Σάσα Πάβλοβιτς: Ο παίκτης που νίκησε την… ανωνυμία!

Το καλοκαίρι του 2003 την επόμενη του ντραφτ υπήρχε ένα βασικό ερώτημα ακόμη και στην Αμερική: Who’s that Sasha Pavlovivc ; Η Γιούτα Τζαζ είχε τολμήσει με ένα αρκετά ψηλό πικ, το νούμερο 19 λίγο μετά τη μέση του πρώτου γύρου, να διαλέξει ένα παίκτη που δεν τον ήξεραν καλά-καλά ούτε οι συμπατριώτες του. Εντάξει, η συγκεκριμένη πρακτική ήταν πολύ της μόδας εκείνα τα χρόνια αφού όλες οι ομάδες φλέρταραν με την Ευρώπη στο κυνήγι του επόμενου Νοβίτσκι.

Ανατρέχοντας στο αρχείο μου για να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο ανακάλυψα μια δήλωση του Ντράγκαν Σάκοτα σε αθλητική εφημερίδα της εποχής: "Είναι ένα παιδί με πολύ καλό σουτ. Αλλά μόνο αυτό…Δεν τον ξέραμε καλά καλά ούτε εμείς που παρακολουθούσαμε στενά το Σέρβικο πρωτάθλημα. Δεν ξέρω αν θα μείνει για πολλά χρόνια στο ΝΒΑ". Στο πρώτο μισό της δήλωσης του ο Σάκοτα έλεγε αλήθεια αλλά η πρόβλεψή του διαψεύσθηκε σε βάθος χρόνου αφού ο Πάβλοβιτς χωρίς ποτέ να γίνει κάτι παραπάνω από ένας πολύ καλός σουτέρ έμεινε δέκα χρόνια στο ΝΒΑ. Ίσως γιατί πάντοτε σε όλες τις ομάδες του πλανήτη υπάρχει χώρος για ένα πολύ καλό σουτέρ.

Ο συνονόματος

Μένοντας στο 2003 για να γίνουν λίγο χειρότερα τα πράγματα η αρχική εντύπωση ήταν ότι η Γιούτα είχε διαλέξει στο ντραφτ τον Αλέξαντερ Πάβλοβιτς, συνονόματο και συμπατριώτη του νυν παίκτη του ΠΑΟ, που αγωνιζόταν εκείνα τα χρόνια στο κολέγιο Λα Σαλ. Τους παίκτες χώριζε μόνο ένα γράμμα στο μικρό τους όνομα. Αλεξάνταρ ο "δικός" μας, Αλεξάντερ ο συμπατριώτης του που δεν έκανε ποτέ καριέρα και χάθηκε τα επόμενα χρόνια από το προσκήνιο. Μάλιστα, ο Αμερικάνος ατζέντης του παίκτη, ο Μαρκ Κονστάιν, χρειάσθηκε να βγάλει μια ανακοίνωση για τα Αμερικάνικα μίντια που ξεκαθάριζε την ταυτότητα του παίκτη!

Ο Σάσα Πάβλοβιτς είχε παίξει όλα κι όλα τρία χρόνια επαγγελματικό μπάσκετ στην Μπουντούτσνοστ με την οποία την προηγούμενη χρονιά είχε εμφανιστεί για πρώτη (και τελευταία) φορά στην καριέρα του. Θα επιστρέψει μετά από σχεδόν 13 χρόνια στην κορυφαία Ευρωπαϊκή διοργάνωση τη νέα σεζόν με τη φανέλα του ΠΑΟ.

Η διαδρομή στο ΝΒΑ

Η διαδρομή του στο ΝΒΑ ήταν μια συνεχής εναλλαγή ομάδων. Στο διάστημα μιας δεκαετίας έπαιξε σε επτά διαφορετικές και το όλο "ταξίδι" μοιάζει ακόμη πιο μεγάλο αν υπολογίσει κάποιος ότι σε ένα από τους σταθμούς του, στο Κλίβελαντ, έμεινε σχεδόν μια πενταετία.

