Οι αλλαγές του Στραματσόνι και ο "άφαντος" Μπεργκ

Απ’την ημέρα που ήρθε ο Στραματσόνι ο Παναθηναϊκός είναι σε περίοδο αλλαγών. Άλλαξε ο προπονητής, οι διατάξεις, σιγά-σιγά αρχίζει να διαμορφώνεται η νέα ποδοσφαιρική φιλοσοφία. Ταυτόχρονα, παίκτες βρέθηκαν σε μαύρη λίστα και δεν υπολογίζονται, κάποιοι άλλοι παίρνουν ξανά ευκαιρίες και εκεί που δεν το περίμενε κανείς γίνονται και μεταγραφές, πολλές για Ιανουάριο.

Είμαστε ακόμα στην αρχή της εποχής Στραματσόνι, σε όλα τα επίπεδα. Ο Εσιέν τώρα άρχιζε να παίζει και ξαφνικά το είδαμε να μετατοπίζεται στη θέση του εσωτερικού μέσου. Τα δίδυμα στην άμυνα αλλάζουν διαρκώς, Καλτσάς-Κλωναρίδης τώρα παίρνουν ευκαιρίες, ο Πέτριτς παίζει και σκοράρει ως φορ και όχι ως δεκάρι που τον έβαζε ο Αναστασίου, το αρχικό 4-4-2 είναι πλέον 4-3-3. Ο Καρέλης αποτέλεσε παρελθόν όπως ήταν αναμενόμενο, Μπουμάλ και Μέστο έκαναν ντεμπούτο, περιμένουμε και τους υπόλοιπους.

Σαν να μην υπάρχει

Όλα καλά, αλλά με τον Μπεργκ τι γίνεται; Ο Σουηδός ήταν βασικός στον πρώτο αγώνα του Στραματσόνι και τραυματίστηκε στον 2ο, στο Κύπελλο με την Παναχαϊκή. Έκτοτε δεν έχει ξεκινήσει βασικός σε κάποιο παιχνίδι και έχει μπει αργά ως αλλαγή στους αγώνες με Πανθρακικό, ΠΑΣ Γιάννινα και Καλλονή.

Ο Σουηδός φέτος είναι σχεδόν σαν να μην υπάρχει στον Παναθηναϊκό. Αν δεν τον ξέραμε, αν δεν ήταν στην Ελλάδα τις προηγούμενες δύο σεζόν, θα λέγαμε πως ήταν μια μάλλον αποτυχημένη καλοκαιρινή επιλογή που δεν έχει προσφέρει παρά ελάχιστα στους "πράσινους".

Κατακόρυφη πτώση

Τον ξέρουμε όμως. Ξέρουμε πως στα δύο προηγούμενα πρωταθλήματα είχε συνολικά 32 γκολ και 11 ασίστ. Ξέρουμε πως πέρσι έβρισκε δίχτυα κάθε 3.9 προσπάθειες και την πρώτη χρονιά χρειαζόταν 5.3 τελικές για να σκοράρει. Φέτος; Φέτος ο Μπεργκ έχει τρία γκολ και ισάριθμες ασίστ. Φέτος χρειάζεται επτά τελικές για να σκοράρει.

Και δεν είναι μόνο το σκοράρισμα και η ευστοχία, είναι και η συνολική απειλή. Τα προηγούμενα δύο χρόνια ο Μπεργκ είχε μέσο όρο 2.9 τελικές ανά 90’ και φέτος έχει μόλις 1.8. Ο Καλτσάς και ο Πέτριτς εκτελούν με μεγαλύτερη συχνότητα (2.9 και 2.3) αντίστοιχα.

"Μαύρος Μάρκους"

Ο Μπεργκ εκτελεί λιγότερο, ευστοχεί πιο σπάνια, σκοράρει ελάχιστα. Σκόραρε δύο φορές στα καταστροφικά προκριματικά, τα έδωσε όλα και έκτοτε δεν έχει προσφέρει παρά ελάχιστα. Τα γκολ του στο πρωτάθλημα έχουν χαρίσει τέσσερις βαθμούς στις νίκες στο Αγρίνιο και στο Περιστέρι, ενώ στη Λεωφόρο έχει σκοράρει μόνο στο 4-0 με τον Καλλονή, όταν ο αντίπαλος του έδωσε την μπάλα για να βγει φάτσα με το τέρμα.

Ο Σουηδός είναι πλέον σαν το παρατσούκλι του. "Μαύρο Μάρκους" τον φωνάζουν στη Σουηδία και αυτό είναι φέτος. Μαύρος. Τόσο ψυχολογικά, μετά τους ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς, τόσο και αγωνιστικά αφού η προσφορά του είναι ελάχιστη σε σχέση με αυτά που έδινε στον Παναθηναϊκό.

