Το τριήμερο της ντροπής
Ο Τσάρλυ μιλάει έξω από τα δόντια γι' αυτό που πραγματικά φταίει στον Παναθηναϊκό για την εικόνα "τσίρκου" που έδωσε η ομάδα εντός κι εκτός γηπέδου το τριήμερο στη Θεσσαλονίκη.
Αυτές τις τρεις ημέρες, ημέρες ντροπής για την ιστορία του Παναθηναϊκού, πήραμε ένα δείγμα από το πόσο έχει αλλοιωθεί η φυσιογνωμία και το στάτους του συλλόγου αυτά τα χρόνια που λειτουργεί μακριά από την προστασία του Ομπράντοβιτς.
Στα χρόνια των επιτυχιών, πάντοτε φρόντιζα να τονίζω πως ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα του Ομπράντοβιτς. Οι επιτυχίες του ανήκουν στον σύλλογο, αλλά η εικόνα, η φυσιογνωμία της ομάδας, είναι αποτέλεσμα του τρόπου που λειτουργεί ο Σέρβος προπονητής.
Το πρώτο που μαθαίνει στους αθλητές του είναι να γίνονται καλύτεροι άνθρωποι, να σέβονται τον σύλλογο και τους συμπαίκτες τους, τους αντίπαλους και τους κανόνες της ομάδας. Κανόνες που καταστρατηγήθηκαν αυτές τις ημέρες στη Θεσσαλονίκη.
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Όταν έμαθα για το περιστατικό που συνέβη μετά από τον 3ο ημιτελικό, στο μυαλό μου ήρθε μία τοποθέτηση του αείμνηστου Φίλιππου Συρίγου μετά το 5ο Ευρωπαϊκό, που κατέκτησε ο Παναθηναϊκός στο Βερολίνο.
"Είχα καταλάβει πως θα πάρει ο Παναθηναϊκός το Ευρωπαϊκό, από τον τρόπο που λειτουργούσε η ομάδα εκτός αγωνιστικού χώρου, από τη συμπεριφορά της αποστολής, από την πρώτη στιγμή που πάτησαν τα πόδια τους στο αεροδρόμιο του Βερολίνου". Αυτές, ήταν οι κουβέντες του Φίλιπου Συρίγου, μετά από την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού στο Βερολίνο.
ΕΧΑΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ
Ένιωσα την ανάγκη να αρχίσω με το παράδειγμα του Παναθηναϊκού του Ομπράντοβιτς, για να θυμίσω ποιο ήταν το μέγεθος του συλλόγου και πώς λειτουργούσε η συγκεκριμένη ομάδα. Δυστυχώς, με την αποχώρηση Ομπράντοβιτς, ο Παναθηναϊκός έχασε πολλά περισσότερα από έναν σπουδαίο προπονητή.
Είναι απαράδεκτο να ζητάς συγχώρεση, να παίρνεις την ευκαιρία σου και να προδίδεις αυτόν που σου τη δίνει.
Από το καλοκαίρι του 2012 και μετά, έγινε μία ομάδα που ψάχνει την ισορροπία της, που αλλάζει με ευκολία πλάνο, προπονητές και έφτασε στο σημείο, τέσσερα χρόνια αργότερα, να θυμίζει τσίρκο. Δεν ήταν μόνο το ξενύχτι των Γκιστ, Χέινς, Φελντέιν, αλλά και η συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού αυτές τις ημέρες στη Θεσσαλονίκη.
ΘΥΜΙΖΕ ΤΣΙΡΚΟ
Πολλά τα περιστατικά, δεν ήταν ένα και δύο. Είδαμε μία αποστολή να χάνει τον έλεγχό της. Μπορεί να προκλήθηκαν, αλλά πώς γίνεται να δικαιολογείται ο Ουίλιαμς, που θέλει να επιτεθεί στους φιλάθλους την ώρα που η ομάδα του βγαίνει για ζέσταμα στον 3ο ημιτελικό;
Πώς δικαιολογείται ο Ραντούλιτσα να βρίζει τον Καλάθη σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο του 4ου αγώνα, για μία από τις πολλές λανθασμένες ενέργειες που έκανε ο γκαρντ του Παναθηναϊκού;
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑΣ
Μην παρεξηγηθώ, δεν θεωρώ πως η ευθύνη ανήκει στον Πεδουλάκη για τον θίασο που παρουσιάστηκε. Σίγουρα, αυτός είναι ο προπονητής και χρεώνεται την εικόνα, όμως αυτό που είδαμε στη Θεσσαλονίκη είναι αποτέλεσμα, μίας πολιτικής ολόκληρης τετραετίας. Με το "φύγε εσύ, έλα εσύ" δεν γίνεσαι ομάδα, δεν δημιουργούνται σωστές βάσεις και αρχές.
