Το σουτ-τηλεφώνημα και η "δυσκοίλια" Γαλλία
Ο Θέμης Καίσαρης σχολιάζει την πρεμιέρα στο Euro 2016.
Μια στιγμή υπεροχής, τελειότητας. Οι δύο ομάδες ήρθαν ισόπαλες στο ματς. Γαλλία-Ρουμανία ήταν στο 1-1 και καμία απ’τις δύο ομάδες δεν είχε το δικαίωμα να πει πως το σκορ την αδικεί, πως έκανε περισσότερα απ’τον αντίπαλο και θα έπρεπε να προηγείται.
Ο χορευτής Παγέ
Κι ήρθε ο πρώτος ήρωας του τουρνουά, να κρίνει τον πρώτο του αγώνα. Ο Παγέ ήταν και πριν το 89’ ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου. Ο άσος της Γουέστ Χαμ σ’ έκανε να πιστεύεις πως κάθε του επαφή με την μπάλα ήταν σωστή, πως κάθε του επιλογή έφτιαχνε και μια ευκαιρία για τους γηπεδούχους.
Αίσθηση δικαιολογημένη, ο τύπος χόρευε, υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες, με όλο το βάρους και την πίεση στους ώμους του. Χωρίς αυτόν είναι δύσκολο να θυμηθείς ευκαιρία της Γαλλίας και πως να θυμηθείς, όταν ο Παγέ έφτιαξε οκτώ ευκαιρίες για τους Μπλε και κανείς συμπαίκτης του δεν πέρασε τις δύο. Τους τάισε όλους, Ζιρού, Γκριζμάν, Ματουϊντί, Ποκγμπά, ενώ είχε και 5/6 ντρίμπλες.
Ήταν παντού στην επίθεση, παρών περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, αφού ακούμπησε 45 φορές την μπάλα στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, ενώ ο δεύτερος Ματουϊντί είχε 23 επαφές.
ΚΑΝΟΝΙΚΟ "ΣΟΥΤ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ"
Καθηλωτική εμφάνιση ακόμα και χωρίς το γκολ που έκρινε τον αγώνα. Έτσι πρέπει να κρίνονται οι ισορροπημένοι αγώνες. Όχι από ατομικό λάθος κάποιου παίκτη, όχι από διαιτητική απόφαση, όχι απ’την τύχη, αλλά από μια στιγμή μαγείας.
Ο Ντεσάν τον είχε φέρει κεντρικά μετά την είσοδο του Μαρσιάλ, αλλά ο παίκτης της Γουέστ Χαμ είχε “χαθεί” εκεί. Ο Παγέ ήξερε μέσα του πως στην πρεμιέρα του Euro κάνει εμφάνιση καριέρας και είχε την ψυχολογία του παίκτη που δεν έχει κάνει λάθος όλο το βράδυ.
Την έφερε στο αριστερό, στο “κακό” του πόδι και όπλισε. Κανονικό “σουτ τηλεφώνημα”. Συστημένο στη γωνία, με περισσότερη δύναμη παρά φάλτσο. Το τουρνουά μόλις απέκτησε τον πρώτο του ήρωα και η Γαλλία αυτόν που την έβγαλε απ’την γκρίνια.
Η "δυσκοίλια" Γαλλία
Η ομάδα του Ντεσάν δεν είναι μια εξαιρετική ομάδα πρωτοβουλίας. Το γράφω για όσους είχαν την εντύπωση πως επειδή οι Γάλλοι είναι γηπεδούχοι, ταλαντούχοι και φαβορί θα τους δουν να παίζουν με “αδύναμους” και να τους διαλύουν.
ΜΙΑ REACTIVE ΟΜΑΔΑ
Η Γαλλία μπορεί να κάνει εξαιρετικά ματς σε reactive παιχνίδι, “δαγκώνοντας” στο κέντρο με Καντέ, Ματουϊντί και Πογκμπά, στην κόντρα. Το παιχνίδι απέναντι σε κλειστή άμυνα δεν είναι το καλύτερο της και στο φινάλε ποιες εθνικές είναι σούπερ σ’αυτό;
Αυτές που στηρίχθηκαν σε συλλόγους που ήξεραν αυτό το στιλ. Η Ισπανία που “πάτησε” πάνω στην Μπαρτσελόνα και η Γερμανία που “πάτησε” πάνω στην Μπάγερν. Η Γαλλία, όπως και άλλες μεγάλες, αρέσκεται στην κόντρα, στο γρήγορο transition μετά από κλέψιμο και στο σετ παιχνίδι ψάχνει την ατομική πρωτοβουλία.
ΜΑΚΡΙΝΕΣ ΜΠΑΛΙΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΚΤΗ ΔΕΞΙΑ
Ο,τι έκανε και η Γαλλία απέναντι στη Ρουμανία. Σαφής διάθεση για μακρινές μεταβιβάσεις, οι παίκτες να ψάχνουν από χαμηλά τα τρεξίματα των Ζιρού-Γκριζμάν, που στην ουσία ήταν οι δύο φορ, αφού ο άσος της Ατλέτικο έπαιζε πολύ κεντρικά και καθόλου στα δεξιά.