Θεωρώ πως ο Παναθηναϊκός δεν αντέχει να συνεχίσει με τον "Μαύρο Μάρκους". Η αλλαγή προπονητή έφερε την κλασική αισιοδοξία, οι μεταγραφές θα κάνουν το ίδιο. Όμως, τίποτα δεν μπορεί να ανεβάσει τον Παναθηναϊκό στο δεύτερο μισό της σεζόν όπως μια επιστροφή του καλού Μπεργκ.

Αυτός ήταν η ελπίδα

Καλώς ή κακώς, αυτός ήταν η πράσινη ελπίδα τα τελευταία χρόνια. Χρυσός ο ήρωας και αρχηγός Ζέκα, φιλότιμος ο Καρέλης, αλλά ο Μπεργκ ήταν η κλάση, αυτός που έκανε τον φίλαθλο να λέει πως είναι παίκτης "παλιού καλού Παναθηναϊκού". Ένα Κύπελλο πήραν οι πράσινοι και είδαν τον Μπεργκ να κάνει χατ-τρικ στον τελικό.

Είναι τέτοια η δίψα για παίκτες που να κάνουν τον οπαδό να ξεχνά για λίγο πως βρίσκεται σε "μνημονιακή" περίοδο, που ο Εσιέν μπαίνει, περπατάει, παίζει με την ποιότητά του σε λίγα μέτρα και κάθε φορά ανακηρύσσεται σε κορυφαίο. Ο Μπεργκ ήταν τόσο καλός που δεν χρειαζόταν ψεύτικη αβάντα και φέτος έχει προσφέρει τόσα λίγα που έχει βγει πια κι απ’τις συζητήσεις που αφορούν τον Παναθηναϊκό.

Το κίνητρο του Euro

Το μόνο που χρειάζεται είναι να επανέλθει και εδώ είναι το ζουμί για τον Στραματσόνι. Όσα έχουν αλλάξει με την παρουσία του και όσα θα αλλάξουν στην πορεία είναι μάλλον ασήμαντα μπροστά στην επιρροή που μπορεί να έχει μια επιστροφή του παλιού Μπεργκ. Το θέμα είναι αν και πως αυτό είναι εφικτό.

Ο Σουηδός δεν είναι μεγάλος για να πει κανείς πως δεν μπορεί πια, πόσω μάλλον στο χαμηλό επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος. Φέτος ήταν και ντεφορμέ και ξενερωμένος και ταυτόχρονα έπαιζε σε μια ομάδα που πλέον δεν λειτουργούσε καλά. Η δίψα του για να είναι παρών και βασικός στα τελικά του Euro είναι λογικά από μόνη της ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για να επιστρέψει στα γνωστά του επίπεδα στο δεύτερο μισό της σεζόν.

Ο Στραματσόνι και οι έμπειροι

Αν δεν ξέραμε ποιος είναι, θα λέγαμε πως ο Παναθηναϊκός δεν έχει λόγο να τον κρατήσει, θα πρέπει να τον βάλει κι αυτόν στη μαύρη λίστα. Όμως, ξέρουμε και ένας Μπεργκ που θέλει να μείνει είναι το Νο1 για τον Παναθηναϊκό, απ’αυτόν (θα πρέπει να) ξεκινάνε όλα. Ο Στραματσόνι έχει έρθει και απ’την αρχή έχει φανεί πως θέλει να στηριχθεί στους έμπειρους ξένους.

Τον Πράνιτς δεν τον μετράμε, αυτός θα ξεκινάει βασικός και μετά την πυρηνική καταστροφή, αλλά ο Εσιέν μπήκε κατευθείαν βασικός, ο Σάντσεθ επανήλθε, ο Πέτριτς πήγε στην κορυφή. Θα είναι παράλογο να μην συμβεί το ίδιο με τον Μπεργκ, ειδικά απ’τη στιγμή που φαίνεται πως εκείνος δεν θα αποχωρήσει και στον Παναθηναϊκό αρκεί (;) η πώληση του Καρέλη για την οικονομική ανάσα που χρειάζεται.

Το πρόσωπό του

Είναι πραγματικά οξύμωρο η κουβέντα στον Παναθηναϊκό να περιστρέφεται γύρω από τόσα πρόσωπα και ο Μπεργκ να είναι έξω απ’αυτήν. Δεν θέλω να πιστέψω πως οι μεταγραφές, όλη αυτή η ενασχόληση με τα νέα πρόσωπα είναι η προετοιμασία για τη ζωή χωρίς τον Μπεργκ, τώρα ή το καλοκαίρι.

Ανανεωτική η αλλαγή προπονητή, το ίδιο και η μεταγραφές, αλλά αυτό που θέλει τώρα περισσότερο ο Παναθηναϊκός είναι η επιστροφή στο παρελθόν της τελευταίας διετίας. Κι αυτό το παρελθόν έχει το πρόσωπο του Μπεργκ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Σταύρος Καραΐνδρος: Ο Στραματσόνι έπιασε το νόημα από νωρίς

Δημήτρης Κριτής: Διορθώνει την άμυνα, επιμένοντας στην επίθεση