Στη Γιούτα έμεινε μόνο μια σεζόν, παίζοντας σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια (79 από τα 82) αλλά το επόμενο καλοκαίρι η Τζαζ τον άφησε ακάλυπτο στο εξπάνσιον ντραφτ για τις καινούργιες ομάδες που έμπαιναν στο ΝΒΑ. Στη συγκεκριμένη διαδικασία κάθε ομάδα ρίχνει στη "δεξαμενή" του ντραφτ τους παίκτες που θεωρεί αναλώσιμους και προστατεύει μόνο όσους δεν θέλει να χάσει. Από τις νέες ομάδες του ΝΒΑ τον επέλεξε η Σάρλοτ που αμέσως τον αντάλλαξε και τον έστειλε στο Κλίβελαντ. Στους Καβαλίερς έμεινε μια πενταετία και το μεγαλύτερο διάστημα ήταν ένας πολύτιμος αναπληρωματικός σουτέρ. ‘Εμπαινε στο παιχνίδι, έπαιρνε τα σουτ του, έπαιζε γύρω στα 15 λεπτά και έκανε τη συγκεκριμένη δουλειά πολύ καλά.

Βασικός στο Κλίβελαντ

Με μπόι 2μ.01 μπορούσε με την ίδια άνεση να παίξει στο 2 και στο 3 ενώ σιγά άρχισε να προσθέτει όγκο στο σώμα του. Το αδύνατο παιδί από το Μαυροβούνιο άλλαξε μέσα στα χρόνια αλλά ποτέ δεν άλλαξε το στιλ του: Έμεινε πάντα ένας παίκτης που το δυνατό του σημείο ήταν το σουτ. Στο ξεκίνημα της περιόδου 2007-08 βρέθηκε να κρατάει το ρόλο του βασικού σούτινγκ γκαρντ στο Κλίβελαντ και τα νούμερα του εκείνο το διάστημα ήταν τα καλύτερα της καριέρας του: Σκόραρε κοντά στους 13 πόντους και έκανε πολύ καλές εμφανίσεις στα πλέι οφ της ίδιας σεζόν.

Το είχε ανάγκη αφού το ίδιο καλοκαίρι έμενε ελεύθερος και δεν βρήκε ομάδα μέχρι σχεδόν παραμονές της έναρξης της επόμενης σεζόν όταν τελικά επέστρεψε στο Κλίβελαντ υπογράφοντας το μάλλον καλύτερο συμβόλαιο της καριέρας του: Η τριετής συμφωνία θα του απέφερε σχεδόν 14 εκατομμύρια δολάρια. Ούτε η αγωνιστική του παρουσία, ούτε ο ρόλος του στο Κλίβελαντ άλλαξε σε κάτι τους επόμενους μήνες.

Ολη την περίοδο 2008-09 το όνομα του ακουγόταν συνεχώς σε προτάσεις ανταλλαγών αλλά τελικά αυτό που όλοι περίμεναν έγινε το καλοκαίρι όταν παρέα με τον βετεράνο Μπεν Ουάλας το Κλίβελαντ τον έστειλε στο Φοίνιξ για να πάρει στη θέση του τον Σακίλ Ο’ Νιλ. Οι Σανς δεν τον κράτησαν αλλά εξαγόρασαν το συμβόλαιο του, έμεινε ελεύθερος και κατέληξε στη Μινεσότα όπου έκανε την τελευταία καλή σεζόν του στο ΝΒΑ. Με τους "Λύκους" έπαιξε σε 71 ματς το δεύτερο μεγαλύτερο σύνολο μετά τη ρούκι χρονιά του.

Γυρολόγος

Το καλοκαίρι του 2010 έγινε φανερό ότι οι εξελίξεις τον είχαν ξεπεράσει. Δεν θέλησε να γυρίσει στην Ευρώπη παρότι είχε κάποιες καλές προτάσεις και χρειάστηκε να περιμένει πάνω από δύο μήνες για να βρει ομάδα στο ΝΒΑ. Υπέγραψε δύο δεκαήμερα συμβόλαια με το Ντάλας, φόρεσε σε 10 αγώνες τη φανέλα των Μάβερικς που τελικά δεν τον κράτησαν και πήγε πάλι με δεκαήμερο συμβόλαιο στη Νέα Ορλεάνη. Άλλα τέσσερα ματς με τους Χόρνετς και μια ακόμη αποδέσμευση. Τρίτη ομάδα στην ίδια σεζόν οι Σέλτικς με τους οποίους έκλεισε τη σεζόν.

