Ο Λούκας Μόουρα ήθελε να γίνει σαν τον Ζιντάν

Ο ποδοσφαιριστής που υπέφερε πριν φύγει από την Παρί Σεν Ζερμέν και λυτρώθηκε στην Τότεναμ. Ο άνθρωπος που ονειρευόταν από μικρός τη μέρα που θα παίξει στον τελικό του Champions League. Ο κύριος πίσω από την ανέλπιστη πρόκριση των 'πετεινών', και η ζωή του.

Ο Λούκας Μόουρα ήθελε να γίνει σαν τον Ζιντάν

Θέλω, μπορώ, το παίρνω. Τρία ρήματα σε πρώτο ενικό. Αμετροέπεια και κομπορρημοσύνη ή πίστη και εσωτερική δύναμη; Ο Λούκας Μόουρα, πάντα πιστός στο προσωπικό μότο του, δεν κόπτεται για προσδιορισμούς και ταμπέλες. Αρκεί να βρει το στόχο του.

Τρεις φορές σημάδεψε εστία, στον δεύτερο ημιτελικό του Champions League με τον Άγιαξ και ολοκληρώνοντας την ολική ανατροπή στο 95' οδήγησε την Τότεναμ στη χώρα των θαυμάτων.

Αλαφιασμένος ο Βραζιλιάνος μετά το τέλος, σ' ένα παράλληλο σύμπαν μάλλον, έδινε στη στιγμή τον τίτλο "της κορυφαίας στην καριέρα μου". Πώς αλλιώς; Προτού φτάσει βέβαια στην εκστατική βραδιά της Τετάρτης είχε διαβεί άλλες εξίσου 'δυνατές' εμπειρίες. Από εκείνες που σε σημαδεύουν και και σε πλάθουν ως ποδοσφαιριστή και άνθρωπο.

Γιος κομμώτριας πλούσιων κυριών

Ο Λούκας Μόουρα ήθελε να γίνει σαν τον Ζιντάν

(o Mόουρα με τα χρώμα της Παρί, το 2014)

Ο Λούκας γεννήθηκε λίγες μέρες πριν από το ολόγιομο φεγγάρι του Αυγούστου παραδώσει τη σκυτάλη στο φθινόπωρο. 13η Αυγούστου του '92 ήταν όταν η κομμώτρια πλούσιων κυριών Μαρία ντε Φατίμα και ο δημόσιος υπάλληλος Ζόρζε Ροντρίγκες αποκτούσαν ένα δεύτερο αγόρι μετά τον κατά 2 χρόνια και 5 μήνες μεγαλύτερο Τιάγκο. Ήταν ένα μικροκαμωμένο βρέφος 3,3 κιλών που δεν παίδεψε πολύ τη μητέρα του κατά τη γέννα.

Είχε προλάβει να το κάνει στην κύηση, αφού η ίδια έχει αποκαλύψει πως κλωτσούσε πολύ από τον τρίτο μήνα κιόλας. Μάλλον είχε διαλέξει, από νωρίς, το δρόμο του. Δεν εξηγείται διαφορετικά πως πριν καν κλείσει τα 5 του τον είχαν ήδη εγγράψει στα μητρώα της πρώτης ομάδας του, στην ακαδημία του Μαρσελίνιο Καριόκα (παλαίμαχου ποδοσφαιριστή).

Το πλάνο του πατέρα του ήταν να τον κρατά απασχολημένο επί ώρες. Μεγαλώνοντας σε μια από τις φτωχογειτονιές του κακόφημου Σάο Πάουλο, 'αγγίζοντας' την εγκληματικότητα και τα ναρκωτικά, δεν ήταν απίθανο να παρασυρθεί. "Όλα ήταν δύσκολα τότε, αν και έχω πολλές αναμνήσεις", είναι η φράση που περικλείει τα παιδικά χρόνια του.

Η οικογένειά του, καθολική στο δόγμα, φρόντιζε ο μικρός να εκκλησιάζεται τακτικά, κρίνοντας αναγκαία την κατήχηση για να μείνει μακριά παρέες που θα τον έφθειραν. Πολλά χρόνια μετά, σε συνέντευξή του, θα πει πως "έχω χάσει πολλούς συμμαθητές μου. Δυστυχώς στη Βραζιλία είναι φυσιολογικό γιατί έχουμε πολλά προβλήματα με τη βία". Ο μικρός είχε μόνο το ποδόσφαιρο στο μυαλό του. Είτε το αντιμετώπιζε ως παιχνίδι είτε ως εργαλείο διαφυγής από μια σκληρή πραγματικότητα, υπήρχε μεταξύ τους σημείο επαφής.

Πιστεύοντας στο Θεό, έφτασα εδώ που είμαι σήμερα, έλεγε λίγες ημέρες μετά τη μεταγραφή του από την Παρί Σεν Ζερμέν στην Τότεναμ

Ωσότου, βέβαια, την τελευταία ημέρα της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου του 2018 αλλάξει ποδοσφαιρικό περιβάλλον μεσολάβησαν πολλά και ενδιαφέροντα.

