μία μήπως αυτή τη φορά βρει δίχτυα. Κάνει το κέφι του και όπου του βγει.