Το αδύνατο σημείο του Μάικ Τάισον θυμίζει μαθητή σχολείου
Μάικ Τάισον: Ένας από τους πιο δυνατούς αθλητές που πέρασαν από την πυγμαχία. Κι όμως ήταν ευαίσθητος σαν μικρό παιδί.
Ο Μάικ Τάισον είναι ένας θρύλος της πυγμαχίας, ένας αθλητής που από το ξεκίνημα της καριέρας του στα 80s, έμπαινε στο ρινγκ με ιερή μανία και διέλυε κάθε αντίπαλο που βρισκόταν στο πέρασμα του. Ο Τάισον κατάφερε να μετρήσει 37 νικηφόρους αγώνες σερί, εκ των οποίων 30 με νοκ άουτ. Αυτοί οι αριθμοί στο σύνολο της καριέρας του, καταλήγουν εξωπραγματικοί: σε 58 αγώνες ως επαγγελματίας, ο Τάισον μετρά 50 νίκες (44 με νοκ άουτ), έξι ήττες και δυο αγώνες που δεν έδωσε το παρόν. Θα μπορούσε άραγε, αυτός ο υπεραθλητής να έχει κάποιο αδύνατο σημείο, κάποια αχίλλειο πτέρνα;
Ο Τέντι Άτλας, δούλεψε μαζί του, όταν ήταν ακόμα σε εφηβική ηλικία και μαζί με τον θρύλο της πυγμαχίας Κας Ντ`Αμάτο, προσπάθησαν να αναπτύξουν το πηγαίο ταλέντο του. Ο Άτλας μιλώντας στο podcast του stand-up comedian/σχολιαστή αγώνων μαχητικών σπορ Τζόι Ρόγκαν, είχε αποκαλύψει ποιο είναι το αδύνατο σημείο του Τάισον, όπως εκείνος τον γνώρισε, πριν ακόμα ο πρώτος του αγώνας μυρίσει θάνατο. .
"(Ο Ταίσον) συνήθιζε να κρύβεται ανάμεσα σε τοίχους παρατημένων κτηρίων στο Μπράουνσβιλ, για να μην τον βρουν οι συμμαθητές του και του επιτεθούν. Όσο δυνατό αγόρι φαινόταν εξωτερικά, τόσο αδύναμος και εύθραυστος σαν χαρακτήρας ήταν μέσα του." είχε δηλώσει πριν από ενάμιση χρόνο ο Άτλας. Ο Άτλας διέκοψε την συνεργασία του με τον -16χρονο τότε-Τάισον το 1982, ύστερα από περιστατικό όπου ο έφηβος Μάικ είχε πλησιάσει με επικίνδυνες διαθέσεις την 11χρονη κόρη του.
Ο ίδιος ο Τάισον πάντως, στο βιβλίο του με τίτλο 'Iron Ambition: MY Life with Cus D'Amato' είχε αποκαλύψει πως δεν ήταν ο Άτλας εκείνος ο προπονητής που τον φόβισε περισσότερο στην καριέρα του, αλλά ο Κας Ντ`Αμάτο: "Ο κόσμος μας έβλεπε να γιορτάζουμε ύστερα από κάθε νοκ άουτ που είχα πετύχει, αλλά δεν έβλεπε τις στιγμές που ο Κας μου μίλαγε ύστερα από κάθε μάχη. Με έκανε να νοιώθω σκατά, έπαιζε με το μυαλό μου και με έκανε να σκέφτομαι τα χειρότερα για την απόδοση μου. Ακόμα και μετά από ένα νοκ άουτ, ερχόταν και μου έλεγε: "Γιατί σπαταλάω το χρόνο μου μαζί σου; Είμαι μεγάλος άνθρωπος εγώ, εσύ είσαι απατεώνας. Έπρεπε να συνηθίσω πως η κάθε μέρα με τον Κας θα ήταν σαν να περπατάω πάνω σε σπασμένα αυγά."
O φόβος υπάρχει τελικά και παίρνει σχήματα και πρόσωπα, ακόμα κι αν είσαι ο 'baddest man on the planet'.