Αυτές οι τρεις ημέρες στη Θεσσαλονίκη και οι απανωτές σφαλιάρες που δέχτηκε ο σύλλογος εντός και εκτός γηπέδου, αποδεικνύουν πως ό,τι και να γίνει στους τελικούς, ο Παναθηναϊκός πρέπει να ξαναμπεί σε σίγουρες ράγες.
Χρειάζεται προπονητή "αφεντικό"
Χρειάζεται προπονητή που να πιστεύει σε ένα συγκεκριμένο στιλ μπάσκετ και να βάλει τους δικούς του κανόνες. Όχι κάποιον που να κρίνεται με το αποτέλεσμα και να γνωρίζουν οι παίκτες πως όσο εύκολα μπορεί να τους αντικαταστήσει, το ίδιο εύκολα μπορούν και αυτοί να τον "φάνε". Γιατί με αυτόν τον τρόπο, δεν δημιουργείται ομάδα. Οι αθλητές είναι παιδιά και μάλιστα πλούσια, οπότε είναι εύκολο να σε "καβαλήσουν".
Πιθανότατα, αν καταφέρει και γυρίσει την κατάσταση ο Πεδουλάκης και πάρει το πρωτάθλημα, να πρέπει να συνεχίσει. Άλλωστε, έχει συγκεκριμένο πλάνο, συγκεκριμένο μπάσκετ, πάνω στο οποίο πιστεύει και διδάσκει. Στην περίπτωση, όμως, που αποφασιστεί να πορευτεί ο Παναθηναϊκός με αυτόν την επόμενη χρονιά, θα πρέπει όλοι να αντιληφθούν πως αυτός είναι ο ηγέτης του τμήματος.
Αν δεν πετύχει ο Πεδουλάκης σε αυτήν τη δύσκολη αποστολή που του ανατέθηκε, η διοίκηση θα πρέπει να ψάξει τον νέο τεχνικό του Παναθηναϊκού με μεγάλη προσοχή. Δεύτερος Ομπράντοβιτς δεν υπάρχει, χρειάζεται, όμως, μία σίγουρη επιλογή. Επαναλαμβάνω πως στη Θεσσαλονίκη χτύπησε ένα ηχηρό "καμπανάκι". Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα πρόβλημα, μετά από τον 3ο ημτελικό, που δεν θα υπήρχε παλιότερα.
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΕΣ Ο ΠΕΔΟΥΛΑΚΗΣ
Ο Πεδουλάκης αποφάσισε, για παραδειγματισμό και για να δείξει πως η πειθαρχία είναι πάνω από όλα, να τους αφήσει εκτός 4ου ημιτελικού. Η εικόνα του αγώνα έδειξε πως αν οι Γκιστ, Φελντέιν, Χέινς ήταν διαθέσιμοι, ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα έχανε. Μπορεί από τη συγκεκριμένη απόφαση, ο Πεδουλάκης να έχασε ένα παιχνίδι, όμως είναι πιθανό να κερδίσει πολλά περισσότερα στο μέλλον.
Προσέξτε, σαν λογική, δεν είμαι υπέρ της τιμωρίας που κοστίζει στην ομάδα σου. Θεωρώ πως ο προπονητής, με την ισχυρή προσωπικότητα, ξέρει να δίνει στον παίκτη το μήνυμα, χωρίς να τιμωρεί την ίδια τη δουλειά του με μία απόφαση.
