Ο Άγγελος είναι προπονητής, όχι Μεσσίας

Ο Αναστασιάδης δεν έχει γκρι ζώνες. Είναι ο ορισμός του άσπρου-μαύρου. Είναι πολύ δύσκολο να βρεις κάποιον που να μην έχει ακραία άποψη για τον Άγγελο. Ή είναι απόλυτος υπέρμαχος των προπονητικών του ικανοτήτων ή απόλυτος πολέμιος του “Άγγελος Αναστασιάδης, προπονητής”. Χωρίς διάθεση για συμβιβασμούς, η κάθε μία πλευρά δεν δέχεται τα “ναι, αλλά” της άλλης. “Έχει επιτυχίες και αποτελέσματα σε τόσες δουλειές”, λένε οι μεν, αλλά οι πολέμιοι δεν ακούνε κουβέντα. “Είναι φοβικός και μιλάει για την Παναγία λες και είναι βοηθός του”, λένε οι πολέμιοι, αλλά οι υποστηρικτές δεν αλλάζουν άποψη.

Δίκιο

Όπως συμβαίνει πολύ συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, οι δύο πλευρές αδυνατούν να καταλάβουν το πολύ απλό: δεν χρειάζεται να τσακώνονται, γιατί αμφότεροι έχουν δίκιο. Μια ματιά στο παρελθόν του Αναστασιάδη είναι αρκετή για να καταλάβει ο ουδέτερος παρατηρητής πως όλα όσα λέγονται για τον Άγγελο έχουν βάση, είναι πραγματικά. Απλώς η κάθε πλευρά διαλέγει να εστιάσει μόνο στη μία όψη του νομίσματος, αγνοώντας τελείως την άλλη.

Το ερώτημα είναι το τι θα πετύχει ο Αναστασιάδης στην επιστροφή του στον ΠΑΟΚ. Κάνω λίγα χρόνια αυτή τη δουλειά, αλλά είναι αρκετά για να μου έχουν διδάξει πως βεβαιότητες δεν υπάρχουν. Δεν είναι δείγμα θάρρους το να βάζεις το χέρι σου στη φωτιά για την επιτυχία/αποτυχία μιας προπονητικής δουλειάς, αλλά δείγμα αφέλειας και απερισκεψίας.

Προς τα πάνω

Σίγουρος μπορώ να είμαι για δύο πράγματα μόνο. Το πρώτο είναι πως ο Άγγελος παίρνει μια ομάδα με τον πήχη πολύ χαμηλά. Ο μόνος δρόμος είναι προς τα πάνω για τον ΠΑΟΚ, μετά από δύο σεζόν που πέρασαν χωρίς να έχουν αφήσει σχεδόν τίποτα μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Ελάχιστες έως μηδαμηνές σταθερές, όχι αναφορικά με την ποιότητα της ομάδας, αλλά στην αγωνιστική της ταυτότητα.

Δεν υπάρχει απάντηση στην ερώτηση του “τι ομάδα είναι ο ΠΑΟΚ, πως αγωνίζεται, ποια τα χαρακτηριστικά του”. Μπορείς να μιλήσεις για 3-4 πρόσωπα, για διάταξη, αλλά αυτά δεν είναι η αγωνιστική ταυτότητα της ομάδας. Τό'χω πει ξανά: οι ομάδες έχουν αναγνωρίσιμη φιλοσοφία και τακτική όταν μπορείς να μιλήσεις γι'αυτές χωρίς να αναφέρεις ούτε ένα όνομα ή να μιλήσεις για διάταξη.

Ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να περιγραφεί αγωνιστικά, γιατί δεν έχει μείνει κάτι σταθερό τα τελευταία δύο χρόνια. Μοιραία, ανεξαρτήτως του ρόστερ που θα έχει στα χέρια του και των επιλογών του, ο Αναστασιάδης μπορεί εύκολα να βάλει κάποιες βάσεις, να εφαρμόσει πράγματα που θα γίνουν γρήγορα ορατά από κόσμο και Τύπο.

Ακριβώς αυτό δεν έγινε και φέτος στον Παναθηναϊκό; Στην καμμένη γη και λίγα πράσινα φύλλα είναι αρκετά για να φανεί μια αρχική βελτίωση, που θα δημιουργήσει θετικό κλίμα και θα φέρει το Νο1 αγαθό: περισσότερο χρόνο για δουλειά και βελτίωση.

