Ο Σάσα έσβησε την περσινή χρονιά και ο Ολυμπιακός χρειάζεται σουτέρ

Ο Παναθηναϊκός, σε ένα ντέρμπι που άρχισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τον αντίπαλο του, κατάφερε να βγάλει ενέργεια, να κερδίσει πολλές διεκδικούμενες άμυνες, να σταματήσει ξανά το κεντρικό πικ εν ρόλ του Σπανούλη και να φτάσει στο τέλος σε μία νίκη που το τελικό σκορ την αδικεί.

Αυτήν την εποχή η διαφορά των δύο ομάδων είναι πολύ μεγαλύτερη από τους 4 πόντους της τελικής διαφοράς. Συμφωνώ 100% με τ ο σημερινό σχόλιο του Δημήτρη Καρύδα στο Contra.gr. Το πρώτο πλεονέκτημα του φετινού Παναθηναϊκού έναντι του Ολυμπιακού είναι πως οι μεταγραφές του καλοκαιριού έχουν απελευθερώσει τον Διαμαντίδη, ενώ του Ολυμπιακού μοιάζουν να εγκλωβίζουν τον Σπανούλη.

Τον απαλλάσσει ο Καλάθης

Ο Καλάθης ακόμα και όταν δεν είναι στην καλύτερη κατάσταση του, όπως χθες στο ΟΑΚΑ, αναλαμβάνει ρόλους που ξεκουράζουν τον Διαμαντίδη. Είναι ο στόχος όλων των συμπαικτών του μετά το ριμπάουντ και απαλλάσσει τον "3D" από τη φθορά του να κατεβάζει αναγκαστικά την μπάλα, παίζει πιεστική άμυνα τον αντίπαλο γκαρντ σε όλο το γήπεδο αν χρειαστεί, δημιουργεί συνθήκες για αιφνιδιασμούς και εύκολα καλάθια, που δίνουν ενέργεια στην ομάδα, αυτοπεποίθηση και νόημα σε μία καλή άμυνα. Ο Παναθηναϊκός, όταν παίζει σκληρή άμυνα και κερδίζει την μπάλα, με τον Καλάθη μπορεί άμεσα να τρέξει.

Του δίνουν τη δυνατότητα να δημιουργήσει

Επίσης, σημαντικό ρόλο στο να μπορεί να κάνει τη διαφορά, χωρίς να κουράζεται ο Διαμαντίδης παίζει η παρουσία του Φελντέιν και του Ραντούλιτσα, αλλά και του ανανεωμένου Φώτση. Πέρυσι θυμίζω στον 3ο τελικό, ο Διαμαντίδης, στις τελευταίες δύο επιθέσεις είχε βγάλει μόνο του στο τρίποντο τον Μποχωρίδη. Ο Διαμαντίδης είχε δημιουργήσει συνθήκες για ένα ελεύθερο σουτ, ο Μποχωρίδης όμως στην μία περίπτωση έκανε βήματα και στην δεύτερη αστόχησε και έκανε φάουλ στον Σπανούλη. Ο Φελντέιν εκτός ότι είναι γρήγορος και μπορεί να αξιοποιήσει την γρήγορη ντρίπλα του Καλάθη και να τελειώσει επιθέσεις στον αιφνιδιασμό, δίνει και την δυνατότητα στον Διαμαντίδη να δημιουργήσει γνωρίζοντας πως αν τον ελευθερώσει, κατά μεγάλο ποσοστό θα τον δικαιώσει.

Όπλο στην επίθεση, τρύπα στην άμυνα

Και φυσικά στην επίθεση ο Ραντούλιτσα είναι μεγάλη δουλειά και κάνει στις κρίσιμες επιθέσεις τα πράγματα άπλα στον Διαμαντίδη και στον Τζόρτζεβιτς. Χρειάζεται απλά να του ακουμπήσουν την μπάλα. Πέρα, από τα δύσκολα καλάθια που βάζει, έχει τη σπάνια δυνατότητα να κρατάει αρκετά την μπάλα με πλάτη, κάτι που κουράζει την αντίπαλη άμυνα, την κλείνει προς τα μέσα, δημιουργεί συνθήκες για ελεύθερα σουτ, χρόνο για να διαβάσουν οι συμπαίκτες του την φάση και να πηδήξουν για επιθετικό ριμπάουντ, αλλά και δίνει μία σίγουρη λύση όταν η επίθεση καίει.

Άλλωστε στα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού με τον Ολυμπιακό, ο Παναθηναϊκός άντεξε στην επίθεση των ερυθρολεύκων, επειδή η μπάλα ακούμπησε στην πλάτη του Ραντούλιτσα και αυτός έβαλε δύο μεγάλα καλάθια που θύμισαν παλιό αλλά αποτελεσματικό μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός μπορεί και βγάζει πολύ ενέργεια. Προς το παρόν όμως αντιμετωπίζει πρόβλημα, όταν ο αντίπαλος χτυπάει στον αδύναμο αμυντικά Ραντούλιτσα, κάτι που συνέβη στην Κουμπάν και ήταν ο κύριος λόγος που ο Παναθηναϊκός έχασε, όσο και στο ξεκίνημα του παιχνιδιού με τον Ολυμπιακό.