Το καλοκαίρι γύρισε στην πατρίδα του αλλά παρότι υπήρχε λοκ άουτ στο ΝΒΑ ξαναπήρε το ρίσκο να περιμένει και τελικά κατάφερε να βρει συμβόλαιο όταν ξεκίνησε η σεζόν γυρίζοντας στους Σέλτικς. Στη Βοστώνη έμεινε ένα χρόνο χωρίς να κάνει αισθητή την παρουσία του και ο τελευταίος σταθμός της ΝΒΑ-καριέρας του ήταν το Πόρτλαντ όπου έπαιξε για άλλη μια σεζόν.

Στο ξεκίνημα της περιόδου 2013-14 βρέθηκε σε μια σχεδόν γνώριμη κατάσταση. Χωρίς ομάδα, αποφάσισε να περιμένει μήπως βρει συμβόλαιο στο ΝΒΑ. Αλλά πλέον δεν υπήρχε ομάδα που να ενδιαφερόταν και τον Φεβρουάριο του 2014 γύρισε στην Ευρώπη παίζοντας για λογαριασμό της Παρτίζαν.

Επιστροφή στην Ευρώπη

Την άνοιξη του 2014 βοήθησε την Παρτίζαν να κερδίσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας έχοντας σχεδόν 12 πόντους μέσο όρο στη σειρά των τελικών με τον Ερυθρό Αστέρα. Ήταν ο πρώτος και μοναδικός μέχρι τώρα τίτλος πρωταθλητή στην μεγάλη καριέρα του! Στο Βελιγράδι έμεινε όλη την περασμένη σεζόν έχοντας ξεκάθαρο ρόλο πρωταγωνιστή. Με 12 πόντους και 4 ριμπάουντς μέσο όρο στην περσινή Αδριατική Λίγκα έδειξε ότι για την Ευρώπη το ρεζερβουάρ του είχε ακόμη πολύ βενζίνη διαθέσιμη.

Συμπερασματικά: Ο Πάβλοβιτς κατάφερε να κτίσει μια σιωπηλή αλλά πολύ σταθερή και συνεπή καριέρα. Αποτελεί με τα δεδομένα που διαβάσατε μάλλον τίτλο τιμής ότι κατάφερε να μείνει δέκα χρόνια στο επίπεδο του ΝΒΑ ζώντας στη σκιά του Λεμπρόν Τζέιμς αφού στην ουσία τα χρόνια του στο Κλίβελαντ ήταν ο αναπληρωματικός του "βασιλιά". Όσο παράξενο και αν φαίνεται δεν βρήκε ποτέ την ίδια σταθερή και συνεπή παρουσία στις εθνικές ομάδες.

Μετά την εμφάνιση του με την εθνική ομάδα νέων της Σερβίας στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2002 ξανάπαιξε σε ρόλο αναπληρωματικού στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα κάτω από τις οδηγίες του Ομπράντοβιτς στην εθνική ανδρών. Αμέσως μετά και με το Μαυροβούνιο να αποκτά την ανεξαρτησία του διάλεξε την εθνική ομάδα Σερβίας στην οποία όμως για όλη την επόμενη δεκαετία δεν κλήθηκε ποτέ!

Ακόμη και μετά την επιστροφή του στην Ευρώπη. "Για μένα η επιλογή της Σερβίας δεν είχε να κάνει με αγωνιστικούς λόγους. Ήταν περισσότερο μια απόφαση πολιτικού περιεχομένου", θα δηλώσει κάποια στιγμή. Αυτόν λοιπόν τον ελάχιστα γνωστό παίκτη, ένα παίκτη που νίκησε την…ανωνυμία στο ξεκίνημα της καριέρας του θα έχουμε την ευκαιρία να τον δούμε όλη την επόμενη σεζόν στον Παναθηναϊκό.

Διαβάστε ακόμη:

Πάβλοβιτς με την... υπογραφή στον Παναθηναϊκό

Η συμφωνία με Πάβλοβιτς, ο Αμερικανός φόργουορντ και ο Ζοτς

Ραντούλιτσα, ο επόμενος για τον Παναθηναϊκό