Τη συγκεκριμένη στιγμή, όμως, είναι πιο σημαντικό ο Πεδουλάκης να βάλει τους δικούς του κανόνες, από το να κερδίσει με 3-1 τον Άρη. Έτσι κι αλλιώς, αν ο Παναθηναϊκός δεν είναι ικανός να κερδίσει στο ΟΑΚΑ τον Άρη, δεν θα είναι ικανός να πάρει το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό.
Το ζητούμενο, λοιπόν, για τον Πεδουλάκη είναι η δήλωση που έκανε στο τέλος του παιχνιδιού. Πρέπει να γίνει ο Παναθηναϊκός "ομάδα με κάθε κόστος". Αυτό που δεν κατάφερε ο Τζόρτζεβιτς σε εννέα μήνες παρουσίας, καλείται να το πετύχει ο Πεδουλάκης σε ελάχιστο χρόνο. Όμως μόνο μέσα από αυτήν τη διαδικασία μπορεί να υπάρχει ελπίδα, για να είναι ανταγωνιστικός ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό.
Τι θα δούμε σε αγωνιστικό επίπεδο, λίγο πολύ έχει φανεί. Σκληρή άμυνα, παιχνίδια να μην φτάνουν στους 60 πόντους, σχήματα με δύο φόργουορντ για πολύ ώρα στις θέσεις 4 και 5, Ραντούλιτσα για 15 λεπτά και όταν είναι μέσα, η επίθεση γύρω από αυτόν.
Πρόδωσε Γιανακόπουλο και Πεδουλάκη ο Γκιστ
Ο Δημήτρης Γιανακόπουλος δικαιούται να αισθάνεται προδομένος από τον Γκιστ. Ο Αμερικανός είναι απαράδεκτος. Πέρυσι, άφησε τον Παναθηναϊκό στα πλέι οφ, έχει τεράστια ευθύνη για την ταπεινωτική "σκούπα" και πήρε μία δεύτερη ευκαιρία από τον Δημήτρη Γιανακόπουλο. Όταν έχεις κάνει κάτι τόσο βαρύ και παίρνεις μία δεύτερη ευκαιρία, οφείλεις να τη σέβεσαι και να σκέφτεσαι πολλές φορές κάθε σου κίνηση. Είναι απαράδεκτο να ζητάς συγχώρεση, να παίρνεις την ευκαιρία σου και να προδίδεις αυτόν που σου τη δίνει.
Ο Γκιστ πρόδωσε και τον Πεδουλάκη. Ο τεχνικός του Παναθηναϊκού τού έχει δώσει πολύ σημαντικό ρόλο. Το πλάνο με το ρόστερ που έχει ο Πεδουλάκης στα χέρια του, χωρίς Γκιστ δεν βγαίνει. Τον χρειάζεται όσο γίνεται περισσότερο στο παρκέ, τον θέλει πολύ μεγάλο διάστημα και στη θέση 5 και είναι ο άνθρωπός που του δίνει ενέργεια.
Ταπεινώθηκαν και εξιλεώνονται μόνο με πρωτάθλημα
Αυτό που μπορεί να λειτουργήσει θετικά και συσπειρωτικά είναι πως η αποστολή του Παναθηναϊκού, αυτές τις τρεις ημέρες, ταπεινώθηκε στη Θεσσαλονίκη. Όχι μόνο οι τρεις που τιμωρήθηκαν, αλλά το τεχνικό επιτελείο που έχασε δύο φορές σε τρεις ημέρες από μία ομάδα με πολύ κατώτερο μπάτζετ και υλικό, ο Καλάθης για την απαράδεκτη εικόνα που είχε και οι υπόλοιποι που έχασαν δύο φορές σε τρεις ημέρες από τον Μούρτο και τον Φλίωνη.
Ο μόνος τρόπος για να ξεχαστεί αυτή η παρωδία στη Θεσσαλονίκη είναι η κατάκτηση του τίτλου. Επαναλαμβάνω όμως πως αυτό δεν φτάνει, χρειάζεται διαφορετική πολιτική από τη διοίκηση. Ξεκάθαρο πλάνο και επιλογή προπονητή, που θα πάρει την ομάδα υπό τον έλεγχό του και θα στηριχθεί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
.jpg)