Όπως η εναλλαγή συλλόγων εντός της πατρίδας του. Μετά τα 6 του εξέδωσε δελτίο στη Κλούμπε Σάντα Μαρία, ομάδα στα περίχωρα της πόλης του. Έμεινε λιγότερα από 2 χρόνια. Του συνέβησαν ωστόσο δύο γεγονότα που τον σημάδεψαν. Του κόλλησαν το προσωνύμιο 'Μαρσελίνιο' για να τον ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα παιδιά με το όνομα Λούκας και γνώρισε τον Ντιρσέου Γκαμπριέλ Κόουτο. Έναν προπονητή-μέντορα, όπως τον αποκαλεί ακόμη, διότι τον καθοδήγησε σωστά και στο διάστημα που συνεργάστηκαν τού άνοιξε τους ποδοσφαιρικούς ορίζοντές του. Μ' αυτόν κατάκτησε το πρώτο τρόπαιό του, αν και δεν ήταν αυτοσκοπός.

Το 'Μαρσελίνιο' το κουβάλησε τόσο στη Ζουβέντουτ όσο και στην Κορίνθιανς, οι άνθρωποι της οποίας τον εντόπισαν και στα 10 του τον έκαναν δικό τους, πιστεύοντας ότι ανακάλυψαν θησαυρό. Λογικό.

Ο πατέρας του όμως, λειτουργώντας προφανώς ως εκπρόσωπός του, ήταν απαιτητικός. Επειδή ο Λούκας είχε ένα βαρύ πρόγραμμα, με πολλές μετακινήσεις, και ταυτόχρονα η σωματική ανάπτυξή του καθυστερούσε συζήτησε με τους ανθρώπους της Κορίνθιανς για συγκεκριμένες παροχές πέραν των άλλων παιδιών. Στέγη και ειδικό διατροφολόγο, δηλαδή, προϋποθέσεις που θα βοηθούσαν το παιδί ν' ανταπεξέρχεται στις αυξημένες ανάγκες σχολείου-ποδοσφαίρου. Δεν συμφώνησαν.

Από τη στιγμή που ο Λούκας έφυγε από την Κορίνθιανς, ενεπλάκη η Σάο Πάουλο που ούτως ή άλλως ενδιαφερόταν. Έπεισε τον πατέρα και από τα 13 του ο έφηβος πια ποδοσφαιριστής ανήκει στο κλαμπ της πόλης του. "Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα", δεν δίστασε να παραδεχθεί. Όφειλε βέβαια να αποχωριστεί την οικογενειακή εστία, την αγκαλιά της μάνας, και να μάθει να μένει μόνος, στους κοιτώνες του προπονητικού κέντρου. "Έφυγα από το σπίτι πολύ νέος, αλλά τουλάχιστον ήμουν στην πόλη μου".

Και εγένετο Λούκας Μόουρα

Ο Λούκας Μόουρα ήθελε να γίνει σαν τον Ζιντάν

(απέναντι στη Μίλαν, το καλοκαίρι του 2018 στη Μινεάπολη)

Κατά την πρώτη τετραετία του στη Σάο Πάουλο η διαφορά ήταν εμφανής. Ο μικρός αναπτύχθηκε σωματικά χάρη στην κατάλληλη βοήθεια και εξελίχθηκε ποδοσφαιρικά. Το 2010 ήταν η ατραξιόν του Κυπέλλου που κατέκτησε η ομάδα των Νέων στην επαρχία του Σάο Πάουλο. Κατάλαβε τότε ότι "δεν θέλω να με συγκρίνουν με κανέναν άλλον. Θέλω να γράψω τη δική μου ιστορία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο" και αποποιήθηκε το Μαρσελίνιο.

Ήταν πλέον ο Λούκας Μόουρα. Αφού το 2011, 19 ετών πλέον, υπέγραψε το πρώτο μεγάλο συμβόλαιό του (διάρκειας 4 ετών), γινόταν ολοένα και πιο γνωστός.

Ήταν ξεχωριστός γιατί συνδύαζε την εκρηκτικότητα και τη δύναμη με την τεχνική και την πλαστικότητα. Θαύμαζε τον Ζινεντίν Ζιντάν και προσπαθούσε να κάνει όσα ο ίδιος. "Ήξερα ότι δεν είχαμε τα ίδια χαρακτηριστικά", αλήθεια είναι όμως πως σκόραρε και δημιουργούσε με την ίδια συχνότητα.

Η Παρί Σεν Ζερμέν και τα 40+ εκατομμύρια ευρώ που ξοδεύτηκαν τότε, μία από τις πιο δαπανηρές μεταγραφές εκείνη την εποχή, ήρθε ως φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, διότι ήδη κολοσσοί όπως η Ίντερ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον είχαν εντοπίσει ψάχνοντας διαύλους επικοινωνίας. Δεν πρόφτασαν.

