Συνταγές για γιουβαρλάκια

Δεν έχω την παραμικρή ιδέα από μαγειρική, αλλά είναι μια συζήτηση που δεν με υποτιμάει. Αν δοκιμάσω να μιλήσω για όσα είδα στην Τρίπολη, με ποδοσφαιρικούς όρους θα νιώσω πιο μ@λ@κ@ς και από ρέφερι που πραγματοποιεί την πιο ξεδιάντροπη διαιτησία της ζωής του! Σχολιάζει ο Κώστας Κεφαλογιάννης.

01 ΝΟΕ 2014

Το Σάββατο στο Ηράκλειο ήταν συννεφιασμένο. Παρά τη σοβαρή πιθανότητα βροχής που κρεμόταν πάνω από τα κεφάλια τους πάντως, οι Ηρακλειώτες γέμισαν ως συνήθως τα καφέ του κέντρου.

Όσον αφορά την πρώτη μέρα των φθινοπωρινών εκπτώσεων, ο κόσμος από όσο είδα μπήκε στα μαγαζιά αλλά μάλλον δεν ψώνισε. Τι άλλο; Αν, ναι, έφαγα πολύ ωραία γιουβαρλάκια. Είχα ευχάριστα νέα από έναν αδελφικό φίλο, είδα ένα επεισόδιο "The Good Wife", βγήκα το βράδυ για ρακές. Και μετά έβρεξε. Αυτά. Εσείς, καλά; Πώς περάσατε το Σάββατο σας;

Το σάιτ μου ζήτησε βέβαια να γράψω ένα σχόλιο για το Αστέρας-Ολυμπιακός. Αλλά βρήκα προτιμότερο να σας μιλήσω για τον καιρό στην Κρήτη. Η οποία είναι πολύ όμορφη όταν φθινοπωριάζει.

Δεν είναι ότι δε θέλω. Είναι απλώς ότι δεν έχω λόγια. Τα έχασα όλα, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο του ανυπέρβλητου Ηλία Σπάθα. Υποθέτω θα υπάρξουν αγωνιστικές αναλύσεις που να εξηγούν πώς ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να κερδίσει το συγκεκριμένο παιχνίδι. Διότι πράγματι, πρόκειται περί κατορθώματος. Προσωπικά νομίζω ότι φταίει κυρίως ο Μίτσελ. Αφού είδε τι συνέβαινε στο πρώτο ημίχρονο, για ποιο λόγο κράτησε τους αμυντικούς του στο παιχνίδι; Γιατί δεν τους άλλαξε και να βάλει επιθετικούς, εφόσον είχε και τους πλαϊνούς που απλώς απαγόρευαν στον Αστέρα να κάνει επίθεση; Λάθος μεγάλο!

Πέραν τούτου ουδέν. Δεν έχω να προσθέσω το παραμικρό. Εκτός ίσως από μια σκέψη που μου γεννήθηκε όσο μετρούσα την πίεση μου κατά τη διάρκεια του ενενηντάλεπτου (έχω και πρόβλημα καρδιάς, οφείλω να προσέχω). Εντάξει εγώ, οι Παναθηναϊκό, οι ΠΑΟΚτσήδες, οι περιβόητοι «αντι-Ολυμπιακοί». Οι Ολυμπιακοί που έβλεπαν τον αγώνα πώς ένιωσαν; Δεν εννοώ προφανώς τους κολλημένους. Εννοώ τους χιλιάδες Ολυμπιακούς που εξακολουθούν να βλέπουν και σκέφτονται καθαρά; Πώς ένιωσαν παρακολουθώντας τη συγκινητική προσπάθεια του Σπάθα να κάνει ότι δεν μπορούσαν ο Μήτρογλου και οι υπόλοιποι;

Μέχρι εκεί φτάνει η ανάλυση μου. Περαιτέρω δεν έχει. Καλύτερα, αν ξέρετε καμία, να πούμε συνταγές για γιουβαρλάκια. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα από μαγειρική ειρήσθω εν παρόδω, τουλάχιστον όμως η συγκεκριμένη είναι μια συζήτηση που νιώθω ότι δεν με υποτιμάει. Ενώ αν δοκιμάσω να μιλήσω για όσα είδα στην Τρίπολη, με ποδοσφαιρικούς όρους θα νιώσω πιο μ@λ@κ@ς και από ρέφερι που πραγματοποιεί την πιο ξεδιάντροπη διαιτησία της ζωής του και πάλι κάνει μια τρύπα στο νερό! Θεωρητικό το παράδειγμα ασφαλώς και κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι απολύτως συμπτωματική.

Άλλωστε εδώ εμείς δεν μιλάμε για μπάλα, το ξεκαθάρισα. Μιλάμε για γιουβαρλάκια. Κάτι σαφώς πιο κοντινό στο κανονικό ποδόσφαιρο τελικά, από την ελληνική Σούπερ Λίγκα...