Ποδόσφαιρο στην Ελλάδα: Κουφάρι που το τρώνε τα όρνια

Ο Νίκος Γιαννόπουλος γράφει για τη διαρκή επανάληψη όλων των νοσηρών γεγονότων που καταστρέφουν το ελληνικό ποδόσφαιρο.

02 ΦΕΒ 2015

Κούραση. Αυτό είναι, κούραση. Χρόνια και χρόνια ψάχναμε να δούμε τι νιώθουμε δουλεύοντας και παρακολουθώντας ένα πρωτάθλημα όπως το ελληνικό και τελικά η απάντηση ήταν πάρα πολύ απλή. Κουραστήκαμε, φίλε αναγνώστη.

Αρχίσαμε πριν κάποια χρόνια ένα ταξίδι που μας φαινόταν ωραίο. Αποφασίσαμε να θυσιάσουμε τα σαββατοκύριακα μίας ολόκληρης ζωής για να γράφουμε για μπάλα. Και στα 36 μας νιώθουμε πιο κουρασμένοι και από συνταξιούχο ανθρακωρύχο που πάλευε σε όλο τον εργασιακό του βίο με τα έγκατα της γης.

Δηλαδή, νισάφι πια κάθε Κυριακή αυτή η αρρώστια, αυτή η λέπρα που καταλαμβάνει σιγά το μυαλό και την ψυχή μας, αυτός ο ωμός και απροκάλυπτος φανατισμός, αυτός ο παρά φύση βιασμός της λογικής μας. Πόσο να αντέξει κανείς;

Καμικάζι από τους λίγους

Κάθε Σαββατοκύριακο τα ίδια, αυτό το Σαββατοκύριακο επίσης. Ο λεγάμενος στη Βέροια, καμικάζι από τους λίγους, απέβαλε τον Μπαλάφα επειδή άκουσε τη λέξη μαλάκας και αφού σκέφτηκε ότι γι' αυτό το λόγο μία ομάδα πρέπει να μείνει για 80 λεπτά με παίκτη λιγότερο. Ο κάφρος της εξέδρας, ο οποίος πήγε στο γήπεδο όχι για να στηρίξει την ομάδα της πόλης του αλλά για να βρίσει το μεγάλο του αντίπαλο, απέκτησε την αφορμή που ζητούσε εναγωνίως για να βρίζει χωρίς σταματημό, ο Μανιάτης είπε να μην αφήσει παίκτη για παίκτη της Βέροιας χωρίς να τον “στολίσει” και ο Μπαργκάν, στο τέλος της ημέρας, έδωσε τα πόδια του Ντοσεβί πεσκέσι στα χέρια του Γάλλου.

Είχε προηγηθεί άλλο ένα ψυχοβγαλτικό μαρτύριο το Σάββατο, στην Τούμπα, εκεί πια που η αρρώστια έχει πια χτυπήσει κόκκινο. Ο Κλάους έκανε καθαρό πέναλτι, ο Παναιτωλικός μπήκε μπροστά στο σκορ και εν συνεχεία, για 86 αγωνιστικά λεπτά, ο κόσμος σταμάτησε να παρακολουθεί μπάλα και εστίασε όλο του το είναι στα σφυρίγματα του διαιτητή. Η αρρώστια, μεταδοτική και άκρως επικίνδυνη, κατέλαβε και τους παίκτες, ο Κόστα κοίταξε πρώτα το βοηθό και μόνο όταν αντιλήφθηκε ότι δεν έχει σηκωθεί σημαία, έτρεξε προς τον αντίπαλο.

Δεκαπέντε χρόνια αυτό το αναθεματισμένο χτικιό, κάθε μα κάθε Σαββατοκύριακο. Η παράγκα, ο Θωμάς Μητρόπουλος, ο Κόκκαλης, ο Φιλιππίδης, ο Ψωμιάδης, ο Γκαγκάτσης, ο Σαρρής, ο Μαρινάκης, ο Σαββίδης, ο Αλαφούζος, ο Μελισσανίδης. Το παρασκήνιο, η διαφθορά, τα στημένα, οι ανακοινώσεις του Πανόπουλου. Ολα αυτά στην Ελλάδα τα βαφτίσαμε ποδόσφαιρο, επαγγελματικό κιόλας.

Θα κάνατε τα ίδια...

Οκ, σίγουρα όλοι οι παραπάνω δεν έχουν το ίδιο μερίδιο ευθύνης. Οπωσδήποτε, η δίψα και το παρανοϊκό πάθος του Ολυμπιακού για τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ ώθησε την κατάσταση σε επίπεδα μη διαχειρίσιμα αλλά, με συγχωρείτε κιόλας, μας έχετε κουράσει όλοι. Οσοι θίγεστε, απλώς βγάλτε το σκασμό και δουλέψτε, χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες, για να φέρετε τον αέρα της ανανέωσης. Αλλά δεν θα το κάνετε. Ξέρετε γιατί; Διότι δεν έχετε πρόβλημα με τη διαφθορά αυτή, καθ' αυτή, απλώς σας ενοχλεί που δεν βρίσκεστε εσείς στη θέση του οδηγού του πούλμαν της σαπίλας. Πάμε στοίχημα ότι αν σας δινόταν η ευκαιρία θα κάνατε τα ίδια;

Μην ρωτάς λοιπόν φίλε αναγνώστη. Καράβι ανεμοδαρμένο το ποδόσφαιρο σ' αυτή τη γωνιά του πλανήτη. Καράβι με μεθυσμένο καπετάνιο και χωρίς πυξίδα. Και φάρος πουθενά. Ούτε μία στάλα φως. Τα βράχια παραμονεύουν. Και το πλήρωμα; Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά. Θέλει απλώς να αρπάξει το μπουκάλι από το στόμα του καπετάνιου για να το βάλει στο δικό του στόμα. Και ας τσακιστεί το πλοίο.

Καμία αλλαγή

Μην περιμένεις αναγνώστη καμία αλλαγή σ΄αυτό που βλέπεις και πιθανώς να σε διασκεδάζει, έστω και λίγο, τα σαββατοκύριακα. Είναι ένα κουφάρι που το τρώνε τα όρνια. Μόλις αποφάνε, θα το παρατήσουν και θα πάνε στο επόμενο κουφάρι. Μην ελπίζεις πια.

Εμείς, σ' αυτή τη δουλειά, πάψαμε πια να ελπίζουμε. Πώς να ελπίζει κανείς όταν αισθάνεται τόσο κουρασμένος; Εσύ ακόμα πιστεύεις ε; Χαλάλι σου, συνέχισε τότε να παρακολουθείς αυτόν το θίασο των κινούμενων σκιών. Απλώς, μην αηδιάσεις στην επόμενη δολοφονική επίθεση στην Εγνατία Οδό, ή στην επόμενη εκτός λογικής αποβολή που θα κρίνει το αποτέλεσμα. Θα έχεις δώσει ήδη την έγκρισή σου για όλα αυτά. Σκέψου το...