Χαλί για τα άσχημα

Η δεύτερη σκέψη μου είναι πως ο Άγγελος χρησιμοποιείται ως χαλί. Χαλί για να μπουν από κάτω τα άσχημα, να σκεπαστούν, να ξεχαστούν από κόσμο και Τύπο, που πλέον θα ασχολείται με τον Αναστασιάδη. Δεν είναι ο προπονητής το μοναδικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ, ούτε είναι το κορυφαίο.

Μόνο σύγχυση για το τι συμβαίνει στα εσωτερικά του Δικεφάλου μπορεί να φανερώσει το γεγονός πως πριν λίγο καιρό ο Σαββίδης ήθελε τον Αναστασιάδη για πρόεδρο και τώρα του δίνει τη θέση του προπονητή. Μόνο αμφιβολίες για το τι συμβαίνει στο μυαλό του Σαββίδη μπορεί να προκαλέσει το γεγονός πως κάποτε, στις αρχές της παρουσίας του, ο ίδιος δήλωνε πως “αν κάποιοι οπαδοί του ΠΑΟΚ είναι στη φυλακή, τότε η θέση τους είναι εκεί” και τώρα μιλάει για “πιθανή προβοκάτσια” στο ματς της Λεωφόρου. Μόνο απορίες δημιουργεί η απουσία απάντησης για το ποιοι τελικά πήραν τα εισιτήρια σ'εκείνον τον αγώνα ή μιας συγγνώμης για την απερίσκεπτη και αφελή “πρωτοβουλία” της μετακίνησης οπαδών.

Πέρσι επιδοκίμαζα τη στάση του Σαββίδη, όταν δεν έκανε το χατήρι των καλόπαιδων και μιλούσε επίσημα για “αρκετούς οπαδούς, οι οποίοι εξέφρασαν διάφορα... περίεργα αιτήματα, όπως: ποιους πρέπει να απολύσουμε, ποιους πρέπει να προσλάβουμε, ποιοι ποδοσφαιριστές πρέπει να παίζουν, κ.α.” Φέτος mini-bus επιστρέφουν συλληφθέντες στη Θεσσαλονίκη, οπαδοί βρίζουν τον Σαλπιγγίδη σε αγώνα κεκλεισμένων των θυρών και κανείς δεν ασχολείται μ'αυτό, οπαδοί διακόπτουν τις προπονήσεις, ο Γκαρσία προαλείφεται για βοηθός προπονητή, παίρνουν μέρος σε συλλαλητήριο τα παιδιά (!) των ακαδημιών.

Πέρσι θεωρούσα πως καλώς ο Σαββίδης στελεχώνει το σύλλογο με ανθρώπους σε όλα τα επίπεδα, που θα τρέχουν την ομάδα πάνω απ'το ποδοσφαιρικό τμήμα. Ένα χρόνο μετά διαπιστώθηκε πως τελικώς κουμάντο δεν έκανε κανείς, τα πάντα γίνονταν καθυστερημένα (υποθέσεις Κάτσε, Γκαρσία), πολύ απλά γιατί όλοι είχαν το φόβο του Σαββίδη και των σκληρών τοποθετήσεών του.

Λύσεις

Δεν θα τα λύσει όλα αυτά ο Άγγελος. Το μόνο που θα κάνει είναι να τα σκεπάσει με την πληθωρική παρουσία του. Δεν είναι λύση το γεγονός πως ο Αναστασιάδης μπορεί να αποτελέσει ασπίδα σε πολλά, ούτε είναι δουλειά του να το κάνει. Λύση είναι όταν βρίσκεις τρόπο να μην δέχεσαι πια βέλη εκ των έσω απ'όσους θεωρούν πως έχουν δικαίωμα στο κουμάντο, λύση είναι όταν ένας σύλλογος λειτουργεί σωστά, ανεξαρτήτως του πως τα πάει ο προπονητής.

Δουλειά του Σαββίδη είναι να βρει λύσεις πραγματικές, όχι μπαλώματα για τις τρύπες. Μέχρι να το κάνει, θα είναι αδιάφορο το πως θα τα πάει ο Αναστασιάδης. Είτε με επιτυχία, είτε με αποτυχία, ο ΠΑΟΚ θα συνεχίσει να έχει τις ίδιες παθογένειες που είχε και πριν αποκτήσει “ισχυρό άνδρα”.