Ο Μήτρογλου κερδίζει τον εαυτό του
Ο Κώστας Μήτρογλου διαθέτει σπάνιο ταλέντο. Τόσο σπάνιο, που μολονότι ο ίδιος σχεδόν... προσπάθησε να το «κάψει» (με λογής λογής ανοησίες), εκείνο τον κράτησε πεισματικά στην πρώτη γραμμή. Ο Κώστας Κεφαλογιάννης γράφει για τον απαράμιλλο "κίλερ" του Ολυμπιακού.
Ο Ολυμπιακός πήρε την πιο ευρεία εκτός έδρας νίκη της ιστορίας του στο Τσάμπιονς Λιγκ σε μια βραδιά που θα μπορούσε κάλλιστα να υποστεί ευρύτατη ήττα! Ο λόγος που συνέβη αυτό δεν ήταν ασφαλώς ο ...άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου. Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, είναι τόσο «νόμος» όσο ο Ηλίας Κασιδιάρης θαυμαστής του Νέλσον Μαντέλα.
Στη συντριπτική πλειονότητα των αγώνων, η ομάδα που χάνει ευκαιρίες εν τέλει πετυχαίνει και γκολ Αν συνέβαινε το αντίθετο, αν δηλαδή η ομάδα που έχανε ευκαιρίες, έτρωγε γκολ, τότε η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ, η Μπάγερν κ.α. δεν θα σταύρωναν νίκη! Στην περίπτωση του Ολυμπιακού συνέβη ό,τι συνέβη επειδή ο Ρομπέρτο έκανε εξαιρετική εμφάνιση, επειδή οι της Άντερλεχτ έχασαν μετά το 0-1 την ψυχραιμία τους, πράγμα που φαινόταν σε όλα τα άτσαλα τελειώματα τους, και επειδή οι δικές του ευκαιρίες έπεσαν στα πόδια του πιο ταλαντούχου «κίλερ» που έχει βγάλει το ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και χρόνια.
Ο Κώστας Μήτρογλου διαθέτει σπάνιο ταλέντο. Τόσο σπάνιο, που μολονότι ο ίδιος σχεδόν... προσπάθησε να το «κάψει» (με λογής λογής ανοησίες), εκείνο τον κράτησε πεισματικά στην πρώτη γραμμή. Αν δεν υπήρχε αυτό το ταλέντο, ο Μήτρογλου θα συνέχιζε να βγάζει το μεροκάματο του στον Ατρόμητο, στον Πανιώνιο, στον Άρη ή σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα αποφάσιζε ο Ολυμπιακός να τον στείλει.
Ο διεθνής φορ δεν πήρε θέση βασικού στους Πειραιώτες χάρη την προσωπικότητά του. Και δεν την πήρε ούτε χάρη στη σκληρή δουλειά του. Την κέρδισε επειδή, τι να κάνουμε, τέτοιους παίκτες ακόμα κι αν δε σου πάνε πολύ σαν χαρακτήρες (και νομίζω κανείς προπονητής του Ολυμπιακού δεν λάτρεψε τον Μήτρογλου για τον χαρακτήρα του), δε γίνεται να τους αφήσεις στο ψυγείο.Με βάση την ποιότητά του, το ταβάνι του Μήτρογλου δεν βρίσκεται στην Ελλάδα. Άλλωστε, ποδοσφαιριστές με την ικανότητα να πετυχαίνουν χατ τρικ σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ (με εκτελέσεις δε, η μία καλύτερη απ’ την άλλη) δεν κυκλοφορούν πολλοί σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Πλην όμως, για τον «Γερμανό» του Ολυμπιακού ο μεγαλύτερος αντίπαλος παραμένει ο εαυτός του. Ήδη, το γεγονός ότι κάνει καριέρα στους πρωταθλητές Ελλάδος συνιστά μια σημαντική επικράτηση (προσωπικά, όταν τον έβλεπα να κάνει τα καραγκιοζιλίκια με τα κατεβασμένα σώβρακα στον Πανιώνιο, δεν πίστευα ποτέ ότι θα παίξει σε μεγάλο κλαμπ). Αν καταφέρει να κάνει την καριέρα που του αξίζει και στο εξωτερικό, τότε πια θα μιλάμε για θρίαμβο.
Υ.Γ. Λοιπόν, ωραία, ας ξεχαρμανιάσουμε με επικούς τίτλους για τον Μήτρογλου, τον Ρομπέρτο, την ερυθρόλευκη αρμάδα που πάτησε τα παιδιά του Τεν Τεν κ.λ.π.. Και μετά ας πούμε την αλήθεια. Ο Ολυμπιακός ήταν κακός (κακοστημένος αν προτιμάτε, για να μην ξεχνάμε και τον Μίτσελ) στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, γλίτωσε από πολλά γκολ, ενώ ο ίδιος σκόραρε κάθε φορά που έμπαινε στην περιοχή (ενίοτε σκόραρε και χωρίς να μπει στην περιοχή). Η «αδάμαστη Ολυμπιακή ψυχή» και το «ασίγαστο λιμανίσιο πάθος» και οι υπόλοιπες υπερβολές που θα γραφτούν, ήταν απλώς... φάρδος. Ωστόσο, κι αυτό κάποια στιγμή οφείλουμε να το καταλάβουμε για να το απενοχοποιήσουμε, μια ελληνική ομάδα για να πάει καλά στην Ευρώπη, χρειάζεται οπωσδήποτε τύχη. Δε γίνεται αλλιώς.
Υ.Γ2: Το μόνο πράγμα που συγκρίνεται με τα απαράμιλλα σχόλια του Γιώργου Γκαλίτσιου στην τηλεοπτική μετάδοση της ΕΔΤ («O Ολυμπιακός κερδίζει 2-0 κι αν δεν φάει γκολ από την Άντερλεχτ,δε χάνει...»!) είναι το απαράμιλλο στιλ του. Αν τον βλέπαμε κιόλας σε μια γωνία της οθόνης, θα μιλούσαμε για τον κορυφαίο σχολιαστή όλων των εποχών!
Διαβάστε ακόμη:
Από τον Τζόρτζεβιτς στον Μήτρογλου
Μήτρογλου: "Δεν με ενδιαφέρει να σκοράρω, αλλά να κερδίζει ο Ολυμπιακός"
Μανιάτης: "Με την Παρί παίξαμε εκπληκτικά και φάγαμε 4 γκολ"
Σαβιόλα: "Κατόρθωμα όλης της ομάδας"
Μίτσελ: "Ήταν στην μέρα του ο Μήτρογλου"
Ο Μήτρογλου κερδίζει τον εαυτό του
Η Ελλάδα μείωσε τη διαφορά από την Ελβετία