Ο απαραίτητος Κούζμιτς και η ενέργεια του Γκιστ

Ο Τζόρτζεβιτς έχει προβλέψει ο αναπληρωματικός του Κούζμιτς να έχει εντελώς διαφορετικά στοιχεία. Καλά πόδια στην άμυνα που του επιτρέπουν να βγαίνει επιθετικά στον περιφερειακό και να αλλάζει παίκτη στα σκριν, αλλά και δεν τον ποστάρει εύκολα ο αντίπαλος σέντερ. Το διάστημα βέβαια που είναι μέσα ο Ραντούλιτσα, ο Παναθηναϊκός έχει ένα μεγάλο όπλο στην επίθεση και μία αδυναμία στην άμυνα.

Ο Τζόρτζεβιτς στο τέλος πήγε σε αλλαγές χάντμπολ, δεν ξέρω πόσο μπορεί να βελτιωθεί με την προπόνηση ο Ραντούλιτσα, αλλά όσο βελτιώνεται ο Γκιστ θα είναι πιο εύκολο να παίρνει βοήθειες, αλλά και να δημιουργηθούν κι άλλα σχήματα.

Ο Γκιστ με τον Ολυμπιακό έκανε το πρώτο καλό φετινό του παιχνίδι. Και όταν το παιχνίδι έμοιαζε να ξεφεύγει, μαζί με τον Κούζμιτς, έβγαλαν τρομερή ενέργεια στην άμυνα κέρδισαν μονομαχίες κάτω από το καλάθι και μάχες που έδιναν δυναμική στον Παναθηναϊκό και αίσθημα υπεροχής ακόμα και όταν ήταν πίσω στο σκορ.

Είναι μεγάλη δουλειά και για τον Φώτση να έχει δίπλα του τρία θηρία. Έχει τρεις ψηλούς Ραντούλιτσα, Γκιστ, Κούζμιτς που παίζουν με διαφορετικό τρόπο τη θέση και του επιτρέπουν να χρησιμοποιεί το μυαλό του στην άμυνα, αλλά και πλέον του είναι πιο εύκολο και να πηδήξει στο επιθετικό ριμπάουντ, αλλά και να βρει ελεύθερο τρίποντο. Είναι νωρίς και σίγουρα, υπάρχουν αδυναμίες και πράγματα που πρέπει να δουλέψει ο Τζόρτζεβιτς, όμως έχει δημιουργηθεί ένα ρόστερ που μπορεί να παίξει γρήγορο μπάσκετ, σκεπτόμενο μπάσκετ, να ακουμπήσει η μπάλα χαμηλά στο ποστ, να βρει σίγουρο σουτ από πολλούς παίκτες, να κερδίσει την μάχη των ριμπάουντ, να βγάλει ενέργεια σε άμυνα και επίθεση.

Σε δέκα ημέρες πήρε πίσω το αίσθημα υπεροχής

Είμαστε στις πρώτες ημέρες της σεζόν, αλλά όπως ήρθαν τα πράγματα ο Παναθηναϊκός πέτυχε κάτι σπουδαίο. Αποκήρυξε την περσινή περίοδο και δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό και στον προπονητή του να κρατήσουν ένα πιθανό ψυχολογικό πλεονέκτημα που μπορεί να είχε αποκτηθεί από την περσινή σεζόν. Ήταν μεγάλη δουλειά για τον Ολυμπιακό το γεγονός πως πέρυσι είχε κερδίσει 5 συνεχόμενες φορές τον Παναθηναϊκό. Τα προηγούμενα χρόνια οι πράσινοι στα μεταξύ τους παιχνίδια είχαν ένα αίσθημα υπεροχής, που είχε δημιουργήσει και ένα μικρό κόμπλεξ στον Ολυμπιακό. Οι 5 σερί νίκες πέρυσι, μπορεί να ήρθαν απέναντι στον χειρότερο Παναθηναϊκό της εικοσαετίας έδιναν όμως το δικαίωμα στους ερυθρόλευκους να διώξουν το αίσθημα κατωτερότητας από τα συγκεκριμένα παιχνίδια.

Επειδή είναι πολύ κρίσιμο για τα μεταξύ τους παιχνίδια αυτό το αόρατο συναίσθημα, ορατό όμως στις κρίσιμες στιγμές των αγώνων στους παίκτες των δύο ομάδων, είναι τεράστιο κέρδος για την ομάδα του Τζόρτζεβιτς, που μέσα τις πρώτες 10 ημέρες της νέας προσπάθειας κατάφερε να κερδίσει δύο φορές τον Ολυμπιακό. Ο Παναθηναϊκός πήρε πολύ γρήγορα πίσω το αίσθημα υπεροχής απέναντι στον συνδιεκδικητή του για τους εγχώριους τίτλους και έσβησε την περσινή χρονιά σε 10 ημέρες.

