Έπιασε από το λαιμό ένα κουφάρι

Αν μην τι άλλο ήταν ίσως το πρώτο παιχνίδι της εφετινής σεζόν που ο Ατρόμητος κατέθεσε μερικά ενδιαφέροντα πράγματα στο χορτάρι χωρίς μάλιστα να απειληθεί, ειδικά μετά το 1-0.

Όμως, για να περιγράψουμε με ακρίβεια την πραγματικότητα, οφείλουμε να πούμε ότι οι Περιστεριώτες βρήκαν και τα έκαναν. Όσο το παιχνίδι παίχθηκε 11 εναντίον 11, η εικόνα αποκάλυπτε ένα ματς μοιρασμένο με τον ΠΑΟΚ να έχει σφυγμό και μία σχετική ζωντάνια.

Η αποβολή όμως του Κλάους Αθανασιάδη τράβηξε τα καλώδια με τα οποία ο ασθενής "δικέφαλος" διατηρούνταν στη ζωή. Από εκεί και πέρα το αγωνιστικό κουφάρι του ΠΑΟΚ περιπλανιόταν μέσα στο γήπεδο όπως τα ζόμπι στις αποτυχημένες ταινίες τρόμου που κάποτε γύριζε με το κιλό ο αμερικάνικος κινηματογράφος.

Γι' αυτό βέβαια ουδεμία ευθύνη έφερε ο Ατρόμητος. Ο Νιόπλιας, που τοποθέτησε τον Κατσουράνη στον άξονα, κράτησε τους Αγκουαζί και Παπάζογλου στον πάγκο και χάρισε έναν πιο ελεύθερο ρόλο στον Ούμπιδες, ανέπνευσε πολύ πιο ελεύθερα με παίκτη περισσότερο στο γήπεδο και συμπεριφέρθηκε όπως ένα λιοντάρι στο θήραμά του. Όταν βρήκε την ευκαιρία, το έπιασε από το λαιμό και το θύμα δεν πρόλαβε να βγάλει κιχ.

Έχει αρκετή ανηφόρα να ανέβει

Δικαιολογεί αυτή η εικόνα και το θριαμβευτικό σκορ έναν άκρατο ενθουσιασμό; Όχι και αυτό το γνωρίζει πάρα πολύ καλά ο βαθύς γνώστης του ποδοσφαίρου Νιόπλιας. Το μεγάλο πρόβλημα ο εφετινός Ατρόμητος το αντιμετώπισε κόντρα στις ομάδες που παρατάχθηκαν εναντίον του με κλειστές άμυνες και με τους περισσότερους ποδοσφαιριστές του πίσω από την μπάλα.

Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί με ασφάλεια ότι η δυσλειτουργία στην ανάπτυξη σε τέτοιου είδους ματς αποτελεί παρελθόν από το Περιστέρι. Με τον ΠΑΟΚ ο Ατρόμητος μετά το 1-0 έπρεπε απλώς να περιμένει έναν αποκαμωμένο αντίπαλο να επιτεθεί. Έκλεβε γρήγορα την μπάλα, έβγαινε μπροστά με μία πάσα και η άμυνα του Δικεφάλου άνοιγε σαν χαλασμένη βεντάλια. Πολύ απλό.

Τι θα γίνει όμως πχ στο παιχνίδι της επόμενης εβδομάδας με τον Εργοτέλη στο Ηράκλειο; Ποια θα είναι η τακτική προσέγγιση του αγώνα με αντίπαλο μία ομάδα που θα επιχειρήσει να ελαχιστοποιήσει το ρίσκο; Την απάντηση θα την πάρουμε σύντομα, ωστόσο η λογική λέει ότι ο Ατρόμητος έχει ακόμα αρκετή ανηφόρα να ανέβει για να πιάσει, αν μπορεί φυσικά, τα περσινά στάνταρ του.

Ανεβασμένη ψυχολογία

Το σίγουρο είναι ότι η ψυχολογία των ποδοσφαιριστών του που είχε γνωρίσει πλήγματα τον τελευταίο καιρό, αναπτερώθηκε. Και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για μία ομάδα από το να διαθέτει ποδοσφαιριστές χαρούμενος και προπονητή γεμάτο όρεξη να καταδείξει τις δυνατότητές του σ' ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Η μάχη για τα πλέι οφ έτσι και αλλιώς ακόμα είναι ανοιχτή.

Η τελευταία επισήμανση αφιερώνεται στον ΠΑΟΚ. Ανέκαθεν οι ομάδες του Άγγελου Αναστασιάδη είχαν τα θέματά τους στο δεύτερο γύρο, πάντα έδειχναν να μένουν από δυνάμεις στην πιο κρίσιμη περίοδο. Όμως, ακόμα και αν αυτό το συμπέρασμα ανταποκρίνεται πλήρως στην αλήθεια, τι έκανε η διοίκηση του ΠΑΟΚ για να αποτρέψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Έκανε ο,τι κάνει τα τελευταία δυόμιση χρόνια που το πηδάλιο του προβληματικού σκάφους ανέλαβε ο Ιβάν Σαββίδης. Καθυστέρησε απελπιστικά. Και για τρίτη συνεχόμενη σεζόν το πουλάκι των τίτλων πέταξε σε άλλα δέντρα.

Διαβάστε ακόμη:

Ατρόμητος - ΠΑΟΚ 4-0

Η ανάλυση του Τσάρλι: Επικίνδυνος ο Αναστασιάδης, σεμινάριο λάθους από Αναστασίου