Οι Παριζιάνοι είχαν ανεβάσει την τιμή στα ύψη, έχοντας αυτή τη δυνατότητα, και από τον Γενάρη του '13 ο 20χρονος Βραζιλιάνος, μέλος της αργυρής ολυμπιακής ομάδας στο Λονδίνο με τον 'αδερφό μου' (όπως τον αποκαλεί) Νεϊμάρ, ερχόταν στην Ευρώπη για να επιβιώσει. Όχι πλέον σ' έναν κόσμο παραβατών, αλλά σ' έναν αδυσώπητο κόσμο που σε 'ρουφάει' αν δεν βρεις τρόπο να κρατηθείς στην επιφάνεια.

Ικανός να καλύπτει τρεις θέσεις, πλάγια ή πίσω από τον επιθετικό, δεν τα πήγε άσχημα στην Παρί, παρά τα κατά τόπους σενάρια αποχώρησης γιατί βασικό δεν θα τον έλεγες πάντα. Στα 5 χρόνια του έπαιξε συνολικά σε 229 ματς, σημείωσε 46 και έφτιαξε ακόμη 49. Κατέκτησε 16 επαγγελματικούς τίτλους, όταν στη Βραζιλία είχε μόλις 1 και γέμισε το βιογραφικό του με emoticon από κούπες.

"Μαθαίνω πολλά εδώ, παίζοντας δίπλα σε σπουδαίους ποδοσφαιριστές", όπως ομολογουμένως ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς, έλεγε προτού τα ηνία αναλάβει ο Ουνάι Έμερι. Με τον Ισπανό προπονητή, χωριό δεν έκανε. Ιδίως από το καλοκαίρι του 2017. "Ήταν μια σκληρή περίοδος. Ίσως οι χειρότεροι επτά μήνες της ζωής μου. Ήμουν ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας, πίσω μόνο από τον Καβάνι. Την επόμενη όμως δεν με φώναζαν καν. Πήγαινα μόνο στις προπονήσεις και επέστρεφα σπίτι".

Το πιο δυνατό συναίσθημα του κόσμου

Ο Λούκας Μόουρα ήθελε να γίνει σαν τον Ζιντάν

(αγκαλιά με τον γιο του)

Εκείνη την περίοδο τον βοήθησε πολύ η μόνιμη σύντροφός του. Η Λαρίσα Σαάντου, μοντέλο από το Σάο Πάουλο, γνώρισε τον Λούκας μέσω ενός κοινού γνωστού και απ' όταν την κατάφερε να συνάψουν σχέση, πείθοντας παράλληλα την οικογένειά της που δεν ήθελε ποδοσφαιριστή, είναι αχώριστοι. Παντρεύτηκαν τον Δεκέμβρη του 2016, παρουσία 600 καλεσμένων. Μαρκίνιος, Κακά και Νενέ μεταξύ αυτών.

Είναι το πιο ξεχωριστό συναίσθημα που έχω νιώσει. Ούτε σε τελικό έχω αισθανθεί κάτι τέτοιο. Δεν κοιμήθηκα για μια εβδομάδα

11 μήνες, Νοέμβριος του '17, μετά υποδέχθηκαν το πρώτο παιδί τους.

Ήταν άλλη μια θεσπέσια είδηση στη μουντάδα του μυαλού του Λούκας που στην Παρί Σεν Ζερμέν περνούσε απαρατήρητος και λόγιζε τον εαυτό του περιττό.

Η Τότεναμ εμφανίστηκε για να τον 'λυτρώσει' την 31η Ιανουαρίου του 2018. Πλήρωσε μόλις τα 3/5 των χρημάτων που είχε καταβάλει η Παρί Σεν Ζερμέν, αλλά τον Βραζιλιάνο μεσοεπιθετικό δεν τον ενδιέφερε ο τρόπος. Τον ένοιαζε να λυθεί και να μην κοιτάει πίσω. "Πιστεύω στο ταλέντο μου, είναι ευκαιρία για μένα να παίξω στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου και ανυπομονώ να κάνω ό,τι μπορώ για να νικάμε".

Πήρε συμβόλαιο ως το 2023. Είχε έξι μήνες να προσαρμοστεί, σ' αυτό το διάστημα δεν απαίτησαν πολλά. Σχεδόν τίποτα, αφού ήταν νέος. Το καλοκαίρι ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο τού ζήτησε απλώς "να είμαι ο εαυτός μου, όπως κάθε μέρα. Να απολαμβάνω την προπόνηση και τα παιχνίδια και να καταλαβαίνω πώς θέλει να παίζω".

Μαζί με το νέο γήπεδο της Τότεναμ 'ανεγέρθη' και ο ίδιος. Ήταν ο πρώτος που πέτυχε χατ τρικ εκεί. Ήταν αυτός που είχε ισοφαρίσει την Μπαρτσελόνα στέλνοντας την ομάδα του στα νοκ άουτ του Champions League. Ήταν αυτός που γέννησε ένα μύθο με ό,τι κατάφερε το βράδυ της Τετάρτης στο Άμστερνταμ.

Αν δεν υποστήριζε και Μπολζονάρο στη Βραζιλία...

(φωτογραφίες: AP Images)

News 24/7

24MEDIA NETWORK