Έχει ανάγκη από σουτέρ ο Σπανούλης

Πάμε τώρα στον Ολυμπιακό. Θεωρώ πως έχει γίνει ένα σημαντικό λάθος στον σχεδιασμό που μόνο με μεταγραφή μπορεί να διορθωθεί. Πέρα από όσα έχει ο καθένας στο μυαλό του, τις περισσότερες φορές τις απαντήσεις μας τις δίνει η ίδια η ζωή. Και όταν μιλάμε για αθλητισμό το γήπεδο. Ο Σπανούλης, έκανε μία εντυπωσιακή πρώτη περίοδο, με 8 ασίστ και τρία άθλια δεκάλεπτα με 7 λάθη.

Τα όργια στο ξεκίνημα, τα έκανε πολύ απλά γιατί οι συμπαίκτες του ξεκίνησαν με μία παραφύσει ευστοχία. Από όπου σηκώνονταν ευστοχούσαν, κάτι που επέτρεψε στον Σπανούλη να έχει την μπάλα να διαβάζει την άμυνα και να μοιράζει. Επειδή στο ρόστερ του Ολυμπιακού μόνο ο Λοτζέσκι είναι καθαρός σουτέρ και οι Στρόμπερι - Χάκετ που αποκτήθηκαν δεν κοιτούν το καλάθι, ήταν φυσικό στην διάρκεια και με τον Παναθηναϊκό να βγάζει πολύ ενέργεια στην άμυνα τα σουτ να μην μπαίνουν.

Όταν αυτό συνέβη, ο Σπανούλης έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο. Τελείωσε το παιχνίδι με 7 λάθη. Στον σχεδιασμό του Ολυμπιακού, έγινε ένα μεγάλο λάθος. Θεωρώ πως δεν έχει γίνει αντιληπτό πως ο V-SPAN μεγάλωσε και όπως είναι φυσικό πλέον μπορεί να εκμεταλλεύεται περισσότερο το μυαλό του παρά τα πόδια του. Οι εποχές που διάβαζε τον αντίπαλο αμυντικό, τον πέρναγε με ένα βήμα, πάταγε και σκόραρε, πέρασαν. Μπορεί να το κάνει, αν υπάρχουν άλλες λύσεις στο σκοράρισμα και ο αντίπαλος δεν προσαρμόζει την άμυνα του πάνω του.

Λες και βρισκόμαστε στην εποχή του Νίκου Γκάλη!

Ο Σπανούλης μπορεί να κάνει τη διαφορά, δημιουργώντας και εκμεταλλευόμενος του πολύ υψηλό μπασκετικό IQ που έχει. Για να συμβεί αυτό όμως χρειάζεται συμπαίκτες με καλό τρίποντο. Στον Ολυμπιακό, λες και βρισκόμαστε στα χρόνια του Νίκου Γκάλη, πήραν δύο Αμερικάνους που δεν έχουν σουτ για να παίξουν άμυνα. Λες και έχουν εξασφαλισμένους 30 πόντους από τον Σπανούλη έφεραν Αμερικάνους για τις βρώμικες δουλειές. Από τον Σπανούλη ο Ολυμπιακός ακόμα μπορεί να πάρει συνολικά 30 πόντους, αυτό όμως μπορεί να γίνει αξιοποιώντας την δυνατότητα του, να χτίσει επίθεση, να πάει σε κεντρικό πικ έν ρόλ και να πάρει σωστή απόφαση που να πάει η μπάλα.

Τον μαρκάρουν οι συμπαίκτες του!

Μόνο όταν στήνεται το πικ εν ρολ, υπάρχουν στην περιφέρειά παίκτες με καλό τρίποντο ο Σπανούλης μπορεί να οργιάσει. Η αντίπαλη άμυνα δεν θα μπορεί με ευκολία να κλείσει πάνω του, αυτόματα ο ίδιος θα έχει πολλές επιλογές και θα του είναι ακόμα πιο εύκολο να περάσει την μπάλα στο 5άρι, αλλά και να εκτελέσει ο ίδιος.

Όσο δεν υπάρχει σίγουρο σουτ στην περιφέρεια, άμυνα τον Σπανούλη τον παίζουν οι συμπαίκτες του. Επαναλαμβάνω πως απόδειξη είναι το χθεσινό παιχνίδι, το διάστημα που οι συμπαίκτες του σούταραν, με 5/5 τρίποντα, αυτός έκανε πάρτι με 5 ασίστ, όταν άρχισαν να τα σπάνε, έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Δημήτρης Καρύδας: Τα πρώτα μέτρα ενός μαραθωνίου

Γιάννης Ζωιτός: Ο κακός μαθητής Σφαιρόπουλος

Σωτήρης Γεωργίου: Η διπλή νίκη του Παναθηναϊκού