Εκεί υπήρχε ο Ρατς που ήταν σαφές πως δεν μπορεί να σταθεί αμυντικά. Όμως, οι Γάλλοι δεν τον “σημάδεψαν” όσο θα έπρεπε, αφού στην ουσία εκεί έπαιζε ο Σανιά, όπως φαίνεται και στο σχετικό γράφημα, δηλαδή κανείς.
ΦΤΩΧΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Χωρίς το γκολ του Παγέ θα μέναμε στο 1-1 και θα ήταν απολύτως δίκαιο. Σύμφωνα με το μοντέλο των expected goals, οι διοργανωτές έφτιαξαν φάσεις για να πετύχουν 1.4 γκολ.
Στο άλλο άκρο όμως, οι μάλλον ατάλαντοι, αλλά σωστά οργανωμένοι και δουλευτεράδες Ρουμάνοι έφτιαξαν φάσεις για 1.3 γκολ και είχαν τη μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα, χωρίς να υπολογίζεται το πέναλτι που έφερε το 1-1.
ΤΟ "ΤΑΪΣΜΑ" ΤΟΥ ΖΙΡΟΥ
Η Γαλλία είναι “φτωχή” με την μπάλα γιατί δεν είναι αυτό το στιλ της και γιατί εξ ορισμού η διάταξη αφήνει τον Παγέ ως τον βασικό δημιουργό και τους Πογκμά-Ματουϊντί να έρχονται από χαμηλά. Ο Πογκμπά μπορεί να έκανε “ήσυχο” ματς, αλλά ήταν μάλλον λάθος η έξοδός του, αφού στην ουσία το 4-2-3-1 με Ματουϊντί-Καντέ στον άξονα δεν έφερε καμία ευκαιρία στους Γάλλους.
Ο δε Ζιρού μάζεψε πολλή γκρίνια στο πρώτο ημίχρονο, κυρίως γιατί δεν προσέφερε παρά ελάχιστα στο παιχνίδι και είχε μόλις δύο εύστοχες πάσες, με τη μία να είναι αυτή στη σέντρα. Όμως, η αλήθεια είναι πως η Γαλλία τον χρησιμοποιεί όπως χρησιμοποιούσε η Γερμανία τον Μάριο Γκόμεζ στο προηγούμενο Euro: μη συμμετέχεις πολύ, μην ακουμπάς πολλές μπάλες, μείνε στο κουτί μαζί με τον Γκριζμάν και εμείς θα φέρουμε εκεί φάσεις να τελειώσεις.
Δύο κεφαλιές του έδωσαν στο πρώτο ημίχρονο, τις πέταξε έξω. Την τρίτη την έστειλε στα δίχτυα και δεν το λες κακή επίδοση.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ
Η Γαλλία μπορεί να είναι πολύ καλύτερη απέναντι σε ομάδα που θα πάρει εκείνη την μπάλα, τη Γερμανία δηλαδή που θα συναντήσει στον ημιτελικό αν και οι δύο τερματίσουν πρώτες στον όμιλο. Μέχρι τότε μένει να δούμε δύο πράγματα. Πόσο καλύτερη μπορεί να γίνει με την μπάλα και ο Ντεσάν θα προσπαθήσει να την κάνει πιο επιθετική και κυρίως, πόσο θα βελτιωθεί στην άμυνα.
Οι Γάλλοι είχαν πρόβλημα ψηλά, δεν έπαιρναν κεφαλιές, Κοσιελνί-Ραμί είχαν κακή χημεία και δεν “πατούσαν” καλά σε όλο το ματς. Συν τοις άλλοις, o Εβρά είναι 35 και ο Σανιά 33. Η φρεσκάδα παίζει ρόλο στους ακραίους μπακ.
Το πέναλτι που έκανε ο Εβρά ήταν λάθος όχι άπειρου νεαρού, αλλά κουρασμένου έμπειρου, που είδε τον αντίπαλο να παίρνει κεφαλιά και του έβαλε τρικλοποδιά για να μην τρέξει μαζί του, λες και ήταν εκείνος ο απίθανος Βραζιλιάνος ο Κερλόν, που έκανε τη φώκια με την μπάλα στο κεφάλι.
Αυτά κρατάμε απ’την πρεμιέρα της Γαλλίας. Και μέχρι το δεύτερο παιχνίδι της, μια υπόκλιση και στον Καντέ. Περισσότερες εύστοχες πάσες, περισσότερες επαφές με την μπάλα, καλύτερο ποσοστό στις μεταβιβάσεις, περισσότερα τάκλινγκ, περισσότερα κλεψίματα.
Έτσι αποτυπώνεται σε ένα γράφημα το "ήταν παντού".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
